மான்சி கதைகள் by sathiyan

[johnypowas]

காபி டம்ளரை எடுத்துக்கொண்ட சத்யன் “ நீ குடிச்சியாம்மா?” என்று மான்சியை பார்த்து கேட்க

“ ம் எடுத்து வச்சிருக்கேன்” என்று சொல்லிவிட்டு உள்ளே போனாள்

மேனேஜர் காபியை குடித்து முடித்ததும் “ இவ்வளவு தானே சார் வேறு எதுவுமில்லையே?” என்று சத்யன் கேட்க

ஒரு நிமிடம் தயங்கிய மேனேஜர் பிறகு ஒரு கவரை எடுத்து அவனிடம் நீட்டி “ இதுலயும் கூட உங்களோட கையெழுத்தை வாங்கிட்டு வரச்சொன்னாங்க,, மொதல்ல இதை சொல்ல எனக்கு தயக்கமா இருந்தது, ஆனா இப்போ உங்க குடும்பத்தை பார்க்கும்போது இதுதான் உங்களுக்கு முதல் தேவைன்னு நெனைக்கிறேன் சத்யன்” என்று மேனேஜர் சொல்ல

சத்யன் கவரை பிரித்து பார்த்தான், உள்ளே இருந்த கணமான பேப்பர்களை வெளியே எடுத்து பிரித்து படித்துப்பார்த்தான், ஒவ்வொரு பக்கமும் புரட்டும் போதும் அவன் முகம் பிரகாசமானது, மடியில் இருந்த மகனை கீழே இறக்கி விட்டு அந்த பேப்பர்களை தொடையின் மீது வைத்துக்கொண்டு சரசரவென கையெழுத்துப் போட்டுவிட்டு மடித்து கவரில் போட்டு மேனேஜரிடம் கொடுத்துவிட்டு அவரை கையெடுத்துக்கும்பிட்டான் சத்யன் 

அவன் கைகளை பற்றிய மேனேஜர் “ என்னை எதுக்கு கும்பிடுறீங்க சத்யன் உங்க நல்ல மனசுக்கு நல்லதே நடக்கும், உங்ககிட்ட விவாகரத்து வாங்காமல் கம்பெனியை வித்தா உங்களுக்கும் உங்க மகனுக்கும் பங்கு கொடுக்க வேண்டியிருக்குமேன்னு அவங்க சுயநலமா சிந்திச்சு எடுத்த முடிவு இப்போ உங்களுக்கு அவசியமான ஒன்றாக போய்விட்டது சத்யன், நீங்க கம்பெனி சம்மந்தப்பட்ட பேப்பர்களிலும் சைன் போட்டுட்டா நான் கிளம்புவேன் சத்யன்” என்று மேனேஜர் சொல்ல

சத்யன் அவர் கொடுத்த மற்ற தஸ்தாவேஜுகளில் முழுமனதுடன் கையெழுத்திட்டான்

மேனேஜர் கிளம்பி போனதும், சத்யன் பாட்டியிடம் மேனேஜர் கொண்டு வந்த மொத்த தகவலையும் சொல்ல, பாட்டிக்கு நிம்மதியாக இருந்தது, மான்சி கர்ப்பிணியாக இருக்கும் இந்த நேரத்தில் வந்த இந்த செய்தியால் அவருக்கு பெரும் நிம்மதி

மான்சி சத்யனிடம் எதுவும் கேட்கவில்லை, சத்யனும் எதுவும் சொல்லவில்லை, சாப்பாடு முடிந்து மகனை தோளில் போட்டு தூங்க வைத்த சத்யன், மகன் தூங்கியதும் அவனை மாமியாரிடம் கொடுத்துவிட்டு சத்யன் அறைக்குள் வந்தான்

மான்சி கட்டிலில் ஒருக்களித்து படுத்திருந்தாள், சத்யன் கட்டிலை நெருங்கி அவளைத் தூக்கி உட்கார வைத்து தன் நெஞ்சோடு சேர்த்து அணைக்க, மான்சியும் தனது முழு வலுவோடு அவனை இறுக்கிக்கொண்டாள், அவன் நெஞ்சில் மாற்றி மாற்றி முத்தமிட்டாள், பாதி அழுகையும் பாதி சிரிப்புமாக சத்தி சத்தி என்று பிதற்றினாள், நின்றிருந்த அவனை தன்னோடு இழுத்தபடி கட்டிலில் சரிந்தாள்

தன்மேல் கிடந்த சத்யனை புரட்டி விட்டு அவன்மீது ஏறி வயிற்றில் அமர்ந்து குனிந்து அவன் முகமெல்லாம் முத்தமிட்டாள்,, அது காதலால் கொடுத்த முத்தமா, அல்லது சத்யனின் விடுதலைக்கு கிடைத்த பரிசா, என்று இருவருக்குமே புரியவில்லை, அவளை தடுக்காமல் சத்யன் சுகமாக மல்லாந்து கிடந்தான்,

மான்சி கண்ணீர் வழிய வழிய முத்தமிட்டாள், சத்யனின் முகத்தில் அவளின் கண்ணீரும் எச்சிலும் ஒன்றாய் கலந்து பளபளத்தது, மாலை காரை பார்த்ததில் இருந்து அவள் மனம் தவித்த தவிப்பையெல்லாம் முத்தமாக, மொத்தமாக கொட்டினாள், அவனின் வாயோடு வாய் வைத்து உறிஞ்சி முத்தமிட்டபடியே அவளின் வலது கை அவன் கைலியை தள்ளிவிட்டு அடிவயிற்றை தடவி இன்னும் சற்று கீழே இறங்கி அங்கிருந்த ரோமங்களை வருடி விரலில் சுருட்டி வெடுக்கென்று இழுக்க, சத்யன் சிலிர்ப்புடன் அவளிடம் தன் வாயை கொடுத்துவிட்டதால் பேசமுடியாமல் “ ம்ம்ம்ம்” என்று முனங்கினான்,

மான்சி அவன் வாயிலிருந்து தன் வாயை எடுக்காமலேயே, கையை இன்னும் உள்ளே விட்டு அவனின் உறுப்பை எட்டிப்பிடித்தாள், அதன் முழுநீளத்தையும் தனது விரலால் அளந்தவள், மெதுவாக அசைக்க ஆரம்பித்தாள், அவளின் கைக்குள்ளே அடங்காமல் விரைத்து துடிக்க ஆரம்பித்தான் சத்யனின் போர் வீரன்