11-02-2019, 10:32 AM
“ ஏய் சத்தி நீ இங்கதான் ஒளிஞ்சுக்கிட்டு இருக்கையா நான் வெளிய எல்லாம் தேடுனேன், அய்ய கீழ எறக்கி விடு சத்தி” என்று மான்சி கால்களை உதற,
சத்யன் இறக்கி விட்டான், கட்டிலில் இறக்கிவிட்டான், மான்சியை கட்டிலில் கிடத்திவிட்டு இடுப்பில் கைவைத்துக்கொண்டு அவளின் அழகை ரசித்தான்,
மான்சிக்கு வெட்கம் வர “ ஏய் சத்தி இதென்ன எப்பபாரு அப்படியே மொறைச்சு பாக்குற, எல்லாரும் என்னா நினைப்பாங்க, மொதல்ல நீ வெளியப் போய் படு, எனக்கு தூக்கம் வருது நா இங்கனயே தூங்குறேன்” என்று மான்சி கூறிவிட்டு அவன் பார்வையின் தீர்கம் தாளாமல் முகத்தை மூடிக்கொண்டு கவிழ்ந்தாள்
சத்யன் எதுவுமே பேசவில்லை, அவளின் காலருகே அமர்ந்து, காடுமேடெல்லாம் கஷ்டப்பட்டு சுற்றிய அவள் கால்களை எடுத்து தன் கைகளில் வைத்து குனிந்து முத்தமிட்டான்,
மான்சி உடல் சிலிர்க்க தடாலென எழுந்து அமர்ந்து, “ என்னா சத்தி கால்ல போய் முத்தம் குடுத்துக்கிட்டு, ச்சே அது எங்கங்கயோ சுத்தி காப்புகாச்சுப் போன காலு சத்தி, எழுந்து வா சத்தி” என்று அவனை அழைக்க
எழுந்து அவளருகே வந்து அவள் தோளில் கைவைத்து மறுபடியும் படுக்கவைத்து “ எதுவுமே சொல்லாத மான்சி, ரொம்ப ஏங்கிப்போயிருக்கேன் கண்மணி, என்னோட இஷ்டத்துக்கு விட்டுடு” என்று சத்யன் ஏக்கமும் தாபமுமாக கெஞ்சுதாலாக கூற
மான்சி ஒப்புதலாக கண்களை மூடிக்கொண்டாள்
சத்யன் மறுபடியும் அவள் காலருகே வந்தான்,, முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு முன்னேறினான், இரண்டு கைகளும் சேலையை பாவாடையுடன் சுருட்டி சிறுகச்சிறுக மேலேற்ற, அவன் உதடுகள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவளை தடவிப்பார்த்தது, அவனின் ஒவ்வொரு முத்தத்திற்கும் மான்சி உடல் சிலிர்க்க மெல்லிய குரலில் முனங்கினாள்,, சத்யன் முழங்காலுக்கு மேலே வந்தான், அழகான வாளிப்பான தொடைகள் சற்றுநேரம் முகத்தை அங்கேயே வைத்து இளைப்பாறினான், பிறகு மறுபடியும் உடைகளை சுருட்டி மேலேற்ற, அவளின் அடித்தொடையை பார்ப்பதற்குள் “ அய்யோ வேனாம் சத்தி ” என்று இழுத்து மூடிக்கொண்டு கவிழ்ந்தாள் மான்சி
சத்யன் அவள் பின்புறத்தில் இடுப்பு வரை இருகைகளையும் ஊன்றி குனிந்து “ என்ன வேனாம், ம் திரும்பு மான்சி, நான் எல்லாத்தையும் பாக்கனும் ப்ளீஸ் திரும்பு மான்சி ” என்று கூறியவன் அவள் திரும்புவது போல் இல்லை என்றதும் அப்படியே குனிந்து அவளின் பின்புற மேடுகளில் தன் உதடுகளை அழுத்தமாக மாற்றி மாற்றிப் பதிக்க, “ ஓ சத்தி என்னாத்த பண்றவே” என்றபடி மான்சி பட்டென்று புரண்டு படுக்க சத்யன் அப்படியே அவள் மேல் விழுந்தான்
விழுந்தவன் அவளை அழுத்திக்கொண்டு அப்படியே படர்ந்தான், மான்சியின் மார்புகள் அவனுடைய பரந்து விரிந்து நெஞ்சுக்கு கீழே நசுங்கியது, சத்யன் அவள் இதழ்களை தேடி கவ்வினான், சத்யன் சப்பி இழுக்க மான்சி அவன் சொல்லாமலேயே வாயைத்திறந்து வழிவிட்டாள், ஒரு நீண்ட நெடிய முத்த ஆராச்சிக்குப் பின் சத்யனின் கவணம் அன்று பார்த்த அவளின் சரியாத தனங்களின் மீது சென்றது,
சத்யன் புரண்டு அவள் பக்கத்தில் படுத்து அவள் மாராப்பில் கைவைத்து இழுக்க, மான்சி அவன் கைகளை பற்றிக்கொண்டு “ இதென்ன சத்தி பட்டப்பகல்லயே, ராவைக்கு பாத்துக்கலாம் சத்தி” என்று கெஞ்சினாள்
சத்யன் முகத்தில் பிடிவாதம் மாறாமல் அவள் மாராப்பை விலக்கும் முயற்சியில் தீவிரமாக இறங்கினான்,
“ அய்ய இதென்ன சின்னப்புள்ளையாட்டம் பிடிவாதம் பண்ணிகிட்டு, இன்னிக்கு ராவு தான எல்லா ஏற்பாடும் பண்ணுவாங்க அதுக்குள்ள இப்படி பண்றது சரியில்ல சத்தி, வெளிய திண்ணையில அம்மாச்சியும் அம்மாவும் பேசிகிட்டு இருக்காக, புவனா மனுவ தூக்கிகிட்டு குடிசைக்கு போயிருக்கா சத்தி, யாராவது வந்து கூப்பிட்டா ரொம்ப சங்கடம் சத்தி, ராவு வரைக்கும் தாங்கமாட்டியா?” என்று மான்சி தனது நிலையை தெளிவாக சத்யனுக்கு சொல்ல
“ என்னால நைட் வரைக்கும் தாங்கமுடியாது, இப்போ அவுக்குறியா? இல்ல நான் வெளிய போகவா?” என்று சத்யன் முடிவாக கேட்க
அவன் வெளியேப் போகிறேன் என்றதும் மான்சிக்கு ஒருமாதிரியாக இருந்தது, ம்க்கும் தாலிதான் கட்டியாச்சே அப்புறமா ஏன் பயப்படனும், என்ற தைரியம் வர, சேலையில் குத்தியிருந்த பின் கழட்டிவிட்டு மாராப்பை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக விலக்க, இனி நீ எதுவும் செய்யவேண்டாம் என்பது போல் சத்யன் அவள் கைகளை விலக்கிவிட்டு, மாராப்பை முற்றிலும் எடுத்து கீழே போட்டுவிட்டு, ரவிக்கையின் கொக்கிகளுக்கு கண்ணம் வைத்தான், ஒருஓரு கொக்கியாக சத்யன் கழட்ட கழட்ட மான்சி உடல் லேசாக நடுங்க கண்களை மூடிக்கொண்டாள்
அவிழ்த்த ரவிக்கையை இரண்டு பக்கமும் விலக்கிவிட்டு ஜன்னலின் பகல் வெளிச்சத்தில் பட்டவர்த்தனமாக கிடந்த அவளின் பரிமாணங்களை பார்வையிட்டான், உண்மையில் இதை எப்படி அந்த சட்டைக்குள் அடக்கி வைத்தாள் என்ற சந்தேகம் தான் சத்யனுக்கு முதலில் தோன்றியது, ஒரு கையால் அள்ளி அடக்கிப் பார்த்தான் , பாதிகூட அடங்கவில்லை, இரண்டு கையால் அள்ளி அளவு பார்த்தான், ஒரு சிறி சரிவுகூட இல்லாமல் உருட்டி வைத்தது போல் அப்படியே செங்குத்தாக நின்றது அவளின் தனங்கள், முகத்தை விட பலமடங்கு வெளுப்பாக இருந்த மார்புகளில் பெரிய கருப்பு வட்டமும் அதில் பருத்தியின் விதைபோன்ற சிறிய காம்பும் படு கவர்ச்சியாக இருந்தது, சத்யன் ஆள்காட்டி விரலால் மார்பை அழுத்திப் பார்த்தான், கெட்டியான சதையாக இருந்தது, நிமிர்ந்து மான்சியின் முகத்தைப் பார்த்து
“ ஏன் மான்சி உழைச்சு உழைச்சு கைகால்கள் தான் உரமேறும் கேள்விப்பட்டுருக்கேன், உனக்கெனடி இதுவும் ரொம்ப உரமேறிப் போயிருக்கு, யப்பா என்னா அழகு என்னா கவர்ச்சி, நல்லா பெரிசா கல்லுபோல, ம்ம்ம் இதுல தான்டி சொக்கிப்போனேன்” என்றபடி தனது கற்றை மீசையை அவளின் காம்புகளில் மாற்றி மாற்றி உரசி அவளுக்கு சிலிர்ப்பை ஏற்படுத்தினான்
மான்சியில் அவனின் சில்மிஷத்தை தாங்க முடியவில்லை, அவன் தனது மீசை முடியால் அழுத்தமாக உரசஉரச அவளுக்குள் நெருப்பு பற்றிக்கொண்டது, அவன் கடித்து இழுக்கமாட்டானா என்ற ஏக்கம் வந்து அவளை ஆக்ரமித்தது, ஒருகட்டத்தில் தாங்கமுடியாமல் “ ஏய் சத்தி ஏன்வே என்னை கொல்ற” என்றபடி அவன் நெஞ்சில் கைவைத்து பக்கவாட்டில் படுக்கவைத்து தனது மார்பு காம்பு ஒன்றை விரலிடுக்கில் பற்றி சத்யனின் வாயில் வைத்து உள்ளே தள்ளி அவன் தலையைப் பிடித்து தன் மார்போடு அழுத்தினாள்,
சத்யன் இறக்கி விட்டான், கட்டிலில் இறக்கிவிட்டான், மான்சியை கட்டிலில் கிடத்திவிட்டு இடுப்பில் கைவைத்துக்கொண்டு அவளின் அழகை ரசித்தான்,
மான்சிக்கு வெட்கம் வர “ ஏய் சத்தி இதென்ன எப்பபாரு அப்படியே மொறைச்சு பாக்குற, எல்லாரும் என்னா நினைப்பாங்க, மொதல்ல நீ வெளியப் போய் படு, எனக்கு தூக்கம் வருது நா இங்கனயே தூங்குறேன்” என்று மான்சி கூறிவிட்டு அவன் பார்வையின் தீர்கம் தாளாமல் முகத்தை மூடிக்கொண்டு கவிழ்ந்தாள்
சத்யன் எதுவுமே பேசவில்லை, அவளின் காலருகே அமர்ந்து, காடுமேடெல்லாம் கஷ்டப்பட்டு சுற்றிய அவள் கால்களை எடுத்து தன் கைகளில் வைத்து குனிந்து முத்தமிட்டான்,
மான்சி உடல் சிலிர்க்க தடாலென எழுந்து அமர்ந்து, “ என்னா சத்தி கால்ல போய் முத்தம் குடுத்துக்கிட்டு, ச்சே அது எங்கங்கயோ சுத்தி காப்புகாச்சுப் போன காலு சத்தி, எழுந்து வா சத்தி” என்று அவனை அழைக்க
எழுந்து அவளருகே வந்து அவள் தோளில் கைவைத்து மறுபடியும் படுக்கவைத்து “ எதுவுமே சொல்லாத மான்சி, ரொம்ப ஏங்கிப்போயிருக்கேன் கண்மணி, என்னோட இஷ்டத்துக்கு விட்டுடு” என்று சத்யன் ஏக்கமும் தாபமுமாக கெஞ்சுதாலாக கூற
மான்சி ஒப்புதலாக கண்களை மூடிக்கொண்டாள்
சத்யன் மறுபடியும் அவள் காலருகே வந்தான்,, முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு முன்னேறினான், இரண்டு கைகளும் சேலையை பாவாடையுடன் சுருட்டி சிறுகச்சிறுக மேலேற்ற, அவன் உதடுகள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவளை தடவிப்பார்த்தது, அவனின் ஒவ்வொரு முத்தத்திற்கும் மான்சி உடல் சிலிர்க்க மெல்லிய குரலில் முனங்கினாள்,, சத்யன் முழங்காலுக்கு மேலே வந்தான், அழகான வாளிப்பான தொடைகள் சற்றுநேரம் முகத்தை அங்கேயே வைத்து இளைப்பாறினான், பிறகு மறுபடியும் உடைகளை சுருட்டி மேலேற்ற, அவளின் அடித்தொடையை பார்ப்பதற்குள் “ அய்யோ வேனாம் சத்தி ” என்று இழுத்து மூடிக்கொண்டு கவிழ்ந்தாள் மான்சி
சத்யன் அவள் பின்புறத்தில் இடுப்பு வரை இருகைகளையும் ஊன்றி குனிந்து “ என்ன வேனாம், ம் திரும்பு மான்சி, நான் எல்லாத்தையும் பாக்கனும் ப்ளீஸ் திரும்பு மான்சி ” என்று கூறியவன் அவள் திரும்புவது போல் இல்லை என்றதும் அப்படியே குனிந்து அவளின் பின்புற மேடுகளில் தன் உதடுகளை அழுத்தமாக மாற்றி மாற்றிப் பதிக்க, “ ஓ சத்தி என்னாத்த பண்றவே” என்றபடி மான்சி பட்டென்று புரண்டு படுக்க சத்யன் அப்படியே அவள் மேல் விழுந்தான்
விழுந்தவன் அவளை அழுத்திக்கொண்டு அப்படியே படர்ந்தான், மான்சியின் மார்புகள் அவனுடைய பரந்து விரிந்து நெஞ்சுக்கு கீழே நசுங்கியது, சத்யன் அவள் இதழ்களை தேடி கவ்வினான், சத்யன் சப்பி இழுக்க மான்சி அவன் சொல்லாமலேயே வாயைத்திறந்து வழிவிட்டாள், ஒரு நீண்ட நெடிய முத்த ஆராச்சிக்குப் பின் சத்யனின் கவணம் அன்று பார்த்த அவளின் சரியாத தனங்களின் மீது சென்றது,
சத்யன் புரண்டு அவள் பக்கத்தில் படுத்து அவள் மாராப்பில் கைவைத்து இழுக்க, மான்சி அவன் கைகளை பற்றிக்கொண்டு “ இதென்ன சத்தி பட்டப்பகல்லயே, ராவைக்கு பாத்துக்கலாம் சத்தி” என்று கெஞ்சினாள்
சத்யன் முகத்தில் பிடிவாதம் மாறாமல் அவள் மாராப்பை விலக்கும் முயற்சியில் தீவிரமாக இறங்கினான்,
“ அய்ய இதென்ன சின்னப்புள்ளையாட்டம் பிடிவாதம் பண்ணிகிட்டு, இன்னிக்கு ராவு தான எல்லா ஏற்பாடும் பண்ணுவாங்க அதுக்குள்ள இப்படி பண்றது சரியில்ல சத்தி, வெளிய திண்ணையில அம்மாச்சியும் அம்மாவும் பேசிகிட்டு இருக்காக, புவனா மனுவ தூக்கிகிட்டு குடிசைக்கு போயிருக்கா சத்தி, யாராவது வந்து கூப்பிட்டா ரொம்ப சங்கடம் சத்தி, ராவு வரைக்கும் தாங்கமாட்டியா?” என்று மான்சி தனது நிலையை தெளிவாக சத்யனுக்கு சொல்ல
“ என்னால நைட் வரைக்கும் தாங்கமுடியாது, இப்போ அவுக்குறியா? இல்ல நான் வெளிய போகவா?” என்று சத்யன் முடிவாக கேட்க
அவன் வெளியேப் போகிறேன் என்றதும் மான்சிக்கு ஒருமாதிரியாக இருந்தது, ம்க்கும் தாலிதான் கட்டியாச்சே அப்புறமா ஏன் பயப்படனும், என்ற தைரியம் வர, சேலையில் குத்தியிருந்த பின் கழட்டிவிட்டு மாராப்பை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக விலக்க, இனி நீ எதுவும் செய்யவேண்டாம் என்பது போல் சத்யன் அவள் கைகளை விலக்கிவிட்டு, மாராப்பை முற்றிலும் எடுத்து கீழே போட்டுவிட்டு, ரவிக்கையின் கொக்கிகளுக்கு கண்ணம் வைத்தான், ஒருஓரு கொக்கியாக சத்யன் கழட்ட கழட்ட மான்சி உடல் லேசாக நடுங்க கண்களை மூடிக்கொண்டாள்
அவிழ்த்த ரவிக்கையை இரண்டு பக்கமும் விலக்கிவிட்டு ஜன்னலின் பகல் வெளிச்சத்தில் பட்டவர்த்தனமாக கிடந்த அவளின் பரிமாணங்களை பார்வையிட்டான், உண்மையில் இதை எப்படி அந்த சட்டைக்குள் அடக்கி வைத்தாள் என்ற சந்தேகம் தான் சத்யனுக்கு முதலில் தோன்றியது, ஒரு கையால் அள்ளி அடக்கிப் பார்த்தான் , பாதிகூட அடங்கவில்லை, இரண்டு கையால் அள்ளி அளவு பார்த்தான், ஒரு சிறி சரிவுகூட இல்லாமல் உருட்டி வைத்தது போல் அப்படியே செங்குத்தாக நின்றது அவளின் தனங்கள், முகத்தை விட பலமடங்கு வெளுப்பாக இருந்த மார்புகளில் பெரிய கருப்பு வட்டமும் அதில் பருத்தியின் விதைபோன்ற சிறிய காம்பும் படு கவர்ச்சியாக இருந்தது, சத்யன் ஆள்காட்டி விரலால் மார்பை அழுத்திப் பார்த்தான், கெட்டியான சதையாக இருந்தது, நிமிர்ந்து மான்சியின் முகத்தைப் பார்த்து
“ ஏன் மான்சி உழைச்சு உழைச்சு கைகால்கள் தான் உரமேறும் கேள்விப்பட்டுருக்கேன், உனக்கெனடி இதுவும் ரொம்ப உரமேறிப் போயிருக்கு, யப்பா என்னா அழகு என்னா கவர்ச்சி, நல்லா பெரிசா கல்லுபோல, ம்ம்ம் இதுல தான்டி சொக்கிப்போனேன்” என்றபடி தனது கற்றை மீசையை அவளின் காம்புகளில் மாற்றி மாற்றி உரசி அவளுக்கு சிலிர்ப்பை ஏற்படுத்தினான்
மான்சியில் அவனின் சில்மிஷத்தை தாங்க முடியவில்லை, அவன் தனது மீசை முடியால் அழுத்தமாக உரசஉரச அவளுக்குள் நெருப்பு பற்றிக்கொண்டது, அவன் கடித்து இழுக்கமாட்டானா என்ற ஏக்கம் வந்து அவளை ஆக்ரமித்தது, ஒருகட்டத்தில் தாங்கமுடியாமல் “ ஏய் சத்தி ஏன்வே என்னை கொல்ற” என்றபடி அவன் நெஞ்சில் கைவைத்து பக்கவாட்டில் படுக்கவைத்து தனது மார்பு காம்பு ஒன்றை விரலிடுக்கில் பற்றி சத்யனின் வாயில் வைத்து உள்ளே தள்ளி அவன் தலையைப் பிடித்து தன் மார்போடு அழுத்தினாள்,