ஹேமா மாமி - நண்பின் தாய், என் தாரம்(completed)

[johnypowas]

அன்று மாலை மாமி வீட்டிக்கு சென்றேன். இரண்டு நாள் கழித்து மாமியின் தரிசனம்,என் ஹேமாவின் தரிசனம் . அப்பா எப்படி ஒரு அழகு. மாமி இன்று பள்ளிசென்ற ஒரு half white புடவை சிவப்ப border உடன் அதுக்கு matching அஹ சிவப்பு ப்ளௌஸ் அணிந்து அசத்தலாய் இருந்தால். தலை குளிதிர்ந்தால் போல , தலை குளித்து நன்கு காய்ந்தஅவளின் கூந்தலை ஒரு பெரிய கிளிப் மட்டும் போட்டு நீல குதிரை வால் கொண்டாய் போட்டு இருந்தால் . கூந்தல் இருபுறத்திலும் தொங்கும் வன்னம் கதம்ப பூ...அப்பா என்ன அழகு ....நாராயணனை நினைத்து பொறாமை யாக இருந்தது


அன்று இரவு ஆல்டோ ஸ்டார்ட் செய்து வீட்டின் வெளியில் நிறுத்தி வெயிட் செய்து கொண்டிருந்தேன். நாராயணன் ஒரு சின்ன பெட்டியுடன் வந்தார், பின்னாடியே மாமி வீட்டை பூட்டிவிட்டு வந்தால் .இருவரும் பின் சீட்டில் அமர்ந்துகொள்ள நம் வயிர் எரிந்தது. அதே எரிச்சலுடன் காரை நகற்ற. மாமி மாமாவிடம் வழி முழுவதும் ஒரே புலம்பல், கெஞ்சல்...இங்கு வந்து விடும் படி

நாராயணனை ட்ரோப் செய்து விட்டு திரும்பும் போது மாமிமுன் சீட்டில் என்னுடன் அமர்ந்துக்கொண்டாள். சற்று நேரம் அமைதியாய் வந்தவள், பின்பு என் வேலை , வீடு விஷயங்கள் பற்றி விசாரித்தால். உள்ளுக்குள் மாமி என் அருகில் அமர்ந்ததில் அவ்வளவு ஆனந்தம். ஓர கண்ணில் அவளை ரசித்துக்கொண்டே வண்டி ஓட்டியது அவளவு சுகமாக இருந்தது, வீடு நெருங்கும் நேரத்தில் ஏதோ ஞாபகம் வந்தவளாய்.

மாமி : ஐயோ மதன், மறந்தே போய்டேன் டா. எனக்கு தனியா படுத்துக்க பயமா இருக்கு இன்னிக்கிஒரு நாள் மட்டும் நீ எங்க வீட்டிலேயே படுதுக்கிரியா ?

நான் : ஓராயிரம் பட்டம்பூசிகள் பரக்க ...சரி மாமி..வீட்டுக்கு மட்டும் கால் பன்னி சொல்லணும் அவ்வளவு தான்

மாமி : நானே சொல்லிடுறேன் ...என்று என் வீட்டிற்கு கால் செய்தால்

கால் செய்து அனுமதி பெற்ற மாமி என்னிடம்.

மாமி : ரொம்ப தேங்க்ஸ் டா

நான் : தேங்க்ஸ் எல்லாம் எதுக்கு ஆன்டி ...

மாமி : இல்லடா உனக்கு எவ்வளவு சிரமம்

நான் : என்ன ஆன்டி ... நானும் உங்க வீடு மனுஷன் தானே ... நீங்க எவ்வளவு ஹெல்ப் பன்னி இருக்கீங்க. உங்களுக்கு என்றால் நான் என்ன்ன வேணும்னாலும் பன்னலாம்

மாமி : நல்லா பெசுரடா

மாமி வீட்டை திறந்து உள்ளே செல்ல, அவளை பின்தொடர்ந்தேன். அவளை அப்படியே கட்டித்தழுவி , முத்தத்தால் அர்ச்சனை செய்து , என் ஆண்மையின் கூர்மையை அவளின்குண்டி பள்ளத்தில் தேய்த்து, வெகு தூரம் பயணித்து , அவளை அந்த அறையிலே அப்படியே துகிலுரித்து ஆட்கொண்டிருதேன் என் மனதில், அந்த 2 நொடிகளுக்குள் . அப்பா இவள் என்னிடம் புணரும் முதல் நேரம் , இவள் வாழ்வில் அவள் அடையும் அதீத உச்சமாய் இருக்கும்.

மாமி : கொஞ்சம் இரு மதன் ...டிரஸ் மாத்திட்டு, ஹரி ரூமை ரெடி பண்ணிடுறேன்

நம் காதுகளில் ...கொஞ்ச இருங்க.. நான் நம்ப படுக்க அறையை ரெடி பண்ணிடுறேன்
என் மனதில் , போ டி போ...என்னறைக்கு உன்னை ஒரு கை பார்க்காம விட மாட்டேன்
மாமி உள்ளே சென்று கதவை சாத்த்திக்கொண்டால். எனக்கு அவளை நிர்வாங்கமாக பார்த்தாக வேண்டும் என்று ஒரு துடிப்பு. கதவின் சாவி துழாய் வழியாய் பார்த்தேன். மாமி அறையின் ஒரு ஓரத்தில் நின்று துணி மாற்றி இருப்பாள் போல. என் கண்ணில் படவே இல்லை. அவசர அவசரமாக வீட்டின் வெளியில் சென்று அந்த அறை ஜன்னல்கள் திறந்திருக்கிறதா என்று நோட்டம் இட்டேன் , எதுவும் கண்படவில்லை. நொந்துக்கொண்டு உள்ளே வ்ந்து ஹாலில் அமர்ந்துக்கொண்டேன். மாமி ஒரு வெள்ளை பூ போஆட்த நைடீ இல் வெளியில் வந்தால். இப்போ அவளின் குதிரை வால் கொண்டை, சாதா கொண்டையாக மாறி இருந்தது. மாமியின் கூந்தல் நீலத்தாலும் அடர்த்தியாலும் பெரியதாய் உப்*பலாக இருந்தது. அவளின் இரு மார்பும் அந்த லூஸான நைடீயிலம் மோதிக்கொண்டு ஜிவ் என புடைத்து நின்றது. அப்பா இப்படி கொல்றாளே...அன்று அப்படியே அவளை படுக்க வைத்து 5 குழந்தைகளுக்கு தாய் ஆக்கி இருப்பேன். மாமியின் மீது எனக்கு இருந்த காமம் கலந்த காதல் கலந்த மரியாதை கலந்த உணர்ச்சி தடுப்பிலா காற்றாட்றை போல தரி கெட்டு ஓடியது

மாமி : மதன் ர்றோம் ரெடீ பன்னிட்டேன், னி போய் படுத்துக்கோ

நான் : சரி ஆன்டீ

நான் உள்ளே சென்று படுத்த உடன், மாமி விளக்குகள் எல்லாம் அனைத்து விட்டு அவளின் அறைக்கு சென்று கதவை சாத்தும் சத்தம் கேட்டது. ஆனால் தாளீதும் சத்தம் கேட்க வில்லை...எனக்குள் இருந்த வில்லன் சிறுத்துக்கொண்டான்.
சற்று நேரம் படுத்திருந்த நான் மெதுவாக எழுந்து மாமி அறை நோக்கி சென்றேன்.
அன்று இரவு நான் என் கட்டுப்பாட்டில் இல்லை. எல்லா போதை எக்கங்களை விட மிக உக்கிரமானது. மாமியின் அறை ஆருகில் வந்த பின் தான் தெரிந்தது அந்த கதவு முழுதாய் சாத்தப்படாமல் முக்கால் வாசி சாத்தி இருந்தது. மாமியின் அறைக்குள் வெளியில் இருந்த தெரு விளக்கின் ஒளி வீசிக்கொண்டிருந்தது. மெதுவாக ஒவ்வொரு அங்குளமாய் அந்த கதவை திறக்க பாவி கதவு ஒரு இடத்தில் கீச் என சத்தம் இட்டுவிட்டது. ஒரு நிமிடம் இதயமே நின்று விட்டது போல் ஆனது. மாமி முழிததுக்கொள்ள வில்லை என்று பெரு மூச்சை பாதி தான் விட்டிருப்பேன் ...மாமியின் குரல்