Adultery The Treatment - Part 1 by Screwdriver

[lotoffun768]

நான் படுத்துக் கொண்டேன். சாரதி பெட்ஷீட்டை எடுத்து போர்த்திவிட்டான். என் தலையை பாசமாக தடவிவிட்டான். என் நெற்றியில் மென்மையாக முத்தமிட்டான். மெல்லிய குரலில் சொன்னான்.

"காலைல உங்க வீட்ல கொண்டு போய் விடப் போறோம் மேடம்.. சந்தோஷந்தான..?"

அவன் அப்படி சொன்னதும், வீட்டுக்கு திரும்பப் போகிறோம் என்று எனக்கு சந்தோஷமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால் எதுவோ மிஸ் ஆகிற மாதிரி ஒரு ஃபீலிங். சற்றே ஏமாற்றமாக இருந்தது. அந்த ஏமாற்றம் கலந்த குரலிலேயே அவனிடம் கேட்டேன்.

"ரெண்டு வாரம்னு சொன்னீங்க.. இன்னும் ரெண்டு நாள் இருக்கே..?"

"பரவால்லை மேடம்.. ரொம்ப அதிகமாவே வேதனை அனுபவிச்சுட்டீங்க.. பசங்கள்ட்ட பேசினேன்.. எல்லாருமே போதும்னு ஃபீல் பண்றாங்க.. காலைல கெளம்பலாம்.. சரியா..?"

"ம்ம்... ஓகே சாரதி..!!"

சாரதி கொஞ்ச நேரம் என் முகத்தையே ஆசையாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். நானும் அவனுடைய முகத்தை கண்ணிமைக்காமல் பார்த்தேன். அவனே தொடர்ந்து பேசினான்.

"வீட்டுக்கு போனதும்.. உடனே போலீஸ்.. கம்ப்ளைன்ட்னு.. கெளம்பிடாதீங்க.. நாங்க எங்கேயும் ஓடிப் போயிட மாட்டோம்.. ரெண்டு நாள் ரெஸ்ட் எடுத்துட்டு.. அப்புறமா அந்த வேலைலாம் பாருங்க.. சரியா..?" அவன் ஒருமாதிரி கிண்டலான குரலில் சொல்ல,

"சரி சாரதி.." என்று நான் சிரித்தேன்.

"ம்ம்.. அதான் உங்களுக்கு இதுல்லாம் நல்ல எக்ஸ்பீரியன்ஸ் இருக்கே..?"

"ஆமாம்.. எவ்வளவு கஷ்டப் பட்டு.. உங்களுக்கு ரெண்டு வருஷம் வாங்கிக் கொடுத்தேன்..?"

"ம்ம்.. சரி மேடம்.. ரெஸ்ட் எடுங்க.. காலைல ஏழு மணிக்குலாம் கெளம்பிடலாம்..!!"

சாரதி சொல்லிவிட்டு, என் உதடுகளை கவ்வி மென்மையாக முத்தமிட்டான். சிறிது நேரம் என் முகத்தையே உணர்ச்சியற்ற மாதிரி பார்த்தான். அப்புறம் பட்டென்று எழுந்து வெளியேறினான்.

நான் எப்போது தூங்கினேன் என்றே தெரியவில்லை. திடீரென்று என் அறைக்கதவு திறந்தபோது பட்டென்று விழித்துக் கொண்டேன். விடிந்திருந்தது. இரண்டு போலீஸ்க்காரர்கள் அவசர அவசரமாக அறைக்குள் நுழைந்தார்கள். என்னை நெருங்கியவர்கள் பதட்டமான குரலில் கேட்டார்கள்.

"மேடம்.. ஆர் யூ ஓகே..?"

"எஸ்.." நான் என்ன நடக்கிறது என்று சரியாக தெளிவில்லாமலே சொன்னேன்.

"கமான் மேடம்.. வாங்க..!!"

நான் அவர்களுடன் எழுந்து வெளியே வந்தேன். வெளியே நான் கண்ட காட்சியில் திகைத்துப் போனேன். அந்த நான்கு பேரையும் சூழ்ந்துகொண்டு, போலீஸ் அடித்து துவைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். ஜாகீரும், சாரதியும், குணாவும் வாயில் ரத்தம் ஒழுக தரையில் கிடந்தார்கள். போலீஸ் அவர்களை ஏறி ஏறி மிதித்துக் கொண்டிருந்தது. என்னுடைய கணவர் பூஜாவின் வயிற்றில் ஓங்கி ஒரு உதை விட, அவள் 'அம்மா...!!' என்று அலறிக்கொண்டு வயிறை பிடித்துக் கொண்டாள். நான் சற்றும் யோசிக்கவில்லை. பெரிய குரலில் கத்தினேன்.

"ஸ்டாப் இட்...!! ஏன் அவங்களை அடிக்கிறீங்க..?"

"மேடம்.. இவங்க உங்களை கிட்னாப்.." என் அருகில் நின்ற இன்ஸ்பெக்டர் சொல்ல,

"யாரும் என்னை கடத்தலை.. நானா இஷ்டப்பட்டுத்தான்.. இவங்க கூட வந்தேன்.. ப்ளீஸ் லீவ் தெம்..!!"

நான் வெறிபிடித்தவள் மாதிரி அலற, அங்கே ஒரு மயான அமைதி. அடித்து உதைத்த போலீஸ்காரர்கள் அப்படியே உறைந்து போய் நின்றிருந்தனர். என் கணவர் என்னை நம்ப முடியாமல் பார்த்தார். கீழே கிடந்த நான்கு பெரும் தலையை நிமிர்த்தி என்னை ஒரு மாதிரி நன்றி உணர்ச்சியுடன் பார்த்தனர். நான் ஓடிச்சென்று அவர்களை அணைத்துக் கொண்டேன். உண்மையான அன்புடன் கேட்டேன்.

"ரொம்ப வலிக்குதாடா..?"