Adultery நிஷா (உங்களில் ஒருத்தி) (COMPLETED)

[Dubai Seenu]

சீனு ட்ரெஸ் மாற்றிக்கொண்டு வந்தான். 


ஸார் உங்க குடும்ப மானத்துக்கு எந்த பங்கமும் வராம நான் பாத்துப்பேன். என்ன நம்புங்க ஸார்.... என்று ஆனந்திடம் சொல்லிவிட்டு கைகட்டி நின்றான். உனக்கு என்ன உதவின்னாலும் என்கிட்டே தயங்காம கேளு என்று வாக்குறுதி கொடுத்தார் ஆனந்த்.

சீனுவை தன் காரிலேயே கூட்டிவந்து வீட்டில் ட்ராப் பண்ணினார். வீணா சந்தோசமா இருந்தா என் குடும்பமே சந்தோசமா இருந்த மாதிரி. அவளை சந்தோசப்படுத்திய உனக்கு ரொம்ப ரொம்ப நன்றிப்பா... என்று கைகுலுக்கி விடைபெற்றார். வீணாவை முடித்துவிட்ட மகிழ்ச்சியில்... அன்று நன்றாகத் தூங்கினான் சீனு.


ஆபிஸ், வீடு என்று நாட்கள் சந்தோஷமாகக் கழிந்தன. எது நடந்தாலும் நடக்காவிட்டாலும், காலையில் நிஷாவை ஒரு தடவை பார்த்துவிடுவதை வழக்கமாக வைத்துக்கொண்டான். அவள் ஸ்கூலுக்கு கிளம்பும்போது, அவளை பார்த்து ரசிப்பான். புதிதாக ஏதாவது புடவை கட்டியிருந்தால், அது அழகாயிருந்தால் அது பற்றி அவளிடம் தவறாமல் போன் பண்ணி கேட்பான். இடுப்பையாவது காட்டக்கூடாதாடி என்று அவளிடம் சண்டை போடுவான். ஸ்கூட்டியை ஸ்டார்ட் பண்ணும்போதாவது ஓரக்கண்ணால் தன்னைப் பார்க்கமாட்டாளா என்று ஏங்குவான். 

இங்கு நிஷாவுக்கு, கண்ணன் போர்ப்ளே எதுவும் செய்யாமல் மிஷின் மாதிரி கொஞ்சம் முத்தம் கொடுத்து கசக்கிவிட்டு ஓல் போடுவது வருத்தமளித்தது. தனக்கு சுகம் கொடுப்பதற்காக அல்லாமல், குழந்தை பெற்றுக்கொள்ள மட்டுமே அவர் செக்சில் ஈடுபடுவதை உணர்ந்தாள். என்ன இப்படிப் பண்ணுங்க அப்படிப் பண்ணுங்க, நல்லா பிசைஞ்சி விடுங்க என்று சொல்ல அவளுக்கு பயமாக இருந்தது. வாங்கிவைத்த விதம் விதமான இன்னர்ஸ், நைட் கவுன்கள் தூங்கின. புருஷனை நம்பி சீனுவிடம் வீராப்பாக பேசிவிட்டோமோ என்று வேதனைப்பட்டாள். இரவில் கண்ணன் தூங்கியபின்பு, சீனுவோடு படுத்துக் கிடந்த நினைவுகள் அவளை வாட்டின. சீனுவின் சுண்ணியை ஊம்புவதுபோலவும், அவன் அந்த உறுதியான சுன்னியால் தன் புண்டையை குத்திக் கிழிப்பதுபோலவும் நினைத்து நினைத்து புண்டையை தடவி கொடுத்துக்கொண்டு சமாதானமடைந்தாள். 

இரவுதான் அப்படிப் போகிறதென்றால், பகலில், டைனிங் டேபிளில் உட்கார்ந்து சாப்பிடும்போது அவன் தன்னை அதில் படுக்கப்போட்டு இட்லி சாப்பிட்டதையும், கேசரி சாப்பிட்டதையும், கேசரியோடு புண்டையை சாப்பிட்டதையும் நினைத்து நினைத்து உருகினாள். சோபாவைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் அவனுக்கு ட்யூசன் சொல்லிக்கொடுத்ததையும், அந்த சோபாவிலேயே அவனிடம் ஆழ ஓல் வாங்கியதையும் நினைத்துப் பார்த்தாள். 

பாத்ரூமூக்கு போகும்போதெல்லாம் அங்கே வைத்து அவனுக்கு ஊம்பிவிட்டதும், முலை மசாஜ் செய்ததும் நினைவுக்கு வர... விரக தாபத்தில் துடித்தாள். 

கண்ணனுக்கோ, பீக் டே அன்று நன்றாகப் பண்ணியும் குழந்தை தங்கவில்லையே என்று கான்பிடன்ஸ் குறைந்தது. காதலோடு நிஷாவை கூடாமல் கடமைக்கு (குழந்தைக்கு என்று) அவளிடம் கூடி..... நிஷா மீண்டும் சீனுவை நினைக்கக் காரணமானார். 

நடு இரவில், அடிக்கடி சோகமாய் வந்து சோபாவில் சாய்ந்திருக்கும் மருமகளை மாணிக்கம் கவனித்தார். ஒருநாள் அப்படி ரொம்ப நேரம் உட்கார்ந்திருந்த நிஷா, ப்ரிட்ஜை திறந்து ஒரு கேரட்டை எடுத்துக்கொண்டு சத்தமில்லாமல் ரூமுக்குள் போவதைக் கவனித்தார். அவரையுமறியாமல் அவருக்கு அவள்மேல் இரக்கம் வந்தது. கண்ணன்மேல் கோபம் வந்தது.

வீடு நிம்மதியிழந்து, சிரிப்பே இல்லாமல் காணப்பட்டது. மாணிக்கம் ஸ்வாமிக்கு போன் போட்டார். அவரோ, நிஷா சந்தோஷமா இருக்கிறாளா? என்று கேட்டார். 

அன்று - 
அலாரம் அடித்தும் எழுந்திரிக்க முடியாமல் புரண்டுகொண்டிருந்த சீனு, நிஷாவின் பேச்சுச் சத்தம் வாசலில் கேட்பதுபோல் இருக்க... டக்கென்று முழித்தான். அடடா காலைல தேவதை தரிசனத்தை பாக்கலைன்னா அப்புறம் இந்த நாள் முழுக்க எதையோ இழந்ததுபோல் இருக்கும்!

முகத்தைக்கூட கழுவாமல் சட்டையைப் போட்டுக்கொண்டு வாசலுக்கு வந்தான். வண்டியை துடைத்துக்கொண்டிருந்த நிஷா.. இவனைப் பார்த்துவிட்டு, சிரிக்கக்கூட செய்யாமல், அவள்பாட்டுக்கு பார்வதியிடம் பேசிக்கொண்டிருந்தாள். சீனு அவளது முதுகையும், பின்னழகையும், அவள் கூந்தலிலிருந்த க்ளிப்பையும், காதில் அணிந்திருந்த கம்மலையும் ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். 

மருமகளுக்கு காவலுக்கு வந்து நின்ற மாணிக்கம், மனதுக்குள் பொறுமினார். தடிமாடு எப்படி பாக்குறான்...!

நிஷா.. போதும்மா... டைம் ஆகுதுல்ல..  நீ கிளம்பு 

சரி மாமா...

நிஷா அவனை ஏறெடுத்துக்கூட பார்க்காமல் ஸ்கூட்டியை ஸ்டார்ட் பண்ணினாள். என்னதான் ஏக்கம் இருந்தாலும், அவனிடம் மறுபடியும் படுத்துவிடக்கூடாது என்பதில் தான் உறுதியாக இருப்பதை நினைத்து தனக்குத்தானே சபாஷ் சொல்லிக்கொண்டாள். அவளது உருவம் மறைந்ததும் சீனு கிளம்பி ஆபிஸ் போனான்.  அவளுக்கு போன் போட்டான். 

என்ன நிஷா... கண்டுக்கவே மாட்டேங்குற?

உன்ன பாத்து பல்ல இளிச்சிக்கிட்டே இருப்பாங்களா...

அதான் நீ சொன்னதுக்குலாம் நான் ஒத்துக்கிட்டேன்ல...

சந்தோஷம்தான். நேத்து என்ன... ஆளையே காணோம்?

ட்ராயிங்க் பண்ணப் போயிருந்தேன். 

இப்போ எதுக்கு உனக்கு இந்த தேவையில்லாத வேலை? ஆபிஸ்ல உன் ஜாப்க்கு தகுந்தமாதிரி ஏதாவது கோர்ஸ் பண்ணவேண்டியதுதானே....

அ.. அது...

உனக்கு எல்லாமே நான் சொல்லிக்கிட்டே இருக்கணுமா