Adultery ਜਵਾਨੀ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ

[amanpunjabanjatti]

update  4
ਸਵੇਰੇ ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਮੁਕਾਇਆ ਅਤੇ ਪੰਮੀ ਭਾਬੀ ਦੇ ਘਰ ਚਲੀ ਗਈ । ਭਾਬੀ ਘਰੇ ਇਕੱਲੀ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਫੋਨ ਤੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ । ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਉਸਨੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ । 
ਭਾਬੀ -  ਅਮਨ ਅੰਦਰ ਹੀ ਆ ਜਾ । 
ਮੈਂ - ਭਾਬੀ ਸੱਚੀ ਦੱਸੀਂ ਸਹੁੰ ਲੱਗੇ ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ?
ਭਾਬੀ - ਲੈ ਦੱਸ , ਜੇ ਕੁਛ ਲੱਗਿਆ ਤਾਂ ਹੀ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਬਾਕੀ ਤੂੰ ਦੱਸਦੇ ਕੌਣ ਸੀ । 
ਮੈਂ - ਭਾਬੀ  ਪਤਾ ਨਹੀ ਕੌਣ ਸੀ ? ਬੱਸ ਚ ਨਾਲ ਬੈਠਾ ਸੀ। 
ਭਾਬੀ - ਅੱਛਾ , ਕਾਲਜ ਵਾਲਾ ਮੁੰਡਾ ਹੋਣਾ ? 
ਮੈਂ - (ਸੰਗਦੀ ਹੋਈ)ਨਹੀ  , ਮੁੰਡਾ ਤਾਂ ਨਹੀ ਸੀ । ਵਾਹਵਾ ਉਮਰ ਦਾ ਸੀ। ਬੈਂਕ ਮੈਨੇਜਰ ਲਗਿਆ ਮੋਗੇ । ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਉਂ ਤਾਂ ।
ਭਾਬੀ - ਆਹੇ ਹਾਏ .... ਦਿੱਲੀ ਆਲੇ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਆ ਫਿਰ ਤਾਂ । 
ਮੈਂ - ਹੁਣ ਤਾਂ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕਹਿ ਲਾ ਭਾਬੀ ।
ਭਾਬੀ - ਦਿੱਤੀ ਕਿੱਥੇ ... ਹੋਟਲ ਚ?? 
ਮੈਂ - ਨਹੀ , ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਘਰੇ ਗਈ ਸੀ । 
ਭਾਬੀ - ਕੱਲਾ ਈ ਸੀ ਜਾਂ ਹੋਰ ਵੀ  ਸੀ ਨਾਲ .... ਜਿਹੜੀ ਇੰਨੀ ਬੋਚ ਬੋਚ ਤੁਰਦੀ ਸੀ। 
ਮੈਂ - ਕੱਲਾ ਈ ਸੀ ... ਪੌਣਾ ਘੰਟਾ ਚੜਿਆ ਰਿਹਾ । 
ਭਾਬੀ - (ਹੱਸ ਕੇ) ਪੂਰੀ ਸਵਾਰ ਕੇ ਰਗੜੀ ਫਿਰ ਤਾਂ 
ਮੈਂ  ਸੰਗਦੀ ਤੇ ਹੱਸਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ- ਹਮ ਭਾਬੀ ...... ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਮਿਲ ਗਿਆ ਪੁੱਛਕੇ?
ਭਾਬੀ - ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਮਿਲਣਾ ..... ਤੂੰ ਦੱਸ ਫੇਰ ਕਦੋ ਮਿਲਣ ਜਾਣਾ । 
 ਨੰਬਰ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਨਹੀਂ । 
ਮੈਂ - ਨਹੀ। ਨੰਬਰ ਤਾਂ ਨੀ ਲਿਆ ਪਰ ਘਰ ਪਤਾ ਕਿੱਥੇ ਆ।  ਚੰਗਾ ਭਾਬੀ ਮੈਂ ਜਾਨੀ ਆ ਘਰ । ਤੈਨੂੰ ਸਹੁੰ ਲੱਗੇ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰੀ । 
ਮੈਂ  ਘਰ ਆ ਕੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਗਈ। ਪਰ ਦਿਲ ਚ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਮੈਨੇਜਰ ਦੀ ਯਾਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਤਾਂ  ਫੁੱਦੀ ਵਗਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ।  2 ਦਿਨ ਬਾਦ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਮਿਲਣੀ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਦੁਬਾਰਾ ਲੁਧਿਆਣਾ ਜਾਣ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵੀ ਕੈਂਸਲ ਹੋ ਗਿਆ ।  ਚਾਚੇ ਦਾ ਪਾਪਾ ਨੂੰ  ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ ਕਿ ਪਿੰਡੋ ਹੀ ਗੱਡੀ ਲੈ ਆਇਓ । ਮੰਮੀ ਪਾਪਾ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਲੈਣ ਜਾਣ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਮੈਂ  ਦੁਬਾਰਾ ਮੈਨੇਜਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦਾ ।  ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਮੈਨੇਜਰ ਦੇ ਬੈਂਕ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਨਹੀ  ਸੀ । ਜੇ ਮੈਂ ਸਵੇਰੇ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਉਹ ਡਿਊਟੀ ਹੋਣਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਪਲਾਨ ਬਣਾਇਆ । 
           ਸਾਡਾ ਪਿੰਡ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨਾਲ ਲਗਦਾ ਸੀ । ਜਿਵੇਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਹੀ ਹਿੱਸਾ ਹੋਵੇ । ਪਾਪਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਸਕੂਟੀ ਲੈਕੇ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਖੇਤ ਰੋਟੀ ਦੇਣੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਦਵਾਈ ਜਾਂ ਘਰ ਦਾ ਕੋਈ ਛੋਟਾ ਮੋਟਾ ਕੰਮ ਮੈਂ ਆਪ ਹੀ ਕਰ ਆਉਂਦੀ ਸੀ।  
                      ਸਵੇਰੇ ਪਾਪਾ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜਲਦੀ ਜਾਣਾ ਸੀ । ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ  ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਬੁਟੀਕ ਵਾਲੀ ਪੂਜਾ ਤੋਂ  ਕੁਝ ਸਮਾਨ ਲੈਣਾ ਆ । ਪੂਜਾ ਤੋਂ ਮੈਂ ਸਿਲਾਈ ਕਢਾਈ ਸਿੱਖਦੀ ਰਹੀ ਸੀ । ਬੱਸ ਅੱਡੇ  ਕੋਲ ਪੂਜਾ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਉਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰ ਮੈਂ ਇਕੱਲੀ ਸਮਾਨ ਲੈਣ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ । ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਪੰਜ ਵਜੇ ਮੈਂ ਪੂਜਾ ਦੇ ਬੁਟੀਕ ਉਪਰ ਪਹੁੰਚ ਗਈ । ਅੈਵੇ ਮਾੜਾ ਮੋਟਾ ਜਿਹਾ ਸਮਾਨ ਖਰੀਦ ਕੇ ਸਾਡੇ ਪੰਜ ਵਜੇ ਨੂੰ ਮੈਨੇਜਰ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਇੱਕ ਦਮ ਉੱਛਲ ਪਿਆ । ਮੈਂ  ਸਕੂਟੀ ਸਣੇ ਉਸਦੇ ਘਰ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਈ। ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਵੜਦੇ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਫੁਰਤੀ ਨਾਲ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ । ਮੈਂ ਅਜੇ ਸਕੂਟੀ ਸਟੈਂਡ ਲਾਇਆ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੇਜਰ ਮੈਨੂੰ ਚਿੰਬੜ ਗਿਆ । ਮੈਨੂੰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਰੂਮ ਚ ਲੈ ਗਿਆ । ਮੈਂ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਕਿਹਾ "ਅੱਜ ਨਹੀ  ... ਸਵੇਰੇ ਆਵਾਂਗੀ। ਛੁੱਟੀ ਲੈ ਲਉ ਸਵੇਰ ਦੀ । 
        ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਸਵੇਰੇ ਦੀ ਸਵੇਰੇ ....... ਪਰ ਹੁਣ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਪਵਾਲੈ । ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਨਾ ਕਰਦੀ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਬਿਠਾ ਕੇ ਅੱਧਖੜਾ ਲੰਨ  ਕੱਢ ਕੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਲਾ ਦਿੱਤਾ । ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਕੁ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ ।  ਮਿੰਟ ਚ ਲੰਨ ਲੱਕੜ ਵਰਗਾ ਸਖ਼ਤ ਹੋ ਗਿਆ । ਮੈਨੇਜਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬੈੱਡ ਉਪਰ ਹੱਥ ਰਖਾਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲਿਆ ।   ਮੇਰੀ ਸਲਵਾਰ ਖੁੱਲ ਕੇ ਪੈਰਾਂ ਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਕੱਛੀ ਪੱਟਾਂ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ । ਮੈਨੇਜਰ ਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲੰਨ ਘਿਸਾ ਕੇ ਮੋਰੀ ਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰਕੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਲੱਕ ਫੜਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ । ਮੇਰੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ ਸੀਸੀਸੀ ਆਹਹ ਹ ਹ ਹ ਹੌਲੀਈਈ... ਅੱਧਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ । ਦੂਜੇ ਘੱਸੇ ਸਾਰਾ ਲੰਨ, ਮੈਂ ਦੰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁੱਲ੍ਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਪੀੜ੍ਹ ਝੱਲ ਗਈ ।  ਉਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾਂ । ਮੈਂ ਉਹ ਦੇ ਹੱਥ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਪਵਾ ਲਏ । ਤੇ ਸਰੂਰ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਚਿੱਤੜ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹਿਲੌਣ ਲੱਗੀ । ਪੰਦਰਾਂ ਮਿੰਟ ਤੋਂ ਮੈਨੇਜਰ ਮੇਰੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਠੋਕ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਮੇਰੀ 1 ਵਾਰ ਵਗ ਚੁੱਕੀ ਸੀ । ਹੁਣ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਤਿਆਰ ਸੀ । 10-12 ਘੱਸੇ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਸਾਰਾ ਲੰਨ ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਜੜ੍ਹ ਤੱਕ ਲਾ ਦਿੱਤਾ । ਮੈਂ ਮੂੰਹ ਪਰਨੇ ਬੈੱਡ ਉਪਰ ਡਿੱਗ ਪਈ । ਤੇ ਲੰਨ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਧਾਰਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ । 10 ਮਿੰਟ ਬਾਦ ਮੈਂ ਨਾਰਮਲ ਹੋਕੇ ਉੱਠੀ ਸਲਵਾਰ ਪਾਈ ਕੱਪੜੇ ਠੀਕ ਕੀਤੇ । ਫੇਰ ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਪੁੱਛਿਆ ਤੇ ਮੋਬਾਇਲ ਨੰਬਰ ਲਿਆ । ਮੈਨੂੰ ਘਰ ਜਾਣ ਦੀ ਕਾਹਲੀ  ਸੀ । ਪਰ ਮੈਨੇਜਰ ਦੇ ਧੱਕੇ ਨਾਲ  ਹੁਣ  ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਤੁਰਿਆ  ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਹੌਲੀ ਜਿਹੇ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਦੇਖ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਪਈ।