08-02-2019, 01:58 PM
“ஐயோ! காமினி வந்துடுவா..” ஆண்டி பயந்தாள். துருதுரு என்று எனது நாக்கு, ஆண்டியின் அந்தரங்கத்தை படாத பாடு படுத்தியது. ஆண்டி தாங்க முடியாமல், கிச்சன் மேடியில் சாய்ந்தாள். எனது நாக்கு போட்ட விளையாட்டில், ஆண்டியின் சொர்க்கபுரியில் இருந்து தேன் சொட்ட ஆரம்பித்தது. அது போதும் என்று முடிவுக்க வந்த நான், ஆண்டியை குனியச்சொன்னேன்.
ஆண்டி குனிந்துக்கொள்ள, நான் அவளது குண்டியைப் பிளந்தேன். ஆண்டியின் அந்தரங்கம் சிவப்பாய் தெரிய, அதில் எனது தடியை வைத்து அழுத்தினேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. மெல்ல.. மெல்ல.. எனக்கு வலிக்குது..” என்று ஆண்டி சன்னமாக கெஞ்சினாள். நான் மெதுவாக ஆட்டி ஆட்டி, எனது சாமான் முழுவதையும் ஆண்டியின் ஆப்பத்துக்குள் சொருகினேன். ஆண்டியின் ஆப்பம் மிக சூடாகவும், டைட்டாகவும் இருந்தது.
நான் ஆண்டியின் இடுப்பை பிடித்துக்கொண்டு, சடார் சடார் என்று குத்த ஆரம்பித்தேன். ஆண்டியால் பேலன்ஸ் பண்ண முடியாததால், அவள் எதிரில் இருந்த கிச்சன் மேடையைப் பிடித்துக்கொண்டாள்.
“ம்ம்ம்ம்..ம்ம்ம்ம்..” என்று முனகிய அவள், “சீக்கிரம் முடிங்க.. காமினி வந்துட போறா..” என்று என்னை அவசரப்படுத்தினாள். அவள் சொல்லுவது வாஸ்தவம் என்று அறிந்த நான், வெறிப்பிடித்தவன் போல ஆண்டியைப் பின்னால் இருந்து ஓழ்த்தேன். ஆண்டியின் முக்கல் முனகலுடன், அவளின் குண்டியின் ஆட்டமும் என்னை கிறங்க அடித்தது. சில வினாடிகளில் ஆண்டியின் குண்டி அதிரும் அழகைப் பார்த்து ரசத்த வண்ணம், “ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்..” என்ற படியே, அவளது இன்ப புழைக்கு எனது விந்தினை ஆழப்பாய்ச்சினேன். சுமார் பத்து நொடிகள் அப்படியே இருந்து விட்டு, நான் எனது சாமானை உருவ, ஆண்டியின் புழையில் இருந்து நான் வடித்த கஞ்சி வடிய ஆரம்பித்தது. அது அப்படியே அவளது தொடையில் வழிந்து தரையிலும் சொட்ட, ஆண்டி தனது சேலையைத் தூக்கி பிடித்த படியே, அடுத்த பாத் ரூமுக்கு ஓடினாள். நான் நல்ல பிள்ளைப் போல, காபி கப்பை எடுத்துக்கொண்டு வராண்டாவிற்கு சென்றேன்.
சற்று நேரத்தில், வராண்டாவிற்கு வந்த என் அருமை மனைவி, “என்னங்க இன்னும் இங்கேயே உட்கார்ந்துக்கிட்டு இருக்கீங்க.. கிளம்புங்க..” என்று என்னை விரட்டினாள்.
காமினியும் ஆண்டியும் ஊருக்கு சென்ற இருபதாம் நாள், நான் வீட்டை ஏறக்கட்டி டிரக்கில் ஏற்றிவிட்டேன். பின்னர் இருந்த கொசுரு வேலைகளை எல்லாம் முடித்துக்கொண்டு, வீட்டை ஒப்படைத்து விட்டு, கடைசியாக டில்லிக்கு ஒரு ‘பை’ சொல்லிவிட்டு மும்பைக்கு புறப்பட்டேன். மும்பையை அடைந்த போது, இரவு மணி எட்டாகி இருந்தது.
ராஜேஷ் எனக்காக ஏர்போர்ட்டுக்கு வெளியில் காத்து இருந்தான். என்னைப் பார்த்தவுடன், “ஹேய்! எப்படிடா இருக்கே..? பார்த்து ரொம்ப நாளாச்சு இல்ல..! நீயும் இங்க டிரான்ஸ்வர் ஆகி வந்தது ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்குடா.. அப்புறம் காமினி எப்படி இருக்காங்க..?” என்றான் ராஜேஷ்.
“ஷீ ஈஸ் பைஃன். நீ எப்படிடா இருக்கே..? பினு எப்படி இருக்காங்க..? ஏதாவது குழந்தைக் குட்டி..?” என்றேன்.
“பினு ரொம்ப நல்லா தான் இருக்கா.. குழந்தைக்குட்டிக்கு அதுக்குள்ள என்னடா அவசரம்..ம்ம்ம்?” என்ற படியே ராஜேஷ் தனது காரை திறந்தான். பெட்டியை உள்ளே போட்டு விட்டு, அவனுக்கு பக்கத்தில் ஏறிக்கொள்ள, கார் ‘சரசர’வென்று பரந்தது.
ராஜேஷின் வீட்டை அடைந்தோம். கதவை பினு தான் திறந்தாள். என்னைப் பார்த்ததும், “ஹல்லோ மதன்..!” என்று என்னை கட்டிக்கொண்டாள். ராஜேஷ் அவளைக்கடந்து பெட்டியைத் தூக்கிக்கொண்டு உள்ளே சென்று விட்டான். நானும் பினுவும் மட்டும் தனியாக இருந்தோம். பினு என்னை விடுவதாக தெரியவில்லை. என்னைக் கட்டிக்கொண்டே, காமினி மற்றும் அனைவரைப் பற்றியும் விசாரிக்க ஆரம்பித்தாள். அவளது அணைப்பில் ஏகப்பட்ட இறுக்கம்! பினுவின் செழுமையான கனிகள் எனது மார்பில் இரண்டு முயல் குட்டிகள் போல அழுந்தி என்னைப் படாத பாடு படுத்தின. எனது தம்பி விரைக்க ஆரம்பித்தான். தப்பாக எண்ணிக்கொள்ள போகிறாள் என்று நினைத்து, நான் எனது இடுப்பை விளக்கிக்கொண்டேன். பினு என்னன விடுவிப்பதாக தெரியாதததால், அது வரை அவளது முதுகில் மெதுவாக கை வைத்து இருந்த நான், கொஞ்சம் இறுக்க அணைத்து விட்டு, அவளிடம் இருந்து விடுப்பட்டேன்.
என்னிடம் இருந்து விளகிய பினு, “ வாங்க மதன்.. கிச்சனுக்கு போகலாம். நீங்க பேசிக்கிட்டே இருங்க.. நான் அப்படியே மிச்சம் இருக்கிற சமையல் வேலை எல்லாத்தையும் முடிச்சுடறேன்..” என்று சென்றாள்.
நான் அவள் பின்னே சென்றேன். அந்த சில மாதங்களில் பினு சற்று எடைப்போட்டிருந்தாள். அவள் போட்டிருந்த கால் முட்டி வரை நீண்ட ஜீன்ஸ் அவளது ‘ஹவர் கிலாஸ்’ பிகரை நச்சென்று காட்டியது. மேலே குட்டியாய் ஒரு பிங்க் கலர் டீ ஷர்ட்டு. அதனுள் கருப்பு நிற பிரா தெரிந்தது. டீ ஷர்ட்டின் முதல் இரண்டு பட்டன்கள் போடாததால், பிராவின் இறுக்கத்தில் அவளது க்ளீவேஜ் படுக்கவர்ச்சியாய் இருந்தது. அதை ‘இங்கே பார்!’ என்று அடையாளாம் காட்டும் படி அவளது க்ளீவேஜ்ஜில் ஒரு சிறிய வைர பெண்டண்ட் உட்கார்ந்து இருந்தது. எனது கண்கள் என்னையும் மீறி பினுவின் க்ளீவேஜ்ஜையே பார்த்தன.
பினு, கிச்சனுக்குள் சுழன்று சுழன்று வேலைச் செய்ய, நான் வெட்டியாய் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன். ஆனால் எனது கண்கள் மட்டும் அவளது அங்கங்கள் ஒவ்வொன்றையும் ரசித்துக்கொண்டு இருந்தன.
“என்ன மதன். இதையே பார்த்துக்கிட்டு இருக்கீங்க..?” என்று பினு கேட்க, நான் அதிர்ச்சி அடைந்தேன். கையும் களவும் பிடிப்பட்ட திருடன் போல நான், “வந்து..வந்து.. ஒன்னுமில்லை..” என்று சமாளித்து, எனது கண்களை அவளது க்ளீவேஜில் இருந்து அகற்றினேன்.
எனது அருகில் வந்த பினு, “நோ பிராபிளம்.. மதன்..! நல்லா பாருங்க.. வேணுமின்னா தொட்டுப்பாருங்க..” என்று என் எதிரில் வந்து நின்றாள்.
நான் பயந்து குழம்பி அவளைப் பார்த்தேன்.
‘களுக்’ என்று சிரித்த பினு, “ஏன் இப்படி பயந்து சாகறீங்க..! என்னோட வைர பெண்டண்ட்டைத் தானே பார்த்தீங்க? இதோ நல்லா பாருங்க..!” என்று நின்றாள். என் எதிரில் இருமாப்புடன் நின்றுக்கொண்டு இருந்த பினுவின் முலைகளை என்னையும் அறியாமல் பிசைந்து விடுவோமா என்று எனக்குள் பயம் ஏற்பட்டது.
“என்ன மதன்? சும்மா தொட்டு.. எடுத்துப் பாருங்க..! என்னோட கையில் மாவா இருக்கு.. இல்லாட்டி நானே எடுத்து காட்டுவேன்..” என்று பினு தனது முலைகளை இன்னும் என் முகத்திற்கு நேராக தள்ளினாள். எனக்கு வெகு சங்கடமாக போனது. வேறு வழியின்றி நான் பட்டும் படாமல் பினுவின் க்ளீவேஜில் விரல்களை வைத்து அந்த வைர பெண்டண்டை எடுத்த வேளையில் பினு இன்னும் நெருங்க, எனது விரல்கள் அவளது முலைகளை வருடின.
நான் பட்டென்று கையை எடுக்கவும், “மதனுக்கு என்னத்தைடி காட்டிட்டு இருக்க..?” என்று கேட்டுக்கொண்டே ராஜேஷ் வரவும் சரியாக இருந்தது.
நான் பயந்து சட்டென்று நகர்ந்தேன். “ஒன்னுமில்ல.. நீங்க வாங்கி கொடுத்த வைர பெண்டண்ட காட்டினேன். மதன்! நீங்க கூட காமினிக்கு ஒன்னு வாங்கிட்டு போங்க..” என்ற படியே பினு நகர்ந்தாள்.
“நீ வாடா..! சேர்ந்து தண்ணி அடிச்சு ரொம்ப நாளாச்சு..!” என்று என்னை இழுத்துக்கொண்டு ராஜேஷ் சென்றான்.
சாப்பிட்டு விட்டு படுக்கும் போது சுமார் 10:00 ஆகி இருந்தது. பயணக்களைப்பில் கண்கள் சொருகிக்கொண்டு இருந்த வேலையில், “ஹாஆஆஆஅவ்.. யூ நாட்டி! கடிக்ககதேடாஆஆஆஆஆவ்…!!” என்ற பினுவின் அலறல் என்னை ‘விலுக்’ என்று நித்திரையில் இருந்து எழுப்பியது. வேறு ஒன்றும் இல்லை. ராஜேஷும் பினுவும் வழக்கம் போல தங்களது காம களியாட்டத்தை தொடங்கி விட்டிருந்தனர். பினுவின் காமம் கலந்த சிரிப்பும் கெக்கலிப்பும், கொஞ்ச நஞ்ச தூக்கத்தையும் விரட்டி அடிக்க, நான் எழுந்து வராண்டாவிற்கு சென்றேன்.
வழக்கம் போல புண் பட்ட மனதைப் புகைப்போட்டு ஆற்றிக்கொண்டே, எனது மனைவியின் மொபைலுக்கு போன் செய்தேன். அப்போது மணி கிட்டத்திட்ட 1030க்கு மேல் ஆகிவிட்டு இருந்தது.
“ஹலோ!” காமினியின் கரகர குரல் கேட்டது. தூங்கி விட்டு இருந்தாள் போலும்.
“ஹாய் காமினி! என்னடி பண்ணிக்கிட்டு இருக்கே?” மடத்தனமான கேள்வி. அந்நேரத்தில் தூங்காமல் என்ன செய்வார்கள்!
“ம்ம்ம்..ஆஆஅவ்வ்..” என்று பெரிதாக கொட்டாவி விட்டவள், “என்னங்க இன்னும் தூங்கலையா..?” என்று கேட்டாள்.
“ம்ம்.. எங்க தூங்கறது? அதுவும் நீ இல்லாம..?”
“ஏன்..? தூக்கம் வரலையா..?”
“கேக்க மாட்டே, நீ?”
“ஹேய்! போடா! போய் தூங்கு..” அவள் கிசுகிசுத்தாள்.
“ஊஹூம்..! தூக்கம் வரலை!!”
“ஏன்..?”
“நீ இல்லாமே எப்படி தூங்கறதாம்?”
“ஓ ஹோ! ஐயாவுக்கு இப்ப தான் என்னோட நினைப்பு வருதாமோ..!?”
“ம்ம்ம்.. ஆமா..”
“அது சரி ராஜேஷும் பினுவும் எப்படி இருக்காங்க?”
“ம்ம்ம்.. நல்லா ஓத்துக்கிட்டு இருக்காங்க..”
“என்ன சொன்னீங்க??”
“நல்லா ஓத்துக்கிட்டு இருக்காங்க..”
“ச்சீ!” என்றவள் சில நொடிகள் கழித்து கடகடவென்று சிரித்தாள். “ஓஹோ! அதனால தான் மண்டைக்காய்ஞ்சு எனக்கு போன் பண்ணறீங்களா..?” அவளது சிரிப்பு ஓயவில்லை.
“என்னடி நக்கலா?” என்று கேட்டேன். அவளது சிரிப்பு ஓயவில்லை. காமினி முழுவதுமாக விழித்து விட்டு இருந்தாள்.
கடுப்பாகி போன நான், “ஏய் ரொம்ப சிரிக்காதே! இப்ப தான் நான் பினுவை நல்ல ஓத்துட்டு வந்தேன்..” என்றேன் காரசாரமாக. முதலில் யோசிக்காமல் யத்தேச்சியாக தான் அப்படி கூறினேன். மேலும், அப்படி சொன்ன பிறகு அதைப் பற்றி நினைத்து பார்க்கவே உற்சாகமாக இருந்தது. இதற்கு முன்னால் எனது நண்பன் ராஜேஷின் மனைவி பினுவைப் பற்றி அப்படி நினைத்ததே இல்லை! ஆனால், ‘பினுவை ஓத்தால் எப்படி இருக்கும்’ என்று நினைக்க நினைக்க எனக்கு நட்டுக்கொள்ள ஆரம்பித்தது. காமினியுடன் பேசிக்கொண்டே பினுவைப் பற்றி கற்பனை செய்ய ஆரம்பித்தேன்.
எதிர்முனையில், “ஹா!!??” என்று காமினி அதிர்ந்தாள்.
“என்ன சொன்னே..? என்ன சொன்னே..?”
“இ ப் ப தா ன்.. பி னு வை ந ல் லா ஓ த் து ட் டு வ ந் தே ன் ..” என்று அழுத்தம் திருத்தமாய் சொன்னேன். எதிர் முனையில் நிசப்தம்.
“அடப்பாவி!” என்று மெதுவாய் சொன்னவள், “ஏய் மதன்… நிஜமா சொல்லறியா?” என்று கேட்டாள்.
‘ஆமா” என்றேன் அசால்டாய்
“டேய் நிஜமாவாடா சொல்லறே..!” காமினியின் குரலில் அதிர்ச்சியும், சந்தேகமும் ஒரு சேர ஒலித்தது. பினுவை ஓழ்ப்பது மாதிரி கற்பனை செய்து எனக்கு முழுவதுமாக நட்டுக்கொண்டது. அதே சமயம் காமினி குழம்பி போய் இருக்கிறாள் என்று எண்ணும் போதே என்னையும் மீறி சிரிப்பு வர, சிரித்துவிட்டேன்.
“ச்சீய்! போனை வை மொத்தல்ல.. ராஸ்கல்..!” என்றால் காமினி.
“ஏய் காமினி!”
“என்னவாம்..?”
“எனக்கு ஒரு ஆசைடி..”
“என்ன?”
“நான் பினுவை ஓக்கும் போது, ராஜேஷ் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான்.. அதே மாதிரி உன்னை யாராவது ஓக்கும் போது, எனக்கு பார்க்க ஆசையா இருக்கு..” என்றேன். புதிது புதிதாக தான் கதை அளந்தேன்! ஆனால் அதிலும் ஒரு இன்பம். நான் பினுவை ஓழ்ப்பது போலவும், ராஜேஷ் காமினியை ஓழ்ப்பது போலவும் நினைத்து பார்க்கவே எனக்கு கிறுகிறுத்தது.
சிறிது வினாடிகள் காணாமல் போயிருந்த அவளது சந்தேகம் மீண்டும் அவளது குரலில் தெரிந்தது. “ஏய்.. நிஜமா தான் சொல்லறியா..! அந்த பினுவுக்கு உன் மேலே ஏற்கனவே ஒரு கண்ணு! நமக்கு கல்யாணமான புதுசிலேயே தெரிஞ்சுக்கிட்டேன்..! என் மேலே சத்தியமா சொல்லு..! நிஜமா சொல்லறியா அல்லது சும்மா என்னை ஓட்டறியா?” என்றாள் காமினி.
பின்னர் திடீரென்று, “ஹாஆஆ! முன்னாடி என்ன சொன்னே? என்ன சொன்னே..?” என்று திரும்பவும் கேட்க, நான் மீண்டும் ஒப்பித்தேன். “நான் பினுவை ஓக்கும் போது, ராஜேஷ் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான்.. அதே மாதிரி உன்னை யாராவது ஓக்கும் போது, எனக்கு பார்க்க ஆசையா இருக்கு..” என்றேன்.
நான் மீண்டும் சிரிக்க, குழம்பி போன காமினி, “ச்சீ.. ஐயோ! போனை வை..” என்று கடிந்தாள். நான் சொல்லுவது முழுவதும் பொய்யா, அல்லது முழுவதும் மெய்யா அல்லது ஓரளவு உண்மையா என்று புரியாமல் காமினி குழம்பி ஒன்றும் பேசாமல் இருந்தாள்.
“ஹேய்! நிஜமா தான் சொல்லறேன்..” என்று காமினியை உசுப்பேற்றினேன்.
சற்று நேரம் அமைதியாய் இருந்த காமினி, “என்னாலே முடியாதுப்பா..” என்றாள்.
“என்னடி உன்னாலே முடியாது?” என்றேன்.
“ம்ம்ம்.. அதான்.. நீ சொன்ன மாதிரி..!” என்று காமினி இழுத்தாள்.
சற்று தாமததிற்கு பிறகு பதில் சொன்னதினாலும், அதைப் பற்றி அவள் (சண்டை பிடிக்காமல்) யோசித்து பதில் சொன்னதாலும், அவளுக்கு ‘அதில்’ ஆசை உண்டு அல்லது கொஞ்சமாகவாவது இருக்கும் என்று கண்டுக்கொண்டேன்.
“ஏண்டி?”
“ஊஹூம்! எப்படிங்க என்னாலே முடியும்? உங்களைத் தவிர..?” என்று எதிர் கேள்வி கேட்டாள்.
“சும்மா தான்.. ஒரே ரூம்ல தொடங்கலாம்.. நானும் நீயும்.. அதே மாதிரி வேற ஒரு பார்டியும்.. வேணுமின்னா ராஜேஷும் பினுவும். பிடிச்சி இருந்தா மேல டிரை பண்ணலாம்.. என்ன?” என்று எனக்குள் புதிதாக பிறந்த ஐடியாவிற்கு உடனடியாக உருவம் கொடுக்க ஆரம்பித்தேன்.
“ம்ம்ம்.. எனக்கு தெரியல..” என்று பொத்தாம் பொதுவாக காமினி பதில் சொன்னாள்.
“ஹேய்.. ஹேய்.. ப்ளீஸ் ப்ளீஸ்.. எனக்கு உன்ன யாராவது ஓக்கரதைப் பார்க்கனும்..”
“சரிடா! அதெல்லாம் பின்ன பார்த்துக்கலாம்.. இப்ப போனை வை.. என்ன? எனக்கு தூக்கம் வருது.. பை.. வெயிட் வெயிட்.. பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள்! நாளைக்கு போன் பண்ணரேன். ஸ்வீட் டிரீம்ஸ்.. லவ் யூ!” என்று காமினி போனை வைத்தாள்.
காமினி சொன்ன பிறகு தான் எனக்கு நினைவுக்கு வந்தது. அடுத்த நாள் என்னுடைய பிறந்த நாள் என்று! காமினியுடன் பேசிக்கொண்டு மீண்டும் ஒரு முறை எனது மனதில் அசைப்போட்டேன்.
‘கல்யாணம் செய்யும் போது எப்படி இருந்தவள் எப்படி எல்லாம் முன்னேறி விட்டாள்!’ என்று எண்ணிப்பார்க்கவே ஆச்சரியமாக இருந்தது. கல்யாணத்திற்கு முன்னர் யாரையும் ஏறிட்டும் பார்க்காதவள், காமினி! இப்போது என்னவென்றால் நான் இன்னொரு பெண்ணுடன் இருப்பதையும் அனுசரித்து கொள்ளுவாள் என்று தோன்றியது. அது மட்டும் இல்லாமல், தானும் இன்னொருவனுடன் இருப்பதைப் பற்றி யோசித்து பார்க்கிற அளவிற்கு முன்னேறி விட்டாள் என்று எண்ணும் போது ஆச்சரியம் வராமல் என்ன செய்யும்?
இப்படி எல்லாம் அசைப்போட்ட படியே மீண்டும் ஒரு தம் அடித்து விட்டு, படுக்க சென்றேன். நல்ல வேலையாக ராஜேஷ் மற்றும் பினுவின் ஆட்டம் முடிந்து விட்டது என நினைக்கிறேன். சத்தம் ஒன்றும் வரவில்லை!
ஆண்டி குனிந்துக்கொள்ள, நான் அவளது குண்டியைப் பிளந்தேன். ஆண்டியின் அந்தரங்கம் சிவப்பாய் தெரிய, அதில் எனது தடியை வைத்து அழுத்தினேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. மெல்ல.. மெல்ல.. எனக்கு வலிக்குது..” என்று ஆண்டி சன்னமாக கெஞ்சினாள். நான் மெதுவாக ஆட்டி ஆட்டி, எனது சாமான் முழுவதையும் ஆண்டியின் ஆப்பத்துக்குள் சொருகினேன். ஆண்டியின் ஆப்பம் மிக சூடாகவும், டைட்டாகவும் இருந்தது.
நான் ஆண்டியின் இடுப்பை பிடித்துக்கொண்டு, சடார் சடார் என்று குத்த ஆரம்பித்தேன். ஆண்டியால் பேலன்ஸ் பண்ண முடியாததால், அவள் எதிரில் இருந்த கிச்சன் மேடையைப் பிடித்துக்கொண்டாள்.
“ம்ம்ம்ம்..ம்ம்ம்ம்..” என்று முனகிய அவள், “சீக்கிரம் முடிங்க.. காமினி வந்துட போறா..” என்று என்னை அவசரப்படுத்தினாள். அவள் சொல்லுவது வாஸ்தவம் என்று அறிந்த நான், வெறிப்பிடித்தவன் போல ஆண்டியைப் பின்னால் இருந்து ஓழ்த்தேன். ஆண்டியின் முக்கல் முனகலுடன், அவளின் குண்டியின் ஆட்டமும் என்னை கிறங்க அடித்தது. சில வினாடிகளில் ஆண்டியின் குண்டி அதிரும் அழகைப் பார்த்து ரசத்த வண்ணம், “ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்..” என்ற படியே, அவளது இன்ப புழைக்கு எனது விந்தினை ஆழப்பாய்ச்சினேன். சுமார் பத்து நொடிகள் அப்படியே இருந்து விட்டு, நான் எனது சாமானை உருவ, ஆண்டியின் புழையில் இருந்து நான் வடித்த கஞ்சி வடிய ஆரம்பித்தது. அது அப்படியே அவளது தொடையில் வழிந்து தரையிலும் சொட்ட, ஆண்டி தனது சேலையைத் தூக்கி பிடித்த படியே, அடுத்த பாத் ரூமுக்கு ஓடினாள். நான் நல்ல பிள்ளைப் போல, காபி கப்பை எடுத்துக்கொண்டு வராண்டாவிற்கு சென்றேன்.
சற்று நேரத்தில், வராண்டாவிற்கு வந்த என் அருமை மனைவி, “என்னங்க இன்னும் இங்கேயே உட்கார்ந்துக்கிட்டு இருக்கீங்க.. கிளம்புங்க..” என்று என்னை விரட்டினாள்.
காமினியும் ஆண்டியும் ஊருக்கு சென்ற இருபதாம் நாள், நான் வீட்டை ஏறக்கட்டி டிரக்கில் ஏற்றிவிட்டேன். பின்னர் இருந்த கொசுரு வேலைகளை எல்லாம் முடித்துக்கொண்டு, வீட்டை ஒப்படைத்து விட்டு, கடைசியாக டில்லிக்கு ஒரு ‘பை’ சொல்லிவிட்டு மும்பைக்கு புறப்பட்டேன். மும்பையை அடைந்த போது, இரவு மணி எட்டாகி இருந்தது.
ராஜேஷ் எனக்காக ஏர்போர்ட்டுக்கு வெளியில் காத்து இருந்தான். என்னைப் பார்த்தவுடன், “ஹேய்! எப்படிடா இருக்கே..? பார்த்து ரொம்ப நாளாச்சு இல்ல..! நீயும் இங்க டிரான்ஸ்வர் ஆகி வந்தது ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்குடா.. அப்புறம் காமினி எப்படி இருக்காங்க..?” என்றான் ராஜேஷ்.
“ஷீ ஈஸ் பைஃன். நீ எப்படிடா இருக்கே..? பினு எப்படி இருக்காங்க..? ஏதாவது குழந்தைக் குட்டி..?” என்றேன்.
“பினு ரொம்ப நல்லா தான் இருக்கா.. குழந்தைக்குட்டிக்கு அதுக்குள்ள என்னடா அவசரம்..ம்ம்ம்?” என்ற படியே ராஜேஷ் தனது காரை திறந்தான். பெட்டியை உள்ளே போட்டு விட்டு, அவனுக்கு பக்கத்தில் ஏறிக்கொள்ள, கார் ‘சரசர’வென்று பரந்தது.
ராஜேஷின் வீட்டை அடைந்தோம். கதவை பினு தான் திறந்தாள். என்னைப் பார்த்ததும், “ஹல்லோ மதன்..!” என்று என்னை கட்டிக்கொண்டாள். ராஜேஷ் அவளைக்கடந்து பெட்டியைத் தூக்கிக்கொண்டு உள்ளே சென்று விட்டான். நானும் பினுவும் மட்டும் தனியாக இருந்தோம். பினு என்னை விடுவதாக தெரியவில்லை. என்னைக் கட்டிக்கொண்டே, காமினி மற்றும் அனைவரைப் பற்றியும் விசாரிக்க ஆரம்பித்தாள். அவளது அணைப்பில் ஏகப்பட்ட இறுக்கம்! பினுவின் செழுமையான கனிகள் எனது மார்பில் இரண்டு முயல் குட்டிகள் போல அழுந்தி என்னைப் படாத பாடு படுத்தின. எனது தம்பி விரைக்க ஆரம்பித்தான். தப்பாக எண்ணிக்கொள்ள போகிறாள் என்று நினைத்து, நான் எனது இடுப்பை விளக்கிக்கொண்டேன். பினு என்னன விடுவிப்பதாக தெரியாதததால், அது வரை அவளது முதுகில் மெதுவாக கை வைத்து இருந்த நான், கொஞ்சம் இறுக்க அணைத்து விட்டு, அவளிடம் இருந்து விடுப்பட்டேன்.
என்னிடம் இருந்து விளகிய பினு, “ வாங்க மதன்.. கிச்சனுக்கு போகலாம். நீங்க பேசிக்கிட்டே இருங்க.. நான் அப்படியே மிச்சம் இருக்கிற சமையல் வேலை எல்லாத்தையும் முடிச்சுடறேன்..” என்று சென்றாள்.
நான் அவள் பின்னே சென்றேன். அந்த சில மாதங்களில் பினு சற்று எடைப்போட்டிருந்தாள். அவள் போட்டிருந்த கால் முட்டி வரை நீண்ட ஜீன்ஸ் அவளது ‘ஹவர் கிலாஸ்’ பிகரை நச்சென்று காட்டியது. மேலே குட்டியாய் ஒரு பிங்க் கலர் டீ ஷர்ட்டு. அதனுள் கருப்பு நிற பிரா தெரிந்தது. டீ ஷர்ட்டின் முதல் இரண்டு பட்டன்கள் போடாததால், பிராவின் இறுக்கத்தில் அவளது க்ளீவேஜ் படுக்கவர்ச்சியாய் இருந்தது. அதை ‘இங்கே பார்!’ என்று அடையாளாம் காட்டும் படி அவளது க்ளீவேஜ்ஜில் ஒரு சிறிய வைர பெண்டண்ட் உட்கார்ந்து இருந்தது. எனது கண்கள் என்னையும் மீறி பினுவின் க்ளீவேஜ்ஜையே பார்த்தன.
பினு, கிச்சனுக்குள் சுழன்று சுழன்று வேலைச் செய்ய, நான் வெட்டியாய் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன். ஆனால் எனது கண்கள் மட்டும் அவளது அங்கங்கள் ஒவ்வொன்றையும் ரசித்துக்கொண்டு இருந்தன.
“என்ன மதன். இதையே பார்த்துக்கிட்டு இருக்கீங்க..?” என்று பினு கேட்க, நான் அதிர்ச்சி அடைந்தேன். கையும் களவும் பிடிப்பட்ட திருடன் போல நான், “வந்து..வந்து.. ஒன்னுமில்லை..” என்று சமாளித்து, எனது கண்களை அவளது க்ளீவேஜில் இருந்து அகற்றினேன்.
எனது அருகில் வந்த பினு, “நோ பிராபிளம்.. மதன்..! நல்லா பாருங்க.. வேணுமின்னா தொட்டுப்பாருங்க..” என்று என் எதிரில் வந்து நின்றாள்.
நான் பயந்து குழம்பி அவளைப் பார்த்தேன்.
‘களுக்’ என்று சிரித்த பினு, “ஏன் இப்படி பயந்து சாகறீங்க..! என்னோட வைர பெண்டண்ட்டைத் தானே பார்த்தீங்க? இதோ நல்லா பாருங்க..!” என்று நின்றாள். என் எதிரில் இருமாப்புடன் நின்றுக்கொண்டு இருந்த பினுவின் முலைகளை என்னையும் அறியாமல் பிசைந்து விடுவோமா என்று எனக்குள் பயம் ஏற்பட்டது.
“என்ன மதன்? சும்மா தொட்டு.. எடுத்துப் பாருங்க..! என்னோட கையில் மாவா இருக்கு.. இல்லாட்டி நானே எடுத்து காட்டுவேன்..” என்று பினு தனது முலைகளை இன்னும் என் முகத்திற்கு நேராக தள்ளினாள். எனக்கு வெகு சங்கடமாக போனது. வேறு வழியின்றி நான் பட்டும் படாமல் பினுவின் க்ளீவேஜில் விரல்களை வைத்து அந்த வைர பெண்டண்டை எடுத்த வேளையில் பினு இன்னும் நெருங்க, எனது விரல்கள் அவளது முலைகளை வருடின.
நான் பட்டென்று கையை எடுக்கவும், “மதனுக்கு என்னத்தைடி காட்டிட்டு இருக்க..?” என்று கேட்டுக்கொண்டே ராஜேஷ் வரவும் சரியாக இருந்தது.
நான் பயந்து சட்டென்று நகர்ந்தேன். “ஒன்னுமில்ல.. நீங்க வாங்கி கொடுத்த வைர பெண்டண்ட காட்டினேன். மதன்! நீங்க கூட காமினிக்கு ஒன்னு வாங்கிட்டு போங்க..” என்ற படியே பினு நகர்ந்தாள்.
“நீ வாடா..! சேர்ந்து தண்ணி அடிச்சு ரொம்ப நாளாச்சு..!” என்று என்னை இழுத்துக்கொண்டு ராஜேஷ் சென்றான்.
சாப்பிட்டு விட்டு படுக்கும் போது சுமார் 10:00 ஆகி இருந்தது. பயணக்களைப்பில் கண்கள் சொருகிக்கொண்டு இருந்த வேலையில், “ஹாஆஆஆஅவ்.. யூ நாட்டி! கடிக்ககதேடாஆஆஆஆஆவ்…!!” என்ற பினுவின் அலறல் என்னை ‘விலுக்’ என்று நித்திரையில் இருந்து எழுப்பியது. வேறு ஒன்றும் இல்லை. ராஜேஷும் பினுவும் வழக்கம் போல தங்களது காம களியாட்டத்தை தொடங்கி விட்டிருந்தனர். பினுவின் காமம் கலந்த சிரிப்பும் கெக்கலிப்பும், கொஞ்ச நஞ்ச தூக்கத்தையும் விரட்டி அடிக்க, நான் எழுந்து வராண்டாவிற்கு சென்றேன்.
வழக்கம் போல புண் பட்ட மனதைப் புகைப்போட்டு ஆற்றிக்கொண்டே, எனது மனைவியின் மொபைலுக்கு போன் செய்தேன். அப்போது மணி கிட்டத்திட்ட 1030க்கு மேல் ஆகிவிட்டு இருந்தது.
“ஹலோ!” காமினியின் கரகர குரல் கேட்டது. தூங்கி விட்டு இருந்தாள் போலும்.
“ஹாய் காமினி! என்னடி பண்ணிக்கிட்டு இருக்கே?” மடத்தனமான கேள்வி. அந்நேரத்தில் தூங்காமல் என்ன செய்வார்கள்!
“ம்ம்ம்..ஆஆஅவ்வ்..” என்று பெரிதாக கொட்டாவி விட்டவள், “என்னங்க இன்னும் தூங்கலையா..?” என்று கேட்டாள்.
“ம்ம்.. எங்க தூங்கறது? அதுவும் நீ இல்லாம..?”
“ஏன்..? தூக்கம் வரலையா..?”
“கேக்க மாட்டே, நீ?”
“ஹேய்! போடா! போய் தூங்கு..” அவள் கிசுகிசுத்தாள்.
“ஊஹூம்..! தூக்கம் வரலை!!”
“ஏன்..?”
“நீ இல்லாமே எப்படி தூங்கறதாம்?”
“ஓ ஹோ! ஐயாவுக்கு இப்ப தான் என்னோட நினைப்பு வருதாமோ..!?”
“ம்ம்ம்.. ஆமா..”
“அது சரி ராஜேஷும் பினுவும் எப்படி இருக்காங்க?”
“ம்ம்ம்.. நல்லா ஓத்துக்கிட்டு இருக்காங்க..”
“என்ன சொன்னீங்க??”
“நல்லா ஓத்துக்கிட்டு இருக்காங்க..”
“ச்சீ!” என்றவள் சில நொடிகள் கழித்து கடகடவென்று சிரித்தாள். “ஓஹோ! அதனால தான் மண்டைக்காய்ஞ்சு எனக்கு போன் பண்ணறீங்களா..?” அவளது சிரிப்பு ஓயவில்லை.
“என்னடி நக்கலா?” என்று கேட்டேன். அவளது சிரிப்பு ஓயவில்லை. காமினி முழுவதுமாக விழித்து விட்டு இருந்தாள்.
கடுப்பாகி போன நான், “ஏய் ரொம்ப சிரிக்காதே! இப்ப தான் நான் பினுவை நல்ல ஓத்துட்டு வந்தேன்..” என்றேன் காரசாரமாக. முதலில் யோசிக்காமல் யத்தேச்சியாக தான் அப்படி கூறினேன். மேலும், அப்படி சொன்ன பிறகு அதைப் பற்றி நினைத்து பார்க்கவே உற்சாகமாக இருந்தது. இதற்கு முன்னால் எனது நண்பன் ராஜேஷின் மனைவி பினுவைப் பற்றி அப்படி நினைத்ததே இல்லை! ஆனால், ‘பினுவை ஓத்தால் எப்படி இருக்கும்’ என்று நினைக்க நினைக்க எனக்கு நட்டுக்கொள்ள ஆரம்பித்தது. காமினியுடன் பேசிக்கொண்டே பினுவைப் பற்றி கற்பனை செய்ய ஆரம்பித்தேன்.
எதிர்முனையில், “ஹா!!??” என்று காமினி அதிர்ந்தாள்.
“என்ன சொன்னே..? என்ன சொன்னே..?”
“இ ப் ப தா ன்.. பி னு வை ந ல் லா ஓ த் து ட் டு வ ந் தே ன் ..” என்று அழுத்தம் திருத்தமாய் சொன்னேன். எதிர் முனையில் நிசப்தம்.
“அடப்பாவி!” என்று மெதுவாய் சொன்னவள், “ஏய் மதன்… நிஜமா சொல்லறியா?” என்று கேட்டாள்.
‘ஆமா” என்றேன் அசால்டாய்
“டேய் நிஜமாவாடா சொல்லறே..!” காமினியின் குரலில் அதிர்ச்சியும், சந்தேகமும் ஒரு சேர ஒலித்தது. பினுவை ஓழ்ப்பது மாதிரி கற்பனை செய்து எனக்கு முழுவதுமாக நட்டுக்கொண்டது. அதே சமயம் காமினி குழம்பி போய் இருக்கிறாள் என்று எண்ணும் போதே என்னையும் மீறி சிரிப்பு வர, சிரித்துவிட்டேன்.
“ச்சீய்! போனை வை மொத்தல்ல.. ராஸ்கல்..!” என்றால் காமினி.
“ஏய் காமினி!”
“என்னவாம்..?”
“எனக்கு ஒரு ஆசைடி..”
“என்ன?”
“நான் பினுவை ஓக்கும் போது, ராஜேஷ் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான்.. அதே மாதிரி உன்னை யாராவது ஓக்கும் போது, எனக்கு பார்க்க ஆசையா இருக்கு..” என்றேன். புதிது புதிதாக தான் கதை அளந்தேன்! ஆனால் அதிலும் ஒரு இன்பம். நான் பினுவை ஓழ்ப்பது போலவும், ராஜேஷ் காமினியை ஓழ்ப்பது போலவும் நினைத்து பார்க்கவே எனக்கு கிறுகிறுத்தது.
சிறிது வினாடிகள் காணாமல் போயிருந்த அவளது சந்தேகம் மீண்டும் அவளது குரலில் தெரிந்தது. “ஏய்.. நிஜமா தான் சொல்லறியா..! அந்த பினுவுக்கு உன் மேலே ஏற்கனவே ஒரு கண்ணு! நமக்கு கல்யாணமான புதுசிலேயே தெரிஞ்சுக்கிட்டேன்..! என் மேலே சத்தியமா சொல்லு..! நிஜமா சொல்லறியா அல்லது சும்மா என்னை ஓட்டறியா?” என்றாள் காமினி.
பின்னர் திடீரென்று, “ஹாஆஆ! முன்னாடி என்ன சொன்னே? என்ன சொன்னே..?” என்று திரும்பவும் கேட்க, நான் மீண்டும் ஒப்பித்தேன். “நான் பினுவை ஓக்கும் போது, ராஜேஷ் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான்.. அதே மாதிரி உன்னை யாராவது ஓக்கும் போது, எனக்கு பார்க்க ஆசையா இருக்கு..” என்றேன்.
நான் மீண்டும் சிரிக்க, குழம்பி போன காமினி, “ச்சீ.. ஐயோ! போனை வை..” என்று கடிந்தாள். நான் சொல்லுவது முழுவதும் பொய்யா, அல்லது முழுவதும் மெய்யா அல்லது ஓரளவு உண்மையா என்று புரியாமல் காமினி குழம்பி ஒன்றும் பேசாமல் இருந்தாள்.
“ஹேய்! நிஜமா தான் சொல்லறேன்..” என்று காமினியை உசுப்பேற்றினேன்.
சற்று நேரம் அமைதியாய் இருந்த காமினி, “என்னாலே முடியாதுப்பா..” என்றாள்.
“என்னடி உன்னாலே முடியாது?” என்றேன்.
“ம்ம்ம்.. அதான்.. நீ சொன்ன மாதிரி..!” என்று காமினி இழுத்தாள்.
சற்று தாமததிற்கு பிறகு பதில் சொன்னதினாலும், அதைப் பற்றி அவள் (சண்டை பிடிக்காமல்) யோசித்து பதில் சொன்னதாலும், அவளுக்கு ‘அதில்’ ஆசை உண்டு அல்லது கொஞ்சமாகவாவது இருக்கும் என்று கண்டுக்கொண்டேன்.
“ஏண்டி?”
“ஊஹூம்! எப்படிங்க என்னாலே முடியும்? உங்களைத் தவிர..?” என்று எதிர் கேள்வி கேட்டாள்.
“சும்மா தான்.. ஒரே ரூம்ல தொடங்கலாம்.. நானும் நீயும்.. அதே மாதிரி வேற ஒரு பார்டியும்.. வேணுமின்னா ராஜேஷும் பினுவும். பிடிச்சி இருந்தா மேல டிரை பண்ணலாம்.. என்ன?” என்று எனக்குள் புதிதாக பிறந்த ஐடியாவிற்கு உடனடியாக உருவம் கொடுக்க ஆரம்பித்தேன்.
“ம்ம்ம்.. எனக்கு தெரியல..” என்று பொத்தாம் பொதுவாக காமினி பதில் சொன்னாள்.
“ஹேய்.. ஹேய்.. ப்ளீஸ் ப்ளீஸ்.. எனக்கு உன்ன யாராவது ஓக்கரதைப் பார்க்கனும்..”
“சரிடா! அதெல்லாம் பின்ன பார்த்துக்கலாம்.. இப்ப போனை வை.. என்ன? எனக்கு தூக்கம் வருது.. பை.. வெயிட் வெயிட்.. பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள்! நாளைக்கு போன் பண்ணரேன். ஸ்வீட் டிரீம்ஸ்.. லவ் யூ!” என்று காமினி போனை வைத்தாள்.
காமினி சொன்ன பிறகு தான் எனக்கு நினைவுக்கு வந்தது. அடுத்த நாள் என்னுடைய பிறந்த நாள் என்று! காமினியுடன் பேசிக்கொண்டு மீண்டும் ஒரு முறை எனது மனதில் அசைப்போட்டேன்.
‘கல்யாணம் செய்யும் போது எப்படி இருந்தவள் எப்படி எல்லாம் முன்னேறி விட்டாள்!’ என்று எண்ணிப்பார்க்கவே ஆச்சரியமாக இருந்தது. கல்யாணத்திற்கு முன்னர் யாரையும் ஏறிட்டும் பார்க்காதவள், காமினி! இப்போது என்னவென்றால் நான் இன்னொரு பெண்ணுடன் இருப்பதையும் அனுசரித்து கொள்ளுவாள் என்று தோன்றியது. அது மட்டும் இல்லாமல், தானும் இன்னொருவனுடன் இருப்பதைப் பற்றி யோசித்து பார்க்கிற அளவிற்கு முன்னேறி விட்டாள் என்று எண்ணும் போது ஆச்சரியம் வராமல் என்ன செய்யும்?
இப்படி எல்லாம் அசைப்போட்ட படியே மீண்டும் ஒரு தம் அடித்து விட்டு, படுக்க சென்றேன். நல்ல வேலையாக ராஜேஷ் மற்றும் பினுவின் ஆட்டம் முடிந்து விட்டது என நினைக்கிறேன். சத்தம் ஒன்றும் வரவில்லை!