11-03-2020, 09:37 AM
મદન > અરે કવિતા દીકરી નું સગપણ થાય એટલે ટેન્સન ખતમ નથી થતાં એ તો ટેન્સન ની શરૂઆત કહેવાય...
કવિતા હસી ને બોલી હા અંકલ તમારી વાત બિલકુલ સાચી છે , દીકરી એટલે બાપ નું ટેન્સન...
કવિતા ગઈ અને શીલા તથા મદન તૈયાર થઇ ને બહાર નીકળ્યા ... પિયુષ ના મિત્ર ની કાર મદને લઇ લીધી કવિતા ને એકલું ના લાગે માટે શીલા કાર માં પાછળ બેઠી ...મદન કાર ડ્રાઈવ કરતો હતો ..કાર માં સરસ મ્યુઝીક વાગતું હતું.. ત્રણેય જણા ફ્રેશ મૂડ માં વાતો કરતાં કરતાં કવિતા ના પિયર પહોંચ્યા બેક સીટ માં બેઠેલી શીલા એ કવિતા ને ગંદી વાતો કરી કરી ને ભીની કરી નાખી હતી... કવિતા હસી હસી ને બેવડ વળી જાય એટલી મજાક કરી કરી ને કવિતા ને પિયુષ સાથે નો ઝગડો ભૂલવી દીધો..મદન અને શીલા એ, કવિતા મદન ની સેન્સ ઓફ હ્યુમર થી ઈમ્મ્પ્રેસ થઇ ગઈ..
અંકલ તમારો સ્વભાવ બહુ જોલી છે હોં...શહેર માં પ્રવેશતાજ કવિતા ખીલી ઉઠી..અને કેમ ના ખીલે...પિયર ની તો વાત માત્ર થી સ્ત્રી ઓ ને શેર શેર લોહી ચડે છે અને અહીં તો કવિતા એના પિયર માં આવી હતી.. પછી એ ખુશ હોય એ સ્વાભાવિક જ હતું.. ગમ માં પ્રવેશતા પહેલાં મદને કાર થોભાવી ને કવિતા ને કહ્યું કવિતા તું આગળ ની સીટ માં આવી જા જેથી મને તારા ઘર સુધી નો રસ્તો બતાવી શકે ,
કવિતા ને મદન અંકલ ની બાજુ માં બેસવું થોડું અજુગતું તો લાગ્યું પણ એ તોય એ કાર માં થી ઉતરી ને આગળ ની સીટ પર બેસી ગઈ અને મદન ને રસ્તો બતાવવા લાગી..મદન ધીમે ધીમે ડ્રાઈવ કરી ને કાર ચલાવી રહ્યો હતો.. અચાનક એની નજર રીઅર મિરર માં ગઈ ..શીલા એ કવિતા ના આગળ બેસતા જ છાતી પર થી પાલવ હટાવી દીધો હતો..એની છાતી નો ફૂલ વ્યુ જોતાં જ મદન ને ઉધરસ ચડી ગઈ.. રીઅર મિરર માં શીલા અને મદન ની નજર એક થતાં જ શીલા એ આંખ મારી ને કામુક હાસ્ય વેર્યું.. મદન પણ મલકાઈ ઉઠ્યો.. શીલા એમ કરી ને મદન ને ચીડવતી હતી..
આવી ગયું અંકલ.અહીં સાઈડ માં પાર્ક કરી દયો ભાભી..આ સામે બે માળ વાળું ઘર મારું...છે , ચાલો..હરખ ભેર કવિતા દોડી ગઈ.. અને શીલા અને મદન એની પાછળ પાછળ ઘર માં પ્રવેશ્યા..
આવો આવો..કવિતા એ એના મમ્મી પપ્પા ને શીલા અને મદન ની ઓળખાણ કરાવી...
મોસમ અને ફાલ્ગુની હાજર નહતા ,,શીલા ને કવિતા ના પપ્પા ની નજર કઈ સારી ના લાગી... શીલા શરીર ને સંકોરી ને એક ખૂણા માં સોફા પર બેઠી..મોસમ ના પપ્પા સુબોધકાંત મદન ને વેલકમ કરી ને રસોડા માં ગયા ..થોડી વારે મોસમ ની મમ્મી રમીલા બહેન પાણી ના ગ્લાસ ની ટ્રે લઇ ને બહાર આવ્યા અને ખુબ ઉમળકા ભેર શીલા અને મદન નું સ્વાગત કર્યું , શીલા ને બહુ જ સારું લાગ્યું..કવિતા એ આવતા પહેલાં ફોન કરી દીધેલો એટલે એ લોકો એ જમવાનું તૈયાર જ રાખ્યું હતું... ચા-પાણી ની વિધિ પતાવી ને બધા વાતો કરતાં હતા એટલા માં મોસમ અને ફાલ્ગુની આવ્યા , એમની પાછળ પાછળ વૈશાલી પણ આવી જે પિયુષ સાથે કોઈ વાત કરી ને હસી રહી હતી.. કવિતા દોડી ને એના રૂમ માં થી આવી ..મોસમ નું સગપણ જેની સાથે કરવાનું હતું એ છોકરા ને જોવા ની તાલાવેલી લાગી હતી એને ,
મોસમ > અરે દીદી ક્યારે આવ્યા તમે .?.આવો આવો અંકલ.., આંટી વેલકમ... મોસમ યવાની ના થનગનાટ થી ચમકી રહી હતી એની આંખો માં જુવાની નો ઉન્માદ હિલોળા લઇ રહ્યો હતો...
શીલા અને મદને મોસમ ફાલ્ગુ અને પિયુષ ને સ્માઇલ આપી ને એમના ઉમળકા નો જવાબ આપ્યો. કિવતા એ ઈશારા થી મોસમ ને પૂછી લીધું... કે છોકરા ને એ મળી કે નહિ ..આંખો નમાવી ને મોસમે સામે ઈશારા વડે જણાવી દીધું કે મીટીંગ થઇ ગઈ છે , સ્ત્રીઓ કેટલી વાતો કરી લેતી હોય છે ઈશારા ઈશારાઓ માં ? વૈશાલી ની નજર વારંવાર મોસમ ના પપ્પા તરફ જતી હતી..આશરે પચાસેક વર્ષ ના ખુબ પ્રભાવશાળી વ્યક્તિત્વ ધરાવતા દેખાવે હેન્ડસમ હતા સુબોધ કાન્ત .. જીન્દગી ને જીવી લેવાની અને બેફીકર થઇ ને મનગમતી પ્રવૃત્તિ કરવાની મનોવૃત્તિ ધરાવતા સુબોધકાંત ના પત્ની રમીલા બહેન ગોરા પણ ઠંડા અને ભક્તિ ભાવ વાળા ટીપીકલ ગુજરાતી સન્નારી હતા..જે અમુક ઉંમર બાદ જીવન ને ભોગ વિલાસ માં થી વાળી ને કલ્યાણ કારી આધ્યાત્મ તરફ વળી ગયેલા હતા... સુબોધ કાન્ત મી નજર વારેઘડીયે શીલા ના અદભુત ઠસ્સા દાર અને જાજરમાન ચુંબકીય વ્યક્તિત્વ તરફ ખેંચાતી હતી...ભમરો ગમે તેટલો મક્કમ હોય પુષ્પ પરાગ તરફ ખેંચાવું એ એનું પ્રાકૃતિક લક્ષણ છે સુબોધકાંત પણ બિઝનેસ ટુર્સ ના નામે અવાર નવાર બહાર જતા અને ઘરે મણીબહેન ટાઈપ ની પત્ની થી અસંતુષ્ટ હોઈ રંગરેલિયા મનાવતા , રંગીલા સુબોધકાંત શીલાને જુએ પછી એમની હાલત કેવી થાય? ભલભલા વિશ્વામિત્રો ના લોડા એક પળવાર માં તૈયાર કરી દે એવી રંભા સમાન શીલા ને જોતાં જ સુબોધકાંત હતપ્રભ થઇ ગયા..
શીલા ની બિલકુલ પાછળ વૈશાલી અને ફાલ્ગુની ઉભા હતા..જે સોફા પર શીલા બેઠી હતી એની પાછળ બંને હાથ શીલા ના ખભે મૂકી ને જાણે ફોટો પડાવવા ઉભા હોય એમ... સુબોધ કાન્ત જયારે જયારે એ તરફ નજર ફેંકતા ત્યારે ત્યારે એમણે બે નયન જાણે ઓછા પડતાં..આટલા બધા રૂપ ના ઢગલા બે આંખે શી રીતે જોવાય? બે આંખો તો શીલા ના ગુજરાતી યૌવન માં જ વપરાઈ જતી હતી..પછી વૈશાલી ના પાંત્રીસી..સ્તનો ના ઉભાર ને જોવા માટે નજર ક્યાંથી લાવવી.?? અને ફાલ્ગુની ના કુંવારા બદન ને સાત્ય આઠ વખત ઉઘાડું જોઈ ચુક્યો હોવા છતાં ,એ કળી તરફ નજર જવી એ તો જાણે એક અનિવાર્ય કામગીરી હતી... શીલા જે ખૂણા માં બેઠી હતી એ ખૂણા માં બધા પુષ્પો એકજ કુંડા માં એકસાથે ગોઠવ્યા હોય એવો ઘાટ થયો હતો..તો સામે જ ઉભેલી મોસમ પણ એના બાપ નું રૂપ રસીલી નજર ને જોઈ ને શરમાઈ રહી હતી.. વૈશાલી કે અન્ય કોઈ ને ને વાત ની ખબર નહતી કે મોસમ બધ્ધું જ જાણી ગઈ છે , એ લોકો તો એમજ માનતા હતા કે ફાલ્ગુની ના મોસમ ના પપ્પા સુબોધકાંત સાથે ના સંબધ વિષે માત્ર વૈશાલી જ અને ફાલ્ગુની જ જ જાણે છે જયારે મોસમ એના પપ્પા ને હવે થોડી ક વિચિત્ર નજરે માપી રહી જતી જાણે ,
શીલા ને ખબર પડી ગઈ કે અન્ય રૂપ રસિયા ભમરા ઓ ની જેમ મોસમ ના પપ્પા પણ મારા બોલ ના ટેકરાઓ વચ્ચે ની ખીણ માં ઉતરી રહ્યા છે, સુબોધ કાન્ત નજર થી જાણે એના સ્તનો ને ચૂસી ને દૂધ પી રહ્યા હોય એવું પોતાની છાતી માં ફીલ થયું શીલા ને ..
મોસમ ને નવાઈ લાગી એ પપ્પા ફાલ્ગુની ને જોઈ રહ્યા છે ? વૈશાલી ને લાઈન મારે છે કે શીલા આંટી ને ? પિયુષ આ બધા થી અજાણ એક ખૂણા માં બેઠો બેઠો અખબાર માં અનાજર ફેરવતો વિચારી રહ્યો હતો..અરે રે ..મારી કાચી કુંવારી સાળી ને ચોદવાની સુવર્ણ તક ની કસુવાવડ કેમ થઇ ગઈ...? છેક કિનારે આવી ગયું હતું મારું વહાણ ..જુવાની ના ઉછળતા કામુક આંદોલનો ને ઝીલવાની હજ્હી તો મોસમ એ શરૂઆત કરી હતી ત્યા જ એ જુવાની ના સાગર માં એણે નાવિક મેળવી લીધો? કાશ એ થોડીક તડપી હોત તો? મારે શરણે જલ્દી આવી જાત..માઉન્ટ આબુ માં બંધ ગલ્લા ની પાછળ ના એકાંત માં કેવો મારો લોડો પકડી લીધો હતો..સાલી એ આહ... મસ્ત વરસાદ અંધાર્યો હોય અને અને એમાં પલળવાની ખેવના માં માત્ર અન્ડર વિઅર પહેરી ને ધાબે ઉભા હોઈએ અને અચાનક ભડકા જેવો સુરજ વાદળ માં થી બહાર ડોકાઈ ને તમારી મજાક ઉડાડે તો શી હાલત થાય? બિલકુલ એવી હાલત થઇ હતી પિયુષ ની..અને મજેદાર વાત તો એ હતી કે ત્યા હાજર સ્ત્રીઓ પૈકી પીયુષ મોસમ , કવિતા, વૈશાલી અને શીલા ..ના સ્તનો ને દબાવી ચુક્યો હતો... ફાલ્ગુની વિષે એણે કદી એવું વિચાર્યું નહતું..અથવા તો ફાલ્ગુની વિષે વિચારવાનો એને સમય જ ક્યા મળ્યો હતો? અરે એવી જરૂર પણ ક્યા હતી? માઉન્ટ આબુ માં ઉત્તેજક વાતાવરણ માં મોસમ જેવો કુંવારો ફટકો અનાયાસ હાથ લાગી જાય પછી દુનિયા ની બીજી કઈ બાબત માં રસ રહે?
પણ છેક હોંઠ સુધી આવેલો પ્યાલો છીનવાઈ રહ્યો હતો.. એ આઘાત નો વસવસો એના ચહેરા પર થી કોઈ વાંચી ના લે એટલા માટે એ અખબાર માં મોંઢું છુપાવી ને બેઠો હતો... કવિતા વૈશાલી ફાલ્ગુની અને મોસમ બાજુ ના રૂમ માં ગુસી ગયા .. ત્યા એમનો ડાયરો જામવાનો હતો..... પિયુષ સામે હવે માત્ર શીલા ભાભી જ રહ્યા... એણે અખબાર એક તરફ મૂકી ને શીલા ભાભી ની તરફ જોયું ...શીલા એ આસપાસ કોઈ એને જોઈ નથી રહ્યું ને એ ચેક કરી ને પિયુષને આંખ મારી.. શીલા ના રમતિયાળ અંદાજ થી પિયુષ સોફા પર ટટ્ટાર થઇ ગયો... શું યાર...? આતે સ્ત્રી છે કે ધોળી મુસળી..? જે કઈ હરકત કરે છે એ લંડ પર આક્રમણ જ હોય છે , ?
મદન અને સુબોધ કાન્ત વાતો કરી રહ્યા હતા..મદને પણ એ વાત નોંધી કે સુબોધકાંત વારંવાર બેધ્યાન થઇ જતાં હતા અને શીલા તરફ નજર દોડાવી લેતા હતા..મદન ને મનોમન હસવું આવી ગયું... મારી શીલુ જ્યાં જાય છે ત્યા એની છાપ તરત છોડી જાય છે ..શું બાકી..ઠસ્સો છે એનો..પોતાના નસીબ પર મનોમન ગર્વ અનુભવતો મદન સુબોધકાંત ને શીલા ના રૂપ ને જોઈ લેવા દઈ પાછો વાત નું અનુસંધાન બાંધતો.
પિયુષ થી રહેવાયું નહિ..એણે કેટકેટલા પ્રયતો કર્યા હતા? કે મોસમ ના મન માં પેલા છોકરા વિષે શું છે એ જાણવાના ! પણ મોસમ હતી કે મગ નું નામ મરી પાડતી નહતી.. એ ઉભો થઇ ને લેડીઝ કંપની માં ગયો... જેવો એ રૂમ માં એન્ટર થયો કે એના કાને વાત અથડાઈ...
કવિતા મોસમ ને બધું પૂછી રહી હતી... અને મોસમ બહુજ ધીમે થી શરમ સાથે જવાબ આપી રહી હતી..
આવો આવો જીજુ , ફાલ્ગુની એ આસપાસ જોયું, આખો બેડ ભરાઈ ગયો હતો , ક્યાંય બેસવાની જગ્યા નહતી.. એટલે એ બોલી તમે અહીં બેસો હું રસોડા માં મમ્મી ને મદદ કરવા જાઉં છું.. એ બહાર નીકળી ને પિયુષ ને બેસવા જગ્યા આપી ગઈ.. પિયુષ ત્યા બેઠો..
ફાલ્ગુ રસોડા માં જતાં જતાં સુબોધ કાન્ત તરફ જોયું એ શીલા એ નોંધ્યું... સુબોધ કાંતે પણ મદન સાથે વાતો માં મશગુલ હોવા છતાં ફાલ્ગુ ને અંગત કહી શકાય એવું મોઘમ સ્માઈલ આપ્યું... અને પાછા વાતો માં પરોવાઈ ગયા...
શીલા એકલી પડી એટલે એ પણ રસોડા માં જઈ રમીલા બહેન ને મદદ કરાવવા લાગી..રમીલા બહેને બહુ ના પાડી કે તમે મહેમાન કહેવાઓ તમારા થી આ બધું ના થાય..પણ શીલા નો સ્વભાવ જ હતો કે એ જ્યાં જાય ત્યા એની થઇ ને રહેતી..એ અતડી રહેવામાં માનતી જ નહોતી..
મોસમે પોતાનો નિર્ણય બધા ની સામે જાહેર કરવા ની તૈયારી કરી..પિયુષ એક ચિત્તે હાથ ના અંગુઠા નો નખ દાંત વડે કરડતો સાંભળી રહ્યો... કવિતા> મોસમ જલ્દી કહે શું વાત થઇ એ ની સાથે? તને ગમ્યો ? કેવો લાગે છે? શું વિચાર છે તારો?
પિયુષ ના ધબકારા વધી ગયા..હાય રામ હવે શું કહેશે...મોસમ? પિયુષ મોસમ ના તંદુરસ્ત બોબલા ઉંચા નીચા થતાં હતા એ જોઈ રહ્યો.. નાનકડી ખીણ દેખાતી હતી...હેં ભગવાન એક રાત માટે આ જોબન મળશે? આ જ ..આ જ બંને બોલ વચ્ચે ની ગીસી માં લંડ ઘસવાનું નસીબ આપ મને આહ...એ જતી રહે એ પહેલાં કઈ ક ગોઠવ મારા નાથ....મોસમ પેલા ચુતીયા ને ના પાડે તો કેટલું સારું? ફાલ્ગુની જેવી બહાર ગઈ કે એની પાછળ ને પાછળ વૈશાલી પણ ગઈ પણ એને રસોડા માં દાખલ થતી જોઈ ને એ પાછી મોસમ ના બેડરૂમ માં આવી ને પિયુષ ની પાછળ ગોઠવાઈ ગઈ... પિયુષ ના બરડા ને ઢીંચણ અડાડી ને એ ઉભી રહી..પણ ઉદાસ પિયુષ ને કઈ ખાસ રોમાંચ ના થયો..ક્યાંથી થાય...મસ્ત રસગુલ્લું મોંઢા સુધી આવી ને દુર જઈ રહ્યું હતું..
સરસ છે દીદી..મોસમે જાહેરાત કરી.. સી.એ . નું ભણે છે અને વે મહિના માં તો એની પાસે ડીગ્રી પણ આવી જશે ,,બહુ જ કલેવર છે ,
કવિતા> દેખાવે કેવો છે? શું નામ છે એનું?
મોસમ > બહુ જ હેન્ડસમ છે યાર ...
મોસમ ના એક એક શબ્દ થી પિયુષ ના ચહેરા પર ગ્લાની વધી રહી હતી.. દુનિયા એને નક્કામી લાગવા માંડી હતી..
કવિતા > વિગતવાર કહે ને ડોબી? સાવ માપ નું બોલે છે તે?
વૈશાલી એના પગ નું ઢીંચણ પિયુષ ના બરડે રગડી ને જાણે વાંસે હાથ ફેરવી ને આઘાત માં સધિયારો આપતી હોય એમ ઘસી રહી હતી... કવિતા બહુ જ ખુશ હતી એણે પિયુષ અને વૈશાલી તરફ જરાય ધ્યાન ના આપ્યું .. એ મોસમ ની આવનારી જીન્દગી ના સોનેરી સપના માં જ મશગુલ થઇ ગઈ હતી...
વૈશાલી > હા યાર કઈ ક ખુલી ને કહે તો અમને ય સંભાળવાની મજા આવે..કેવો દેખાય છે ? કેવી પર્સનાલીટી છે? તારી સાથે શોભે એવો તો છે ને?
વૈશાલી જાણી જોઈ ને પિયુષ ના બળ્યા પર મીઠું ભભરાવી રહી હતી.. , એણે માઉન્ટ આબુ માં બધા નાટકો નજરે જોયા હતા..અને એટલે જ એ ઈચ્છતી હતી કે મોસમ નું ગોઠવાઈ જાય તો સારું જેથી પિયુષ પાછો નવરો થઇ જાય ... કેટલી ઈર્ષ્યા ખોર હોય છે સ્ત્રીઓ..!!!
મોસમ > દીદી, તરુણ નામ છે એનું.. સેઇમ જીજુ જેવો જ દેખાય છે, એમના જેવી જ પર્સનાલીટી.. એમના જેવો જ બાંધો ..જાણે જીજુ જ જોઈ લ્યો.. મને તો કહું જ ગમી ગયો છે સવાલ છે બસ એના ગમવા નો..હું એને પસંદ આવી જાઉં તો મારા તરફ થી તો હા જ છે..
ઠંડોગાર થઇ ગયો પિયુષ... કાપ્યો હોય તો લોહી ના નીકળે એવો ,,, પિયુષ ના પ્રેમ ની છત્રી કાગડો થઇ ગઈ..
વૈશાલી > અરે યાર કેવી વાત કરે છે તું? મોસમ ..તને એ ના પાડશે તો એને તારા જેવી સુંદર છોકરી ક્યાંથી મળવાની? કેમ ખરું ને પિયુષ .કેમ કઈ બોલતો નથી? મોસમ સારે ઠેકાણે સેટ થાય એમાં તને રસ નથી કે શું ?..
ના છુટકે પીયુષે બોલવું પડ્યું..અરે ના ના એવું હોય કઈ..હું એનો દુશ્મન થોડો છું? પણ મને તો વિશ્વાસ છે કે એ ના પાડશે તો મોસમ ને એના થી પણ વધારે દેખાવડો છોકરો મળશે ..આપણી મોસમ લાખો માં એક છે.. એ જે પળ હતી એ માત્ર પિયુષ જ સમજી શકતો હતો..કેટલી ભારેખમ ક્ષણો હતી એ..
કવિતા> કેટલો સમય મળ્યા તમે? ક્યાં મળ્યા?
મોસમ > દીદી સવારે એ દસ વાગ્યે મને લેવા આવ્યા હતા અમે હોટલ કોર્નર માં બેઠા અને કોફી પીધી.. ખાસ્સું લગભગ બે કલ્લાક જેવું બેઠા હોઈશું..ઘણી બધી વાતો કરી.. તમે લોકો આવ્યા એવખતે જ મને એ મૂકી ને ગયા , એ એમના સબંધી ને ઘેર રોકાયા છે કદાચ બપોર પછી પાછા મળવાનું છે...
રમીલા બહેન અંદર ના રૂમ માં આવી ને કહી ગયા ચાલો જમવાનું તૈયાર છે બધા જમી લ્યો ..ઉલ્લાસિત વાતાવરણ માં બધા જમવા માટે ડાઈનીંગ ટેબલ પર ભેગા થયા.. કોલાહલ હતો આખા ઘર માં ચાર ચોટલા ભેગા થાય પછી શું થાય ?
રમીલા બહેને આગ્રહ કરી કરી ને મદન અને શીલા ને જમાડ્યા ..બધા ખુશ મિજાજ માં હતા એક માત્ર પિયુષ ને છોડી ને !
જમી ને બધા પરવાર્યા ,
સુબોધકાંત એ એમના વાઈફ રમીલા બહેન ને કહ્યું..અરે કવિતા ...સાંભળો છો? છોકરાવાળા ને ફોન આવ્યો છે મોસમ ને ત્યા બોલાવે છે રમણલાલ ના ઘેર..હજી એક મીટીંગ કરવી છે , તો કોને કોને મોકલશું?
રમીલા બહેન > અરે કવિતા છે ને? કવિતા અને ફાલ્ગુની જશે,
સુબોધકાંત > ના બધા જતાં રહેશે તો આ મહેમાનો ને એકલું લાગશે એક કામ કરો પિયુષ કુમાર ને ગાડી લઇ ને મોકલો , એ કવિતા અને મોસમ જશે.. ફાલ્ગુની ને અહીં રહેવાદો..
ફાલ્ગુની નું મુખડું શરમ થી લાલઘૂમ થઇ ગયું.. એ સાથે જ મોસમ , અને વૈશાલી પણ સમજી ગયા કે સુબોધકાંત ફાલ્ગુની ને એમની નજર થી અળગી કરવા માંગતા નથી..જો કે બીજા કોઈ ને જરાય શક ના ગયો..
ભલે પપ્પા જી તમે ચિંતા ના કરો હું જઈ ને મૂકી પણ આવીશ અને મોસમની મીટીંગ પત્યે હું લઇ પણ આવીશ..આવી બધી બાબતો ની તમારે ફિકર ના કરવાની હોય ..મેં હું ના ? કવિતા ની સામે જોઈ ને કોલર અપ કર્યા પિયુષ એ કવિતા એ જવાબ માં જીભડો કાઢી ને એના ચાળા પાડ્યા..
આટલી ભીડ માં વૈશાલી ને ફાલ્ગુ અને મોસમ ના પપ્પા વિષે કઈ જાણવા મળવાનું નહતું , એણે તરત દાવ માર્યો,
એક કામ કરીએ? જો તમને વાંધો ના હોય તો હું મોસમ ને કંપની આપું? હું અનુભવી છું એને ઉપયોગી થઇ શકું કદાચ ...
કવિતા હસી ને બોલી હા અંકલ તમારી વાત બિલકુલ સાચી છે , દીકરી એટલે બાપ નું ટેન્સન...
કવિતા ગઈ અને શીલા તથા મદન તૈયાર થઇ ને બહાર નીકળ્યા ... પિયુષ ના મિત્ર ની કાર મદને લઇ લીધી કવિતા ને એકલું ના લાગે માટે શીલા કાર માં પાછળ બેઠી ...મદન કાર ડ્રાઈવ કરતો હતો ..કાર માં સરસ મ્યુઝીક વાગતું હતું.. ત્રણેય જણા ફ્રેશ મૂડ માં વાતો કરતાં કરતાં કવિતા ના પિયર પહોંચ્યા બેક સીટ માં બેઠેલી શીલા એ કવિતા ને ગંદી વાતો કરી કરી ને ભીની કરી નાખી હતી... કવિતા હસી હસી ને બેવડ વળી જાય એટલી મજાક કરી કરી ને કવિતા ને પિયુષ સાથે નો ઝગડો ભૂલવી દીધો..મદન અને શીલા એ, કવિતા મદન ની સેન્સ ઓફ હ્યુમર થી ઈમ્મ્પ્રેસ થઇ ગઈ..
અંકલ તમારો સ્વભાવ બહુ જોલી છે હોં...શહેર માં પ્રવેશતાજ કવિતા ખીલી ઉઠી..અને કેમ ના ખીલે...પિયર ની તો વાત માત્ર થી સ્ત્રી ઓ ને શેર શેર લોહી ચડે છે અને અહીં તો કવિતા એના પિયર માં આવી હતી.. પછી એ ખુશ હોય એ સ્વાભાવિક જ હતું.. ગમ માં પ્રવેશતા પહેલાં મદને કાર થોભાવી ને કવિતા ને કહ્યું કવિતા તું આગળ ની સીટ માં આવી જા જેથી મને તારા ઘર સુધી નો રસ્તો બતાવી શકે ,
કવિતા ને મદન અંકલ ની બાજુ માં બેસવું થોડું અજુગતું તો લાગ્યું પણ એ તોય એ કાર માં થી ઉતરી ને આગળ ની સીટ પર બેસી ગઈ અને મદન ને રસ્તો બતાવવા લાગી..મદન ધીમે ધીમે ડ્રાઈવ કરી ને કાર ચલાવી રહ્યો હતો.. અચાનક એની નજર રીઅર મિરર માં ગઈ ..શીલા એ કવિતા ના આગળ બેસતા જ છાતી પર થી પાલવ હટાવી દીધો હતો..એની છાતી નો ફૂલ વ્યુ જોતાં જ મદન ને ઉધરસ ચડી ગઈ.. રીઅર મિરર માં શીલા અને મદન ની નજર એક થતાં જ શીલા એ આંખ મારી ને કામુક હાસ્ય વેર્યું.. મદન પણ મલકાઈ ઉઠ્યો.. શીલા એમ કરી ને મદન ને ચીડવતી હતી..
આવી ગયું અંકલ.અહીં સાઈડ માં પાર્ક કરી દયો ભાભી..આ સામે બે માળ વાળું ઘર મારું...છે , ચાલો..હરખ ભેર કવિતા દોડી ગઈ.. અને શીલા અને મદન એની પાછળ પાછળ ઘર માં પ્રવેશ્યા..
આવો આવો..કવિતા એ એના મમ્મી પપ્પા ને શીલા અને મદન ની ઓળખાણ કરાવી...
મોસમ અને ફાલ્ગુની હાજર નહતા ,,શીલા ને કવિતા ના પપ્પા ની નજર કઈ સારી ના લાગી... શીલા શરીર ને સંકોરી ને એક ખૂણા માં સોફા પર બેઠી..મોસમ ના પપ્પા સુબોધકાંત મદન ને વેલકમ કરી ને રસોડા માં ગયા ..થોડી વારે મોસમ ની મમ્મી રમીલા બહેન પાણી ના ગ્લાસ ની ટ્રે લઇ ને બહાર આવ્યા અને ખુબ ઉમળકા ભેર શીલા અને મદન નું સ્વાગત કર્યું , શીલા ને બહુ જ સારું લાગ્યું..કવિતા એ આવતા પહેલાં ફોન કરી દીધેલો એટલે એ લોકો એ જમવાનું તૈયાર જ રાખ્યું હતું... ચા-પાણી ની વિધિ પતાવી ને બધા વાતો કરતાં હતા એટલા માં મોસમ અને ફાલ્ગુની આવ્યા , એમની પાછળ પાછળ વૈશાલી પણ આવી જે પિયુષ સાથે કોઈ વાત કરી ને હસી રહી હતી.. કવિતા દોડી ને એના રૂમ માં થી આવી ..મોસમ નું સગપણ જેની સાથે કરવાનું હતું એ છોકરા ને જોવા ની તાલાવેલી લાગી હતી એને ,
મોસમ > અરે દીદી ક્યારે આવ્યા તમે .?.આવો આવો અંકલ.., આંટી વેલકમ... મોસમ યવાની ના થનગનાટ થી ચમકી રહી હતી એની આંખો માં જુવાની નો ઉન્માદ હિલોળા લઇ રહ્યો હતો...
શીલા અને મદને મોસમ ફાલ્ગુ અને પિયુષ ને સ્માઇલ આપી ને એમના ઉમળકા નો જવાબ આપ્યો. કિવતા એ ઈશારા થી મોસમ ને પૂછી લીધું... કે છોકરા ને એ મળી કે નહિ ..આંખો નમાવી ને મોસમે સામે ઈશારા વડે જણાવી દીધું કે મીટીંગ થઇ ગઈ છે , સ્ત્રીઓ કેટલી વાતો કરી લેતી હોય છે ઈશારા ઈશારાઓ માં ? વૈશાલી ની નજર વારંવાર મોસમ ના પપ્પા તરફ જતી હતી..આશરે પચાસેક વર્ષ ના ખુબ પ્રભાવશાળી વ્યક્તિત્વ ધરાવતા દેખાવે હેન્ડસમ હતા સુબોધ કાન્ત .. જીન્દગી ને જીવી લેવાની અને બેફીકર થઇ ને મનગમતી પ્રવૃત્તિ કરવાની મનોવૃત્તિ ધરાવતા સુબોધકાંત ના પત્ની રમીલા બહેન ગોરા પણ ઠંડા અને ભક્તિ ભાવ વાળા ટીપીકલ ગુજરાતી સન્નારી હતા..જે અમુક ઉંમર બાદ જીવન ને ભોગ વિલાસ માં થી વાળી ને કલ્યાણ કારી આધ્યાત્મ તરફ વળી ગયેલા હતા... સુબોધ કાન્ત મી નજર વારેઘડીયે શીલા ના અદભુત ઠસ્સા દાર અને જાજરમાન ચુંબકીય વ્યક્તિત્વ તરફ ખેંચાતી હતી...ભમરો ગમે તેટલો મક્કમ હોય પુષ્પ પરાગ તરફ ખેંચાવું એ એનું પ્રાકૃતિક લક્ષણ છે સુબોધકાંત પણ બિઝનેસ ટુર્સ ના નામે અવાર નવાર બહાર જતા અને ઘરે મણીબહેન ટાઈપ ની પત્ની થી અસંતુષ્ટ હોઈ રંગરેલિયા મનાવતા , રંગીલા સુબોધકાંત શીલાને જુએ પછી એમની હાલત કેવી થાય? ભલભલા વિશ્વામિત્રો ના લોડા એક પળવાર માં તૈયાર કરી દે એવી રંભા સમાન શીલા ને જોતાં જ સુબોધકાંત હતપ્રભ થઇ ગયા..
શીલા ની બિલકુલ પાછળ વૈશાલી અને ફાલ્ગુની ઉભા હતા..જે સોફા પર શીલા બેઠી હતી એની પાછળ બંને હાથ શીલા ના ખભે મૂકી ને જાણે ફોટો પડાવવા ઉભા હોય એમ... સુબોધ કાન્ત જયારે જયારે એ તરફ નજર ફેંકતા ત્યારે ત્યારે એમણે બે નયન જાણે ઓછા પડતાં..આટલા બધા રૂપ ના ઢગલા બે આંખે શી રીતે જોવાય? બે આંખો તો શીલા ના ગુજરાતી યૌવન માં જ વપરાઈ જતી હતી..પછી વૈશાલી ના પાંત્રીસી..સ્તનો ના ઉભાર ને જોવા માટે નજર ક્યાંથી લાવવી.?? અને ફાલ્ગુની ના કુંવારા બદન ને સાત્ય આઠ વખત ઉઘાડું જોઈ ચુક્યો હોવા છતાં ,એ કળી તરફ નજર જવી એ તો જાણે એક અનિવાર્ય કામગીરી હતી... શીલા જે ખૂણા માં બેઠી હતી એ ખૂણા માં બધા પુષ્પો એકજ કુંડા માં એકસાથે ગોઠવ્યા હોય એવો ઘાટ થયો હતો..તો સામે જ ઉભેલી મોસમ પણ એના બાપ નું રૂપ રસીલી નજર ને જોઈ ને શરમાઈ રહી હતી.. વૈશાલી કે અન્ય કોઈ ને ને વાત ની ખબર નહતી કે મોસમ બધ્ધું જ જાણી ગઈ છે , એ લોકો તો એમજ માનતા હતા કે ફાલ્ગુની ના મોસમ ના પપ્પા સુબોધકાંત સાથે ના સંબધ વિષે માત્ર વૈશાલી જ અને ફાલ્ગુની જ જ જાણે છે જયારે મોસમ એના પપ્પા ને હવે થોડી ક વિચિત્ર નજરે માપી રહી જતી જાણે ,
શીલા ને ખબર પડી ગઈ કે અન્ય રૂપ રસિયા ભમરા ઓ ની જેમ મોસમ ના પપ્પા પણ મારા બોલ ના ટેકરાઓ વચ્ચે ની ખીણ માં ઉતરી રહ્યા છે, સુબોધ કાન્ત નજર થી જાણે એના સ્તનો ને ચૂસી ને દૂધ પી રહ્યા હોય એવું પોતાની છાતી માં ફીલ થયું શીલા ને ..
મોસમ ને નવાઈ લાગી એ પપ્પા ફાલ્ગુની ને જોઈ રહ્યા છે ? વૈશાલી ને લાઈન મારે છે કે શીલા આંટી ને ? પિયુષ આ બધા થી અજાણ એક ખૂણા માં બેઠો બેઠો અખબાર માં અનાજર ફેરવતો વિચારી રહ્યો હતો..અરે રે ..મારી કાચી કુંવારી સાળી ને ચોદવાની સુવર્ણ તક ની કસુવાવડ કેમ થઇ ગઈ...? છેક કિનારે આવી ગયું હતું મારું વહાણ ..જુવાની ના ઉછળતા કામુક આંદોલનો ને ઝીલવાની હજ્હી તો મોસમ એ શરૂઆત કરી હતી ત્યા જ એ જુવાની ના સાગર માં એણે નાવિક મેળવી લીધો? કાશ એ થોડીક તડપી હોત તો? મારે શરણે જલ્દી આવી જાત..માઉન્ટ આબુ માં બંધ ગલ્લા ની પાછળ ના એકાંત માં કેવો મારો લોડો પકડી લીધો હતો..સાલી એ આહ... મસ્ત વરસાદ અંધાર્યો હોય અને અને એમાં પલળવાની ખેવના માં માત્ર અન્ડર વિઅર પહેરી ને ધાબે ઉભા હોઈએ અને અચાનક ભડકા જેવો સુરજ વાદળ માં થી બહાર ડોકાઈ ને તમારી મજાક ઉડાડે તો શી હાલત થાય? બિલકુલ એવી હાલત થઇ હતી પિયુષ ની..અને મજેદાર વાત તો એ હતી કે ત્યા હાજર સ્ત્રીઓ પૈકી પીયુષ મોસમ , કવિતા, વૈશાલી અને શીલા ..ના સ્તનો ને દબાવી ચુક્યો હતો... ફાલ્ગુની વિષે એણે કદી એવું વિચાર્યું નહતું..અથવા તો ફાલ્ગુની વિષે વિચારવાનો એને સમય જ ક્યા મળ્યો હતો? અરે એવી જરૂર પણ ક્યા હતી? માઉન્ટ આબુ માં ઉત્તેજક વાતાવરણ માં મોસમ જેવો કુંવારો ફટકો અનાયાસ હાથ લાગી જાય પછી દુનિયા ની બીજી કઈ બાબત માં રસ રહે?
પણ છેક હોંઠ સુધી આવેલો પ્યાલો છીનવાઈ રહ્યો હતો.. એ આઘાત નો વસવસો એના ચહેરા પર થી કોઈ વાંચી ના લે એટલા માટે એ અખબાર માં મોંઢું છુપાવી ને બેઠો હતો... કવિતા વૈશાલી ફાલ્ગુની અને મોસમ બાજુ ના રૂમ માં ગુસી ગયા .. ત્યા એમનો ડાયરો જામવાનો હતો..... પિયુષ સામે હવે માત્ર શીલા ભાભી જ રહ્યા... એણે અખબાર એક તરફ મૂકી ને શીલા ભાભી ની તરફ જોયું ...શીલા એ આસપાસ કોઈ એને જોઈ નથી રહ્યું ને એ ચેક કરી ને પિયુષને આંખ મારી.. શીલા ના રમતિયાળ અંદાજ થી પિયુષ સોફા પર ટટ્ટાર થઇ ગયો... શું યાર...? આતે સ્ત્રી છે કે ધોળી મુસળી..? જે કઈ હરકત કરે છે એ લંડ પર આક્રમણ જ હોય છે , ?
મદન અને સુબોધ કાન્ત વાતો કરી રહ્યા હતા..મદને પણ એ વાત નોંધી કે સુબોધકાંત વારંવાર બેધ્યાન થઇ જતાં હતા અને શીલા તરફ નજર દોડાવી લેતા હતા..મદન ને મનોમન હસવું આવી ગયું... મારી શીલુ જ્યાં જાય છે ત્યા એની છાપ તરત છોડી જાય છે ..શું બાકી..ઠસ્સો છે એનો..પોતાના નસીબ પર મનોમન ગર્વ અનુભવતો મદન સુબોધકાંત ને શીલા ના રૂપ ને જોઈ લેવા દઈ પાછો વાત નું અનુસંધાન બાંધતો.
પિયુષ થી રહેવાયું નહિ..એણે કેટકેટલા પ્રયતો કર્યા હતા? કે મોસમ ના મન માં પેલા છોકરા વિષે શું છે એ જાણવાના ! પણ મોસમ હતી કે મગ નું નામ મરી પાડતી નહતી.. એ ઉભો થઇ ને લેડીઝ કંપની માં ગયો... જેવો એ રૂમ માં એન્ટર થયો કે એના કાને વાત અથડાઈ...
કવિતા મોસમ ને બધું પૂછી રહી હતી... અને મોસમ બહુજ ધીમે થી શરમ સાથે જવાબ આપી રહી હતી..
આવો આવો જીજુ , ફાલ્ગુની એ આસપાસ જોયું, આખો બેડ ભરાઈ ગયો હતો , ક્યાંય બેસવાની જગ્યા નહતી.. એટલે એ બોલી તમે અહીં બેસો હું રસોડા માં મમ્મી ને મદદ કરવા જાઉં છું.. એ બહાર નીકળી ને પિયુષ ને બેસવા જગ્યા આપી ગઈ.. પિયુષ ત્યા બેઠો..
ફાલ્ગુ રસોડા માં જતાં જતાં સુબોધ કાન્ત તરફ જોયું એ શીલા એ નોંધ્યું... સુબોધ કાંતે પણ મદન સાથે વાતો માં મશગુલ હોવા છતાં ફાલ્ગુ ને અંગત કહી શકાય એવું મોઘમ સ્માઈલ આપ્યું... અને પાછા વાતો માં પરોવાઈ ગયા...
શીલા એકલી પડી એટલે એ પણ રસોડા માં જઈ રમીલા બહેન ને મદદ કરાવવા લાગી..રમીલા બહેને બહુ ના પાડી કે તમે મહેમાન કહેવાઓ તમારા થી આ બધું ના થાય..પણ શીલા નો સ્વભાવ જ હતો કે એ જ્યાં જાય ત્યા એની થઇ ને રહેતી..એ અતડી રહેવામાં માનતી જ નહોતી..
મોસમે પોતાનો નિર્ણય બધા ની સામે જાહેર કરવા ની તૈયારી કરી..પિયુષ એક ચિત્તે હાથ ના અંગુઠા નો નખ દાંત વડે કરડતો સાંભળી રહ્યો... કવિતા> મોસમ જલ્દી કહે શું વાત થઇ એ ની સાથે? તને ગમ્યો ? કેવો લાગે છે? શું વિચાર છે તારો?
પિયુષ ના ધબકારા વધી ગયા..હાય રામ હવે શું કહેશે...મોસમ? પિયુષ મોસમ ના તંદુરસ્ત બોબલા ઉંચા નીચા થતાં હતા એ જોઈ રહ્યો.. નાનકડી ખીણ દેખાતી હતી...હેં ભગવાન એક રાત માટે આ જોબન મળશે? આ જ ..આ જ બંને બોલ વચ્ચે ની ગીસી માં લંડ ઘસવાનું નસીબ આપ મને આહ...એ જતી રહે એ પહેલાં કઈ ક ગોઠવ મારા નાથ....મોસમ પેલા ચુતીયા ને ના પાડે તો કેટલું સારું? ફાલ્ગુની જેવી બહાર ગઈ કે એની પાછળ ને પાછળ વૈશાલી પણ ગઈ પણ એને રસોડા માં દાખલ થતી જોઈ ને એ પાછી મોસમ ના બેડરૂમ માં આવી ને પિયુષ ની પાછળ ગોઠવાઈ ગઈ... પિયુષ ના બરડા ને ઢીંચણ અડાડી ને એ ઉભી રહી..પણ ઉદાસ પિયુષ ને કઈ ખાસ રોમાંચ ના થયો..ક્યાંથી થાય...મસ્ત રસગુલ્લું મોંઢા સુધી આવી ને દુર જઈ રહ્યું હતું..
સરસ છે દીદી..મોસમે જાહેરાત કરી.. સી.એ . નું ભણે છે અને વે મહિના માં તો એની પાસે ડીગ્રી પણ આવી જશે ,,બહુ જ કલેવર છે ,
કવિતા> દેખાવે કેવો છે? શું નામ છે એનું?
મોસમ > બહુ જ હેન્ડસમ છે યાર ...
મોસમ ના એક એક શબ્દ થી પિયુષ ના ચહેરા પર ગ્લાની વધી રહી હતી.. દુનિયા એને નક્કામી લાગવા માંડી હતી..
કવિતા > વિગતવાર કહે ને ડોબી? સાવ માપ નું બોલે છે તે?
વૈશાલી એના પગ નું ઢીંચણ પિયુષ ના બરડે રગડી ને જાણે વાંસે હાથ ફેરવી ને આઘાત માં સધિયારો આપતી હોય એમ ઘસી રહી હતી... કવિતા બહુ જ ખુશ હતી એણે પિયુષ અને વૈશાલી તરફ જરાય ધ્યાન ના આપ્યું .. એ મોસમ ની આવનારી જીન્દગી ના સોનેરી સપના માં જ મશગુલ થઇ ગઈ હતી...
વૈશાલી > હા યાર કઈ ક ખુલી ને કહે તો અમને ય સંભાળવાની મજા આવે..કેવો દેખાય છે ? કેવી પર્સનાલીટી છે? તારી સાથે શોભે એવો તો છે ને?
વૈશાલી જાણી જોઈ ને પિયુષ ના બળ્યા પર મીઠું ભભરાવી રહી હતી.. , એણે માઉન્ટ આબુ માં બધા નાટકો નજરે જોયા હતા..અને એટલે જ એ ઈચ્છતી હતી કે મોસમ નું ગોઠવાઈ જાય તો સારું જેથી પિયુષ પાછો નવરો થઇ જાય ... કેટલી ઈર્ષ્યા ખોર હોય છે સ્ત્રીઓ..!!!
મોસમ > દીદી, તરુણ નામ છે એનું.. સેઇમ જીજુ જેવો જ દેખાય છે, એમના જેવી જ પર્સનાલીટી.. એમના જેવો જ બાંધો ..જાણે જીજુ જ જોઈ લ્યો.. મને તો કહું જ ગમી ગયો છે સવાલ છે બસ એના ગમવા નો..હું એને પસંદ આવી જાઉં તો મારા તરફ થી તો હા જ છે..
ઠંડોગાર થઇ ગયો પિયુષ... કાપ્યો હોય તો લોહી ના નીકળે એવો ,,, પિયુષ ના પ્રેમ ની છત્રી કાગડો થઇ ગઈ..
વૈશાલી > અરે યાર કેવી વાત કરે છે તું? મોસમ ..તને એ ના પાડશે તો એને તારા જેવી સુંદર છોકરી ક્યાંથી મળવાની? કેમ ખરું ને પિયુષ .કેમ કઈ બોલતો નથી? મોસમ સારે ઠેકાણે સેટ થાય એમાં તને રસ નથી કે શું ?..
ના છુટકે પીયુષે બોલવું પડ્યું..અરે ના ના એવું હોય કઈ..હું એનો દુશ્મન થોડો છું? પણ મને તો વિશ્વાસ છે કે એ ના પાડશે તો મોસમ ને એના થી પણ વધારે દેખાવડો છોકરો મળશે ..આપણી મોસમ લાખો માં એક છે.. એ જે પળ હતી એ માત્ર પિયુષ જ સમજી શકતો હતો..કેટલી ભારેખમ ક્ષણો હતી એ..
કવિતા> કેટલો સમય મળ્યા તમે? ક્યાં મળ્યા?
મોસમ > દીદી સવારે એ દસ વાગ્યે મને લેવા આવ્યા હતા અમે હોટલ કોર્નર માં બેઠા અને કોફી પીધી.. ખાસ્સું લગભગ બે કલ્લાક જેવું બેઠા હોઈશું..ઘણી બધી વાતો કરી.. તમે લોકો આવ્યા એવખતે જ મને એ મૂકી ને ગયા , એ એમના સબંધી ને ઘેર રોકાયા છે કદાચ બપોર પછી પાછા મળવાનું છે...
રમીલા બહેન અંદર ના રૂમ માં આવી ને કહી ગયા ચાલો જમવાનું તૈયાર છે બધા જમી લ્યો ..ઉલ્લાસિત વાતાવરણ માં બધા જમવા માટે ડાઈનીંગ ટેબલ પર ભેગા થયા.. કોલાહલ હતો આખા ઘર માં ચાર ચોટલા ભેગા થાય પછી શું થાય ?
રમીલા બહેને આગ્રહ કરી કરી ને મદન અને શીલા ને જમાડ્યા ..બધા ખુશ મિજાજ માં હતા એક માત્ર પિયુષ ને છોડી ને !
જમી ને બધા પરવાર્યા ,
સુબોધકાંત એ એમના વાઈફ રમીલા બહેન ને કહ્યું..અરે કવિતા ...સાંભળો છો? છોકરાવાળા ને ફોન આવ્યો છે મોસમ ને ત્યા બોલાવે છે રમણલાલ ના ઘેર..હજી એક મીટીંગ કરવી છે , તો કોને કોને મોકલશું?
રમીલા બહેન > અરે કવિતા છે ને? કવિતા અને ફાલ્ગુની જશે,
સુબોધકાંત > ના બધા જતાં રહેશે તો આ મહેમાનો ને એકલું લાગશે એક કામ કરો પિયુષ કુમાર ને ગાડી લઇ ને મોકલો , એ કવિતા અને મોસમ જશે.. ફાલ્ગુની ને અહીં રહેવાદો..
ફાલ્ગુની નું મુખડું શરમ થી લાલઘૂમ થઇ ગયું.. એ સાથે જ મોસમ , અને વૈશાલી પણ સમજી ગયા કે સુબોધકાંત ફાલ્ગુની ને એમની નજર થી અળગી કરવા માંગતા નથી..જો કે બીજા કોઈ ને જરાય શક ના ગયો..
ભલે પપ્પા જી તમે ચિંતા ના કરો હું જઈ ને મૂકી પણ આવીશ અને મોસમની મીટીંગ પત્યે હું લઇ પણ આવીશ..આવી બધી બાબતો ની તમારે ફિકર ના કરવાની હોય ..મેં હું ના ? કવિતા ની સામે જોઈ ને કોલર અપ કર્યા પિયુષ એ કવિતા એ જવાબ માં જીભડો કાઢી ને એના ચાળા પાડ્યા..
આટલી ભીડ માં વૈશાલી ને ફાલ્ગુ અને મોસમ ના પપ્પા વિષે કઈ જાણવા મળવાનું નહતું , એણે તરત દાવ માર્યો,
એક કામ કરીએ? જો તમને વાંધો ના હોય તો હું મોસમ ને કંપની આપું? હું અનુભવી છું એને ઉપયોગી થઇ શકું કદાચ ...