நான்கு கண்ணாடிச் சுவர்களுக்குளே(completed)
#12
மீண்டும் என் பார்வையை கேமராவின் திரைக்கு திருப்பினேன். இந்த முறையும் சிறிது நேரம் அவள் அங்கங்களை ரசிக்கலாம் என ஜூம்-இன் செய்து மீண்டும் அவள் இதழ்களில் திரையை நிறுத்தினேன். இந்த முறை சற்று துணிந்து கேமராவை சிறிது கிழேஇறக்கினேன், அவள் நாடி, கழுத்து வழியே அவள் அணிந்திருந்த ஒற்றை சங்கிலியை பின்தொடர்ந்தேன், அது அவள் மார்புப்பள்ளத்தில் விழுந்து மறைந்துபோகும் வரை. "ஹேய், உன் ஹார்ட் டாலரை வெளியே விட்டா நல்லா இருக்கும்லா?" என என் வாய் உளறியதை, என் காதுகள் கேட்ட பின்புதான், சத்தமாக சொல்லிவிட்டோம் என்பது உரைத்தது. கேமராவுக்கு பின் மறைந்த படியே என் நாக்கினை லேசாகக் கடித்துக்கொண்டேன். அவள் ஒரு அழகிய தங்க ஹார்ட் வடிவ டாலர் அவள் செயினில் அணிந்திருக்கிறாள் என்பதும், அதை அவள் சிந்தனையில் இருக்கும் போது எப்போதும் கையில் வருடிக்கொண்டிருப்பாள் என்பதும் எனக்குத்தெரியும், இவை எனக்குத்தெரியும் என்பது அவளுக்கும் தெரியும். ஆனால் அந்த டாலர் இப்போது எங்கு இருக்கிறது என்பதை நான் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறேன், என்பது அவளுக்கு தெரிய வேண்டியதில்லை. அனால் நான் உளறிவிட்டேன். ஒரு வித பயத்துடனே அவள் முகத்தை ஏறிட்டேன், என்னை ஒரு குரும்புப்புன்னகையுடன் பார்த்துக்கொண்டே அந்த டாலருக்கு அவள் மலர் சிறைகளில் இருந்து விடுதலை தந்து அவள் சுடிதாரின் கழுத்தின் மேல் விட்டாள். "இன்னக்கு செயின் கொஞ்ச நீளமா இருக்கோ? டாலர் உன் கழுத்து மேலே இருந்ததா இன்னும் நல்லா இருக்கும்". என் வாயும், மூளையும் ஒத்துழையாமையில் இருக்கும் என நினைக்கிறேன். என் வாய் உளறிக்கொண்டே இருக்கின்றது. உண்மைதான், பொதுவாக ஒரு குட்டையான செயினில் தான் அந்த டாலரை அணிந்து வருவாள், அதனால் அந்த டாலர் அவள் மார்பின் மேல்பகுதில், அவள் மஞ்சள் தோல் மீது அமர்ந்திருக்கும். அது பார்க்க அழகாயிருக்கும். அனால் இன்று இந்த டாலர் அவள் சுடிதார் கழுத்தின் வரை வருவது நன்றாக இல்லாததால், உளறிவிட்டேன். "ஆமா அந்த செயின், கிளீன் பன்ன கொடுத்திருக்கேன்" என சொல்லியவாரே இந்த செயினை பின் கழுத்திலிருந்து சற்றே பின்னே உயர்த்தி டாலர் அவள் கிளிவேஜ் ஆரம்பிக்கும் இடத்திற்கு மேல் இருக்குமாறு வைத்துக்கொண்டாள். 
டாலரை வலது கை ஆள்காட்டி விரலால் சற்று அழுத்தி பார்த்து விட்டு "சாருக்கு, இப்ப ஓகேவா?" பொங்கி வரும் சிரிப்பை அடக்கிகொண்டே கேட்டாள். "ஓகே ஓகே" என இழுத்தவாறே மீண்டும் கேமராவின் திரைக்கு பின்னே மறந்துகொண்டே அடுத்த போட்டோ எடுக்க தயாராகினேன். இந்த முறை சற்று ஆழ்ந்து சிந்தித்து அழகாக அவளை மட்டும் soft-focus செய்து, white-balanceசை மஞ்சள் நிறம் நோக்கி வைத்து ஷட்டரை அழுத்தினேன். இந்த முறை போட்டோ மிகவும் அழகாய் வந்திருந்தது, பொங்கும் சிரிப்பை அவள் அடக்கிக்கொண்டிருந்ததால், இந்த முறை அவள் உதடுகள் மட்டுமின்றி, அவள் முகம் மற்றும் உடல் முழுதும் சிரிப்பினால் பூரித்திருந்தது, மேலும் வெளியே எடுத்து விட்டிருந்த அந்த டாலர் மீது ஒளி பட்டு அழகாய் மின்னியது. போட்டோவை பார்த்ததும், ஒரு நிமிடம் தன்னை மறந்து அதில் லயித்துவிட்டாள். "சூப்பர், வாவ் அழகா வந்திருக்கு....." என்றவாரே என் முகத்தை ஏரிட்டவள் கண்கள் சில நொடிகள் என் கண்களுடன் நேராக மோதிக்கொண்டன. சிரித்து கொண்டிருந்த அவள் தேகம், வெக்கத்தின் பிடியில் சிக்க ஆரம்பித்தது, சற்றென்று கண்களைத் திருப்பி தலையை குனிந்தவாறே "தேங்க்ஸ்" என மெல்லிய குரலில் கூறியவாரே, ஷாலை கழுத்தைச் சுற்றி பின்னியவாறு மாற்றிக்கொண்டு, "அடுத்த போட்டோ எங்க எடுக்கலாம்" என்றாள். அவள் துப்பட்டா சரி செய்த அழகினை ரசித்து முடித்த பின்புதான் அதை கவனித்தேன். செழுத்த மார்புப் பந்துகள் மீதிருந்த அவள் காம்புகள் விறைத்து, சுடிதாரின் மெல்லிய துணியின் வழியே துருத்திக்கொண்டிருந்தன. இது குளிரின்னாலா அல்லது வெக்கத்தினாலா? அறிந்து விட மனம் துடித்தது.கழுத்தை சுற்றியிருந்த துப்பட்டாவின் ஒரு முனை பின்புறமாய் சென்று அவள் முதுகினில் படர்ந்திருக்க, மற்றொரு முனை மார்புகளின் பள்ளத்தாக்கில் தஞ்சம் புகுந்திருந்தது. சுதந்திரமாகியிருந்த இரு மார்புகளின் உச்சியிலும், இனிப்பான கேக்கின் மீது செர்ரிப் பழம் வைத்தார்ப்போல் இரு உறுதியான காம்புகள். அவள் பிரா அணிந்திருக்கிறாள் என்பது அவள் மார்புகளின் அசைவுகளிலிருந்தே தெளிவாகத் தெரிகிறது, அப்படி இருந்தும் அவள் பிராவையும் மீறி வெளியே வரத் துடிக்கும் கம்புகளின் உறுதி, என் கால்களுக்கிடையேயும் ஒரு விரைப்பினை ஏற்ட்படுத்த தொடங்கியிருந்தது. இத்தனை நேரம் நான் அவள் அழகை ரசித்திருந்தாலும் அவை அனைத்தும் அறிவின் ரசனைக்கும், மனத்தின் ஆசைகளுக்குமே உணவாய் அமைந்துகொண்டிருந்தன. ஆனால் இப்பொழுது ஒரு அழகிய பெண்ணின் அதுவும் நான் விரும்பும், என்னை ரசிக்கும் ஒரு பெண்ணின் அங்கங்களிலிருந்து வெளிப்படும் காமத்தின் சிறு அறிகுறிகள் என் உடலின் இச்சைகளை தட்டி எழுப்பிவிட்டன. இந்த முறையும் அதே இடத்தில், அதே பொஷிசனில் அடுத்த புகைப்படத்திருக்கு தயாரானாள். நானும் மயக்கதிலிருந்தவனாய் மீண்டும் அதே போன்று ஒரு ஷாட் எடுத்தேன். இம்முறை போடோவைப் பார்த்து விட்டு "ஷாட் நல்லா இருக்கு ஆனா, போட்டோல ஒரு lifeஎ இல்ல da, ஏதோ ID கார்டுக்கு போட்டோ எடுத்த மாதிரி, வரிசையா போடோஸ் வருது" என ரொம்பவும் வருத்தப்பட்டாள். "போட்டோவுக்கு போஸ் கொடுக்குரவுங்கதான் வித விதமாய் போஸ் கொடுக்கணும், நீ சிலை மாதிரி நின்னுட்டு போட்டோ நல்லா இல்லன்னு சொன்ன என்ன அர்த்தம்" நான் விட்டுக்கொடுக்காமல் பேசினேன்.
Like Reply


Messages In This Thread
RE: நான்கு கண்ணாடிச் சுவர்களுக்குளே - by johnypowas - 09-02-2019, 06:53 PM



Users browsing this thread: 1 Guest(s)