Adultery The Treatment - Part 1 by Screwdriver

[lotoffun768]

வெறித்தனமாக இடி வாங்கியதில் நான் களைத்துப் போனேன். ஆட்டம் முடிந்ததும், அப்படியே அசந்து போய் கார் பேனட்டில் படுத்துக்கொண்டேன். என்னையும் அறியாமல் உறங்கிப் போனேன். எவ்வளவு நேரம் தூங்கினேன் என்றே தெரியவில்லை. என்னுடைய குண்டியில் சுள்ளென்று ஒரு அறை விழவும், பதறிப் போய் விழித்துக் கொண்டேன். திரும்பிப் பார்த்தால், சாரதி நின்றிருந்தான். ஒரு கையை பின்னால் விட்டு, என் குண்டியை பிடித்து பிசைந்து கொண்டே கேட்டான்.

"என்ன மாமி.. ஜாகீர் நல்லா குண்டியடிச்சானா..?"

"ம்ம்..." நான் இன்னும் முழுமையாக உறக்கம் கலையாமல் சொன்னேன்.

"சரி.. போய் கார்ல ஏறு.. கெளம்பலாம்..!!" சாரதி என் குண்டியை தட்டியவாறே சொன்னான்.

எல்லோரும் ஏறிக்கொள்ள, கார் கிளம்பியது. மீண்டும் மரங்கள் அடர்ந்திருந்த மலைக்காட்டுக்குள் பயணம். பூஜாவும், ஜாகீரும் ஆளுக்கொரு பக்கமாய் என் முலைக்காம்பை பிடித்து திருகிக் கொண்டே வந்தார்கள். நான் உணர்ச்சியற்ற ஜடம் போல, கார் சீட்டில் தலையை சாய்த்து படுத்திருந்தேன்.

ஒரு அரை மணிநேரத்தில் அந்த இடம் வந்தது. ஒரு பெரிய, நீளமான ஏரி. ஏரியின் அந்தக்கரையில் உயர உயரமாய் மலைக்குன்றுகள். இந்தக்கரை நெட்டுக்க காட்டு மரங்கள். கரையோரமாக.. ஏரியையும், மலைக்குன்றையும் தெளிவாக பார்க்க முடிகிற வகையில் அந்த குட்டி வீடு இருந்தது. வீட்டுக்கு வலது பக்கத்தில் ஒரு அகலமான, உயரமான மரம். அந்த மரத்தின் நிழலில்தான் கார் சென்று நின்றது.

"எறங்குங்க மேடம்..!!"

பூஜா சொல்ல, நான் காரில் இருந்து இறங்கினேன். விழிகளை விரித்து, அந்த வீட்டையே வித்தியாசமாக பார்த்தேன். முழுக்க முழுக்க, மரப் பலகைகளாலேயே வடிவமைக்கப்பட்ட வீடு. கொஞ்சம் குட்டி வீடுதான். அடித்திருந்த பச்சை நிற பெயின்ட் உதிர்ந்து போய், அங்கங்கே மரத்தின் உண்மையான நிறத்தை காட்டியது. வீட்டை சுற்றி செடிகள் வளர்த்து, பச்சை நிற கொடிகள் வீட்டுக் கூரையில் படர்ந்திருந்தன. கண்ணாடியிலான ஜன்னல்கள். வெளியே இருந்த தாழ்வாரத்தில் ஒரு மூங்கில் ஊஞ்சல் தொங்கியது. தேர்ந்த ரசனையுடன் கட்டப்பட்ட, அழகான மரவீடு. இதுதான் என் சித்திரவதைக் கூடமா..? என் உள்ளம் பதறியது.

"என்ன மேடம்.. வீட்டையே அப்படி பாக்குறீங்க..? வீடு புடிச்சிருக்கா..?" சாரதி என் தோளில் கைபோட்டபடி கேட்டான்.

"ம்ம்..."

நான் உணர்ச்சியற்ற குரலில் சொன்னேன். சாரதி பாக்கெட்டில் இருந்து ஒரு சிகரெட்டை எடுத்து பற்ற வைத்துக் கொண்டான். புகையை வெளியே ஊதியபடியே சொன்னான்.

"என் தாத்தாவுக்கு தாத்தா கட்டினது.. அந்தக்காலத்துல அவங்க காட்டுக்கு வேட்டையாட வருவாங்களாம்.. சில நேரம் லேட் ஆயிட்டா.. வீட்டுக்கு திரும்பாம.. நைட்டு இங்கவே தங்கிடுவாங்களாம்.. அதுக்காகவே கட்டினது..!! இப்போல்லாம் நாங்க இங்க அடிக்கடி வர்றது கிடையாது.. எப்போவாவது வருவோம்..!! இப்போ ரெண்டு நாளைக்கு முன்னால வந்து.. வீட்டை கொஞ்சம் ரெடி பண்ணினோம்.. உங்களுக்காக..!!" சொன்ன சாரதி, பின்பக்கமாக திரும்பி குணாவிடம் சொன்னான்.

"குணா.. டிக்கியை தெறந்து, அந்த பாக்சை வெளில எடு.."

குணா சென்று டிக்கியை திறந்தான். ஜாகீரும் அவனுடன் சேர்ந்து கொண்டான். இருவரும் உள்ளே இருந்த அந்த பெட்டியை வெளியே எடுத்தார்கள். மரத்தாலான பெரிய பெட்டி. ஆளுக்கொரு பக்கமாய் பிடித்து தூக்கி வந்தார்கள். நான் அந்த பெட்டியை வித்தியாசமாக பார்க்க, ஜாகீர் புன்னகையுடன் சொன்னான்.

"என்ன மேடம் அப்படி பாக்குறீங்க..? எல்லாம் உங்க ஐட்டம்தான்..!!"

"எ..என் ஐட்டமா..? என்ன..?" நான் குழப்பமாக கேட்க,

"ஏய்.. அதை தெறந்து காட்டுடா..!!" என்றான் சாரதி.

ஜாகீர் புன்னகைத்தவாறே அந்த பெட்டியை திறந்தான். நான் ஆர்வமாக உள்ளே பார்த்தேன். உள்ளே...!! விதவிதமாய் கயிறுகள்.. பாறைக்கயிறு முதல் நைலான் கயிறு வரை.. விதவிதமாய் பிரம்புகள்.. மூங்கில் பிரம்பு முதல் ரப்பர் பிரம்பு வரை.. விதவிதமாய் செயின்கள்.. ஊஞ்சல் கட்டும் செயின் முதல் நாய் கட்டும் செயின் வரை.. அப்புறம் கூர் கூராய்.. பல் பல்லாய்.. இரும்பு, ரப்பர், பிளாஸ்டிக்கிலான ஆயுதங்கள்..

"எல்லாம்.. உங்களுக்கு கொடுக்கப் போற ட்ரீட்மென்ட்டுக்காக.. நாங்க கலக்ட் பண்ணின டூல்ஸ்.. புடிச்சிருக்கா..?"

சாரதி உதட்டில் ஒரு குரூர புன்னகையுடன் கேட்க, நான் அப்படியே ஜில்லிட்டுப் போனேன். என்னுடைய முதுகுத்தண்டில் யாரோ ஐஸ் கத்தியை செருகிய மாதிரி சிலிர்த்தேன். எல்லாம் எனக்கு வேதனை தரக்கூடிய ஐட்டங்கள். உடல் வெடவெடக்க ஆரம்பித்தது. பயத்தில் கண்கள் விரிந்துகொள்ள, உதடுகள் படபடத்தன.

"சா..சாரதி... இதெல்லாம்... நா..நான்... ப்ளீஸ்டா.. இதுலாம் வே..வேணாம்..!!" எனக்கு வாய் குழறியது.

"ப்ச்.. பயப்படாதீங்க மேடம்.. எல்லாம் உடனே இல்லை..!! கொஞ்சம் கொஞ்சமா.. ஒரு நாளைக்கு ஒன்னு.. ஓகேவா..?"

சாரதி என் கன்னத்தை தட்டியவாறு குழைவாய் சொல்ல, நான் அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் நின்றிருந்தேன். சாரதி திரும்பி ஜாகீரிடம் கேட்டான்.

"அந்த பார்சலை எடு ஜாகீர்...!!"

அந்த மரப்பெட்டிக்குள்ளேயே இருந்த அந்த பார்சலை ஜாகீர் எடுத்து நீட்ட, சாரதி அதை வாங்கி என்னிடம் நீட்டினான்.

"இந்தாங்க.. இது உங்களுக்குத்தான்..!!" என்றான்.

"என்ன இது..?"

"பிரிச்சு பாருங்க..!!"

நான் நடுங்கும் விரல்களுடன் அந்த பார்சலை பிரித்தேன். உள்ளே விதவிதமாய் ஜட்டியும், ப்ராவும் இருந்தன. ஒரு ஐந்தாறு செட் இருக்கும். ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொரு கலரில். நான் புரியாமல் அவனை நிமிர்ந்து பார்க்க,

"இனிமே இதுதான் உங்களுக்கு காஸ்ட்யூம்.. இந்த ரெண்டு வாரம் நீங்க வெறும் ஜட்டி ப்ராவோடதான் இருக்கணும்.. புரிஞ்சதா..?"

"ம்ம்.."

"முதல்ல அந்த ஜாக்கெட், பெட்டிக்கோட்டை கழட்டிட்டு.. இதுல ஒன்ன எடுத்து மாட்டிக்குங்க.."

"இ..இங்கேயாவா..?"

"ஏன்.. எங்க முன்னாடி ட்ரெஸ் மாத்த மாட்டீங்களா..? பரவால்லை.. மாத்துங்க..!! எனக்கும் உங்களை அம்மணமா பாக்கனும்னு ஆசையா இருக்கு..!!"

சாரதி புன்னகையுடன் சொன்னான். நான் தலையை இப்படியும் அப்படியுமாய் திருப்பி பார்த்தேன். நான்கு பேரும் வட்டமாக சுற்றி நின்று என் உடம்பையே வெறித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். எல்லோர் கண்களிலுமே ஒருவித அமானுஷ்ய வெறி. அவர்கள் முன்னிலையில் ஆடை மாற்றிக்கொள்ள, எனக்கு வெட்கமாக இருந்தது. தயங்கினேன்.

"ம்ம்.. என்ன மாமி யோசனை..? டிரெஸ்ஸை கழட்டிப் போடு..!!" சாரதி என்னை அவசரப் படுத்தினான்.

"ப்ளீஸ் சாரதி.. எனக்கு வெக்கமா இருக்கு.. நான் ரூமுக்குள்ள போய்.."

"அதுலாம் ஒரு புண்டையும் வேணாம்.. இங்கவே பண்ணு..!!"

"ப்ளீஸ்டா.. எனக்கு..." நான் சாரதியை பரிதாபமாக பார்த்தேன்.

"கழட்டுடி..!!"

சாரதி இப்போது கண்களை உருட்டி உக்கிரமாக முறைத்தான். அவனுடைய குரலில் கோபம் கொப்பளித்ததை என்னால் தெளிவாக உணரமுடிந்தது. ஆனால் வெட்கம் பிடுங்கித்தின்ன, அசையாமல் நின்றேன். சாரதி கடுப்பானான். கையில் வைத்திருந்த சிகரெட்டை நீட்டி, அதன் நெருப்பு முனையால், எனது முலைக்காம்பை தொடப் போனான். நான் பதறிப் போய் பின்வாங்கினேன். அவன் ஆத்திரமாக கத்தினான்.

"காம்பு கருகிப் போயிடும்..!! ஒழுங்கா அதை கழட்டிட்டு.. ஜட்டி, ப்ரா மாட்டிக்கோ..!!"

எனக்கு என்ன செய்வது என்று புரியவில்லை. அழுகை வந்தது. பற்களால் உதட்டை அழுத்தி கடித்துக்கொண்டு, என் ஆடைகளை அவிழ்க்க ஆரம்பித்தேன். கிழிந்து தொங்கிய ஜாக்கெட்டையும், ப்ராவையும் கழட்டினேன். பெட்டிக்கோட் நாடாவை உருவிவிட்டு, பிறந்தமேனியாக அவர்கள் முன் நின்றேன். என் ஆத்துக்காரர் முன்புகூட நான் அந்த கோலத்தில், இதுவரை நின்றதில்லை. இன்று இந்த அரக்கர்கள் முன்னால் நிற்கிறேன். உடல் கூசியது.

சாரதி ஒரு ரெட் கலர் ப்ராவும், ஜட்டியும் எடுத்து என் முகத்தில் வீசினான். முதலில் ஜட்டியை அணிந்து என் பெண்மையை மூடிக் கொண்டேன். அப்புறம் ப்ராவை அணிந்து, பின்பக்கம் கைவிட்டு ஹூக் மாட்டும்போதே, சாரதி குனிந்து அந்த பெட்டிக்குள் இருந்து எதையோ எடுத்தான். அது...!! நம்வீட்டில் நாய்களை கட்டிவைக்க யூஸ் செய்வோமே..? அந்த சங்கிலி..!!

சாரதி சங்கிலியுடன் என்னை நெருங்கினான். அதன் ஒருமுனையை என் கழுத்தில் சுற்றி, லாக் செய்தான். அடுத்த முனையை அவனுடைய கையில் சுற்றிக் கொண்டு, 'வா..!!' என்று ஒரு இழு இழுத்தான். நான் அவன் பின்னால் நாய் மாதிரி செல்ல ஆரம்பித்தேன். மற்ற மூவரும் எங்களை பின் தொடர்ந்தார்கள்.

வீட்டுக்குள் நுழைந்தோம். வீட்டை சுற்றிமுற்றி வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டே நான் சாரதியின் பின்னால் நடந்தேன். நுழைந்ததுமே ஒரு குட்டி ஹால். நான்கு மூங்கில் சேர்கள். ஒரு மூங்கில் டீப்பாய். சுவற்றில் மான் கொம்புகள், புலித்தலைகள்..!! ஹாலில் இருந்து உள்ளே சென்ற பாதையின் இருபுறமும் அறைகள் இருந்தன. இடப்பக்கம் இரு அறைகள். வலப்பக்கம் இரு அறைகள். எல்லாவற்றையும் கடந்து, ஒரு மூலையில் இருந்த அந்த அறையை அடைந்ததும், சாரதி நின்றான். கதவை தள்ளிவிட்டான்.

தேவையில்லாத பொருட்களை போட்டுவைக்கும் குடவுன் மாதிரி இருந்தது அந்த ரூம். நீண்ட நாட்களாக திறக்காமல், அடைத்தே வைத்திருப்பார்கள் போல. கதவை திறந்ததுமே ஒரு புழுங்கல் நாற்றம் அடித்தது. உடைந்த, வீணாய்ப்போன பொருட்கள் பாதி ரூமுக்கு மேல் அடைத்திருந்தன. உள்ளே விளையாடிக்கொண்டிருந்த எலிகளோ, அணில்களோ பதறிப்போய் 'தட்.. புட்.. டமார்ர்..' என எதைஎதையோ உருட்டிவிட்டு, எங்கேயோ ஓடிப்போய் ஒளிந்துகொண்டன. சாரதி சங்கிலியை பிடித்து இழுக்க, நான் ரூமுக்குள் நுழைந்தேன்.

"இதுதான் உங்க ரூம் மேடம்.. ரெண்டுவாரம் இங்கதான் நீங்க தங்கணும்..!!"

சாரதி சொல்ல, என்னையும் அறியாமல் என் கண்களில் கண்ணீர் வெளிப்பட்டு ஓடியது. அந்த ரூமுக்கு செண்டராய் அந்த மரத்தூண் நின்றிருந்தது. சாரதி அந்த சங்கிலியின் மறுமுனையை அந்த தூணோடு சேர்த்து பிணைத்து, லாக் செய்தான். பரிதாபமாக நின்று கொண்டிருந்த என்னிடம் புன்னகையுடன் சொன்னான்.

"படுத்துக்கங்க..!!"

நான் மெல்ல தரையில் அமர்ந்தேன். சாரதியின் வெறிபிடித்த முகத்தை மிரட்சியாக பார்த்துக்கொண்டே, தூசி அப்பியிருந்த அந்த தரையில் அப்படியே படுத்துக் கொண்டேன். சாரதி என் கூந்தலை பாசமாய் வருடிக் கொடுத்தவாறே சொன்னான்.

"ரொம்ப டயர்டா இருப்பீங்க.. ரெஸ்ட் எடுங்க..!! எங்களுக்கு எப்போ தோணுதோ.. அப்போ வந்து உங்களை ஓக்குறோம்..!! சரியா..?"

நான் எதுவும் பேசவில்லை. சாரதி கொஞ்சே நேரம் என் முகத்தையே உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அப்புறம் எழுந்து அந்த ரூமை விட்டு வெளியேறினான். மற்ற மூவரும் மேலும் கொஞ்ச நேரம் என்னையே பார்த்துவிட்டு, அப்புறம் அவர்களும் கதவை சாத்திக்கொண்டு வெளியேறினார்கள்.

தரை ஜில்லென்று குளிர்ந்து. நான் கால்களை மடக்கிக் கொண்டேன். என் கைகள் ரெண்டையும், தொடைகளுக்குள் வைத்துக் கொள்ள, சற்று கதகதப்பாயிருந்தது. கண்களை மூடிக்கொண்டேன்.

நான்கு பேரும் நன்றாக திட்டம் போட்டு இங்கு அழைத்து வந்திருக்கிறார்கள். இங்கிருந்து தப்புவது மிகவும் கடினம். எந்த தண்டனையை பற்றியும் கவலைப்படாமல் துணிச்சலாக செய்திருக்கிறார்கள். அதனால் இவர்களை மிரட்டியும் பணிய வைக்கமுடியாது. விட்டுவிடுமாறு அழுத்து கெஞ்சினாலும் பிரயோஜனம் இருக்கப் போவதில்லை. ஏனென்றால் அந்த அளவுக்கு என் மீது வெறுப்பாக இருக்கிறார்கள். என்னதான் செய்வது..? பேசாமல் இந்த இரண்டு வாரம், பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு இவர்கள் தரும் டார்ச்சரை தாங்கிக் கொள்ளலாமா..? அதை விட்டால் வேறு வழியும் இருப்பது மாதிரி எனக்கு தோன்றவில்லை.

நெடுநேரம் எனக்கு தூக்கமே வரவில்லை. சும்மா கண்களை மூடிக்கொண்டு கிடந்தேன். ஒருமணி நேரம் இருக்கும். அப்புறம் கதவு திறக்கப்படும் ஓசை கேட்டதும் கண்விழித்து பார்த்தேன். பூஜா வந்து கொண்டிருந்தாள். கையில் ஒரு நைலான் கயிறு. அமைதியாக என் அருகே வந்தவள், என்னுடைய கைகள் இரண்டையும் பின்னால் வைத்து, அந்த நைலான் கயிறால் கட்ட ஆரம்பித்தாள். வெளியே இப்போது புதிதாக 'தட தட தட' வென பெரிதாக சப்தம் கேட்டது.

"அ..அது.. அது என்ன சத்தம் பூஜா..?" என்றேன் நான்.

"ஜெனரேட்டர்..!!" என்றாள் அவள் அமைதியாக.

"ஓ..!! கயிறை ரொம்ப டைட்டா கட்டிருக்க பூஜா.. கைவலிக்குது.. கொஞ்சம் லூசா கட்டேன்..?"

அவளிடம் அந்த மாதிரி சொல்லியிருக்க கூடாதென்று அப்புறம்தான் எனக்கு உறைத்தது. பூஜா அந்த கயிறுக்கு மேலும் கொஞ்சம் இறுக்கம் கொடுத்து, முன்பைவிட டைட்டாக கட்டினாள். மணிக்கட்டு சதைகளை கயிறு நறநறவென அழுத்த, முன்பைவிட பயங்கரமான வலி. 'ஆஆஹ்ஹ்க்க்...' என்று நான் வேதனையில் முனகினேன். பூஜா தூணில் கட்டியிருந்த சங்கிலியின் லாக்கை ரிலீஸ் செய்தாள். அந்த முனையை பிடித்து இழுத்தவாறு சொன்னாள்.

"வாங்க போலாம்..!!"

"எ..எங்க..?"

"பாத்ரூம்..!!"

அந்த ரூமை விட்டு வெளியே வந்தோம். வலதுபக்கம் இருந்த அறைகளில் ஒன்று பாத்ரூம். வெஸ்டர்ன் டாய்லட், பாத்டப், ஷவர், க்ளாஸ் விண்டோ என்று மாடர்னாகவே இருந்தது. பூஜா அந்த டாய்லட்டின் கவரை மூடிவைத்து, அதில் என்னை அமர்ந்து கொள்ள சொன்னாள். நான் கழுத்தில் கட்டியிருந்த சங்கிலியோடும், கைகளை பின்னால் பிணைத்திருந்த கயிரோடும், அந்த டாய்லட் மேடையில் அமர்ந்து கொண்டேன்.

இப்போது பூஜா தன் உடைகளை அவிழ்த்துப் போட்டாள். அணிந்திருந்த ஜீன்ஸ் பேன்ட்டையும், டி-ஷர்ட்டையும் கழட்டி, கதவில் தொங்கப் போட்டாள். வெறும் ப்ரா, ஜட்டிக்கு மாறினாள். ஜன்னலில் இருந்த அந்த டப்பாவை எடுத்துக்கொண்டு, என் கால்களுக்கு இடையில் வந்து மண்டியிட்டு அமர்ந்தாள். என் இடுப்பில் கைவைத்து, என் ஜட்டியை பிடித்து கீழே இழுக்க, நான் பதறினேன்.

"என்ன பூஜா.. என்ன பண்ணப் போற..?"

"ஷேவ் பண்ண போறேன்.. உங்க புண்டைல ஒரே முடியா இருக்குன்னு ஜாகீர் கம்ப்ளைன்ட் பண்ணினான்.. பசங்களுக்கு முடியோட இருந்தா.. புடிக்காது.. அதான்..!! வாங்க.. முடியை எடுத்துடுறேன்..!!"

"விடு பூஜா.. நானே பண்ணிக்கிறேன்..!!"

"பரவால்லை விடுங்க.. நானே பண்றேன்.. எனக்கும் உங்க புண்டையை க்ளோசப்ல பாக்கணும்னு ஆசையா இருக்கு..!!"

சொன்னவள் என் ஜட்டியை உருவி எடுத்தாள். என் இடுப்பை பிடித்து இழுத்து, டாய்லட் நுனியில் என்னை அமரவைத்தாள். நான் சற்று பின்னால் சாய்ந்துகொண்டேன். பூஜா என் முழங்கால்கள் ரெண்டையும் பிடித்து அகலமாக விரித்தாள். இப்போது என்னுடைய பெண்ணுறுப்பு புஸ்சென்று புடைத்துக்கொண்டு, பூஜாவின் முன் விரிந்திருந்தது.

பூஜா ஷேவிங் பிரஷை எடுத்து கொஞ்சம் க்ரீம் தடவிக் கொண்டாள். பக்கெட்டில் இருந்த தண்ணீரை கொஞ்சம் அள்ளி, என் புண்டையில் 'சப்ப்ப்..' என்று அடித்தாள். பிரஷை என் புண்டையை வைத்து தேய்க்க, அது வெள்ளை வெள்ளையாய் நுரைக்க ஆரம்பித்தது. எனது புண்டைப்புடைப்பு முழுவதும் புசு புசுவென்று நுரையானபின் தேய்ப்பதை நிறுத்தினாள். ரேசரில் ப்ளேட் எடுத்து மாட்டிக் கொண்டாள்.

"அசையாதீங்க மேடம்.. அப்புறம் புண்டை.. கட் ஆயிடப் போவுது..!!"