கிராமத்து காவியம்

[kamaraja00x]

கிராமத்து காவியம்- 3

“திமிறாதே, ஜாக்கெட்டை கிழிச்சிடப்போறேன்" என்றான் மாரியப்பன்.

“என்னடா என் முலையை சப்பணுமா?" என்று கேட்டாள் சுந்தரி.

“ஆமாண்டி" என்றான் மாரியப்பன்.

“இந்தா சப்புடா" என்று புடவை முந்தானையைப் போட்டு விட்டு ஜாக்கெட்டைக் கழற்றி தன் மார்பகங்களை வெளியே எடுத்தாள். எம்மாம் பெரிசு அந்த மார்பகங்கள். திமிறி விழுந்தன வெளியே. சுந்தரி ஒல்லியாக இருந்தாள். ஆனால் அவள் மார்பகங்கள் பெரியதாக நிமிர்ந்து நின்றன. இப்போதுதான் பிள்ளை பெற்றவளின் பால் நிறைந்த மார்பகங்கள் போல நின்றன. அவளது இளம் வயது காரணமாக இருக்கலாம். 18 வயதில் இத்தனை பெரிதாகஇருந்தால், பிள்ளைகள் பெற்றால் எவ்வளவு பெரிதாக ஆகும் என்று யோசித்தான் ரங்கசாமி. சுந்தரி தன் மார்பகங்களை கையால் அள்ளி மாரியப்பனின் வாயில் திணித்தாள். மாரியப்பன் வாயைப் பெரிதாக்கி முழுமையாக உள்ளே எடுத்துக் கொள்ள முயன்றான். இறுக்கி இறுக்கி சப்பினான். சுந்தரி, கண்களை மூடி சொக்கி அப்படியே உட்கார்ந்தாள். மாரியப்பன் அப்படியே இறங்கி அவள் மடியில் தலையை வைத்து குழந்தை போலச்சப்ப ஆரம்பித்தான். ரங்கசாமி பார்த்துக் கொண்டே நின்றான். இப்படிப்பட்ட குடும்பத்துக்குள் குழப்பம் விளைவிப்பது சரியல்ல என்று தோன்றியது. அதே நேரம் மாரியப்பனால் மற்ற குடும்பங்களில் குழப்பம் விளைவதும், அவனது வாயால் பலகுடும்பங்களின் பெயர் கெடுவதும் ஞாபகத்துக்கு வந்தது. மீண்டும் ஜன்னல் வழியே பார்க்க ஆரம்பித்தான். இப்போது மாரியப்பன் அவளது உடைகளை கழற்றிக் கொண்டிருந்தான். அவள் நிர்வாணமாக நின்றாள். அவளது இடுக்குக்குள் கறுப்பு முக்கோணத்தில் செழுமையாக முடி வளர்ந்திருந்தது. மாரியப்பனும் சட்டையைக் கழற்றி விட்டு அவளை அணைத்து பாயில் படுத்தான். அவன் மல்லாந்து படுக்க, அவன் மீது தலை மாறி கால் மாறி படுத்தாள் சுந்தரி. அவனதுசாமானை அவள் சப்ப ஆரம்பித்தாள். அவளது சாமானை மாரியப்பன் சப்ப ஆரம்பித்தான். அவளது மார்பகங்கள் பிதுங்கி பக்கவாட்டில் தெரிந்தன. திடீரென்று மாரியப்பன்

“ஆ. ஆ” என்று உணர்ச்சி வசப்பட்டு தன் வீரியத்தைக்கொட்டினான். சுந்தரியோ கொஞ்சமும் கவலைப்படாமல், அதனை சப்பிச் சப்பி தின்றாள். பிறகு எழுந்து நின்றாள்.

“ஆமா, இப்ப நல்லாக் குறட்டை விட்டுத் தூங்கிடுவியே" என்று அவனை திட்டினாள். அவன் அதற்குப் பதில் சொல்லவில்லை. கண்களை மூடிப் படுத்திருந்தான்

“சரி நா சுத்தம் பண்ணிட்டு வந்துடறேன்" என்றுஜாக்கெட் புடவையை அணிந்து கொண்டாள். திரும்பிப் பார்த்தாள் சுந்தரி. அவன் கண்களை மூடிப் படுத்திருந்தான். ரங்கசாமி காத்திருந்தான். இப்ப இவள் என்ன செய்வாள். இவள் தானே தேய்த்துக் கொள்வாளா? பேசாமல் தூங்கிவிடுவாளா? என்று யோசித்தான். அவள் திரும்பி வரும்வரை காத்திருப்போம் என்று அங்கேயே நின்றுகொண்டிருந்தான். சற்று நேரம் கழித்து சுந்தரி மீண்டும் உள்ளே வந்தாள்.

“என்னய்யா தூங்கிட்டியா?” என்று மாரியப்பனை எழுப்பினாள். அவன் திரும்பிப் படுத்துக் கொண்டான். சில வினாடிகளிலேயே குறட்டைச் சத்தம் கேட்க ஆரம்பித்தது. அவள் அங்கேயே உட்கார்ந்திருந்தாள் சற்று நேரம். அவள் உடனே படுத்துக் கொள்வாள் என்றுநினைத்திருந்தான் ரங்கசாமி. சரி கொஞ்ச நேரம் கழித்து தேய்த்துக் கொள்வாள் என்று நினைத்து காத்திருந்தான். இன்னும் சில நிமிஷங்கள் அப்படியே கழிந்தன. சுந்தரி எழுந்து விளக்கை அணைத்து விட்டு, கதவைத் திறந்து கொண்டு வெளியே சென்றாள். பிறகு அந்த அறைக் கதவு மெல்ல மூடப்பட்டது. ரங்கசாமிக்கு என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை. சும்மா சற்று நேரம் நின்று கொண்டிருந்தான். மாரியப்பனின் வீட்டு ஜன்னல்கள் எல்லாம் இருண்டிருந்தன. என்னத்தைப் பார்ப்பது? இன்றைக்கு ஓஸி சினிமா போதும் என்று நாற்காலியிலிருந்து இறங்கினான். சட்டென்று பக்கத்து அறை ஜன்னலில் வெளிச்சம் வந்தது. யாரது? மாரியப்பன் அப்பா, தன் பொண்டாட்டியை மஜா பண்ண ஆரம்பித்து விட்டாரோ என்னவோ என்று நாற்காலியை பக்கத்து ஜன்னல் கீழே போட்டு அதன் மீது ஏறி நின்றான். ஆனால் பார்த்த காட்சி அவனை அதிர்ச்சியடையச் செய்தது.

அந்த அறையில் மாரியப்பனின் அப்பா ராமசாமியும், அவனது அம்மா லட்சுமியும் இருந்தார்கள். அங்கு மின்சார வெளிச்சத்தில் ரங்கசாமி பார்த்த விஷயம் ஆச்சரியமானது. கயிற்றுக் கட்டில் அங்கு நிற்க வைக்கப்பட்டிருந்தது. அந்தக் கட்டிலின் ஒரு காலில் லட்சுமியின் கை கட்டப்பட்டிருந்தது. இன்னொரு காலில் லட்சுமியின் இன்னொரு கையை ராமசாமி ஒரு துண்டால் கட்டிக் கொண்டிருந்தார். லட்சுமி அதனை ஒரு எதிர்ப்பார்ப்புடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்லட்சுமி ஒரு மஞ்சள் புடவை அணிந்து, பச்சை ரவிக்கை அணிந்திருந்தாள். கையை உயரே தூக்கி இரு புறமும் கட்டி விட்டதால், மார்பகத்துக்கு மேலே இருந்த புடவை நடுவே வர முயன்று கொண்டிருந்தது. மார்பகங்கள் இரண்டும் புடைத்து நிமிர்ந்து நின்று கொண்டிருந்தன. காலை அகட்டி நின்று கொண்டிருந்தாள் லட்சுமி. ராமசாமி திரும்பி மேஜை மீது இருந்த ஒரு துண்டை எடுத்தார். அதனை லட்சுமியின் கண்ணைச் சுற்றி கட்டினார்.

லட்சுமியின் வட்ட முகத்தில் ஒரு சிரிப்பு இருந்தது. ராமசாமி இன்னும் இரண்டு துண்டுகளை எடுத்து லட்சுமியின் ஒவ்வொரு காலையும் ஒவ்வொரு கட்டில் காலில் இறுக்கிக் கட்டினார். பிறகு தள்ளி நின்று லட்சுமியைப் பார்த்தார். பிறகு தன் உடைகளை எல்லாம் களைந்துவிட்டு நிர்வாணமாக நின்றார் ராமசாமி. அப்போதுதான் இருவரையும் நன்றாகப் பார்த்தான் ரங்கசாமி. ராமசாமிக்கு சுமார் 42 வயதுதான் இருக்கும்லட்சுமிக்கும் சுமார் 36 வயது தான் இருக்கும். ராமசாமியும் லட்சுமியும் இருவருமே தொந்தி தொப்பை எல்லாம் இல்லாமல், கட்டுமஸ்தாகவும், வளமையாகவும் இருந்தார்கள். ராமசாமிக்காகவாவது அங்கும் இங்கும் நரைத்திருந்ததுலட்சுமியை அசப்பில் பார்த்தால் முப்பதுக்கு மேல் மதிக்க முடியாது. தொங்காத மார்பகமும், தொப்பை இல்லாத வயிறும் வயது தெரியாமல் அடித்திருந்ததுலட்சுமிக்கு நல்ல களையான முகம் வேறு. ரங்கசாமிக்கு லட்சுமி மீது ஆசை வந்தது.
இந்த நிலையில் அவளைப் பார்த்ததும், இன்னும் ஆசை பொங்கியது. என்னதான் நடக்கிறது என்று பார்க்க கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு உள்ளே பார்த்தான். ராமசாமி தன் உடைகளைக் களைந்து விட்டு லட்சுமியின் காலடியில் உட்கார்ந்தார். சற்று நேரம் லட்சுமியின் புடவையை தூக்கி உள்ளே பார்த்தார். மல்லாக்கப் படுத்துக் கொண்டு லட்சுமியின் புடவைக்கு நேர் கீழே தன் தலையை வைத்துக் கொண்டு அண்ணாந்து பார்த்தார். பிறகு நிமிர்ந்து உட்கார்ந்து, புடவைக்குள் சென்று, விரித்த கால்களுக்கு மத்தியில் தன்னை வைத்துக் கொண்டு லட்சுமியின் குறியை நக்க ஆரம்பித்தார். (அல்லது நக்கியதாக ரங்கசாமி நினைத்தான்)

“என்னடா ஒரே நக்கிப் பண்டாரக் குடும்பமாக இருக்கும் போல?" என்று நினைத்தான் ரங்கசாமி.

ராமசாமி லட்சுமியின் புடவையை லட்சுமியின் தோளிலிருந்து எடுத்தார். குத்திட்டுக் கொண்டு நின்றன லட்சுமியின் மார்பகங்கள். இந்த வயசிலும் இப்படி இருக்கே லட்சுமியின் மார்பகங்கள் என ஆச்சரியப்பட்டான் ரங்கசாமி. பிறகு ராமசாமி புடவையை மெல்ல உரித்தார். ஜாக்கெட்டும் பாவாடையுமாக நின்றாள் லட்சுமி. பிறகு ஜாக்கெட்டின் ஊக்குக்களைக் கழற்றி ஜாக்கெட்டை எடுத்தார் ரங்கசாமி. உள்ளே பாடி போட்டிருந்தாள் லட்சுமி. பாடியையும் கழற்றினார் ராமசாமி. பிறகு பாவாடையின் முடிச்சை அவிழ்த்தார். சுத்த நிர்வாணமாக நின்றாள் லட்சுமி. இவ்வளவு அழகாக இருக்குமா லட்சுமியின் உடம்பு என்று வியப்பு ஒரு புறமும், அவளைச் செய்யவேண்டும் என்று ஆசை ஒருபுறமும் அலைக்கழித்தன ரங்கசாமியை. ராமசாமி லட்சுமையைத் தொடாமல் தள்ளி நின்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். பிறகு தன் தலையை மட்டும் நீட்டி, அவளது ஒரு முலைக்காம்பை தன் வாயால் பற்றிச் சுவைத்தார்லட்சுமியின் உடல் நடுங்கியது. பிறகு லட்சுமியின் உடலைத் தொடாமல் இன்னொரு முலைக்காம்பை தன் வாயால் பற்றி மெல்ல மெல்ல சுவைத்தார். நெளிந்தாள் லட்சுமி.

அவளது கால்களுக்கு நடுவே உட்கார்ந்தார் ராமசாமி. அண்ணாந்து அவளது பெண்ணுறுப்பை நாவால் நக்கினார். பிறகு தள்ளி நின்று கொண்டு அவளது உடலை எங்கும் தொடாமல், தனது உறுப்பை நீட்டி அவளது பெண்ணுறுப்பைத் தொட்டார்லட்சுமியின் உடல் வெகு வேகமாக நடுங்கத் தொடங்கியதுலட்சுமியின் நாக்கு வெளிவந்து உதடுகளை நக்கத் தொடங்கியது. வேக வேகமாக நெளியத் தொடங்கினாள் லட்சுமி. ராமசாமி தனது உறுப்பை லட்சுமியின் உறுப்புக்குள் நின்று கொண்டே செலுத்தத் தொடங்கினார். மெல்ல மெல்ல ஆடி, லட்சுமியை செய்யத் தொடங்கினார்.

ரங்கசாமியின் கை வேகமாக ஆடியது. ரங்கசாமிக்கு உணர்ச்சி பொங்கிக் கொட்டியது. லட்சுமி முனகினாள். என்ன நினைத்தாரோ ராமசாமி, திடுமென்று உருவி எடுத்துக் கொண்டு தள்ளி நின்று பார்த்தார். மேஜை மீது இருந்த தனது டவுசரை எடுத்து அதனை லட்சுமியின் வாயில் திணித்தார். பிறகு விளக்கை அணைத்துவிட்டார். கும்மென்று இருட்டில் லட்சுமியும் ராமசாமியும் தரையில் உருள்வது தெரிந்தது ரங்கசாமிக்கு. சற்று நேரம் கழித்து விளக்கைப் போட்டார் ராமசாமிலட்சுமி அம்மணமாக குப்புறக் கிடந்தாள். அப்படி குப்புறக் கிடக்கும் போதும், அவளது பருத்த பிருஷ்ட பாகங்களும், அழகான பருத்த தொடைகளும் கால்களும் கவர்ச்சியான முதுமும் ரங்கசாமியை அலைக்கழித்தன.

வேட்டியைக் கட்டிக் கொண்டு ராமசாமி வெளியே சென்றார். சற்று நேரம் கழித்து திரும்பி வந்து விளக்கை அணைத்துவிட்டு இருவரும் படுத்துக் கொண்டனர். காணக்கிடைக்காத ஒரு காட்சியைப் பார்த்த ரங்கசாமியின் வேட்டி நனைந்துவிட்டது. ரங்கசாமி நாற்காலியிலிருந்து இறங்கி வேட்டியில் துடைத்துக் கொண்டு நாற்காலியை எடுத்து வீட்டின் உள்ளே போட்டுவிட்டு தன் வீட்டுக் கிணற்றடிக்கு வந்தான். தண்ணீர் எடுத்து அலம்பிவிட்டு வேறு வேட்டியை உடுத்திக் கொண்டு வந்து படுத்தான்.

மகிழ்ச்சியாகவும் அசதியாகவும் இருந்தது. படுத்து சில நிமிஷங்களில் தூங்கிவிட்டான் ரங்கசாமி.

அதிகாலையில் எழுந்த போதே, நேற்றைக்கு நடந்ததும் அந்த நினைப்பும் அவன் உணர்ச்சிகளைப் பொங்க வைத்துக் கொண்டிருந்ததுலட்சுமியின் நினைப்பே அவனை அலைக்கழித்ததுலட்சுமியைப் பார்க்கவேண்டும் என்று தோன்றியது. குமரப்பன் பக்கத்து வீட்டில் குளிக்கும் சத்தம் கேட்டது. நேற்று வந்துவிட்டான் போல. ஆனால் இந்த வேலைகளை எல்லாம் செய்ய குமரப்பன் இடைஞ்சலாக இருப்பான் எனத் தோன்றியதால், அவனை தவிர்க்க வேண்டும் என நினைத்துக் கொண்டான். குளித்துவிட்டு பொறையும் டீயும் குடிக்க கிளம்பியபோது குமரப்பனுக்குச் சத்தம் போட்டான்.

குமரப்பன் வெளியே வந்து

“இல்ல ரங்கா, நீ போ, எனக்கு கொஞ்சம் ஜோலி இருக்கு. நான் திரும்பி கல்யாண வேலைக்குப் போயாவனும்" என்றான். அப்போது காத்திருந்தவன் போல முத்து வெளியே வந்தான்.

“என்ன ரங்கா, டீ குடிக்கப் போறியா, நானும் வரட்டா?" என்றான்.

“ஏ என்னப்பா, தாராளமா வா, உனக்கென்ன வீட்டிலேயே எல்லாம் கிடைக்கும்" என்றான் ரங்கசாமி.

“கெடக்குது கழுத" என்று முனகிக் கொண்டே ரங்கசாமியுடன் நடந்தான் முத்து. டீ குடித்துவிட்டு இருவரும் கால்வாயோரம் நடந்தார்கள்.

“என்ன பிளான் வச்சிருக்க?" என்றான் முத்து.

“என்னப்பா ரொம்ப ஆர்வமா இருக்க? அவ்வளவு வேகமா ஏது ஆகாது. ஆனா அதுக்குள்ள இன்னொரு வேலை செய்யணும்” என்றான் ரங்கசாமி.

“என்னா?" என்றான் முத்து

“மாரியப்பன் அம்மா லட்சுமியைப் பாத்திருக்கியா?" என்றான் ரங்கசாமி

“ஆ அவளா? எனக்கு அவ மேல ஒரு கண்ணு. ராமசாமி மாமாவுக்காவ பாக்கறேன். இல்லைண்ணா அப்படியே கம்மாய்க்கரையோரம் போறப்ப இழுத்துட்டுப் போயிருப்பேன்" என்றான் முத்து.

“நேத்துத்தான் லட்சுமியை எசகு பிசகா பாத்தேன். அதுலேயிறுந்து எனக்கும் அவமேல ஆசையாயிருச்சி" என்றான் ரங்கசாமி

“அப்படி என்னா பாத்த?" என்றான் முத்து. நடந்ததைச் சொன்னான் ரங்கசாமி. முத்து ஆச்சரியத்திலும், ஆர்வத்திலும் வாயைப் பிளந்தான்.

“டேய் ரங்கா, நானும் பாக்கணும்பா. நானும் பாக்கணும்பா" என்று கெஞ்சினான்.

“இங்க பாரு. நீ இன்னிக்குப் பாரு. பேரைக் கெடுத்திராத. நீ வயக்காட்டுக்குப் போறேன்னு சொல்லிட்டு என் வீட்டுக்கு வா. அப்புறம் சோணாச்சலம் வீட்டுக்குள்ளாற போயி பாரு. எனக்கு இன்னொரு வேலை இருக்கு" என்றான்.

“நீ என்ன பண்ணப்போறே?" என்றான் முத்து.”நடந்தப்புறம் சொல்றேன்" என்றான் ரங்கசாமி. அதன் படியே முத்து இரவு ரங்கசாமியின் வீட்டுக்கு வந்தான். சிறிது நேரம் பேசிக் கொண்டு தெருவில் நின்று கொண்டிருந்தார்கள். இருவரும் தெரு முனை வறைக்கும் நடந்து போனார்கள். அப்படியே இருவரும் கால்வாய்க்கரையோரம் சற்று நேரம் நடந்து சென்றார்கள். அங்கிருந்து பார்க்கும்போது ஊர் அடங்கிவிட்டது தெரிந்தது. நிலவு வெளிச்சத்தில் கொய்யா மரம் தழைந்து இருந்தது. ஒரு கொய்யாவைப் பறித்து தண்ணீரில் கழுவி விட்டு சாப்பிட்டான் ரங்கசாமி. பிறகு இருவரும் ரங்கசாமி வீட்டின் பின்புறம் வழியே வீட்டுக்குள் சென்றார்கள். ரங்கசாமி சோணாச்சலம் வீட்டுக்குள் முத்துவைக் அழைத்துச் சென்று நாற்காலியை ஜன்னலுக்குக் கீழ் போட்டுவிட்டு மெல்லச் சொன்னான்.

“முத்து சத்தம் போடாத. உணர்ச்சிவசப்பட்டு ஏதாச்சும் பண்ணிடாத. நான் ஒரு வேலை செய்யப் போறேன். வரவறைக்கும் எங்கயும் போவாத. சும்மா இருட்டிலயே நின்னுக்கிட்டு இரு"

மினுக்கும் கண்களுடன் தலையை ஆட்டினான் முத்து.”என்ன பண்ணப்போறெ?" என்றான்.”வந்து சொல்றேன்" என்றான் ரங்கசாமி.

அவனை அங்கு விட்டுவிட்டு, சோணாச்சலத்தின் வீட்டுக்கும் தன் வீட்டுக்கும் இடையே இருந்த வழியே வெளியே பார்த்தான். முத்துவின் வீட்டில் விளக்கு அப்போதுதான் அணைந்தது. சற்று நேரம் அப்படியே இருந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். குமரப்பன் வீட்டு விளக்கும் அணைந்தது. சற்று நேரம் கழித்து மாரியப்பன் வீட்டு விளக்கு அணைந்தது. முத்துவின் வீட்டு பக்கத்தில் இருந்த பரமசிவம் வீட்டு விளக்கு அணைந்தது. தெரு இருட்டி கருகும்மென்று ஆனது. ரங்கசாமி சட்டென்று நகர்ந்து முத்துவின் வீட்டுக்கும் அவனது பக்கத்து வீட்டு பரமசிவம் வீட்டுக்கும் இடையே இருந்த வழியில் நுழைந்தான்.

முத்துவின் வீட்டுக்குப் பின்னர் ஒரு காலி அறை இருக்கிறது. அங்குதான் முத்து பழைய சாமான்களை போட்டு வைத்திருக்கிறான். பல வருடங்களுக்கு முன்னர் அந்த அறைக்குள் முத்து பலான புத்தகங்கள் வைத்திருந்தான். இருவரும் அவைகளை அங்கு படித்திருந்தார்கள். அந்த அறைக்குப் போவது எளிது. வெளிக்கதவை ஒரு தூக்கு தூக்கினால் உள்ளே இருக்கும் தாழ்ப்பாள் திறந்து கொள்ளும். ரங்கசாமி உள்ளே நுழைந்தான். கருகும்மென்று இருந்தது அறை.

அங்கு ஜன்னல் திறந்திருந்தது. மெல்ல மெல்ல ஜன்னலை மூடினான் ரங்கசாமி. அந்த ஜன்னல் ஓட்டை வழியே பார்த்தால், ஒரு படுக்கை அறை இருந்தது, அதைத் தாண்டி ஹால் தெரிந்தது. அங்கு முத்துவின் அப்பாவும் அம்மாவும் உட்கார்ந்திருந்தனர். முத்துவின் மனைவி, இடுப்பில் ஒரு கைக்குழந்தையை வைத்துக் கொண்டு அவர்களுக்கு சாதம் பரிமாறிக் கொண்டிருந்தாள்.

“முத்து சாப்பிட்டானா?" என்று கேட்டார் முத்துவின் அப்பா சோமு.

“ஆமா சாப்பிட்டாரு” என்று சுரத்தில்லாமல் சொன்னாள் முத்துவின் மனைவி.

சாப்பிட்டு எழுந்து கையைக் கழுவிவிட்டு நாற்காலியில் உட்கார்ந்தார் சோமு. முத்துவின் அம்மா பரிமளம் அவர் காலருகில் உட்கார்ந்து வெற்றிலை போட்டாள்.

சற்று நேரம் கழித்து,”நீ போய் படும்மா, நாங்க ஹாலில தூங்கறோம்" என்றாள் பரிமளம்.

“நாமளும் ரூமுக்குப் போயிறலாமே" என்றார் சோமு.

“ம்ம். சரி சரி”என்றாள் பரிமளம்.

முத்துவின் மனைவி தன் அறைக்குள் சென்றாள். சோமுவும், பரிமளமும் எழுந்து விளக்கை அணைத்துவிட்டு ரங்கசாமி பார்த்துக் கொண்டிருந்த படுக்கை அறைக்குள் நுழைந்தார்கள்.

அதிர்ஷ்டமடா உனக்கு என்று நினைத்துக் கொண்டான் ரங்கசாமி. கதவை மூடிவிட்டு சோமு படுக்கையில் உட்கார்ந்தார். பரிமளம் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள்.

“என்னாங்க, அந்தப் புள்ளையப் பாத்தா பரிதாபமா இருக்கு. இவன் எப்பப்பாத்தாலும் வயக்காடு வயக்காடுன்னு போயிடறான். பாவம் என்னாப் பண்ணும் அந்தப்புள்ளை" என்று சொன்னாள்.

“இருக்கட்டும் இருக்கட்டும்" என்று சொன்னவாறு சோமு பரிமளத்தை அணைத்தார்.

“சீ போங்க, எப்பப்பாத்தாலும் உங்களுக்கு இதுமேலதான் கண்ணு" என்றாள்.

“வேற எதில இருக்கணும் கண்ணு" என்றவாறு சோமு பரிமளத்தின் தலைமுடியை முகர்ந்தார்.

“சும்மா இருங்க, அவ கதவத் தட்டப்போறா" என்று நகர்ந்து உட்கார்ந்தாள் பரிமளம்.

“அவ தூங்கியிருப்பா. நீ வா பக்கத்துல" என்று பரிமளத்தை இழுத்தார் சோமு.

பரிமளம் எழுந்து கதவைத் திறந்து பார்த்துவிட்டு, மீண்டும் கதவை மூடி உள்ளே வந்தாள்” அவ ரூம் இருட்டாயிருச்சி” என்று சோமுவின் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள்.

சோமு எழுந்து”சரி வா நம்ம வெளயாடலாம்" என்றார்.

“இருங்க தண்ணி குடிச்சிட்டு வறேன்" என்று தண்ணீர் குடித்து விட்டு”உஸ் அப்பா.” என்று மாராப்பை எடுத்து விசிறிக் கொண்டாள்.

சோமு பரிமளத்தை இழுத்து படுக்கையில் தன்னருகில் உட்கார வைத்துக் கொண்டார்.

அவர்கள் இருவரையும் நன்றாகப் பார்த்தான் ரங்கசாமி. சோமுவுக்கு லேசாக தொந்தி இருந்தாலும், சும்மா டிப் டாப்பாக இருந்தார். பரிமளத்தின் பெயர்தான் கர்நாடகமான பெயராக இருந்தாலும், அவள் பாட்டியாகி விட்டிருந்தாலும், பார்க்க அவள் நடிகை சுமித்ரா மாதிரி இருந்தாள். உயரமாகவும் பெருத்த மார்பகங்களோடும், சின்ன இடுப்போடும் முத்துவின் அம்மா இருப்பதைப் பார்க்கும் போது முத்துவின் மீதும் முத்துவின் அப்பா சோமு மீதும் பொறாமையாக இருந்தது.

பரிமளம் கட்டிலில் உட்கார்ந்து கொண்டு காலை மடித்து சப்பணம் போட்டு உட்கார்ந்தாள். சோமு அவள் மடியில் படுத்துக் கொண்டார். பரிமளம் மாராப்புக்குள் கையைவிட்டு ஜாக்கெட்டைக் கழற்றி சோமுவின் தலையை புடவைக்குள் தள்ளி ஒரு குழந்தைக்குப் பால் கொடுப்பது போல பால் கொடுக்க ஆரம்பித்தாள். சோமு மல்லாந்து பரிமளத்தின் மடியில்படுத்துக் கொண்டு ஒரு குழந்தையைப் போல காலை உதைத்துக் கொண்டு பால் குடிக்கவும், பரிமளம், சோமுவின் பின் பக்கத்தில் குழந்தையை அடிப்பது போல அடித்து”டேய் சும்மா குடிடா, கடிக்காத.” என்று செல்லமாகத் திட்டினாள்.

பார்த்துக் கொண்டிருந்த ரங்கசாமிக்கு ஆச்சரியம் தாளவில்லை. மாரியப்பனின் அம்மா அப்பா செய்தது ஒரு ஆச்சரியம் என்றால், முத்துவின் அம்மா அப்பா செய்வது இன்னும் ஆச்சரியமாக இருந்தது.”அட வாழ்க்கையை நல்லா சந்தோஷமா வாழ்றாங்கடா. நான் தான் இப்படி கெடக்கேன்" என்று வருத்தமாக இருந்தது.

அப்படியே சற்று நேரம் சப்பிக் கொண்டிருந்த சோமு, எழுந்து திரும்பிப்படுத்து அடுத்த மார்பகத்துக்கு சாதகமாகப் படுத்துக் கொண்டு அங்கும் சப்ப ஆரம்பித்தார். அவரது வேட்டி நட்டுக்கொள்ள ஆரம்பித்தது ரங்கசாமிக்குத் தெரிந்தது. பரிமளம் அவரைத் தள்ளி படுக்கையில் விட்டு விட்டு படுக்கையிலிருந்து இறங்கினாள். சோமு மல்லாந்து படுத்துக் கொண்டிருந்தவர் தன் உடலைத் திருப்பி தன் தலை சற்று கட்டிலுக்கு வெளியே இருக்கும் படிக்கு வைத்துக் கொண்டார். பரிமளம் திரும்பி நின்றாள். தன் புடவையை தூக்கி தன் குறியை சோமுவின் வாயில்வைத்தபடி குனிந்து அவரது வேஷ்டியை நகர்த்தி அவரது குறியை கையில் எடுத்தாள். அது ஏற்கெனவே நிமிர்ந்து நின்று கொண்டிருந்தது. அதை தன் வாயில் வைத்து சப்ப ஆரம்பித்தாள் பரிமளம்.”ஆஹா என்ன அருமையான முறை" என்று ஆச்சரியப்பட்டான் ரங்கசாமி. வேகவேகமாக சப்ப ஆரம்பித்தாள் பரிமளம். அதே சமயத்தில் அவளது பின் பக்கமும் வேகவேகமாக ஆடியது. சோமு ரொம்ப சப்புகிறார் போலும்.

சோமு பரிமளத்தை தன் கையால் மெல்லத்தள்ளினார். பரிமளம் சப்புவதை நிறுத்திவிட்டு, எழுந்து நின்றாள். சோமு கட்டிலிலிருந்து எழுந்து நின்றார். பரிமளம் தன் புடவையை கழட்டினாள். பெருத்து தொங்கிக் கொண்டிருக்கும் வெள்ளை மார்பகங்களும், கலைந்து கிடக்கும்ஜாக்கெட்டும்,

பாவாடையுமாக இருந்த பரிமளத்திடம் சோமு தன் சட்டையை கொடுத்தார். அவள் அதைக் கீழே போட்டுவிட்டு,”இருக்கட்டும் எல்லாத்தையும் சரியா வைக்கிறேன்" என்றாள். பிறகு தன் பாவாடையையும் ஜாக்கெட்டையும் கழற்றி, கீழே கிடந்த மற்ற உடைகளையும் எடுக்கக் குனிந்தாள். ரங்கசாமிக்கு தெரிந்த பரிமளத்தின் பின்புறமும், குனிந்ததனால் தெரிந்த காட்சியும்,”ஆஹா, என்ன அருமையான காட்சி" என்று கையை வேகமாக ஆட்ட வைத்தது.

இப்போது சோமுவும் பரிமளமும் சுத்த நிர்வாணமாக இருந்தார்கள். பரிமளம் கட்டில் ஓரத்தில் சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டாள். தன் கால்களை மடக்கி விரித்து வைத்து தன் குறியை சோமுவிடம் காட்டி,”வாடா சோமு" என்று தன் இரு கைகளையும் நீட்டி வரவேற்றாள். சோமு குப்புறப் படுத்துக் கொண்டு நகர்ந்து சென்று பரிமளத்தின் கைகளில் தஞ்சம் அடைந்தார். பரிமளம் சோமுவின் தலையை தன் மார்பகங்களில் அழுத்திக் கொண்டு ஒரு மார்பகத்தை அவரது வாயில் திணித்து”சப்புடா" என்றாள். சோமு வெகு ஆர்வமாக சப்ப ஆரம்பித்தார். பிறகு ஒரு கையால் ஒரு மார்பகத்தையும் மறு கையை பரிமளத்தின் வாயிலும் திணித்தார். பரிமளம் அந்த கையை சப்பினாள். பிறகு அவள் சோமுவின் தலையை அழுத்தி தன் குறிக்குக் கொண்டு சென்றாள். சோமு அங்கு குப்புறப்படுத்துக் கொண்டு இரு கைகளாலும் அவளது பிருஷ்ட பாகங்களைப் பற்றிக் கொண்டு நக்க ஆரம்பித்தார். பரிமளம் தன் கண்களை மூடிக் கொண்டு அனுபவித்தாள்.

பரிமளம் அப்படியே அவர் மீது விழுந்து அவரது பிருஷ்ட பாகத்தைக் கடித்தாள். அவளது மார்பகங்கள் அவரது மார்பில் பிதுங்கி வெளியே தெரிந்தன. இருவரும் புரண்டு மல்லாந்து படுத்தார்கள். பிறகு சோமு அவள் மீது ஏறிப் படுத்தார். பரிமளம் காலை அகட்டி விரித்துக் கொண்டாள். சோமு செலுத்தினார்.

இருவரும் சுர வேகத்தில் இயங்கினார்கள். துரித கதியில் நடந்த இயக்கம் உச்சஸ்தாயியை எட்டும் போது சோமுவை வலுக்கட்டாயமாகத் தள்ளி விட்டாள் பரிமளம். அவர் தனது குறியைப் பிடித்துக் கொண்டு நிற்க பரிமளம் ஒரு கையால் தன் குறியையும் மறுகையால் சோமுவின் குறியையும் பற்றிக் கொண்டு சோமுவின் குறியை தன் வாயில் எடுத்து சப்ப ஆரம்பித்தாள்.

சோமு அவளது வாய்க்குள் தனது சக்தியைக் கொட்டினார். பரிமளம் நக்கித்தின்று சுத்தம் செய்தாள். அதே நேரம் தன் கையால் தன் குறியைத் தேய்த்துக் கொண்டே உணர்ச்சி வசம் எய்தினாள். பிறகு அப்படியே இருவரும் படுத்தார்கள். ரங்கசாமி இதைப் பார்த்து உணர்ச்சிவசப்பட்டு சுவரில் தேய்த்துக் கொண்டிருந்தான். சில நிமிஷங்கள் சென்று சோமுவும் பரிமளமும் உடை உடுத்திக் கொண்டு பாத்ரூமுக்குச் சென்றார்கள். சில நிமிஷங்கள் கழித்துத் திரும்பி வந்தார்கள். படுக்கையில் உட்கார்ந்தார்கள். இனி நமக்கு இங்கு வேலையில்லை என்று நினைத்து கிளம்ப ஆயத்தமானபோது பரிமளம் சோமுவிடம் சொன்னது அவனை அதிர்ச்சியுறச் செய்தது.