Thriller கிராமத்து இளம்விதவையை கற்பழித்த கதை..

[jenipriyan]

அதற்குமேல் இரண்டுமுறை வைத்து எடுத்தால் எனக்கு கஞ்சி வந்துவிடும் போல இருந்தது...
அதனால் என் உடலை லேசாக தளர்த்தினேன்.....

இதுதான் சமயம் என்று கனகா துள்ளி எழுந்து கொண்டாள்///
ஆனால் நான் கசக்கிய கசக்கில் புடவை இடுப்பில் நிக்காமல் கீழே விழுந்தது....
வெட்கத்தில் கையை மார்பில் குறுக்காக கட்டிகொண்டு நின்றாள்...

நான் எழுந்து வந்து பின்புறமாக லேசாக அணைத்தேன்..
கையை அவள் வயிற்றில் வைத்தேன் ..
அப்படியே ஆடாமல் அசையாமல் இருந்தேன்....
அவள் தொப்புளின் வெப்பம் என் கை வழியே பாய்ந்தது...

வேண்டாம் தம்பி என்றாள்.........
அவள் வெக்கத்துக்கு மதிப்பு கொடுத்து அவள் முந்தனையை உருவாமல் ,அவளின் வயிற்று பகுதியை மெல்ல வருடினேன்...
அப்பொழுது அவள் குண்டியில் லேசாக என் ஆண்மை மோதியது..


.(அவள் )
நேரம் நிறைய இருந்தது அவனுக்கு .இரண்டு நாளைக்கு வலுகட்டயாமாக கற்பழித்தாலும் என்னத்தான் கத்தி கதறினாலும் முன்று கிலோமீட்டர் சுற்று அளவுக்கு ஒரு வீடு கூட இல்லை...
பெண் கிடைத்தால் போதும் என்று காட்டுதனமாக கற்பழித்து விட்டு போகாமல் என் வயதுக்கு மரியாதையை குடுத்து, என் அமைதியான குணத்தை அறிந்து மென்மையாக கையாண்ட விதம் என்னை தடுக்கவிடாமல் செய்தது...
நான் சொன்ன ஒரே ஒரு வார்த்தை
தம்பி வேண்டாங்க .......
....................
கையை எடுங்க ......

என் அமைதியான பேச்சு, சன்னமான குரல், என் கண்ணியம் அதோடு சேர்த்து இந்த தனிமையான வீடு இவற்றால் யாரும் உடனே மோகம் கொள்வார்கள்....

ஆனால் இவன் இளைஞன் அதனால் உடனே அடக்க முடியாமல் என்னை அள்ளிவிட்டான்.
நான் தடுக்கும் முன் அவன் ஆண்மை வெப்பதை என்னுள் பரப்பி என்னை தடுமாற செய்து அந்த சிறிய நொடி நேரத்தில் மீண்டும் தன் உடல் வெப்பதை தன் கை முலம் என் இடுப்பில் பிசைந்து கொண்டு இருக்கிறான்...
ஒரு அங்குலம் பின்னால் அசைந்தால் , அங்கு அவன் ..............................உரசுகிறது,,, .
என் தேகம் ஒல்லி அவன் முரட்டு கையை எடுக்க எவ்வளவோ முயற்சி செய்கிறேன்,,,,
ஆனால் என் கை வலுக்கிகொன்டுதான் போகிறது அசைக்க கூட முடியவில்லை...
அதற்குள் அவன் விரல் என் தொப்புளுக்குள் நுழைந்தது ..................
தம்பி கையை எடுங்க , உங்க முரட்டு உடம்பை என்னால் உதற முடியவில்லை விட்டுருங்க இது தப்பு என்றேன்.. அவன் கேக்க வில்லை .. முனக ஆரம்பித்தேன் ..

ஸ்ஸ்ஸ் ஹா தொப்புளுக்குள் ஐயோ வேண்டாம் ச்ச்சச்ச்சச்ச்ச்ஸ் இ ம்...

அவன் மெதுவாக ஒரு புலி மானை இழுத்து செல்வது போல் என்னை கசக்கி கொண்டே என் வீட்டுக்கு பின்னால் இருக்கும் ஆடு கட்டும் இடத்துக்கு இழுத்துவந்தான்...

அது ஒரு மிகவும் உயரம் குறைந்த தாழ்வாரம் எனவே எப்போதும் இருட்டாகவே இருக்கும்..
கொஞ்சம் வைக்கோல் பரப்பி வைத்து இருந்தேன்..
என்னுடலை அதில் கிடத்தினான்..
நன் மயங்கும் புள்ளி என் தொப்புள் என்று நன்றாக தெரிந்து கொண்டு, நான் சிறு எதிர்ப்பு காட்டினாலும் ...............என் தொப்புளுக்குள் விரலை விட்டு நோண்டி ............. என் குரலை தடுமாற செய்தான்.....

10 நிமிட அமைதியான போராட்டம்.. அந்த போராட்டத்தில் என் முந்தானை என் கால் அடியில் கிடந்தது...

அந்த சிட்டி இளம் காளை கிராமத்து இளம் விதவையை இதமாக மேய ஆரம்பித்தது...

என் பார்வை ...
கதறினாலும் அழுதாலும் என் குரல் 500 அடிக்குத்தான் கேக்கும் ,ஆனால்
5 km சுற்று அளவுக்கு மனித நடமாட்டமே இருக்காது...
அதனால் சக்தியை விரயம் பண்ணாமல் அமைதியாக போராடலாம் என்பது என் எண்ணம்...
காரணம் அளவிலாத தனிமை சூழ்நிலை... நடுநிலத்தில் நிர்வாணமாக படுக்க வைத்து நாலு நாள் ஒத்தாலும் எட்டி பாக்க ஆள் இல்லை;;;
ஆறு வருஷம் ஆண் மகன் கை படாத உடம்பு..

சிறு சிறு எதிர்ப்பு மூலம் தன் கற்பை காப்பற்ற பார்க்கும் ஒழுக்கம்
தொட்டவுடன் படுக்காமல் கவுரமாக போராடும் பெண்மை
இவளை இவள் வழியில் நல்லா சுடு ஏத்தி அணு அணுவாக அனுபவிக்க வேண்டும், இந்த வாரம் முழுவதும் கிடைக்கபோகும் தனிமையை இவளுடன் கழிக்க வேண்டும் என்று பல திட்டங்கள் என் மனதில் இருந்தது இந்த நீண்ட ப்ளானுக்கு
காரணம்........