என் இனிய தேவடியா..(completed)

[johnypowas]

'ம்ம்ம்ம் நிசமாவாத்தான்... எப்ப....."

"வர்ர வெள்ளிக்கிழமை.....உனக்கு ஒரு சர்ப்பிரஸா இருக்கட்டும் நினச்சேன்....."

"ம்ம் என்ன சர்பிரஸ்....."

"ம்ம் என் நினப்பு உன் நினப்பு எல்லாம் நிறைவேறும்..."

"அப்படீன்ன..."

"சொல்லுறேன்...."

"இப்ப வந்தாரே இவர் என் மேனஜர்...ம்ம்ம்ம் வயது 38 தான் .. ஆன தலை பார்த்து முடிவு பண்ணாத .. வேலைல கில்லாடி.. "

" என்ன சொல்லுறீங்க"

" அட ஆபிஸ்ல ப்பாஆஆ"

"இவரும் வரார் கோவாக்கு......."

"என்னது......"

" ஆமாடி இவரும் வரார்....."

"அப்பப்ப்ப்ப " இழுத்தாள் பிரியா

"என்னடி அப்ப ந்னு இழுக்குற.... என் தேவடியா...ம்ம் அன்னிக்கு சொன்னேனே ம்ம்ம்ம் சும்மாத்தாண்டி வந்தார்.. .....அவருகிட்ட பாருங்க என் புண்டைய, பாருங்க என் முலையன்னு ... கேக் வாக் பண்னி அவர கோக் மாக்காக்கிட்ட....பேண்ட் அமுக்கிக் கிட்டு போறார்.....கோவா போலாம்ந்னு சொல்லிட்டு சரியா......."

"அப்ப கோவால அவரும் நீயுமாடா.....ம்ம்ம் என்னை.. " அதுக்கு மேல வார்த்த வராமல்.. இழுத்தாள் பிரியா..

"அஞ்சலியவும் கூட்டிகிட்டு போவோமா...." பிரியா சொல்ல.....

"ம்ம்ம் வேணாம் பிரியா.. சில விசயங்கள் நம்மலோட இருக்கன்னும்டி அவ கிட்ட கோவா போரறோம்ன்னு மட்டும் சொல்லு
மத்த படி எதுவும் சொல்ல வேனாம்.. ஓகேவா..."


ம்ம் சரிங்க.....பிரியா மவுனமானாள் அவள் மனசு அந்த நாளை கோவாவில் கழிக்க போகும் அந்த நாட்களை நினக்க ஆரம்பித்தது......அப்பவே அவளுக்கு உடல் சூடானது.... ரெண்டு பேரு அதுவும் மாதவன் பார்க்க....என்னை இன்னொறுத்தன் ஏறி விளையாட போறான்....எப்படி இருக்கும் மாதவனுக்கு.....ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம் கிறுகிறுத்தது மனசு....


அந்த வெள்ளிகிழமை வந்தது.... மதியம் மணி 1.00 மாதவன் செண்டரல் ஸ்டேசன் ல பிர்யாவும் காத்திருக்க கொஞ்ச நேரத்தில போன்... வா பிரியா முதல் வகுப்புல நமக்கு பெர்த்தாம் வா..
"அவர் வரலையா". முதல் வகுப்பு கோச்ல் ஏறி அந்த அறையினுள் அமற பிரியா கேட்டாள், மணி 1.55 ஆயிற்று.. 2.00க்கு ரெயில் கிள்ம்பும்...மறுபடிபோன்.....ம்ம்ம் சரி சார்..

"ம்ம் ட்ரயின் கிளம்பினதும் வந்து சேர்ந்துப்பாராம்..." சொன்னான் பிரியாவிடம்.....

டிரயின் மெதுவாக கிளம்பியது.....கொஞ்ச நேரத்தில் உள்ளே நுழைத்தார் அவர்......பெரிய பெட்டி சகிதம்...உள்ளே வந்தவர்....
திரும்பி

"உள்ள வா.. harini.."
பளிச்சென மின்னலாய்.. உள்ளே நுழைந்தாள் அந்த பெண்.....

பிரியா .. மாதவன் ... அப்படியே அதிர்ந்து போய் .... என்ன இது....இது யாரு... நம்ம புரோகிராமில இல்லாமல்.. விழித்தனர்....

( நானும் தான் நண்பர்களே)
"என்ன மாதவா முழிக்கிற.....இது என் மனவி... ஹரிணி........."

அவர் தொடங்க....ஹரினியிடம் திரும்பி....

"இது மாதவன்..அவர் மனைவி...பிரியா...... என்ன மாதவா...உன் பொண்டாட்டிய அறிமுகப் படுத்த மாட்டியா..... " நமட்டுச சிரிப்புடன்...அவர்....


மாதவன்.. இன்னும் ஹரினியின் அதிர்ச்சியில் இருந்து விடுபடாமல்..

."பிரியா இவர் சுரேஷ்... என் மேனேஜர்..."..ஹரினிய பாத்துக்கிட்டே சொல்ல... சுரேஷ் தன் கைய நீட்ட பிரியாவும் கை நீட்ட....அவள் கைய மென்மையாய் குலுக்கியவர்....பெருவிரலால் அவள் புறங்கைய மெதுவா தடவியாவாறு.. உள்ளகையில் மெதுவா சுரண்ட... சிலிர்த்தது பிரியாக்கு....என்ன இந்த மனுசன் அப்பட்டமாய்......கூப்பிடுறான்.. வான்ன்னு..... அவனை பார்த்தாள் ......அவன் பார்வை அவளை விழுங்குவது மாதிரி இருக்க... கொஞ்சம் வெக்கம் வந்தது... முகம் லேசா சிவக்க...
"நீங்க..ந்ன்னு இழுத்தாள் பிரியா....

" ஆமா அன்னிக்கு உங்க வீட்டுல .... அப்படியேஈஈஈ பார்த்தேனே.. ம்ம்ம் நான் தான்... இது என் மனைவி ஹரினி......"

ஹரினி...கொஞ்சம் நமட்டு சிரிப்போட....

".ம்ம்ம் அப்படி என்னத்த பார்த்தீங்க.....கிண்டலாய் சிரிக்க...

"நீயே கேழு... " சுரேஷ்....பிரியாவை கண்ணால் உரித்தவாறு....

"என்ன பார்த்தாருங்க.. பிரியா...."

"ச்ச்சீஈஈஈஎ ஒன்னும் இல்லை......ஹரினி " இது பிரியா.. ஆனால் முகம் சிவந்து.....

"ம்ம்ம் ஒன்னும் இல்லையா, இல்லை ஒன்னுமே இல்லாமலா..... சொல்லுங்க."..சிரித்தவாறு பிரியாவை மெல்ல அனைத்துக் கொண்டாள் ஹரிணி....