09-02-2019, 09:52 AM
update 3
ਮੈਨੇਜਰ ਤੋਂ ਅਲਵਿਦਾ ਲੈ ਕੇ ਮੈਂ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ । ਮੇਰੀ ਤੋਰ ਬਦਲ ਚੁੱਕੀ ਸੀ,ਸਾਰੀ ਮੜ੍ਹਕ ਮੈਨੇਜਰ ਨੇ ਭੰਨ ਦਿੱਤੀ ਸੀ । ਘਰ ਪਹੁੰਚਣ ਤੇ ਸਾਰਿਆਂ ਜੀਆਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਵਾਰ ਵਾਰ ਚਾਚੀ ਦਾ ਹਾਲ ਪੁੱਛਿਆ । ਦਿਨ ਛਿਪਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਗਈ । ਅੱਜ ਮੈਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਸੁਆਦ ਜਿਹਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਅੰਗ ਅੰਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖੁਮਾਰੀ ਜਿਹੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ । ਮੰਮੀ ਨੇ ਵੀ ਪੁੱਛਿਆ ਕੀ ਗੱਲ ਹੈ ਬੜੀ ਖੁਸ਼ ਏ। ਮੈਂ ਸੰਗਦੀ ਕਹਿ ਦਿੰਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਵੈਸੇ ਹੀ ਲਗਦਾ ।
ਸਾਡੇ ਘਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਘਰ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਮਾਲਕ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਵੀਰਾ ਕਹਿੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ) ਸ਼ਹਿਰ ਦਿਹਾੜੀ ਕਰਨ ਜਾਂਦਾ ਸੀ । ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲੀ ਪੰਮੀ ਭਾਬੀ ਪੂਰੀ ਬਣ ਠਣ ਕੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਮੇਰੀ ਭਾਬੀ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਬਣਦੀ ਸੀ। ਭਾਬੀ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਈ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਧਾਰਾਂ ਚੋ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਚੌਂਤਰੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ । ਭਾਬੀ ਆਕੇ ਚਾਚੀ ਦਾ ਹਾਲ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ । ਮੈਂ ਚਾਚੀ ਦਾ ਹਾਲ ਦੱਸਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਹਸਪਤਾਲ ਉਸ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਮੁੰਡੇ ਕੁੜੀਆਂ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਬਾਰੇ ਵੀ ਦੱਸਣ ਲੱਗ, ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਭਾਬੀ ਨੇ ਕਿਹਾ "ਚੰਗੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਕੇ ਭੇਜੀ ਕਿਸੇ ਨੇ,ਜਿਹੜੀ ਇੰਨੀ ਉੱਡੀ ਫਿਰਦੀ ਏੰ " ਮੈਂ ਹੱਕੀ ਬੱਕੀ ਰਹਿ ਗਈ । ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਕੱਚੀ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕਿਹਾ "ਭਾਬੀ ਕੀ ਬੋਲੀ ਜਾਨੀ ਆ। ਸ਼ਰਮ ਕਰ" ਭਾਬੀ ਕਹਿੰਦੀ "ਬੱਲੇ ਅਮਨ ਭੈਣ ਜੀ , ਨਜ਼ਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਲੁੱਟੇ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਭਾਬੀ ਮੰਨੇ"
ਭਾਬੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਹੱਥ ਫੜਕੇ ਅੰਦਰ ਲੈ ਗਈ।
ਮੈਂ - ਭਾਬੀ ਕਿਉਂ ਰੌਲਾ ਪਾਇਆ , ਮਰਵੌਣਾ ਮੈਨੂੰ ।
ਭਾਬੀ - ਕਿਉਂ , ਸੱਚੀਓ ਲੱਤਾਂ ਚੁਕਾ ਆਈ ਏ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ?????
ਮੈਂ ਸੰਗਦੀ ਨੇ ਹਾਂ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ।
ਭਾਬੀ - ਕੌਣ ਸੀ ??
ਮੈਂ - ਸਵੇਰੇ ਦੱਸੂੰਗੀ ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਖੜਾਕ ਸੁਣਿਆ ਤੇ ਅਸੀਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈਆਂ ।
ਮੰਮੀ ਭਾਬੀ ਨੂੰ - ਪੰਮੀ ਕਿਵੇਂ ਆਂ ਤੂੰ ?
ਪੰਮੀ ਭਾਬੀ - ਕੁਛ ਨੀ , ਮੈਂ ਤਾਂ ਅਮਨ ਤੋਂ ਚਾਚੀ ਦਾ ਹਾਲ ਪੁੱਛਣ ਆਈ ਸੀ।
ਮੰਮੀ ਅਤੇ ਭਾਬੀ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਲੱਭਣ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਕਰਕੇ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ । ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਇਹ ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ ਵਧੀ ਪਈ ਸੀ ਕਿ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਪਤਾ ਕਿਵੇਂ ਲਗ ਗਿਆ ।
ਮੈਨੇਜਰ ਤੋਂ ਅਲਵਿਦਾ ਲੈ ਕੇ ਮੈਂ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ । ਮੇਰੀ ਤੋਰ ਬਦਲ ਚੁੱਕੀ ਸੀ,ਸਾਰੀ ਮੜ੍ਹਕ ਮੈਨੇਜਰ ਨੇ ਭੰਨ ਦਿੱਤੀ ਸੀ । ਘਰ ਪਹੁੰਚਣ ਤੇ ਸਾਰਿਆਂ ਜੀਆਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਵਾਰ ਵਾਰ ਚਾਚੀ ਦਾ ਹਾਲ ਪੁੱਛਿਆ । ਦਿਨ ਛਿਪਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਗਈ । ਅੱਜ ਮੈਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਸੁਆਦ ਜਿਹਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਅੰਗ ਅੰਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖੁਮਾਰੀ ਜਿਹੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ । ਮੰਮੀ ਨੇ ਵੀ ਪੁੱਛਿਆ ਕੀ ਗੱਲ ਹੈ ਬੜੀ ਖੁਸ਼ ਏ। ਮੈਂ ਸੰਗਦੀ ਕਹਿ ਦਿੰਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਵੈਸੇ ਹੀ ਲਗਦਾ ।
ਸਾਡੇ ਘਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਘਰ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਮਾਲਕ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਵੀਰਾ ਕਹਿੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ) ਸ਼ਹਿਰ ਦਿਹਾੜੀ ਕਰਨ ਜਾਂਦਾ ਸੀ । ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲੀ ਪੰਮੀ ਭਾਬੀ ਪੂਰੀ ਬਣ ਠਣ ਕੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਮੇਰੀ ਭਾਬੀ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਬਣਦੀ ਸੀ। ਭਾਬੀ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਈ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਧਾਰਾਂ ਚੋ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਚੌਂਤਰੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ । ਭਾਬੀ ਆਕੇ ਚਾਚੀ ਦਾ ਹਾਲ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ । ਮੈਂ ਚਾਚੀ ਦਾ ਹਾਲ ਦੱਸਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਹਸਪਤਾਲ ਉਸ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਮੁੰਡੇ ਕੁੜੀਆਂ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਬਾਰੇ ਵੀ ਦੱਸਣ ਲੱਗ, ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਭਾਬੀ ਨੇ ਕਿਹਾ "ਚੰਗੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਕੇ ਭੇਜੀ ਕਿਸੇ ਨੇ,ਜਿਹੜੀ ਇੰਨੀ ਉੱਡੀ ਫਿਰਦੀ ਏੰ " ਮੈਂ ਹੱਕੀ ਬੱਕੀ ਰਹਿ ਗਈ । ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਕੱਚੀ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕਿਹਾ "ਭਾਬੀ ਕੀ ਬੋਲੀ ਜਾਨੀ ਆ। ਸ਼ਰਮ ਕਰ" ਭਾਬੀ ਕਹਿੰਦੀ "ਬੱਲੇ ਅਮਨ ਭੈਣ ਜੀ , ਨਜ਼ਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਲੁੱਟੇ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਭਾਬੀ ਮੰਨੇ"
ਭਾਬੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਹੱਥ ਫੜਕੇ ਅੰਦਰ ਲੈ ਗਈ।
ਮੈਂ - ਭਾਬੀ ਕਿਉਂ ਰੌਲਾ ਪਾਇਆ , ਮਰਵੌਣਾ ਮੈਨੂੰ ।
ਭਾਬੀ - ਕਿਉਂ , ਸੱਚੀਓ ਲੱਤਾਂ ਚੁਕਾ ਆਈ ਏ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ?????
ਮੈਂ ਸੰਗਦੀ ਨੇ ਹਾਂ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ।
ਭਾਬੀ - ਕੌਣ ਸੀ ??
ਮੈਂ - ਸਵੇਰੇ ਦੱਸੂੰਗੀ ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਖੜਾਕ ਸੁਣਿਆ ਤੇ ਅਸੀਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈਆਂ ।
ਮੰਮੀ ਭਾਬੀ ਨੂੰ - ਪੰਮੀ ਕਿਵੇਂ ਆਂ ਤੂੰ ?
ਪੰਮੀ ਭਾਬੀ - ਕੁਛ ਨੀ , ਮੈਂ ਤਾਂ ਅਮਨ ਤੋਂ ਚਾਚੀ ਦਾ ਹਾਲ ਪੁੱਛਣ ਆਈ ਸੀ।
ਮੰਮੀ ਅਤੇ ਭਾਬੀ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਲੱਭਣ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਕਰਕੇ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ । ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਇਹ ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ ਵਧੀ ਪਈ ਸੀ ਕਿ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਪਤਾ ਕਿਵੇਂ ਲਗ ਗਿਆ ।
ਅਮਨ ( ਪੰਜਾਬਣ ਜੱਟੀ )