05-02-2019, 10:46 AM
நான் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே இருளில் மூழ்கியிருந்த அந்த அறை பட்டென்று வெளிச்சமானது. படக்கென்று எல்லா விளக்குகளும் பளிச்சென்று எரிந்தன. நானும் சூரியும் பதறிப் போய் வாசலை திரும்பி பார்த்தோம். அங்கே ப்ரியா இடுப்பில் கைவைத்தபடி, எங்களை முறைத்துப் பார்த்துக்கொண்டு நின்றிருந்தாள்.
"என்னடா பண்றீங்க ரெண்டு பேரும்..?" என்று கோபத்துடன் எங்களை பார்த்து கேட்டாள்.
உடனே சூரி கைகால்கள் உதற, ப்ரியாவை நோக்கி ஓடினான்.
"ப்....ப்ரியா... ப்ரியா.... நாங்க.... நா.....நான்... என்னோட ப்ராஜெக்ட் ரிப்போர்ட் சப்மிட் பண்ண வந்தேன் ப்ரியா...." என்று தட்டு தடுமாறி சொன்னான்.
"ம்ம்ம்ம்... ப்ராஜெக்ட் ரிப்போர்ட்டா..? ரிப்போர்ட் சப்மிட் பண்ண நடுராத்திரி பன்னெண்டு மணிதான் நல்ல டைம்னு யாராவது சொன்னாங்களா? யாருகிட்ட கதை விடுற..? உண்மையை சொல்லுடா..." இப்போது ப்ரியாவின் குரலில் கோபம் கூடியிருந்தது. அவளுக்கு நான் பதில் சொன்னேன்.
"அவன் சொல்லுறது நெஜந்தான் ப்ரியா.. இவனால நேத்து ரிப்போர்ட் சப்மிட் பண்ண முடியலை... உங்கப்பாவுக்கு பயந்துதான் இப்படி நைட்டு வந்து வச்சிட்டு போகலாம்னு வந்தோம்... உங்கப்பா மேல இருக்குற பயத்துலதான் இப்படி பண்ணிட்டோம்.." என்று நான் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே,
"ஆமாம் ப்ரியா.. உனக்கே தெரியுமே.. உங்கப்பா ஒரு சரியான லூசு..." என்று சூரி பதட்டமாக சொல்லிவிட்டு நாக்கை கடித்துக் கொண்டான். ப்ரியா மேலும் கடுப்பானாள்.
"லூசா...? எங்கப்பா லூசா....?" என்று அவனை எரித்து விடுவதைப் போல பார்த்தாள்.
"வாயை மூடிகிட்டு இருடா பரதேசி.." என்று நான் சூரியின் தலையில் தட்டினேன். அவன் கப்பென்று வாயை மூடிக் கொண்டான்.
"சாரி ப்ரியா.. அவனுக்காக நான் உன்கிட்ட மன்னிப்பு கேட்டுக்குறேன்..." என்றேன் ப்ரியாவிடம் கெஞ்சலாக.
"என்ன பேச்சு பேசுறான்...? இந்த லூசுப்பய எங்கப்பாவை லூசுங்குறான்..."
"ஐயோ... சாரி ப்ரியா... அவனை மன்னிச்சுடு.. அவன் கொஞ்சம் ஓவரா குடிச்சுட்டான்..." சொல்லிவிட்டு இப்போது நான் நாக்கை கடித்துக் கொண்டேன். ப்ரியாவின் கோபம் இரு மடங்கானது.
"ஓஹோ...!! குடிச்சுட்டு வேற வந்திருக்கீங்களா...? குடிகாரப் பயலுகளா..? குடிச்சுட்டு திருட்டுத்தனமா வீட்டுக்குள்ள வந்துருக்கீங்க.. எப்படிடா உள்ள வந்தீங்க..? ம்ம்ம்ம்..?"
"பின்னால... பைப்பை புடிச்சு..." என்று பின்பக்கமாக கைகாட்டினான் சூரி.
"ப்ரியா... நாங்க எந்த தப்பான எண்ணத்தோடவும் உள்ள வரலை. இந்த ரிப்போர்ட்டை வைக்கத்தான் வந்தோம். இது சத்தியம்.. நீ இந்த செல்ஃபோட சாவியை மட்டும் எடுத்து குடுத்தா... ரிப்போர்ட்டை உள்ள வச்சுட்டு நாங்க போயிடுவோம்.. ப்ளீஸ் ப்ரியா... அந்த சாவியை எடுத்து தர்றியா...?"
"அட களவாணிப் பயலுகளா..!! உங்க திருட்டு வேலைக்கு என்னையும் உடந்தையாக்கலாம்னு நெனைக்கிறிங்களா...? அதான் நடக்காது.. நான் போலீசுக்கு போன் பண்ணுறேன்.. அவங்க வந்து என்ன பண்ணுறதுன்னு சொல்லட்டும்..."
"போலீசா....???" நானும் சூரியும் அதிர்ந்தோம்.
"ப்ரியா... ப்ரியா... ப்ளீஸ் ப்ரியா... போலீஸ்லாம் எதுக்கு ப்ரியா..? நாங்க இந்த ரிப்போர்ட்டை வைக்கத்தான் வந்தோம்.. நாமெல்லாம் ஒரே கிளாஸ்ல படிக்கிற ஃபிரண்ட்சு.. நீயே இப்படி பேசலாமா...?" நான் அவளை கெஞ்சினேன்.
"ஆமாம்.. ப்ரியா.. நீயே எங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ணலைன்னா வேற யார் பண்ணுவா ப்ரியா...?" சூரி அவன் பங்குக்குக்கு அவளை கெஞ்சினான்.
"வாயை மூடுங்கடா.. நீங்க ரிப்போர்ட் வைக்கத்தான் வந்தீங்கன்னு எப்படிடா நம்புறது..? களவாணிப் பயலுகளா..!!"
"சத்தியமா ரிப்போர்ட் வைக்கத்தான் வந்தோம் ப்ரியா... எங்களை நம்பு... ப்ளீஸ்…"
"நான் போலீசுக்கு கால் பண்ணுறேன். வாங்க வந்து விசாரிச்சுட்டு சொல்லட்டும். நான் நம்புறேன்.."
"ஐயையோ....!! வேணாம்.. ப்ரியா... இந்த ஒரு தடவை... எங்களை..."
"ப்ரியா.... யாரது...? யார்கிட்ட பேசிக்கிட்டு இருக்க..?"
வாசலில் இருந்து சத்தம் வர நாங்கள் வெலவெலத்துப் போய் திரும்பினோம். வாசலில் ப்ரியாவின் அம்மா.. குசுவின் மனைவி.. பத்மா நின்று கொண்டிருந்தாள். எங்களைப் பார்த்ததும் புருவத்தை சுருக்கி, குழப்பமுற்றாள்.
"யாரு ப்ரியா இந்தப் பசங்க..? இந்த நேரத்துல இங்க என்ன பண்றாங்க..?"
எனக்கு இப்போது காலுக்கடியில் பூமி சுழல ஆரம்பித்தது. வகையாக மாட்டிக் கொண்டோம். இன்று போலீஸ் ஸ்டேஷனில் அடி வாங்குவது உறுதி. ஜட்டியோடு விட்டு அடிப்பார்களோ..? நான் பின்னால் கைவிட்டு பேன்ட்டை தேய்த்துப் பார்த்து, ஜட்டி போட்டுக்கொண்டு வந்திருக்கிறேனா என்று உறுதி செய்து கொண்டேன். நானும் சூரியும் அதிர்ந்த நிலையிலேயே நிற்க, அம்மாவின் கேள்விக்கு மகள் பதில் சொன்னாள்.
"இவனுக ரெண்டு பேரும் என் கூடப் படிக்கிறவணுக மம்மி.. ப்ராஜக்ட் ரிப்போர்ட் சப்மிட் பண்ண நேத்து லாஸ்ட் டேட்டு.. நேத்து சப்மிட் பண்ணாம, இப்போ நடுராத்திரில சுவரேறி குதிச்சு வந்துருக்காணுக.. திருட்டுப் பயலுக.."
ப்ரியா சொன்னதை கேட்டதும் அவள் அம்மா அதிர்ந்தாள். நம்ப முடியாமல் எங்களை பார்த்தாள்.
"ஏம்பா..!! என்ன காரியம் பண்ணிருக்கீங்க ரெண்டு பேரும்..? படிக்கிற பசங்க பண்ற காரியமா இது..?"
"படிக்கிற பசங்களா..? இவனுகளா..? இவரு காலேஜ்லேயே பெரிய ரவுடி..." என்று ப்ரியா என்னை நோக்கி கை நீட்டினாள்.
"இவரு காலேஜ்லேயே பெரிய பொறுக்கி.." என்று சூரியை நோக்கி கை நீட்டினாள். நாங்கள் இருவரும் தலையை குனிந்து கொண்டோம்.
"இவனுகல்லாம் படிக்கிரதுக்கா காலேஜுக்கு வர்றானுக.. டாடிக்கு இவனுக ரெண்டு பேரையும் சுத்தமா புடிக்காது.."
ப்ரியா ரொம்ப சூடாக இருப்பத்தை நான் உணர்ந்து கொண்டேன். அவளிடம் கெஞ்சுவதற்கு.. கொஞ்சம் சாந்தமாக இருக்கும் அவள் அம்மாவை கெஞ்சலாம் என முடிவு செய்தேன். அப்பாவியாய் முகத்தை வைத்துக் கொண்டு அவள் அம்மாவை நெருங்கினேன்.
"ஆண்ட்டி.. நாங்க பண்ணுனது தப்புதான்.. ஆனா எங்களுக்கு வேற வழி தெரியலை.. குசு.. ஸாரி.. ஸார்.. ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட். அதனாலதான் இப்படி பண்ணிட்டோம். இந்த ஒரு தடவை எங்களை மன்னிச்சு விட்டுடுங்க ஆண்ட்டி.. உங்க கால்ல வேணா கூட விழுறோம்.." என்றேன்.
"ஆமாம் ஆண்ட்டி.. எங்க லைஃபே ஸ்பாயில் ஆயிரும்.. ப்ளீஸ் ஆண்ட்டி.." என்று சூரியும் என்னோடு சேர்ந்து கெஞ்சினான்.
"ச்சீ... பண்றதையும் பண்ணிட்டு இப்போ நல்ல புள்ளைங்க மாதிரி கெஞ்சுறதை பாரு.. உங்களைலாம் போலீஸ்ல புடிச்சுக் குடுத்தாத்தாண்டா உங்களுக்கு புத்தி வரும்.." என்று ப்ரியா சீறினாள்.
"ஏய்... நீ கொஞ்ச நேரம் சும்மா இரு... நான் பேசிகிட்டு இருக்கேன்ல.." என்று பத்மா அவளை அதட்டினாள்.
"நீ என்ன என்னை அதட்டுற..? சுவரேறி குதிச்சவனுககிட்ட பேச்சு என்ன வேண்டிக் கெடக்கு..?" என்று ப்ரியா கோபமானாள்.
"எல்லாம் எனக்கு தெரியும்.. நீ... நீ முதல்ல உன் ரூமுக்கு போ... போய் தூங்கு போ.. நான் இவங்களை ஹேண்டில் பண்ணிக்கிறேன்.." என்று பத்மா கொஞ்சம் கோபமாகவே சொன்னாள்.
ப்ரியா அசையாமல் அங்கேயே நின்றாள். கைகளை மார்புக்கு குறுக்கே கட்டிக் கொண்டு, தன் அம்மாவை கூர்மையாக பார்த்தாள். விழிகளை பெரிதாக்கி பத்மாவை முறைத்தாள்.
"என்னடி முறைக்கிற..? உன் ரூமுக்கு போன்னு சொல்றேன்ல..? போ.. தூங்கு போ.." என்று பத்மாவும் கோபமானாள்.
"நான் போக மாட்டேன்.. நான் போனா நீ என்ன பண்ணுவன்னு எனக்கு தெரியும்.."
"என்ன பண்ணுவேன்..?" பத்மா குழப்பமாக மகளை கேட்டாள்.
ப்ரியா சில வினாடிகள் அமைதியாக அவள் அம்மாவையே பார்த்தாள். பின்பு மெல்ல சொன்னாள்.
"இவனுக ரெண்டு பேரையும் மிரட்டி உன்னை ஃபக் பண்ண சொல்லுவ..?"
"என்னடா பண்றீங்க ரெண்டு பேரும்..?" என்று கோபத்துடன் எங்களை பார்த்து கேட்டாள்.
உடனே சூரி கைகால்கள் உதற, ப்ரியாவை நோக்கி ஓடினான்.
"ப்....ப்ரியா... ப்ரியா.... நாங்க.... நா.....நான்... என்னோட ப்ராஜெக்ட் ரிப்போர்ட் சப்மிட் பண்ண வந்தேன் ப்ரியா...." என்று தட்டு தடுமாறி சொன்னான்.
"ம்ம்ம்ம்... ப்ராஜெக்ட் ரிப்போர்ட்டா..? ரிப்போர்ட் சப்மிட் பண்ண நடுராத்திரி பன்னெண்டு மணிதான் நல்ல டைம்னு யாராவது சொன்னாங்களா? யாருகிட்ட கதை விடுற..? உண்மையை சொல்லுடா..." இப்போது ப்ரியாவின் குரலில் கோபம் கூடியிருந்தது. அவளுக்கு நான் பதில் சொன்னேன்.
"அவன் சொல்லுறது நெஜந்தான் ப்ரியா.. இவனால நேத்து ரிப்போர்ட் சப்மிட் பண்ண முடியலை... உங்கப்பாவுக்கு பயந்துதான் இப்படி நைட்டு வந்து வச்சிட்டு போகலாம்னு வந்தோம்... உங்கப்பா மேல இருக்குற பயத்துலதான் இப்படி பண்ணிட்டோம்.." என்று நான் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே,
"ஆமாம் ப்ரியா.. உனக்கே தெரியுமே.. உங்கப்பா ஒரு சரியான லூசு..." என்று சூரி பதட்டமாக சொல்லிவிட்டு நாக்கை கடித்துக் கொண்டான். ப்ரியா மேலும் கடுப்பானாள்.
"லூசா...? எங்கப்பா லூசா....?" என்று அவனை எரித்து விடுவதைப் போல பார்த்தாள்.
"வாயை மூடிகிட்டு இருடா பரதேசி.." என்று நான் சூரியின் தலையில் தட்டினேன். அவன் கப்பென்று வாயை மூடிக் கொண்டான்.
"சாரி ப்ரியா.. அவனுக்காக நான் உன்கிட்ட மன்னிப்பு கேட்டுக்குறேன்..." என்றேன் ப்ரியாவிடம் கெஞ்சலாக.
"என்ன பேச்சு பேசுறான்...? இந்த லூசுப்பய எங்கப்பாவை லூசுங்குறான்..."
"ஐயோ... சாரி ப்ரியா... அவனை மன்னிச்சுடு.. அவன் கொஞ்சம் ஓவரா குடிச்சுட்டான்..." சொல்லிவிட்டு இப்போது நான் நாக்கை கடித்துக் கொண்டேன். ப்ரியாவின் கோபம் இரு மடங்கானது.
"ஓஹோ...!! குடிச்சுட்டு வேற வந்திருக்கீங்களா...? குடிகாரப் பயலுகளா..? குடிச்சுட்டு திருட்டுத்தனமா வீட்டுக்குள்ள வந்துருக்கீங்க.. எப்படிடா உள்ள வந்தீங்க..? ம்ம்ம்ம்..?"
"பின்னால... பைப்பை புடிச்சு..." என்று பின்பக்கமாக கைகாட்டினான் சூரி.
"ப்ரியா... நாங்க எந்த தப்பான எண்ணத்தோடவும் உள்ள வரலை. இந்த ரிப்போர்ட்டை வைக்கத்தான் வந்தோம். இது சத்தியம்.. நீ இந்த செல்ஃபோட சாவியை மட்டும் எடுத்து குடுத்தா... ரிப்போர்ட்டை உள்ள வச்சுட்டு நாங்க போயிடுவோம்.. ப்ளீஸ் ப்ரியா... அந்த சாவியை எடுத்து தர்றியா...?"
"அட களவாணிப் பயலுகளா..!! உங்க திருட்டு வேலைக்கு என்னையும் உடந்தையாக்கலாம்னு நெனைக்கிறிங்களா...? அதான் நடக்காது.. நான் போலீசுக்கு போன் பண்ணுறேன்.. அவங்க வந்து என்ன பண்ணுறதுன்னு சொல்லட்டும்..."
"போலீசா....???" நானும் சூரியும் அதிர்ந்தோம்.
"ப்ரியா... ப்ரியா... ப்ளீஸ் ப்ரியா... போலீஸ்லாம் எதுக்கு ப்ரியா..? நாங்க இந்த ரிப்போர்ட்டை வைக்கத்தான் வந்தோம்.. நாமெல்லாம் ஒரே கிளாஸ்ல படிக்கிற ஃபிரண்ட்சு.. நீயே இப்படி பேசலாமா...?" நான் அவளை கெஞ்சினேன்.
"ஆமாம்.. ப்ரியா.. நீயே எங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ணலைன்னா வேற யார் பண்ணுவா ப்ரியா...?" சூரி அவன் பங்குக்குக்கு அவளை கெஞ்சினான்.
"வாயை மூடுங்கடா.. நீங்க ரிப்போர்ட் வைக்கத்தான் வந்தீங்கன்னு எப்படிடா நம்புறது..? களவாணிப் பயலுகளா..!!"
"சத்தியமா ரிப்போர்ட் வைக்கத்தான் வந்தோம் ப்ரியா... எங்களை நம்பு... ப்ளீஸ்…"
"நான் போலீசுக்கு கால் பண்ணுறேன். வாங்க வந்து விசாரிச்சுட்டு சொல்லட்டும். நான் நம்புறேன்.."
"ஐயையோ....!! வேணாம்.. ப்ரியா... இந்த ஒரு தடவை... எங்களை..."
"ப்ரியா.... யாரது...? யார்கிட்ட பேசிக்கிட்டு இருக்க..?"
வாசலில் இருந்து சத்தம் வர நாங்கள் வெலவெலத்துப் போய் திரும்பினோம். வாசலில் ப்ரியாவின் அம்மா.. குசுவின் மனைவி.. பத்மா நின்று கொண்டிருந்தாள். எங்களைப் பார்த்ததும் புருவத்தை சுருக்கி, குழப்பமுற்றாள்.
"யாரு ப்ரியா இந்தப் பசங்க..? இந்த நேரத்துல இங்க என்ன பண்றாங்க..?"
எனக்கு இப்போது காலுக்கடியில் பூமி சுழல ஆரம்பித்தது. வகையாக மாட்டிக் கொண்டோம். இன்று போலீஸ் ஸ்டேஷனில் அடி வாங்குவது உறுதி. ஜட்டியோடு விட்டு அடிப்பார்களோ..? நான் பின்னால் கைவிட்டு பேன்ட்டை தேய்த்துப் பார்த்து, ஜட்டி போட்டுக்கொண்டு வந்திருக்கிறேனா என்று உறுதி செய்து கொண்டேன். நானும் சூரியும் அதிர்ந்த நிலையிலேயே நிற்க, அம்மாவின் கேள்விக்கு மகள் பதில் சொன்னாள்.
"இவனுக ரெண்டு பேரும் என் கூடப் படிக்கிறவணுக மம்மி.. ப்ராஜக்ட் ரிப்போர்ட் சப்மிட் பண்ண நேத்து லாஸ்ட் டேட்டு.. நேத்து சப்மிட் பண்ணாம, இப்போ நடுராத்திரில சுவரேறி குதிச்சு வந்துருக்காணுக.. திருட்டுப் பயலுக.."
ப்ரியா சொன்னதை கேட்டதும் அவள் அம்மா அதிர்ந்தாள். நம்ப முடியாமல் எங்களை பார்த்தாள்.
"ஏம்பா..!! என்ன காரியம் பண்ணிருக்கீங்க ரெண்டு பேரும்..? படிக்கிற பசங்க பண்ற காரியமா இது..?"
"படிக்கிற பசங்களா..? இவனுகளா..? இவரு காலேஜ்லேயே பெரிய ரவுடி..." என்று ப்ரியா என்னை நோக்கி கை நீட்டினாள்.
"இவரு காலேஜ்லேயே பெரிய பொறுக்கி.." என்று சூரியை நோக்கி கை நீட்டினாள். நாங்கள் இருவரும் தலையை குனிந்து கொண்டோம்.
"இவனுகல்லாம் படிக்கிரதுக்கா காலேஜுக்கு வர்றானுக.. டாடிக்கு இவனுக ரெண்டு பேரையும் சுத்தமா புடிக்காது.."
ப்ரியா ரொம்ப சூடாக இருப்பத்தை நான் உணர்ந்து கொண்டேன். அவளிடம் கெஞ்சுவதற்கு.. கொஞ்சம் சாந்தமாக இருக்கும் அவள் அம்மாவை கெஞ்சலாம் என முடிவு செய்தேன். அப்பாவியாய் முகத்தை வைத்துக் கொண்டு அவள் அம்மாவை நெருங்கினேன்.
"ஆண்ட்டி.. நாங்க பண்ணுனது தப்புதான்.. ஆனா எங்களுக்கு வேற வழி தெரியலை.. குசு.. ஸாரி.. ஸார்.. ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட். அதனாலதான் இப்படி பண்ணிட்டோம். இந்த ஒரு தடவை எங்களை மன்னிச்சு விட்டுடுங்க ஆண்ட்டி.. உங்க கால்ல வேணா கூட விழுறோம்.." என்றேன்.
"ஆமாம் ஆண்ட்டி.. எங்க லைஃபே ஸ்பாயில் ஆயிரும்.. ப்ளீஸ் ஆண்ட்டி.." என்று சூரியும் என்னோடு சேர்ந்து கெஞ்சினான்.
"ச்சீ... பண்றதையும் பண்ணிட்டு இப்போ நல்ல புள்ளைங்க மாதிரி கெஞ்சுறதை பாரு.. உங்களைலாம் போலீஸ்ல புடிச்சுக் குடுத்தாத்தாண்டா உங்களுக்கு புத்தி வரும்.." என்று ப்ரியா சீறினாள்.
"ஏய்... நீ கொஞ்ச நேரம் சும்மா இரு... நான் பேசிகிட்டு இருக்கேன்ல.." என்று பத்மா அவளை அதட்டினாள்.
"நீ என்ன என்னை அதட்டுற..? சுவரேறி குதிச்சவனுககிட்ட பேச்சு என்ன வேண்டிக் கெடக்கு..?" என்று ப்ரியா கோபமானாள்.
"எல்லாம் எனக்கு தெரியும்.. நீ... நீ முதல்ல உன் ரூமுக்கு போ... போய் தூங்கு போ.. நான் இவங்களை ஹேண்டில் பண்ணிக்கிறேன்.." என்று பத்மா கொஞ்சம் கோபமாகவே சொன்னாள்.
ப்ரியா அசையாமல் அங்கேயே நின்றாள். கைகளை மார்புக்கு குறுக்கே கட்டிக் கொண்டு, தன் அம்மாவை கூர்மையாக பார்த்தாள். விழிகளை பெரிதாக்கி பத்மாவை முறைத்தாள்.
"என்னடி முறைக்கிற..? உன் ரூமுக்கு போன்னு சொல்றேன்ல..? போ.. தூங்கு போ.." என்று பத்மாவும் கோபமானாள்.
"நான் போக மாட்டேன்.. நான் போனா நீ என்ன பண்ணுவன்னு எனக்கு தெரியும்.."
"என்ன பண்ணுவேன்..?" பத்மா குழப்பமாக மகளை கேட்டாள்.
ப்ரியா சில வினாடிகள் அமைதியாக அவள் அம்மாவையே பார்த்தாள். பின்பு மெல்ல சொன்னாள்.
"இவனுக ரெண்டு பேரையும் மிரட்டி உன்னை ஃபக் பண்ண சொல்லுவ..?"