Adultery நிஷா (உங்களில் ஒருத்தி) (COMPLETED)

[Dubai Seenu]

சாயந்திரம்தான் கண்ணனும் நிஷாவும் வந்தார்கள். 


கண்ணன் திரும்பி வந்ததிலிருந்து நிஷாவும் கண்ணனும் பிரியாமல் இருப்பது சீனுவுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. நிஷாவை நினைத்து வாடினான். அன்று படுக்கையில் ஒட்டுத்துணி இல்லாமல் கணவன் மனைவியாகக் கிடந்த காட்சிகளை நினைத்து நினைத்து சூடாகி தவித்தான். நிஷாவை ஓக்கும்போது அவள் போதும்... போதும்.. என்று கெஞ்சியது.... அவள் எச்சில் ஒழுக ஒழுக தனக்கு ஊம்பி விட்டது.... மச்சம் பார்க்கிறேன் என்று சொல்லி அவளை ரசித்து ருசித்து நக்கியது....என்று ஒவ்வொன்றாக நினைவுக்கு வந்து அவனை வாட்டின. 

சாயந்திரம் நிஷாவை பார்த்தபிறகுதான் சீனுவுக்கு தீபாவளி ஆரம்பித்தது. சந்தோசத்தில் துள்ளிக் குதித்தான். ஆனால் கொஞ்ச நேரத்தில் அவள் மாமனார் மாணிக்கம் வந்து இறங்க... ச்சே... நிஷாகூட சந்தோஷமாவே இருக்கமுடியாது போலிருக்கே... என்று வருந்தினான். 

நிஷா மாணிக்கம் காலில் விழுந்து ஆசீர்வாதம் வாங்கினாள். அவருக்கு பெரும் மகிழ்ச்சி. மருமகளை பத்திரமாகப் பார்த்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று நினைத்தார். 

சீனு வேணும்னேதான் அப்படிச் சொல்லியிருக்கான். அவனுக்குத்தான் கெட்ட எண்ணம் இருக்கு... என்று மாணிக்கத்திடம் சொன்னார் கண்ணன். 

சீனுவைப் பார்த்த மாணிக்கத்துக்குப் பக்கென்றானது. பயல் நல்ல வாட்ட சாட்டமான ஆம்பளையா இருந்திருக்கான்! இந்த முட்டாள் பய இவன்கிட்ட போயி மருமகளை விட்டுட்டுப் போயிருக்கான். ஒரு நாளைக்குள்ள எதுவும் நடந்திருக்காது. மருமக சாதாரணமா யாரையும் ஏறெடுத்துப் பார்க்கமாட்டா. நல்லவேளை.. நான் சொன்னதை கேட்டு உடனே கிளம்பி வந்தான். இல்லைனா பஞ்சும் நெருப்பும் பத்திக்கொண்டிருக்கும். 

இரவு இரண்டு குடும்பமும் வாசலில் நின்றுகொண்டு மத்தாப்பு சுத்த ஆரம்பித்தனர். நிஷா சந்தோசமாக சிரித்த முகத்துடன் மத்தாப்பு சுத்துவதை வாசலில் அமர்ந்துகொண்டு மாணிக்கமும் கண்ணனும் ரசித்துக்கொண்டிருக்க, பக்கத்து வாசலில் சீனு ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். சிறிது நேரத்தில் பார்வதியும் சந்திரனும் அங்கு வர.... புஷ்வானம், சங்கு சக்கரம் என்று அமர்க்களமானது.

நிஷா புடவையை லேசாகத் தூக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு பட்டாசு வெடிக்க... அவளது அழகை வைத்த கண் எடுக்காமல் பார்த்து ரசித்தான் சீனு. மாணிக்கம் சீனுவையே எரிச்சலோடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். நிஷா பட்டாசுக்கு நெருப்பு வைத்துவிட்டு, திரும்பி ஓடி வரும்போது அவளது முலைகள் குலுங்குவதை சீனு ரசிக்க... மாணிக்கத்துக்கு ஆத்திரமாக வந்தது. 

டேய்.. போய் நிஷா பக்கத்துல நில்லு.. அவகூட சேர்ந்து வெடி போடு..... என்றார் கண்ணனிடம்.

போங்கப்பா... பெரிய வெடின்னா போடலாம்.... போயும் போயும் பட்டாசு வெடிக்க சொல்றீங்களா சின்ன பையன் மாதிரி 

சீனு அணுகுண்டு வெடி போட ஆரம்பித்தான். நிஷா ஓடியே போய் கண்ணனுக்குப் பின்னால் நின்றுகொண்டாள். சந்திரன் அவனைத் திட்டினார். 

டேய்... நிஷா பயப்படுது பாரு... நீ ஒன்னும் வெடி போட்டு கிழிக்கவேண்டாம். காது கிழியுது....  என்று கத்தினார். 

அய்யோ அங்கிள்... அவன் போடட்டும்... என்று இங்கிருந்து குரல் கொடுத்தாள் நிஷா. சீனு சந்தோசமாக போட... டாம் டும் என்று சத்தம் காதைப் பிளந்தது. 

என்னங்க... எனக்கும் அந்த வெடி போடணும். சப்போர்ட்டுக்கு வாங்க... என்று கண்ணனை கூப்பிட்டாள் நிஷா.
 
உனக்கெதுக்கு இந்த வேண்டாத வேலை.... மத்தாப்பூ கொழுத்தினா போதாதா... என்றார் கண்ணன். அவருக்கு சீனுவிடம் இருந்து வெடி வாங்கி வெடிக்க விருப்பமில்லாமிருந்தது. நிஷாவுக்கு சப்பென்றானது.

நிஷாவுக்கு இதெல்லாம் பிடிக்கும்னா முதல்லயே வாங்கி வைக்கவேண்டியதுதானேடா... பாரு அவன் நிஷாவை இம்ப்ரஸ் பண்றதுக்குனே வெடிக்குறமாதிரி தெரியுது 

மாணிக்கம் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே நிஷா இங்கிருந்து துள்ளலாகக் கத்தினாள். சீனு... நான் ஒன்னு போடறேன் ப்ளீஸ்...

நிஷாவுக்கு ஒன்னு கொடுடா... என்றாள் பார்வதி 

சீனு அந்த வெடிகுண்டை தூரத்தில் வைத்துவிட்டு, ஊதுபத்தியை அவள் கையில் கொடுக்க, அவள் புடவையை முன்பக்கம் நளினமாகத் தூக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு, மெதுவாக சென்றாள். 

சீனு... நீயும் சப்போர்ட்டுக்கு வாடா....

கண்ணனும் மாணிக்கமும் தங்களையே பார்த்துக்கொண்டிருப்பதை சீனு உணர்ந்தான். அடக்கி வாசிக்கவேண்டும் என்று அவளுக்கு கொஞ்சம் இடைவெளிவிட்டு அவளுக்குப் பின்னால் நின்றான். மாணிக்கம் இப்போது திருப்தியாக இருந்தார். 

நடுங்கும் கையுடன், திரியை பற்றவைத்த நிஷா... திரியில் சுரு சுரு என்று சத்தம் வந்ததும், ஒரு ஸ்டெப் பின்னாடி வந்து, அதை ஆர்வமாகப் பார்க்க, அப்போது அது கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் பெரிய வெடிச்சத்தத்துடன் வெடிக்க, பயத்தில் வீல் என்று கத்திக்கொண்டு நிஷா திரும்பி, ஓட.... பின்னால் நின்ற சீனுவின்மேல்... நேருக்கு நேராக... வேகமாக மோதிவிட்டாள். அப்போது நிஷாவின் ஜாக்கெட்டுக்குள் கிண்ணென்று தூக்கிக்கொண்டு நின்ற அவளது கனத்த முலைகள் இரண்டும் சீனுவின் உறுதியான நெஞ்சில் வேகமாய் மோதி நசுங்கியதை பார்த்த மாணிக்கம்  அதற்கு மேலும் அந்தக் காட்சியைப் பார்க்கமுடியாமல் தலையைக் குனிந்துகொண்டார்.

ஏய்... நிஷா... கூல்.. கூல்... பயப்படாதே... என்று சீனு அவளது தோளில் தட்டிக்கொடுத்துக்கொண்டிருக்க... நிஷா இன்னும் பயத்தில்.. அவன் நெஞ்சோடு ஒட்டிக்கொண்டிருந்தாள். நிஷாவுக்கு இடதுபக்கம் நின்றுகொண்டிருந்த மாணிக்கம் மனத்தைக் கல்லாக்கிக்கொண்டு நிமிர்ந்து பார்க்க... அப்போதும் நிஷாவின் கட்டி முலைகள் சீனுவின் நெஞ்சில் அழுந்திக்கொண்டிருந்ததைப் பார்த்து, பொறுக்க முடியாமல் நின்றார்.