08-02-2019, 12:44 PM
“மேடம் நான் உங்களை ஓக்கனும் மேடம், நான் உங்களை ஓக்கனும் மேடம்” என வெறி வந்தவன் போல அவளை கட்டியணைக்க முயன்றான். அவள் சிரித்தபடி “நாயே நாயே ஓக்கிற நாய் மூஞ்சை பாரு” என சொல்லிவிட்டு அவன் ஒரு கையை பற்றி முறுக்கி கட்டிலில் தள்ளி, அவன் இரு கைகளையும் பின்புறமாய் ஒரு கையால் பிடித்து கொண்டு இன்னொரு கையால் அவனது லிங்கத்தை உருவி விட்டாள். அவனால் நகர முடியாமல் கிடந்தான். மேடம் உருவி விடுவது பெரும் சுகமாய் இருந்தது. ஆனால் அந்த மருதாணி மணக்கும் அவர்களது யோனியுனுள் விட முடியாமல் போய் விட்டதே. அவனது தலை அருகே மேடத்தின் ஒரு திரண்ட பப்பாளி முட்டியது. அதன் துருத்திய காம்பினை கடிக்க முடியுமா? அவன் தலையை உயர்த்த முயன்றான். ம்கூம் ஐயோ விந்து வந்துடும் போலிருக்கே. அது வர கூடாது. இப்படியே ஒரு மணி நேரமாவது இந்த இன்பம் நீடிக்கனும்.
அவன் ஒரு முறை துடித்தான். புளிச் புளிச்சென விந்து படுக்கையில் விழுந்தது.
“அட கழத, படுக்கை துணியை அழுக்கு பண்ணிட்டியே”
அவன் சோர்வாய் படுக்கையை விட்டு எழுந்திருந்தான்.
“அட என்னடா உன் யானை பூலு எலி குஞ்சு மாதிரி ஆயிடுச்சு. போ போ போய் கழுவிட்டு தூங்கு” அவள் சத்தமாய் சிரித்தாள். மது வாடை, மருதாணி வாசம், அவனது விந்தின் புளிப்பு வாசம் என அறையே ஒரு மாதிரி கலவையாய் வாசமடித்தது.
அவன் பாத்ரூம் போய் திரும்பும் போது அவளது பெட்ரூம் கதவு சாத்தபட்டிருந்தது. அவன் சமையலறையில் வழக்கமாய் படுக்குமிடத்தில் போய் சோர்வாய் படுத்து தூங்கி போனான்.
அடுத்த நாள் காலை. ஜன்னல் வழியாய் வெயில் முகத்தில் பட்ட போது இவ்வளவு நேரம் தூங்கிட்டோமா என அதிர்ச்சியுடன் எழுந்தான். சூப்பரான கனவு என நினைத்தான். ஆனால் டிராயரில் பசை போல ஒட்டி காய்ந்திருந்த திரவங்களும், வாயில் இன்னும் மணந்து கொண்டு இருந்த மேடத்தின் மருதாணி வாச மதன நீர் மணமும் நேற்றைய விஷயங்கள் கனவல்ல என உணர்த்தின. மேடத்தின் பெட்ரூம் கதவு திறந்திருந்தது. ஆனால் மேடம் அங்கில்லை. ஏற்கெனவே கிளம்பி போய் விட்டார்கள் போல.
மதியம். சுப்பையா பக்கத்து விட்டு கிழவியுடன் அரட்டையடித்து கொண்டிருந்த போது ஒரு கான்ஸ்டபிள் வந்து இன்ஸ்பெக்டர் மேடம் கூப்பிடுவதாய் சொல்லி அவனை ஸ்டேசனுக்கு அழைத்து சென்றான். நேற்றிரவு குடிபோதையில் அவர்கள் செய்த தவறுக்காக தன்னை வீட்டை விட்டு மேடம் அனுப்பி விடுவார்களோ என சுப்பையா பயந்தபடி அங்கு போனான்.
இன்ஸ்பெக்டர் மீனாட்சி தன் தனி அறையினுள் அவனை வரவழைத்து தன் மேஜைக்கு எதிரே இருந்த சேரில் அவனை உட்கார வைத்தாள். கான்ஸ்டபிள் கதவை சாத்தி வெளியேறியவுடன் மீனாட்சி ஷூக்கள் அணியாத காலை மேஜைக்கு கீழே அவனது டிராயரினுள் விட்டாள். கால் விரலினால் அவனது லிங்கத்தை தடவினாள். சுப்பையா நெளிந்தான்.
மீனாட்சியின் செல்போன் மணி அடித்தது.
“ஹலோ, இப்ப தான் உங்களுக்கு என் ஞாபகம் வந்ததா” (மீனாட்சியின் கால்விரலால் சுப்பையாவின் லிங்கத்தை அழுத்தினாள்.)
அவன் ஒரு முறை துடித்தான். புளிச் புளிச்சென விந்து படுக்கையில் விழுந்தது.
“அட கழத, படுக்கை துணியை அழுக்கு பண்ணிட்டியே”
அவன் சோர்வாய் படுக்கையை விட்டு எழுந்திருந்தான்.
“அட என்னடா உன் யானை பூலு எலி குஞ்சு மாதிரி ஆயிடுச்சு. போ போ போய் கழுவிட்டு தூங்கு” அவள் சத்தமாய் சிரித்தாள். மது வாடை, மருதாணி வாசம், அவனது விந்தின் புளிப்பு வாசம் என அறையே ஒரு மாதிரி கலவையாய் வாசமடித்தது.
அவன் பாத்ரூம் போய் திரும்பும் போது அவளது பெட்ரூம் கதவு சாத்தபட்டிருந்தது. அவன் சமையலறையில் வழக்கமாய் படுக்குமிடத்தில் போய் சோர்வாய் படுத்து தூங்கி போனான்.
அடுத்த நாள் காலை. ஜன்னல் வழியாய் வெயில் முகத்தில் பட்ட போது இவ்வளவு நேரம் தூங்கிட்டோமா என அதிர்ச்சியுடன் எழுந்தான். சூப்பரான கனவு என நினைத்தான். ஆனால் டிராயரில் பசை போல ஒட்டி காய்ந்திருந்த திரவங்களும், வாயில் இன்னும் மணந்து கொண்டு இருந்த மேடத்தின் மருதாணி வாச மதன நீர் மணமும் நேற்றைய விஷயங்கள் கனவல்ல என உணர்த்தின. மேடத்தின் பெட்ரூம் கதவு திறந்திருந்தது. ஆனால் மேடம் அங்கில்லை. ஏற்கெனவே கிளம்பி போய் விட்டார்கள் போல.
மதியம். சுப்பையா பக்கத்து விட்டு கிழவியுடன் அரட்டையடித்து கொண்டிருந்த போது ஒரு கான்ஸ்டபிள் வந்து இன்ஸ்பெக்டர் மேடம் கூப்பிடுவதாய் சொல்லி அவனை ஸ்டேசனுக்கு அழைத்து சென்றான். நேற்றிரவு குடிபோதையில் அவர்கள் செய்த தவறுக்காக தன்னை வீட்டை விட்டு மேடம் அனுப்பி விடுவார்களோ என சுப்பையா பயந்தபடி அங்கு போனான்.
இன்ஸ்பெக்டர் மீனாட்சி தன் தனி அறையினுள் அவனை வரவழைத்து தன் மேஜைக்கு எதிரே இருந்த சேரில் அவனை உட்கார வைத்தாள். கான்ஸ்டபிள் கதவை சாத்தி வெளியேறியவுடன் மீனாட்சி ஷூக்கள் அணியாத காலை மேஜைக்கு கீழே அவனது டிராயரினுள் விட்டாள். கால் விரலினால் அவனது லிங்கத்தை தடவினாள். சுப்பையா நெளிந்தான்.
மீனாட்சியின் செல்போன் மணி அடித்தது.
“ஹலோ, இப்ப தான் உங்களுக்கு என் ஞாபகம் வந்ததா” (மீனாட்சியின் கால்விரலால் சுப்பையாவின் லிங்கத்தை அழுத்தினாள்.)