25-01-2020, 12:20 PM
கொஞ்ச நாள் சொகுசாக ஓத்துவிட்டு, திடீரென்று அது இல்லையென்றானதும் சீனு ஏங்கிக்கிடந்தான். நிஷா மேல் இருந்த காதலைவிட காமமே அவனை வாட்டி எடுத்துக்கொண்டிருந்தது. அவன் அவளது குடும்ப புண்டைக்காக ஏங்கினான். கண்ட்ரோல் பண்ண முடியாமல் காயத்ரிக்கு போன் போடுவதற்காக போனை எடுத்தான். காயத்ரியை போய் போட்டால் நிஷா தன்னை வெறுத்துவிடுவாளோ.... என்ற பயத்தில்... கை நடுங்கியது. மனதை டைவர்ட் செய்வதற்காக டிக் டோக் ஓப்பன் பண்ணினான். நிஷாவின் வெறுப்பை சம்பாதிக்கும் இன்னொரு காரியம் செய்தான்.
அந்த ஞாயிற்றுக் கிழமை -
நிஷாவை எப்படியாவது கட்டியணைத்து முத்தம் கொடுக்கவேண்டும், அவளோடு உரசிக்கொண்டேயிருக்கவேண்டும், கட்டிப் புரளவேண்டும் என்று யோசித்துக்கொண்டிருந்த சீனுவுக்கு வேலுவிடமிருந்து போன் வந்தது. எடுத்தான்.
ட்ராயிங்க் பண்ணனும்னு சொல்லிட்டிருந்தேன்ல.... இப்போ நீ ப்ரீயா?
உடனே வர்றேன்னா... தேங்க்ஸ்னா தேங்க்ஸ்னா
டிப் டாப்பா ஆபிஸ் போறமாதிரிலாம் வரவேணாம். அப்புறம் ஆனந்த் ஸார் உன்னைப் பாத்தா ஆர்ட்டிஸ்ட் மாதிரி தெரியலையேன்னு சொல்லுவார். சாதாரணமா வா
சரினா
சீனு வேலுவின் வீட்டுக்கு ஓடினான். வீணாவின் அழகு தொப்புளை.. நேரில் பார்க்கவேண்டும் என்று வெறியோடிருந்தான் அவன். வீடியோவில் பார்த்த அவளது தொப்புள் குழியை நேரில் பார்த்தால் எவ்வளவு சுகமா இருக்கும்! என்று நினைத்து நினைத்து அவன் ஏங்கிப் போயிருந்தான். அந்த அழகியை அருகில் நின்று சைட் அடித்தாலே போதும். செம கிக்காக இருக்கும்! வீணாவை அவள் இதுவரை கட்டியிருந்த புடவைகளில் எல்லாம் நினைத்துப் பார்த்தான். அந்த வந்தனா மாதிரிதான் இவளும்! பாத்தவுடனே ஓக்கத் தோணுற ஹாட் லேடி!
டேய்... உன் கம்பெனில எனக்கு ஏதாவது பிசினஸ் வாய்ப்பு ஏற்படுத்திக் கொடுடா... என்றான் வேலு.
கண்டிப்பா பண்றேன். ஆனா நீங்க வீணா பற்றி எதுவுமே சொல்ல மாட்டேங்குறீங்களே.... உங்களுக்கு எங்கயோ மச்சம் இருக்குன்னா
வேலு சிரித்தான். ஏன் அப்படிச் சொல்ற?
வீணா மேடத்துக்கு உங்கமேல ஏதோ சாப்ட் கார்னர் இருக்கு. இல்லைனா எல்லா வேலைகளையும் உங்ககிட்ட கொடுப்பாங்களா? உங்களைத்தான் நம்புறாங்க போல
சேச்சே... நல்லா பேசுவாங்க அவ்வளவுதான்.
சீக்கிரம் அமைச்சிருவீங்க போலிருக்கே...
அது ரொம்ப கஷ்டம் தம்பி. நான் வருஷக்கணக்குல அவங்களை பாக்குறேன். யாரையும் சுத்தமா கண்டுக்க மாட்டாங்க. நான் அவங்களை முதல்லேர்ந்தே ஏக்கமா பாக்குறது அவங்களுக்குத் தெரியும். ரெண்டு வருஷம் என்ன காயப்போட்டாங்க. இப்போதான் கொஞ்சமா இரக்கம் காட்டுறாங்க.
ஆஹா... வீணா மேடம் உங்ககிட்ட விழுந்துட்டாங்களா? - சீனு கண்கள் விரிய கேட்டான். அது வேலுவை கர்வம் கொள்ள வைத்தது.
தெர்லடா... இடுப்புல எப்பவாவது எதேச்சையா புடவை விலகியிருக்கும்ல... அப்போ நான் ரசிச்சு பாப்பேன். முன்னாடிலாம் முறைச்சிட்டு இழுத்து மூடிப்பாங்க. இப்போ கண்டுக்கிடாம இருக்காங்க
(சீனுவுக்கு ரத்தம் சூடானது. அய்யோ... எனக்கு காட்டுவாளான்னு தெர்லயே!)
அப்புறம் என்னனா... சட்டுனு தொப்புள்ள முத்தம் கொடுத்துட வேண்டியதுதானே....
வேலு அதிர்ந்தான். டேய்.... பாத்தமா ரசிச்சமான்னு இருக்கணும். தொடுற வேலை எல்லாம் வச்சுக்கிட்டா தொலைச்சிடுவாங்க தொலைச்சி.... ஊர்லயே இல்லாம பண்ணிடுவாங்க
ஆனந்த் ஸார் அவ்வளவு மோசமானவரா?
பணம் இருக்குறவங்க என்னனாலும் பண்ணலாம். நீ என் பேரை கெடுக்காம நல்லா வரையனும். நான் உன்ன விட்டுட்டு, அப்புறம் ஈவ்னிங் வந்து பாக்குறேன். என் ஒய்ப்ப ஹாஸ்பிடல் கூட்டிட்டுப் போகணும்
என்னனா.. அடுத்த குழந்தைக்கு ரெடி பண்ணிட்டியா?
கன்பார்ம் பண்றதுக்குத்தான் போறோம். உன் வாக்கு பலிக்கட்டும்.
வேலு சீனுவோடு வீணாவின் வீட்டுக்குள் நுழைய.... அங்கே ஆனந்த் இருந்தார். இவன் கண்கள் வீணாவைத் தேடின. அவள் கண்ணில் படவில்லை. ஹாலில் போட்டோ மட்டும் இருந்தது. அவளும், கணவனும், 3 வயது மகளும்.
ட்ராயிங்க் இன்னைக்கு முடிச்சிடுங்க. ப்ளசண்டா இருக்கணும். அப்புறம்.....நீ ஆரம்பிச்ச உரம் வைக்குற வேலைதான் பாதில கிடக்கு. - அவர் அங்கே தூர் வாரப்பட்டிருந்த நாலைந்து தென்னை மரங்களை பார்த்துச் சொன்னார். மாதுளை, எலுமிச்சை, மாமரங்கள் மற்றும் பல பூச்செடிகள் வரிசையாக காம்பவுண்டை ஒட்டி இருந்தன. ஒரு கார்னரில் கிணறு. அதையொட்டி ஒரு பாத்ரூம்.
வேலுவுக்கு ஹாஸ்பிடல் போகவேண்டியிருப்பதால் தயங்கினான். அவன் தயக்கத்தைப் புரிந்துகொண்டு சீனு, இதையும் நான் சேர்த்துப் பாத்துக்கறேன் நோ ப்ராப்லம் என்றான்.
அவனுக்கு வீணாவைப் பார்க்கவேண்டும். முடிந்தால் அவள் கையால் தண்ணீர் வாங்கி குடிக்கவேண்டும்.
தம்பி நல்ல வேலைக்காரன் ஸார். உரம் போட்டுட்டு வரைஞ்சு கொடுத்துருவான். நான் போயிட்டு சாயந்திரம் வர்றேன் - பவ்யமாக சொன்னான் வேலு.
சரி. நான் அப்புறமா வந்து பாக்குறேன். கார் சாவியை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினார் ஆனந்த்.
சீனு போய் சுவற்றை தடவிப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். வேலு, மேடம்.. மேடம்... என்று கூப்பிட்டான்.
அப்போதுதான் (வீட்டுக்குள் உள்ள) பாத்ரூமுக்குள் குளித்து முடித்து, தன் நீண்ட கூந்தலை உதறிக்கொண்டிருந்த வீணா வேலுவின் குரலைக் கேட்டதும் உதட்டுக்குள் சிரித்தாள்.
இந்த வேலு... முன்னாடிலாம் தலையை குனிஞ்சிக்கிட்டுதான் பேசுவான். ஆனா இப்போ? தைரியமா பாக்குறான். நான் ஏதாவது காட்டமாட்டேனான்னு நாக்கை தொங்கப்போட்டுக்கிட்டு திரியுறான். லேசா இடுப்பை காட்டுனாகூட காய்ச்சல் வந்தமாதிரி நடுங்குறான். பாவம் ரொம்ப ஏங்கிப் போயிருக்கான். அவனை டீஸ் பண்ணினால் என்ன? இன்னைக்குத்தான் வேலைக்காரர்கள் யாரும் இல்லையே... அம்மா, பேத்தி இன்னைக்கு எங்ககிட்ட இருக்கட்டும்னு தூக்கிட்டுப் போயிருக்கா.
கொண்டுவந்திருந்த நைட்டியை அப்படியே தொங்கவிட்டுவிட்டு, டர்க்கி டவலை மட்டும் மார்பில் வைத்துக் கட்டினாள். க்ளீவேஜ் அப்பட்டமாகத் தெரிந்தது. பரவாயில்லை.. பாத்துட்டுப் போறான்! சில மாதங்களாகவே ஆனந்த் அவளை சரியாக கவனிக்காமல் இருக்கவே... வேலுவுக்கு கொஞ்சம் காட்டி, அவன் ரசிப்பதால் பெண்மையில் பரவும் சூட்டை அனுபவிக்கலாம் என்று முடிவு செய்தாள்.
கீழே குனிந்து பார்த்தாள். டவல் முழங்காலுக்கு மேலே இருக்க... தொடையின் கீழ்ப்பகுதி பளிச்சென்று தெரிந்தது. இன்னைக்கு கண்டிப்பா அவனுக்கு காய்ச்சல் வரும்!
கதவைத் திறந்து... தனக்காகக் காத்திருக்கும் ஆபத்து தெரியாமல்... அக்குள் தெரியும்படி கைகளை உயர்த்தி தலைமுடியை உலர்த்திக்கொண்டே வந்தாள் அந்த வீட்டின் மகாராணி வீணா.
என்ன வேலு... ரொம்ப நேரமா கூப்பிட்டுட்டு இருக்க?... அலட்சியமாகக் கேட்டாள்.
அந்த ஞாயிற்றுக் கிழமை -
நிஷாவை எப்படியாவது கட்டியணைத்து முத்தம் கொடுக்கவேண்டும், அவளோடு உரசிக்கொண்டேயிருக்கவேண்டும், கட்டிப் புரளவேண்டும் என்று யோசித்துக்கொண்டிருந்த சீனுவுக்கு வேலுவிடமிருந்து போன் வந்தது. எடுத்தான்.
ட்ராயிங்க் பண்ணனும்னு சொல்லிட்டிருந்தேன்ல.... இப்போ நீ ப்ரீயா?
உடனே வர்றேன்னா... தேங்க்ஸ்னா தேங்க்ஸ்னா
டிப் டாப்பா ஆபிஸ் போறமாதிரிலாம் வரவேணாம். அப்புறம் ஆனந்த் ஸார் உன்னைப் பாத்தா ஆர்ட்டிஸ்ட் மாதிரி தெரியலையேன்னு சொல்லுவார். சாதாரணமா வா
சரினா
சீனு வேலுவின் வீட்டுக்கு ஓடினான். வீணாவின் அழகு தொப்புளை.. நேரில் பார்க்கவேண்டும் என்று வெறியோடிருந்தான் அவன். வீடியோவில் பார்த்த அவளது தொப்புள் குழியை நேரில் பார்த்தால் எவ்வளவு சுகமா இருக்கும்! என்று நினைத்து நினைத்து அவன் ஏங்கிப் போயிருந்தான். அந்த அழகியை அருகில் நின்று சைட் அடித்தாலே போதும். செம கிக்காக இருக்கும்! வீணாவை அவள் இதுவரை கட்டியிருந்த புடவைகளில் எல்லாம் நினைத்துப் பார்த்தான். அந்த வந்தனா மாதிரிதான் இவளும்! பாத்தவுடனே ஓக்கத் தோணுற ஹாட் லேடி!
டேய்... உன் கம்பெனில எனக்கு ஏதாவது பிசினஸ் வாய்ப்பு ஏற்படுத்திக் கொடுடா... என்றான் வேலு.
கண்டிப்பா பண்றேன். ஆனா நீங்க வீணா பற்றி எதுவுமே சொல்ல மாட்டேங்குறீங்களே.... உங்களுக்கு எங்கயோ மச்சம் இருக்குன்னா
வேலு சிரித்தான். ஏன் அப்படிச் சொல்ற?
வீணா மேடத்துக்கு உங்கமேல ஏதோ சாப்ட் கார்னர் இருக்கு. இல்லைனா எல்லா வேலைகளையும் உங்ககிட்ட கொடுப்பாங்களா? உங்களைத்தான் நம்புறாங்க போல
சேச்சே... நல்லா பேசுவாங்க அவ்வளவுதான்.
சீக்கிரம் அமைச்சிருவீங்க போலிருக்கே...
அது ரொம்ப கஷ்டம் தம்பி. நான் வருஷக்கணக்குல அவங்களை பாக்குறேன். யாரையும் சுத்தமா கண்டுக்க மாட்டாங்க. நான் அவங்களை முதல்லேர்ந்தே ஏக்கமா பாக்குறது அவங்களுக்குத் தெரியும். ரெண்டு வருஷம் என்ன காயப்போட்டாங்க. இப்போதான் கொஞ்சமா இரக்கம் காட்டுறாங்க.
ஆஹா... வீணா மேடம் உங்ககிட்ட விழுந்துட்டாங்களா? - சீனு கண்கள் விரிய கேட்டான். அது வேலுவை கர்வம் கொள்ள வைத்தது.
தெர்லடா... இடுப்புல எப்பவாவது எதேச்சையா புடவை விலகியிருக்கும்ல... அப்போ நான் ரசிச்சு பாப்பேன். முன்னாடிலாம் முறைச்சிட்டு இழுத்து மூடிப்பாங்க. இப்போ கண்டுக்கிடாம இருக்காங்க
(சீனுவுக்கு ரத்தம் சூடானது. அய்யோ... எனக்கு காட்டுவாளான்னு தெர்லயே!)
அப்புறம் என்னனா... சட்டுனு தொப்புள்ள முத்தம் கொடுத்துட வேண்டியதுதானே....
வேலு அதிர்ந்தான். டேய்.... பாத்தமா ரசிச்சமான்னு இருக்கணும். தொடுற வேலை எல்லாம் வச்சுக்கிட்டா தொலைச்சிடுவாங்க தொலைச்சி.... ஊர்லயே இல்லாம பண்ணிடுவாங்க
ஆனந்த் ஸார் அவ்வளவு மோசமானவரா?
பணம் இருக்குறவங்க என்னனாலும் பண்ணலாம். நீ என் பேரை கெடுக்காம நல்லா வரையனும். நான் உன்ன விட்டுட்டு, அப்புறம் ஈவ்னிங் வந்து பாக்குறேன். என் ஒய்ப்ப ஹாஸ்பிடல் கூட்டிட்டுப் போகணும்
என்னனா.. அடுத்த குழந்தைக்கு ரெடி பண்ணிட்டியா?
கன்பார்ம் பண்றதுக்குத்தான் போறோம். உன் வாக்கு பலிக்கட்டும்.
வேலு சீனுவோடு வீணாவின் வீட்டுக்குள் நுழைய.... அங்கே ஆனந்த் இருந்தார். இவன் கண்கள் வீணாவைத் தேடின. அவள் கண்ணில் படவில்லை. ஹாலில் போட்டோ மட்டும் இருந்தது. அவளும், கணவனும், 3 வயது மகளும்.
ட்ராயிங்க் இன்னைக்கு முடிச்சிடுங்க. ப்ளசண்டா இருக்கணும். அப்புறம்.....நீ ஆரம்பிச்ச உரம் வைக்குற வேலைதான் பாதில கிடக்கு. - அவர் அங்கே தூர் வாரப்பட்டிருந்த நாலைந்து தென்னை மரங்களை பார்த்துச் சொன்னார். மாதுளை, எலுமிச்சை, மாமரங்கள் மற்றும் பல பூச்செடிகள் வரிசையாக காம்பவுண்டை ஒட்டி இருந்தன. ஒரு கார்னரில் கிணறு. அதையொட்டி ஒரு பாத்ரூம்.
வேலுவுக்கு ஹாஸ்பிடல் போகவேண்டியிருப்பதால் தயங்கினான். அவன் தயக்கத்தைப் புரிந்துகொண்டு சீனு, இதையும் நான் சேர்த்துப் பாத்துக்கறேன் நோ ப்ராப்லம் என்றான்.
அவனுக்கு வீணாவைப் பார்க்கவேண்டும். முடிந்தால் அவள் கையால் தண்ணீர் வாங்கி குடிக்கவேண்டும்.
தம்பி நல்ல வேலைக்காரன் ஸார். உரம் போட்டுட்டு வரைஞ்சு கொடுத்துருவான். நான் போயிட்டு சாயந்திரம் வர்றேன் - பவ்யமாக சொன்னான் வேலு.
சரி. நான் அப்புறமா வந்து பாக்குறேன். கார் சாவியை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினார் ஆனந்த்.
சீனு போய் சுவற்றை தடவிப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். வேலு, மேடம்.. மேடம்... என்று கூப்பிட்டான்.
அப்போதுதான் (வீட்டுக்குள் உள்ள) பாத்ரூமுக்குள் குளித்து முடித்து, தன் நீண்ட கூந்தலை உதறிக்கொண்டிருந்த வீணா வேலுவின் குரலைக் கேட்டதும் உதட்டுக்குள் சிரித்தாள்.
இந்த வேலு... முன்னாடிலாம் தலையை குனிஞ்சிக்கிட்டுதான் பேசுவான். ஆனா இப்போ? தைரியமா பாக்குறான். நான் ஏதாவது காட்டமாட்டேனான்னு நாக்கை தொங்கப்போட்டுக்கிட்டு திரியுறான். லேசா இடுப்பை காட்டுனாகூட காய்ச்சல் வந்தமாதிரி நடுங்குறான். பாவம் ரொம்ப ஏங்கிப் போயிருக்கான். அவனை டீஸ் பண்ணினால் என்ன? இன்னைக்குத்தான் வேலைக்காரர்கள் யாரும் இல்லையே... அம்மா, பேத்தி இன்னைக்கு எங்ககிட்ட இருக்கட்டும்னு தூக்கிட்டுப் போயிருக்கா.
கொண்டுவந்திருந்த நைட்டியை அப்படியே தொங்கவிட்டுவிட்டு, டர்க்கி டவலை மட்டும் மார்பில் வைத்துக் கட்டினாள். க்ளீவேஜ் அப்பட்டமாகத் தெரிந்தது. பரவாயில்லை.. பாத்துட்டுப் போறான்! சில மாதங்களாகவே ஆனந்த் அவளை சரியாக கவனிக்காமல் இருக்கவே... வேலுவுக்கு கொஞ்சம் காட்டி, அவன் ரசிப்பதால் பெண்மையில் பரவும் சூட்டை அனுபவிக்கலாம் என்று முடிவு செய்தாள்.
கீழே குனிந்து பார்த்தாள். டவல் முழங்காலுக்கு மேலே இருக்க... தொடையின் கீழ்ப்பகுதி பளிச்சென்று தெரிந்தது. இன்னைக்கு கண்டிப்பா அவனுக்கு காய்ச்சல் வரும்!
கதவைத் திறந்து... தனக்காகக் காத்திருக்கும் ஆபத்து தெரியாமல்... அக்குள் தெரியும்படி கைகளை உயர்த்தி தலைமுடியை உலர்த்திக்கொண்டே வந்தாள் அந்த வீட்டின் மகாராணி வீணா.
என்ன வேலு... ரொம்ப நேரமா கூப்பிட்டுட்டு இருக்க?... அலட்சியமாகக் கேட்டாள்.