நான்கு கண்ணாடிச் சுவர்களுக்குளே(completed)

[johnypowas]

"இங்க நீதானே போடோக்ராபர், நான் ஜஸ்ட் மாடல், போடோக்ராபர் தான் சீன் செட் பண்ணனும், ஆங்கிள் பார்க்கணும், லைட்டிங் அட்ஜஸ்ட் பண்ணனும். இத விட்டுட்டு என்ன குறை சொல்லக்கூடாது. உன்ன மாதிரி ஜஸ்ட் ஷட்டர மட்டும் பிரஸ் பண்ணுறதுக்கு நான் கேமராவில் ஆட்டோமாடிக் டைமர் செட் பண்ணினாலே போதும்." என உறுதியாக தன் கைகளை இடுப்பின் மீது வைத்துக்கொண்டே கோபமும், குறும்பும் கலந்த தொனியில் பதில் உரைத்துவிட்டு கேமராவை பார்த்தபடி என்னருகே நின்றவள் சற்று விலகி மீண்டும் முதலில் அவள் நின்ற இடத்திற்கு நகர ஆரம்பித்தாள். இந்த வார்த்தைகளை கேட்டவுடன், முதலில் கோபம் பொங்கி வந்தது இருந்தாலும் அதை விட நான் பெருமையாய் கருதும் என்னிடம் இருக்கும் ஒரு திறமையை என் மனதிற்கு பிடித்த ஒருவள் குறை கூறியது என்னை depress ஆக்கிவிட்டது. இருந்தாலும் எனக்கிருக்கும் திறமைக்கு இது ஒரு சவால், இதை எதிர்கொண்டு ஜெயிக்க வேண்டும் என்ற முடிவுக்கு வந்தேன். "OK, you need a professional photo-shoot then, lets have one and we will see how good a model you are!" உயர் மட்ட ஆங்கிலத்தில் நான் பதில் அளித்துவிட்டு, நேரே சென்று நடுவில்லிருந்த ஒரு பெரிய விளக்கினை அணைத்துவிட்டு, சுற்றி இருந்த சிறு விளக்குகளை உயிர்ப்பித்தேன். என் இந்த நிலையை எதிர்பாராத அவள், சற்றே குழம்பித்தான் போனாள். "ஹே நான் ஒன்னும் உன்னை குறை சொல்லல டா, எனக்குத் தெரியாதா how good a photographer நீ அப்படின்னு. ஜஸ்ட் உன்ன வெறுப்பேத்த தான் அப்படிச் சொன்னேன்." "அதெல்லாம் ஒன்னும்மில்ல, உனக்கு நல்ல போடோஸ் வேணுமா இல்லையா?" "வேணும்" என ஒரு மெல்லிய குரலில் தயங்கியபடியே சொன்னாள். இடுப்பில் கை வைத்த படி கம்பீரமாய் நின்றவள், என் நிலையில் கண்ட மாற்றத்தில், சற்றே கலங்கி, தன் கைகளை பின்னே கட்டியபடி பின்னிருந்த சுவற்றில் சாய்ந்தபடி நின்றிருந்தாள். "ஓகே, அப்படினா இனிமே நான் சொல்லறத நீ பாலோ பண்ணு". என்று சொல்லிவிட்டு எப்படி அடுத்த போடோவுக்கு ரெடி பண்ணலாம் என யோசிக்க ஆரம்பித்தேன். ஒன்றுக்கு பலவாக யோசனைகள் உதித்தன. "மொதல்ல முடிய லூசா விடு, அதுவே ஒரு professional லுக் கொடுக்கும்" நான் அவளை மேலும் அழகுபடுத்துவத்தின் முதல் படியில் இறங்கினேன். அவள் இன்னும் அதிர்ச்சியிலிருந்து மீளாதவளாய், தன் ஜடையை முன்புறம் இட்டு இரு கைகளாலும் அதனை பிரிக்க ஆரம்பித்தாள். முழுதும் பிரித்தவுடன் அவளது அடர்ந்த கேசம் முழுவதும் முன்பக்கம் இடது மார்பகத்தை மறைத்து இடை வரை தவழ்ந்திருந்தது. இப்பொழுது நான் சற்றே தைரியமாக அவளை நெருங்கி என் வலது கை விரல்களை அவள் காதினருகே முடியில் நுழைத்து, அவள் கேசத்தை நீவி அதனை பின்புறம் கொண்டு சென்றேன். என் இந்த மென்மையான வருடலை சற்றும் எதிர்பாராதவளின், கண்கள் லேசான மயக்கத்தில் சொருகின. அவள் உதடு முத்தத்தை எதிர்பார்ப்பது போல் குவியத்தொடங்கின. அவள் கேசத்தை முழுதும் பின்புறம் கொண்டு சென்ற பின், நான் என் கைகளை அவள் பட்டுக்கன்னத்தை வருடியவாறே விலக்கிகொண்டேன். ஒரு இரு நொடிகள் கண்கள் மூடிய நிலயிலே இருந்தவள், கண்கள் விழித்த போது, அதில் ஒரு தெளிவும், குவிந்திருந்த உதடுகள் விரிந்த போது அதில் ஒரு குறும்புப் புன்னகையும் படர்ந்தது. "ஓகே, அடுத்து துப்பட்டாவை களத்தி வை, கடைசியில பாத்துக்கலாம். அப்புறம் உன்...." என ஆரம்பித்த நான் எல்லை தாண்டுகிரோமோ என்ற குழப்பத்தில், "உனக்கு ஒன்னும் problem இல்லையே?" என்ற கேள்வியை வைத்தேன். தன் துப்பட்டாவை கழற்றி அங்கிருந்த சுழல் நார்க்கலியின் மீது போட்டவாறே "of-course நோ, அடுத்து சொல்லு" என்றவாறே தன் கைகளை முன்புறம் பின்னி சோம்பல் முறித்தாள். "first உன் சுடிதார் டாப் ரொம்ப லூசா இருக்கு, அதை tight fit ஆக்கிட்டா ஒரு கிரேட் லுக் கிடைக்கும்" - இது நான். "ஆமாம் tight டிரஸ் இருந்தா நல்லாத்தான், இருக்கும் அதுக்கு எப்ப எங்க போறது? ஒன்கிட்ட தையல் மெசின் இருக்கா என்ன" - என்று மீண்டும் நக்கலாக பதிலளித்தாள். "தையல் மெசின்னஎல்லாம் தேவையில்லை, ஒன்கிட்ட ஊக்குகள் இருக்கு தானே அது போதாது?" - நான் என்ன சொல்ல வருகிறேன் என்பதை புரிந்து கொண்டவள், "பைல இருக்கு எடுத்துட்டு வரேன்" என்று சொல்லிவிட்டு தன் இடத்திருக்கு சென்று தன் கைபையை எடுத்து வந்தாள். உள்ளிருந்து ஒரு அட்டையில் மாட்டியிருந்த ஊக்குகளை எடுத்து என்னிடம் நீட்டினாள். மீண்டும் ஒரு முறை மட்டும், "உனக்கு ஓகே தான?" என கேட்டேன். அதற்க்கு, "கண்டிப்பா, நான் அடுத்து என்ன பண்ணனும் சொல்லு" என்று தீர்க்கமாகவே பதிலுரைத்தாள். அங்கிருந்த ஒரு சுழல் நாற்காலியில் நான் அமர்ந்து கொண்டு, இங்கே வா என்பது போல் தலை அசைத்தேன். என்னருகே வந்து நின்றவளை அவள் இடை மீது என் கைகளை வைத்து திரும்ப வைத்து அவள் பின்புறம் என்னை பார்க்குமாறு நிறுத்தினேன். பின் அவள் சுடிதாரை முன்புறம் தொப்புள் இருக்கும் இடத்திலிருந்து சுருக்கி, அவள் முதுகு பக்கம் இறுக்கி, மடித்து இரு ஊக்குகளால் நிலை நிறுத்தினேன். பின் அவள் இடைக்கு கிழே இருபுறமும் நடப்பதற்கு வசதியாக இரு பிரிவாக இருந்த சுடிதாரினை, இருபுறமும் ஒன்றாக்கி கிழேயும் இறுக்கமாக இருக்குமாறு இணைத்தேன். மீண்டும் ஒரு முறை சுடிதாரின் அடி முனைகளை பிடித்து கீழ் நோக்கி இழுத்து இருக்குமாக இருத்தினேன். பின்புற பார்வையில் இரு குடங்கள் பெருத்து நின்றன. இந்த முறை என் கைகள் அவள் பின்னழகை பிடித்து திருப்பின. அவள் திரும்பிய பின்னும் என் கைகளை அகற்றாமல் அவள் முன்னழகை ரசித்தேன். வயிற்றுப்புறத்தில் அவள் இளந்தொப்பையை இறுக்கியிருந்த சுடிதார் அவள் தொப்புளின் பள்ளத்தில் வீழ்ந்திருந்தது. சற்று மேலோ அவள் முலைகளின் வடிவத்தை அப்பட்டமாக ஏற்றிருந்த சுடிதார் இன்னும் நீண்டிருந்த முலைக் காம்புகளால் குத்துப்பட்டு ஓட்டை விழும் நிலையில் இருந்தது.எவ்வளவு நேரம் அவளை ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன் எனத் தெரியவில்லை. அவள் உடலை ரசித்துக்கொண்டிருந்த என் கண்கள் சிறிது நேரத்தில் அவள் காந்தக் கண்களில் மாட்டிக்கொண்டது. இருவரின் பார்வைகளும் பின்னிப்பிணைந்திருந்த வேளையில், திடிரென ஜன்னல் வழியே வெட்டிய மின்னல் ஒளி கடைசியில் இருவரையும் இயல்பு நிலைக்கு உசுப்பி விட்டது. பார்வைகள் விலகினாலும் மேலும் சிறிது நேரத்திருக்கு மௌனம் நிலவியது.... நான் திகைப்புற்றவன்னாய் ஜன்னல் வழியே வெளியேயும், அவள் வெக்கத்தில் தரையையும் வெறித்துக் கொண்டிருந்தோம். இந்த மௌனத்தை விலக்கியது எங்கள் பார்வைகளை பிரித்த மின்னலின் தொடர்ச்சியாய் வந்த இடி சப்தம். இவ்வாறு ஸ்பரிசத்தின் அருகே சென்ற எங்களை, எங்கோ உரச்க்கொண்ட இரு மேகங்கள் பிரித்து விட்டன