ப்ளீஸ் டா, என்ன ஒன்னும் பன்னாதீங்க டா.(completed)

[johnypowas]

கீழே விழுந்து நொறுங்கிய செல்லை எடுத்தான் மோஹன், "15000 ரூபாய் செல் ஒடச்சிட்டீங்க, சரி விடுங்க, இன்னும் 15 நிமிஷத்துல நான் அன்புவுக்கு கால் பன்னி டீடெல்டா உங்கள பற்றி சொல்லனும் இல்ல அவங்கிட்ட இருக்குற காபிய அவன் நெட்ல அப்லோட் பன்னிடுவான், அது மட்டும் இல்ல, நம்ம டிபார்ட்மென்ட் பசங்க நம்பர் சில அவங்கிட்ட கொடுத்துருக்கேன், அந்த நம்பருக்கு அந்த வீடியோவ எம்.எம்.எஸ் அனுப்பிடுவான்" என்று சொன்ன மோஹன் கீழே விழுந்த செல்லில் இருந்த மெமரி கார்டை எடுத்தான். அதனை ஜெஷீலா கையில் கொடுத்தான்,

"என்ன மேடம், சைன்ஸ் தெரியாத மேடமா இருக்கீங்க, வீடியோ இந்த மெமரி கார்டுல தான் இருக்கும், இந்தாங்க இதையும் உடைச்சு போடுங்க" என்று சொல்லி அவள் கையில் கொடுத்தான்.

ஒன்றும் சொல்லாமல் அதனை அவன் கையில் இருந்து வாங்கினாள் ஜெஷீலா, அதனை ஒரு முறை பார்த்துவிட்டு மோஹனை பார்த்தாள், அவள் கண்கள் கலங்கியது,

"சரி விடுங்க, சிக்கிட்டீங்க, என்ன பன்னுறது.. சமாளிச்சுதான் ஆகனும், வழி விடுங்க, உள்ள போகலாம்" என்று மோஹன் சொன்ன நொடியில் ஜெஷீலாவை நெருங்கினான், வேறு வழி இல்லாத ஜெஷீலா மெதுவாக விலக, மோஹன் நேராக வீட்டுக்குள் சென்றான். அப்போது ஜெஷீலாவின் மாமியார் ரூமில் இருந்து அவள் குரல் கேட்டது,

"யாருமா, நீ சொன்ன உன் ஸ்டூடன்ட்டா" என்று கேட்டாள் மாமியார்.
ஜெஷீலா பயத்தில் என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் நின்றாள், ஆனால் மோஹன் சட்டென மாமியார் ரூமுக்குள் நுலைந்தான், ஜெஷீலாவும் என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் அவன் பின்னால் வேகமாக சென்றாள்.

"ஆமாம் ஆச்சி, என் நேம் மோஹன், எங்க அம்மாவும் மேடமும் ஃப்ரென்ட்ஸ் ஆச்சி" என்று சொல்லி மாமியார் அருகே சென்றான்.

அவனை பார்த்த அவள் மாமியார், படுக்கையில் இருந்து எழுந்திரிக்க ஆயுத்தமானாள், ஆனால் அதற்குள் மோஹன் அவள் அருகே சென்று, "அய்யோ ஆச்சி, சும்மா படுங்க ஆச்சி, நானும் உங்க பேரன் மாதிரி தான் ஆச்சி" என்று சொல்ல, ஜெஷீலாவின் மாமியார் புன்னகைத்தாள்.

"யாருயா நீ, உங்க அம்மாவுக்கு எப்படி ஜெஷீலாவ தெரியும் என்று கேட்டாள்.

"ஆச்சி, எங்க அம்மாவும் அதே காலேஜ்ல தான் வேலை பார்க்குறாங்க, அம்மாவும் மேடமும் ஃப்ரென்ட்ஸ் ஆச்சி" என்றான்.

"அப்படியா அய்யா.. நல்லதுயா... ஜெஷீலாவ நல்லா பார்த்துக்கோங்க தம்பி" என்றாள்.

"சரி ஆச்சி, உடம்பு எப்படி இருக்கு ஆச்சி" என்று கேட்டான் மோஹன்.

"ஹம்.. நல்லா இருக்குயா, எனக்கு என்ன.. உங்க மேடம் என்ன நல்லா தாங்குறா யா" என்றாள் கிழவி.

"தாங்குவா தாங்குவா.. அப்பதான நினைச்ச ஆம்பளை கூட படுக்கலாம்,. இப்ப கூட நீ வீட்ல படுத்துகிடக்க, ஒருத்தன வீட்டுக்கு படுக்க வர சொல்லியிருக்கா" என்று மனதினில் சொன்ன மோஹன், "சரி ஆச்சி, நான் கொஞ்சம் நோட்ஸ் கேட்டு தான் வந்திருக்கேன்" என்றான்.

"சரியா.. இது உன் வீடு மாதிரி, நானும் உங்க மேடமும் எப்பவும் தனியா தான் இருப்போம், எப்ப வேனும்னாலும் வாயா, உன் அம்மாவ ஒரு நாள் கூட்டிட்டு வாயா, இப்ப உன் அம்மா எங்கயா, அவங்களயும் கூட்டிட்டு வந்துருக்கலாம்ல" என்றாள் கிழவி.

"இல்ல ஆச்சி, அம்மாவுக்கு காலேஜ்ல மீட்டிங்க், சறியா 2:15 மணிக்கு, மேடமும் அங்க தான் கிழம்பிகிட்டு இருக்காங்க போல ஆச்சி, நான் மேடம்கிட்ட நோட்ஸ் மட்டும் வாங்கிட்டு போயிடுறேன், ஆச்சி" என்றான் மோஹன்.

"ஆமாம்யா, அவளும் அங்க தான் போறா போல, சரி பா.. நீ போய் உன் வேலைய பாரு" என்று மானியார் சொல்ல மோஹன் திரும்பி ஜெஷீலாவை பார்த்தான்,
"அத்தை நான் அவனுக்கு நோட்ச எடுத்து கொடுத்துட்டு வாறேன் அத்தை என்று ஜெஷீலா சொல்ல, மோஹன் அந்த அறையின் வாசலில் சென்று மறைந்து நின்றான், தன் பேன்ட் ஜிப்பை திறந்து தன் சுன்ணீயை மெதுவாக பிடித்தான்.