Incest காமினி கஸ்தூரி கவிதா

[Karthick]

ஐந்தாவது நாள், காமினியை ஹாஸ்ப்பிட்டலில் இருந்து கூட்டி வர கிளம்பும் முன், கஸ்தூரி ஆண்டி, “மாப்ளே! காமினிக்கு ‘இது’ தெரியவேணாம்..!” என்று மெதுவாய் சொல்ல, நான் புரிந்துக்கொண்டேன்.
காமினி வீடுக்கு வந்து இரண்டு வாரங்கள் ஆகியிருந்தன. டாக்டர், அவளை நன்றாக ரெஸ்ட் எடுக்க சொல்லி இருந்ததால், ‘ஆட்டத்திற்கு’ வாய்ப்பே இல்லாமல் போனது. இரண்டு மூன்று நாட்களுக்கு ஒரு முறை காமினி ஊம்பி விட்டோ அல்லது உருவி விட்டோ கஞ்சியை வடித்து விட்டாள்.

 


அன்றும் அப்படி தான், “பாவம்பா.. நீங்க..! இன்னும் கொஞ்ச நாளைக்கு தான்.. அப்புறம் என்ஜாய் பண்ணலாம்.. ஓகே..?” என்று பச்சாதாபப்பட்ட காமினி வெகு சுவாரசியமாக எனது சுண்ணியை ஐஸ்ப்ஃபுரூட் சாப்பிடுவது மாதிரி ஊம்பிக்கொண்டு இருந்தாள். அவளது சூடான வாயும், பரப்பரப்பான நாக்கும், இறுக்கமான உதடுகளும் எனது சுண்ணியை பாடாய் படுத்திக்கொண்டு இருந்தன.
“என்ன.. ஒழுங்கா செய்யறேனா..” என்று காமினி ஊம்புவதை நிறுத்தி விட்டு கேட்டாள்.
“ஊம்.. ஆனா அப்ப அப்ப பல்லு படுது..” என்று அவளுக்கு நான் டிரெயினிங் கொடுத்தேன். காமினி இன்னும் சாமார்த்தியமாய் ஊம்பினாள். எனது சுண்ணியின் அடிவாரத்தில் தொடங்கி அதன் நுனி வரை நக்குவதும், பின்னர் சிவந்த எனது சுண்ணியின் தலையை வேகவேகமாக ஊம்புவதுமாய் இருந்தாள். சுமார் ஐந்து நிமிடங்களுக்குப் பிறகு, எனக்கு லீக் ஆகின்ற வேளை வந்து விட, “எனக்கு வர மாதிரி இருக்கு..!” என்று நான் எனது சுண்ணியை அவசர அவசரமாய் காமினியின் வாயில் இருந்து வெளியே எடுத்தேன்.
“பரவாயில்ல..” என்று சொன்ன காமினி, மீண்டும் எனது சுண்ணியை தனது வாயில் விட்டுக்கொண்டு வேகவேகமாக தலையை ஆட்டி ஊம்ப, எனது சுண்ணி அவளது வாய்க்குள்ளேயே வெடித்து சிதறியது. இன்னும் ஆட்டி ஆட்டி ஊம்பிக்கொண்டு இருந்த காமினியின் தலையில் கை வைத்து நிறுத்தினேன். காமினியின் வாய்க்குள் எனது கஞ்சியை வடிப்பது அது தான் முதல் தடவை. காமினி என்னைப் பார்த்த படியே, லேசாக சப்புக்கொட்டி சுவைத்துப் பார்த்தாள்.
“ம்ம்ம்.. நாட் பேட்…” என்றவள், எழுந்து பாத் ரூமுக்கு போய் வாயைக் கழுவிக்கொண்டு வந்தாள். அன்று காமினி ஊம்பல கலையில் பட்டம் வாங்கினாள்.
நான் சமயம் கிடைக்கும் போதெல்லாம், எனது மாமியாரின் குண்டியைத் தட்டுவதும், முலைகளைப் பிடித்து அமுக்குவதுமாய் திரிந்தேன்.
ஒவ்வொரு முறை நான் அம்மாதிரி சிலுமிஷம் செய்யும் போதும் கஸ்தூரி ஆண்டி பயந்து நடுநடுங்குவாள். ஒரு முறை அப்படி தான் அவள் குனிந்து கிரைண்டரில் இருந்து மாவு எடுத்துக்கொண்டு இருந்த போது, பின்னால் சென்ற நான் கஸ்தூரி ஆண்டியின் பின்புற பிளவில் எனது தண்டை வந்து தேய்த்தேன்.
“ஐயோ! மாப்ளே! வேணாம்.. காமினி பார்த்திட போறா..! வம்பாயிடும்..” என்று அவள் என்னைப் பிடித்து தள்ளினாள். நான் மீண்டும் சிலுமிஷம் செய்ய, “போங்க அந்த பக்கம்..” என்று ஆண்டி சற்று சத்தமாகவே சொல்லவும், காமினி வருதற்கும் சரியாய் இருந்தது.
“ஏய்! என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருக்கீங்க, நீங்க..?” என்று மெதுவாய் அந்த பக்கம் வந்த காமினி கேட்டாள். நான் சற்று பயந்தே போனேன். ஆண்டி சாதுர்யமாக அந்த பக்கம் திரும்பி மீண்டும் மாவு வழிக்க ஆரம்பித்தாள்.
நான் என்ன சொல்லி சமாளிப்பது என்று புரியாமல் விழிக்க, “ம்ம்ம்.. உங்க வீட்டுக்காரர் எனக்கு ஹெல்ப பண்ண வரராராம்.. அதுவும் மாவு வழிக்க.. அதான் நான் போக சொன்னேன்..” என்று ஆண்டி மழுப்பினாள்.
“அடப்பாவி! கல்யாணம் ஆனாதிலிருந்து ஒரு நாளாச்சும் எனக்கு நீ ஹெல்ப் பண்ணரேன்னு பேர் வழியின்னு இந்த கிச்சன் பக்கம் வந்து இருக்கியா..?!!” என்று காமினி அதிசயப்பட்டாள்.
“அம்மா! நீ இவர் கிட்டே கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா இருந்துக்கோ..! இவருக்கு ஆண்டின்னாலே கொஞ்சம் வீக்னஸ் ஜாஸ்த்தி..!” என்றாள். அத்துடன் விட்டாளா?
“அதிலேயூம்.. ஸ்பெஷலா.. ‘நீ’ இன்னாலே இவருக்கு பயங்கர வீக்னஸ்ம்மா.. செமத்தியா ஜொல்லு விடுவாறு..!! நீதாம்மா ஜாக்கிரதையா இருந்துக்கனும்.. அனாவசியமா என்னோட வாழ்க்கையில் மண்ணை அள்ளிப் போட்டுடாதேம்மா..” என்று மெல்ல கூறிய காமினி பின்னர் கடகடவென்று சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்.
“ச்சீ! போடி கழுதை! உனக்கு என்ன பேசறதுன்னு விவஸ்த்தையே இல்ல..!!” என்று ஆண்டி கோபப்படுவதைப் போல நடித்தாள். நான் அங்கிருந்து கழன்றேன்.
“ம்ம்ம்.. ம்ம்ம்.. அதுக்கு போயி நீ யேம்மா இப்படி வெட்கப்படறீங்க..? ஹா..ஹா.ஹா..மதன் இங்கே பாருங்களேன்.. அம்மா எப்படி வெட்கப்படுறாங்க..” என்று காமினியின் வெகுளித்தனமாக இன்னும் சிரித்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
ஒரு வாரம் ஓடியது. காமினி கிட்டதிட்ட முழுவதும் குணமடைந்து விட்டிருந்தாள். அன்று ஆபிஸூக்கு போன போது, எனக்கு அதிர்ச்சி காத்து இருந்தது. என்னை மும்பைக்கு டிரான்ஸ்பர் ஆக்கி இருந்தார்கள். இரயில்வேயில் இது எல்லாம் வழக்கம்
தானே!
மாலையில் வீட்டுக்கு சென்றதும், காமினியிடமும் எனது மாமியாரிடமும் விஷயத்தை சொன்னேன்.
“ஐயோ! இப்ப எல்லாத்தையும் இங்க இருந்து மூட்டைக்கட்டிக்கிட்டு, மும்பை போகனும்மா..?” என்று கஸ்தூரி ஆண்டி மலைத்தாள். “இப்ப இவ இருக்கிற உடல்நிலையில எப்படி எல்லாத்தையும் மூட்டைக்கட்டுவாள்..?” என்றாள் ஆண்டி.
நாங்கள் மூவரும் பேசி ஒரு முடிவுக்கு வந்தோம். அதாவது, ஆண்டி அந்த வாரக்கடைசியில் சென்னை திரும்பும் போது, காமினியும் கூட போவாள்; நான் எல்லாவற்றையும் மூட்டைக்கட்டிக்கொண்டு போய் மும்பையில் செட்டில் ஆனவுடன், சென்னைச் சென்று ரவியின் கல்யாணத்தில் கலந்துக்கொள்வேன்; பின்னர் ஊர் (மும்பைய்) திரும்பும் போது, காமினியும் என்னுடன் மும்பையில் சேர்ந்துக்கொள்ளுவாள். இவ்வாறாக முடிவெடுத்தோம்.
அன்று மாலையில் ஆபிஸில் இருந்து வீட்டுக்கு வந்தேன். கிச்சன் கதவுக்கு பின்னே காமினி ஏதோ வேலை செய்துக்கொண்டு இருக்க, நைட்டிக்குள் அவளது எடுப்பான டிக்கி மட்டும் கதவு வழியாக தெரிந்தது. நான் சத்தம் போடாமல் கிச்சனுக்கு சென்றேன். சென்று, காமினியின் டிக்கியை அழுத்தி தடவி, அவளது காலிடுக்கில் இருந்த பணியாரத்தை அழுத்திப் பிடிக்க, “ஆஆஆஆஆஆ..” என்று அவள் அலறினாள். ஆனால் அந்த குரல், எனது மாமியாரின் குரல். நான் திகைத்துப் போய் பார்க்க, கிச்சனில் அந்த பக்கமாக பால் காய்ச்சிக்கொண்டு இருந்த என் மனைவி காமினி ஆச்சரியத்தில் என்னைப் பார்த்தாள்.
நான் வேண்டுமென்றே செய்யவில்லை. என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் நான் திருதிருவென்று விழித்துக்கொண்டு நின்றேன்.
“வந்து.. வந்து.. காமினி.. ஒன்னோட நைட்டி மட்டும் தெரிஞ்சுதா..? நான்.. நான் .. நீ தான் நிக்கரேன்னு.. இப்படி.. ஆயிட்டது..!” என்று திக்கிதிணறி நான் உண்மையைச் சொன்னேன்.
அடுத்த கணம், காமினியின் முகத்தில் இருந்த ஆச்சரியக்குறி போய், அவள் கடகடவென்று சிரிக்க ஆரம்பித்தாள். வேகவேகமாக சிரித்த அவள், “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆஆஆஆஆ..” என்று வயிற்றைப் பிடித்துக்கொண்டு அப்படியே தரையில் அமர்ந்தாள்.
“ஏய்! காமினி என்னாச்சு..” என்று நான் அவளிடம் ஓடினேன். 
கஸ்தூரி ஆண்டியும் ஓடினாள்.
ஒருவாறாக தம்மை அசுவாசப்படுத்திக்கொண்ட காமினி, “ஓன்னுமில்லைங்க.. ரொம்ப சிரிச்சேனா.. தையல் போட்டு இருக்கிற இடத்தில ‘சுருக்’கின்னு வலி வந்துடுத்து..” என்று அவள் சொல்லிக்கொண்டே அப்படியே தரையில் படுத்தாள்.
“எதுக்குடி.. நீ அப்படி சிரிக்கனும்.. உனக்கு கொஞ்சம் கூட அறிவே கிடையாது.. எருமை..” என்று கஸ்தூரி ஆண்டி செல்லமாக காமினியைக் கடிந்துக்கொண்டாள்.
தரையில் படுத்துக்கிடந்த காமினி மீண்டும் சிரிக்க தொடங்கினாள். “ஹா..ஹா.. நீங்க மட்டும் அப்படி ஏன் ‘வீல்’னு கத்தனீங்களாம்..!?” என்று சிரித்துக்கொண்டே கேட்க, “ஐயோ! கர்மம்..கர்மம்..” என்று தலையில் அடித்துக்கொண்டே கஸ்தூரி ஆண்டி அங்கிருந்து வெளியேறினாள். நான் காமினியை மெதுவாக தூக்கி நிறுத்தி, படுக்கை அறைக்கு கொண்டு சென்றேன். அவள் கட்டிலில் இளைப்பாறினாள்.
நான் துணி மாற்றிக்கொண்டு, குளித்துவிட்டு வந்தேன். நேரம் இரவு எட்டை நெருங்கி இருந்தது. மாமியாரின் பணியாரம் கைக்கு எட்டியது ஆனால் வாய்க்கு எட்டாததனால், வராண்டாவில், புண்பட்ட மனதை புகைப்போட்டு ஆற்றிய படியே, பியர் ஒன்றை உள்ளே தள்ளிக்கொண்டு இருந்தேன்.
“என்னங்க வந்து சாப்பிடறீங்களா..? நாளைக்கு காலையில நாங்க ஊருக்கு போறோமின்னு கொஞ்சமாவது அக்கரை இருக்கா..?” என்று காமினி கடிந்துக்கொண்டாள்.