screw driver ஸ்டோரீஸ்

[johnypowas]

சொல்லிவிட்டு அவள் உள்ளறைக்குள் மறைந்தாள். நான் எழுந்து செல்ஃப் நோக்கி சென்றேன். அடுக்கடுக்காக அழகாக அடுக்கி வைக்கப்பட்ட புத்தகங்களில் அனலாக் சர்க்யூட்ஸ்-ஐ தேடினேன். ஐந்தாறு வினாடிகளிலேயே சிக்கியது. ஆனால் ஒன்றல்ல..!! இரண்டு..!! வேறு வேறு ஆத்தர்கள் எழுதிய புத்தகங்கள்..!! இரண்டில் எது என்று தெரியவில்லையே..?? அவளிடமே கேட்டுவிடலாம் என நினைத்தேன். அவளுடைய அறையை நோக்கி நடந்து, சாத்தியிருந்த கதவை தள்ளினேன்.

உள்ளே பார்வையை வீசினேன். பளீரென்று என் கண்களை மின்னல் தாக்கியது போல இருந்தது. எதோ பேச வாயெடுத்தவன் மூர்ச்சையானது மாதிரி அப்டியே திகைத்துப் போய் நின்றேன். உள்ளே வைஷூ உடை மாற்றிக் கொண்டிருந்தாள். நான் வந்ததை கவனிக்கவில்லை. உடலில் ஒட்டுத் துணியில்லாமல் நின்றிருந்தாள். நோ நோ.. ஒரே ஒரு பேண்டீ அணிந்திருக்கிறாள்..!! நோ நோ.. அதையும் இப்போது கழற்றிக் கொண்டிருக்கிறாள்..!!

ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்.... ப்பா...!!!!!!!!!!!!! என்ன ஒரு அழகுடா சாமி..????? மேனியில் மெழுகு பூசிக்கொண்ட சிலை மாதிரி வடிவாக நின்றிருந்தாள். வைஷூவிடம் எல்லாமே நான் எதிர்பார்த்ததை விட சற்று எக்ஸ்ட்ரா சைசில் இருந்தன. கொழு கொழுவென்று மேலே ரெண்டு..!! வழுவழுவென்று பின்னால் ரெண்டு..!! மொழுமொழுவென்று அடியில் ஒன்று..!! அம்சமாக இருந்தாள்..!! என் ஆண்மையை சிலிர்த்தெழ செய்தாள்..!!

எனக்கு குப்பென்று வியர்த்துப் போனது. இதயத்துடிப்பு தறிகெட்டு எகிறியது. விரல்கள் நடுங்கின. இன்ப அதிர்ச்சியில் 'ஓ' வென்று திறந்த வாய், மூட மறுத்து அப்படியே நின்றது. ஒருமாதிரி பித்துப்பிடித்தவனாய் நின்றிருந்தவன், என்ன செய்வது என்று எதுவும் புரியாமல்.. முட்டாள்தனமாய் அவளுடைய பெயரை சொல்லி அழைத்து விட்டேன்.

"வ்..வை..வைஷூ..!!"

அவ்வளவுதான்..!! வைஷு பட்டென என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். பக்கென்று அதிர்ந்து போனாள். 'ச்ச்சீய்ய்ய்ய்..!!!!!!!!!!' என்று கத்தியவாறு, பாய்ந்து சென்று மெத்தையில் கிடந்த பெட்ஷீட்டை அள்ளி, தன் உடலில் சுற்றிக் கொண்டாள்.

"யூ... யூ... ஸ்டுபிட்..!!!! அறிவில்ல..???? கதவை தட்டிட்டு வரணும்னு மேனர்ஸ் இல்ல..????"

ஆத்திரத்துடன் கத்தியவாறு தன் கையிலிருந்த எதையோ என் முகத்தை நோக்கி எறிந்தாள். அது என் முகத்தில் வந்து அப்பிய பின்தான்.. அது.. சற்று முன் கழட்டிய அவளுடைய பேண்டீ என்பது புரிந்தது. அவளுடைய கோபத்தில் நான் நிஜமாகவே மிரண்டு போனேன். முகத்தில் அப்பியிருந்த அவளது பேண்டீயை கையில் எடுத்து கீழே போட்டேன். உளறிக் கொட்டினேன்.

"ஸா..ஸாரி வைஷூ.. நீ.. நீ.. சொன்ன புக்ல ரெண்டு செல்ஃப் இருந்தது.. ரெண்டுல எதுன்னு தெ..தெரியலை.. அதான் உன்கிட்டே கேக்கலாம்னு..." நான் உளறிக்கொண்டு இருக்கும்போதே, அவள் தன் முஷ்டியை மடக்கி பற்களால் கடித்து அலறினாள்.

"ஆஆஆஆஆ...!!!!! கெட் லாஸ்ட்..!!!!!!!!!!!!"

அதன் பிறகும் அங்கே நின்று.. அவள் கையால் அடிபட்டு சாவதை நான் விரும்பவில்லை. பட்டென வெளியேறினேன். நல்ல பிள்ளை மாதிரி சோபாவில் வந்து அமர்ந்து கொண்டேன். என் கண்களுக்கு முன், வைஷூவின் வழுவழு உடலே நெளிந்து கொண்டிருந்தது. சரக்கடித்த மாதிரி தலை 'கிர்ர்ர்ர்....' என்று இருந்தது. வைஷூவுடைய அறையின் மூடிய கதவையே வெறித்துப் பார்த்தபடி அமர்ந்திருந்தேன்.

ஒரு ஐந்து நிமிடமாவது இருக்கும். அந்த கதவு திறக்கவே இல்லை. அப்புறம் மெல்ல திறந்தது. தலையை மட்டும் மெல்ல வெளியே நீட்டி, வைஷூ எட்டிப் பார்த்தாள். சோபாவில் அமர்ந்திருந்த என்னை பார்த்ததும், முகத்தை ஒருமாதிரி சுளித்தாள். சற்றே எரிச்சலான குரலில் கேட்டாள்.