சங்கீதா மேடம் - இடை அழகி (by madhavan)

[johnypowas]

இரவு வேலைகள் அனைத்தையும் முடித்து விட்டு தனது பெட்ரூமுக்கு சென்றாள், லைட் அணைக்கப்பட்டு, வந்து தனது குழந்தைக்கும் புருஷனுக்கும் மத்தியில் படுக்க, அவளது நெஞ்சு அவளின் குழந்தையின் முகத்தருகே இருந்தது, முதுகை காமித்து படுத்தாலும் பரவாயில்லை என்று குமார் அவனது கைகளை அவளுடைய மார்பின் மீது வைத்திருந்தான். சற்றும் மணம் ஒட்டாதவளாய், தனது குழந்தையின் தலையில் தடவி, தட்டி தூங்க வைத்தாள் சங்கீதா, அந்த பிஞ்சு கைகளின் விரல்கள் அவளுடைய வயிற்றில் தொப்புள் உள் வைத்து தூங்க தடவி தேடிப்பார்க்க, அது அந்த குழந்தைக்கு கிடைக்காததால், "ஹ்ம்ம்" என்று லேசாக அழ, அந்த பிஞ்சு அழு குறள் கேட்டு "இல்லடா இல்லடா, இந்தா" என்று சொல்லி தொப்புளுக்கு மேல் கட்டிய பாவாடையின் நாடாவை லேசாக தானே அவிழ்த்து தளர்த்தி அதைக்கொஞ்சம் இறக்கி விட்டு அந்த சிறிய விரலை தானே எடுத்து தன் தொப்புளில் வைத்து "ஆறி ராரி புஜ்ஜி கண்ணா.. ஆறி ராரி செல்ல கண்ணா.." என்று அவளின் கொஞ்சல் தாலாட்டைக் கேட்டுக்கொண்டே சொக்கிய விழிகளுடன், சமத்தாக தூங்கும் அவளது குழந்தையின் முகத்தை ரசித்துக்கொண்டே மற்றொரு முனையில் புருஷனின் சீண்டல்களில் சிறிதும் உயிர் இல்லை என்பதை அவனுக்கு சீக்கிரமாகவே தன் குழந்தையை நெஞ்சோடு அனைத்து குழந்தையுடன் தானும் தூங்கி புரிய வைத்தாள் சங்கீதா..

அடுத்த நாள் காலை 5:30 மணிக்கு எழுந்து சுப்ரபாதம் பாட்டு போட்டு, கோலம் போட்டு, உள்ளே சென்று முகம் கழுவுகையில், யாரோ பெல் அழுத்தினார்கள், பால் பாக்கெட் போடா வரும் மருதனா என்று பார்க்க சென்றாள் சங்கீதா, பார்த்தவளுக்கு அவள் வீட்டு வாசலின் முன் ஒரு ஆச்சர்யம் காத்து இருந்தது. காலை நேர மிருதுவான வெளிச்சத்தில் சுமார் 16 அடி நீளத்துக்கும் மேல் ஒரு Benz கார் பல பலக்க நின்றுகொண்டிருந்தது. அதன் கதவில் IOFI Executives என்று எழுதி இருந்ததை கவனித்தாள் சங்கீதா.

ஓட்டுனர் அவள் கையில் ஒரு கார்டு குடுத்தான் அதில் "We take pleasure in providing you our warm welcome to IOFI Mrs.Sangeetha Madam. We hope your consultation might help us reach our profit targetted for the annual year 2012. looking forward for your arrival - Mr.Raghav, CEO, IOFI, chennai, India." என்று அதில் அச்சிடப்பட்டு இருந்தது. மனதுக்குள் ஆச்சர்யமும் உற்சாகமும் சேர்ந்து எட்டிப்பார்த்தது அவளுக்குள்.

காரின் கதவில் உள்ள IOFI எழுத்துக்களை படித்து விட்டு ஒரு நிமிடம் பிரமிப்பானவள், ஓட்டுனரிடம் "கொஞ்சம் 30 நிமிடம் wait பண்ணுங்க, நான் சில வேலைகளை முடித்து விட்டு வருகிறேன்" என்றாள்..

"பரவாயில்லை மேடம், நீங்க வழக்கமா உங்க bank குக்கு கிளம்புற நேரத்துலேயே வரலாம், 9 மணிக்கு மேல shed ல கார் இருக்காது, ஏன்னா கம்பெனியில் யாரவது பெரிய மனுஷனுங்க எதாவது வெட்டி காரணத்துக்காக காரை எடுத்துகுட்டு கம்பெனி செலவுல பெட்ரோல் வீனாக்குவாங்க, அதனால யாரவது executives எங்க factory க்கு வராங்கனா காலைலேயே இந்த வண்டிய எடுத்து block பண்ணி வெச்சிப்போம், நீங்க பொறுமையா வாங்க நான் பத்திரமா கொண்டு போய் இறக்கிடுறேன்" - என்று இதற்கு முன்பு சில ஆண் executive களுக்கு இப்படியெல்லாம் அதிகம் விளக்கம் தராத அந்த 50 வயதை தாண்டி காதோரம் நரைத்த முடிகளை கொண்ட அந்த ஓட்டுனர் சங்கீதாவிடம் என்னமோ அவர் இல்லை என்றாள் இந்த கார் ஓடாது என்பது போல நெத்தியில் சுருக்கம் தெரிய புருவங்களை ஏற்றி சிரித்து அவர் பங்குக்கு வழிந்தார்.

"ஒஹ் அப்படினா நல்லது, கொஞ்சம் இந்த paper படிச்சிட்டு இருங்க, time ஓடிடும், நானும் சீக்கிரம் வந்துடுவேன்.." - என்று சொல்லி தன் வாசலில் இருக்கும் தினத்-தந்தி, தின-கரன் பத்திரிக்கைகளை ஓட்டுனரிடம் குடுத்து விட்டு உள்ளே சென்றாள் சங்கீதா.