Adultery அம்மா.. அம்மா.. டீச்சரம்மா.. (Completed)

[sangavisri]

ஏழாம் பாகம்:

 

நான் கீழே விழும்போது சரண் “டீச்சர்.. டீச்சர்..” என்று கத்தும் சத்தம் கேட்டது. அதற்கு பிறகு எல்லாம் இருண்டு போன மாதிரி ஆகிவிட்டது. என்ன நடந்தது என்றே தெரியவில்லை.

 

நான் அப்படியே மயக்கத்தில் இருக்க, என் முகத்தில் தண்ணீர் தெளிப்பது போல இருந்தது. நீர்த் துளிகள் என் முகத்தில் பட்டதும் நான் மயக்கம் தெளிந்து லேசாக கண் திறந்து பார்த்தேன்.

 

சரண்தான் என் முகத்தில் தண்ணீரை தெளித்துக்கொண்டு இருந்தான். நான் கண் விழித்ததும் “என்னாச்சு டீச்சர், ஏன் மயங்கிட்டீங்க..” என்றான்.

 

மயங்கி கீழே விழுந்ததாலோ என்னவோ, என் முந்தானை ஒரு பக்கமாக விலகியிருக்க, என் ஒரு பக்க முலை ஜாக்கெட்டுக்குள் குத்தி நின்றது நன்றாக தெரிந்தது. கண் திறந்ததும் முதல் வேலையாக அதை சரி செய்துகொண்டு எழுந்து நின்றேன்.

 

சரணோ “என்னாச்சு டீச்சர்? ஏன் மயங்கிட்டீங்க?” என்று கேட்க, எனக்கு சரணைப் பார்க்கவே ஒரு மாதிரியாக இருந்தது. அதற்கு காரணம் இத்தனை நாட்கள் கற்பனையிலே என் மகனாக நினைத்துக் கொண்டிருந்தவனை நேரில் சந்தித்ததால் வந்த வெட்கமா, இல்லை என் மாணவனையே நான் மகனாக நினைத்ததால் வந்த குற்ற உணர்வா என்று ஒன்றும் புரியவில்லை.

 

அதனால் அவனைப் பார்க்காமல் திரும்பி நின்றுகொண்டு “சரண் உடனே இங்கிருந்து போயிடு..” என்று சொன்னேன்.

 

உடனே சரணும் எதுவும் பேசாமல் அங்கிருந்து சென்றுவிட்டான். சரண் கிளம்பியதும் நான் கதவைச் சாத்திவிட்டு ஒரு ஓரமாக சுவரில் சாய்ந்தபடி உட்கார்ந்து விட்டேன்.

 

எனது சுயநலத்துக்காக முன்பின் தெரியாத ஒருவனுக்கு காமத்தை உண்டாக்கி, அவன் வாழ்க்கையே கேள்விக்குறியாக மாற நான் காரணமாகிவிட்டேனே என்று என் மனச்சாட்சி என் மனதைத் துளைத்து எடுத்தது.

 

இது ஒரு பக்கம் இருக்க “இதற்கு முழுக்க முழுக்க சரண்தான் காரணம். பிஞ்சிலேயே பழுத்த அவன்தான் என்னை இப்படி மாற்றினான். அம்மா என்று ஆசை வார்த்தை கூறி என் ஆசைகளை தூண்டிவிட்டது அவன்தான். இதில் என் தவறு என்று எதுவும் இல்லையே!” என்று இன்னொரு பக்கம், என்னை நானே நியாயப் படுத்திக் கொண்டிருந்தேன்.

 

அப்போது என் மொபைல் போன் ஒலித்தது. யாரென்று பார்த்தால் சரணின் அக்காதான் அழைத்தாள்.

 

நான் அட்டன்ட் செய்து “ஹலோ..” என்க, “டீச்சர், டியூசன்ல சரண் எதும் தப்பு பண்ணிட்டானா?” என்று கேட்க நான் “அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லயேமா! ஏன்?” என்றேன்.

 

“இல்ல டீச்சர், சரண் வீட்டுக்கு வந்ததில இருந்தே ஒரு மாதிரி இருக்கான். இனிமே டியூசனுக்கு போகலைன்னு சொல்றான். அதான் கேட்டேன் டீச்சர்..” என்றாள்.

 

“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லமா. எனக்கு கொஞ்சம் உடம்பு சரியில்ல. அதனாலதான் அவனை நேரமா வீட்டுக்கு போகச் சொன்னேன்..” என்று சொல்லி சமாளிக்க, அவளோ “அப்படின்னா, அவன நாளைக்கு டியூசனுக்கு அனுப்பி வைக்கவா டீச்சர்?” என்று தயங்கித் தயங்கிக் கேட்டாள்.

 

தன் தம்பியை ஒரு நல்ல நிலைக்கு கொண்டுவர வேண்டும் என அவள் அக்கா பரிதவிப்பது எனக்கு நன்றாக புரிந்தது. நாங்கள் இருவருமே இதில் குற்றவாளிகள். ஆனால் பாதிக்கப்படுவது சரணின் அக்காவைப் போல கனவுகளை சுமந்து வாழும் சில நல்ல உள்ளங்கள்!

 

அதனால் நான் செய்த தவறுக்கு நானே ப்ராயச்சித்தம் செய்ய முடிவெடுத்தேன். உடனே சரணின் அக்காவிடம் “ம்ம்.. அனுப்பி வைம்மா..” என்றேன்.

 

“சரிங்க டீச்சர்.. எப்படியாச்சும் அவன பாஸ் பண்ண வச்சிடுங்க டீச்சர். எனக்கு அது போதும்..” என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்தாள்.

 

எனக்கு அன்றிரவு தூக்கமே இல்லை. என்னுடைய யோசனை எல்லாம் சரணை எப்படி பாஸ் பண்ண வைப்பது என்பதை விட, காமத்தில் ஆர்வமாக இருக்கும் அவனை எப்படி திருத்துவது என்பதிலேயே இருந்தது.

 

பல மணி நேரங்களாக யோசித்துப் பார்த்ததில் எனக்கு அவனைத் திருத்த இரண்டு வழிகள் கிடைத்தது.

 

ஒன்று, நான் அவனுக்கு காமம் ஒரு போதைதான் அதுவே வாழ்க்கையல்ல என்பதை பக்குவமாக எடுத்துச் சொல்லி, அவனை முழுவதும் என் காட்டுப்பாட்டில் கொண்டுவந்து படிக்க வைக்க வேண்டும்.

 

இன்னொன்று, முள்ளை முள்ளால் எடுப்பது போல அவன் காமத்தை, காமத்தாலேயே குறைத்து, அவனை அதிலிருந்து வெளிவரச் செய்ய வேண்டும்.

 

இதில் இரண்டாவதை செய்ய என் மனசு ஒத்துக்கொள்ளவில்லை. அதனால் முதலாவதை முதலில் முயற்சி செய்து பார்க்க முடிவு செய்தேன்.

 

ஏழம் பாகம் தொடரும்..