30-01-2020, 10:42 AM
मोहिनीताई: अहो!
मी: ह्ह्ह्ह ...?
मोहिनीताई: हॉटेलला जाण्यापूर्वी बाहेरच जेवण करून जाऊया ना प्लिज. (विनंती करत).
मी: हो. का नाही. (हसत)
मग आम्ही एका छानशा रेस्टारंट मध्ये हलके फुलके जेवण केले. ताईच्या हाताला मेहंदी लावलेली असल्यामुळे तिने काटा-चम्मचचा उपयोग केला.
मी: मोने, काही स्वीट घेणार का?
मोहिनीताई: नको.
मी: का गं ??? आइस्क्रीम खावूयात ??
मोहिनीताई: राहूद्या नं...
ताईच्या डोळ्यात वेगळीच चमक होती. पण मला त्याचे कारण काही समजले नाही. मी पुन्हा एकदा आग्रह केला. त्यावर तिने खुलासा केला.
मोहिनीताई: अहो! आपल्या दोघांना आवडणारी स्वीट डिश इथे मिळत नाही. (व लाजायला लागली).
मी: (माझ्या डोक्यात प्रकाश पडला) ओहो... रस -मलाई आणि चोकोबार .... हाहाहा
जवळच उभा असलेल्या वेटरने आमचे बोलणे ऐकले, तसे तो मला म्हणाला-
वेटर: सर, आमच्याकडे रस मलाई व चोकोबार दोन्ही पण उपलब्ध आहेत. आणू का?
वेटरच्या वाक्याने मला व ताईला हसायला येत होते. पण आम्ही कंट्रोल केले. मी ताईला छेडण्याचा बेताने म्हणालो-
मी: मॅडमला एका खास कंपनीचाच चोकोबार आवडतो. कदाचित तो तुमच्याकडे मिळणार नाही.
असे म्हणून मी गालातल्या गालात हसू लागलो. ताईकडे बघितले तर ती नजरेने जणू म्हणत होती कि गप्पा बस ना .... मला उत्तर देत वेटरने बऱ्याच कंपनीची नावे सांगितली कि त्याच्याकडे कुठं कुठल्या कंपनीचे चोकोबार आहेत ते. त्यावर मी त्याला म्हणालो-
मी: मॅडमला फक्त “आण्या” कंपनीचाच चोकोबार आवडतो, दुसऱ्या कंपनीचा नाही आवडत. (हसत).
असे म्हणत मी एक कटाक्ष ताईवर टाकला. तिच्या चेहऱ्यावर राग व लज्जा असे दोन्ही भाव एकाच वेळेस दिसू लागले.
वेटर: सर मला असे वाटते, कि ती कंपनी लीगल नाहीये? बनावट आहे?
मी: ह्ह्ह्हह्ह... असू शकते. पण लीगल नसली म्हणून काय झाले, त्या कंपनीचा प्रॉडक्ट मॅडमला आवडतो ना. (व गालातल्या गालात हसू लागलो).
वेटर: (हार मनात).. ओके सर मे बी ... रसमलाई आणू?
मी: नको. रस-मलाई ची कंपनी इथे ....
माझे वाक्य पूर्ण होण्या अगोदरच ताई वेटरला म्हणाली-
मोहिनीताई: नको राहूद्या. आम्हाला उशीर होत आहे. बिल प्लिज.
ताई एकदम फटाफट बोलली, जसे काही तिला बस पकडायची होती. वेटर बिल आणण्यासाठी गेला, तेव्हा कुठे ताईच्या चेहऱ्यावरचा तणाव कमी झाला. मग ती माझ्या कडे बघून गालातल्या गालात हसू लागली. वेटर सोबत झालेल्या संवादाचा परिणाम ताईवर दिसत होता. मी थोडासा ताई जवळ येत, तिला विचारले-
मी: काय मॅडम, रस-मलाई तयार झाली वाटते. हाहाहाहा
मोहिनीताई पार लाजून गेली व म्हणाली -
मोहिनीताई: चावट कुठचा ... (लाजून हसत)
वेटर बिल घेऊन आल्यावर मी बिल पे केले. कार काढून हॉटेलच्या दिशेने दौडवली. आता आम्ही दोघेही मधुर स्वप्नात हरवलो होतो, त्यामुळे आमच्यात बोलणे बंद होते. दोघांचे हॉटेलच्या रूम मध्ये कधी पोहोचतो, याकडे लक्ष लागले होते.