04-02-2019, 12:12 PM
"ஹாஹா.. ஓகே ஓகே.."
"ம்ம்.. அப்புறம்..? என்ன ப்ளான் இப்போ..?"
"எங்கயாவது வெளில போகலாம் கவி.."
"ஹை.. ரொம்ப நாளா உன்னை கேட்டுட்டு இருக்கேனே.. ஐஸ்க்ரீம் வாங்கித் தர்றியா எனக்கு..?"
"ம்ம்.."
"ஹையா...!! காரை ஸ்டார்ட் பண்ணு.. டி.நகர் போலாம்..!! ஹேய்.. இருஇரு... என் ஸ்கூட்டிய என்ன பண்றது..?"
"அது இங்கேயே நிக்கட்டும்.. வந்து எடுத்துக்கலாம்.."
"வேற யாரும் தூக்கிட்டு போயிட மாட்டாங்களே..?"
"யாருக்காவது திடீர்னு பேரீச்சம்பழம் சாப்பிட ஆசை வந்துடுச்சுனா.. தூக்கிட்டு போக சான்ஸ் இருக்கு.."
நான் சொன்னதை கேட்டு கவி கண்களை இடுக்கி என்னை முறைத்துக் கொண்டிருக்கும்போதே, நான் காரை ஸ்டார்ட் செய்திருந்தேன். மிதமான வேகத்தில் காரை செலுத்தியவன், கதீட்ரல் ரோட்டை அடைந்ததும், வேகமெடுத்தேன். ஒரு பத்து, பதினைந்து நிமிடத்தில் நார்த் உஸ்மான் சாலையை அடைந்தோம். கண்ணாடி கதவுகளுடன் பளபளவென தெரிந்த அந்த ஐஸ்க்ரீம் பார்லருக்குள் நுழைந்தோம். கார்னர் சீட் தேடி அமர்ந்து கொண்டோம். அமர்ந்ததும் கவி என் கையை கட்டிக் கொண்டு, தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள்.
"ஹேய்.. உனக்கு பட்டர் ஸ்காட்ச் புடிக்கும்ல.. அதையே ரெண்டு ஆர்டர் பண்ணிடவா..?" நான் கையில் எடுத்த மெனு கார்டை புரட்டாமலேயே கேட்டேன்.
"ஐயோ.. ச்சீய்.. அது எனக்கு புடிக்கவே புடிக்காது.." கவி முகத்தை சுளித்தாள்.
"புடிக்காதா..? அப்புறம் அன்னைக்கு புடிக்கும்னு சொன்ன..?"
"என்னைக்கு..?"
"ஒரு நாலஞ்சு மாசம் இருக்கும்.. நாம ஐ லவ் யூ சொல்லிக்கிறதுக்கு முன்னாடி.."
"ஓ.. அ..அது.. நீ புடிக்கும்னு சொல்லிருப்ப.. அதனால நானும் புடிக்கும்னு பொய் சொல்லிருப்பேன்.."
அவள் கூலாக சொல்லிவிட்டு இளிக்க, நான் பட்டென்று கடுப்பானேன். அவளுடைய முகத்தையே ஓரிரு வினாடிகள் முறைத்துப் பார்த்தேன். அப்புறம் மெனுகார்டை தூக்கி ஓரமாய் போட்டுவிட்டு, வேறு பக்கம் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டேன். நொந்து போனவன் மாதிரி, ஒருகையால் நெற்றியை பிடித்துக் கொண்டேன். கவி கொஞ்ச நேரம் தன் கட்டைவிரலை கடித்தபடி பரிதாபமாக என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். பின்பு மெல்ல என் புஜத்தை கீறினாள்.
"கோவமா..??"
"இல்ல.. அப்டியே குளுகுளுன்னு இருக்குது..!! ச்சை... வாயைத் தெறந்தாலே.. ஒரே பொய்....!!" நான் கோபத்தில் சீறினேன்.
"ம்ம்.. அப்புறம்..? என்ன ப்ளான் இப்போ..?"
"எங்கயாவது வெளில போகலாம் கவி.."
"ஹை.. ரொம்ப நாளா உன்னை கேட்டுட்டு இருக்கேனே.. ஐஸ்க்ரீம் வாங்கித் தர்றியா எனக்கு..?"
"ம்ம்.."
"ஹையா...!! காரை ஸ்டார்ட் பண்ணு.. டி.நகர் போலாம்..!! ஹேய்.. இருஇரு... என் ஸ்கூட்டிய என்ன பண்றது..?"
"அது இங்கேயே நிக்கட்டும்.. வந்து எடுத்துக்கலாம்.."
"வேற யாரும் தூக்கிட்டு போயிட மாட்டாங்களே..?"
"யாருக்காவது திடீர்னு பேரீச்சம்பழம் சாப்பிட ஆசை வந்துடுச்சுனா.. தூக்கிட்டு போக சான்ஸ் இருக்கு.."
நான் சொன்னதை கேட்டு கவி கண்களை இடுக்கி என்னை முறைத்துக் கொண்டிருக்கும்போதே, நான் காரை ஸ்டார்ட் செய்திருந்தேன். மிதமான வேகத்தில் காரை செலுத்தியவன், கதீட்ரல் ரோட்டை அடைந்ததும், வேகமெடுத்தேன். ஒரு பத்து, பதினைந்து நிமிடத்தில் நார்த் உஸ்மான் சாலையை அடைந்தோம். கண்ணாடி கதவுகளுடன் பளபளவென தெரிந்த அந்த ஐஸ்க்ரீம் பார்லருக்குள் நுழைந்தோம். கார்னர் சீட் தேடி அமர்ந்து கொண்டோம். அமர்ந்ததும் கவி என் கையை கட்டிக் கொண்டு, தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள்.
"ஹேய்.. உனக்கு பட்டர் ஸ்காட்ச் புடிக்கும்ல.. அதையே ரெண்டு ஆர்டர் பண்ணிடவா..?" நான் கையில் எடுத்த மெனு கார்டை புரட்டாமலேயே கேட்டேன்.
"ஐயோ.. ச்சீய்.. அது எனக்கு புடிக்கவே புடிக்காது.." கவி முகத்தை சுளித்தாள்.
"புடிக்காதா..? அப்புறம் அன்னைக்கு புடிக்கும்னு சொன்ன..?"
"என்னைக்கு..?"
"ஒரு நாலஞ்சு மாசம் இருக்கும்.. நாம ஐ லவ் யூ சொல்லிக்கிறதுக்கு முன்னாடி.."
"ஓ.. அ..அது.. நீ புடிக்கும்னு சொல்லிருப்ப.. அதனால நானும் புடிக்கும்னு பொய் சொல்லிருப்பேன்.."
அவள் கூலாக சொல்லிவிட்டு இளிக்க, நான் பட்டென்று கடுப்பானேன். அவளுடைய முகத்தையே ஓரிரு வினாடிகள் முறைத்துப் பார்த்தேன். அப்புறம் மெனுகார்டை தூக்கி ஓரமாய் போட்டுவிட்டு, வேறு பக்கம் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டேன். நொந்து போனவன் மாதிரி, ஒருகையால் நெற்றியை பிடித்துக் கொண்டேன். கவி கொஞ்ச நேரம் தன் கட்டைவிரலை கடித்தபடி பரிதாபமாக என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். பின்பு மெல்ல என் புஜத்தை கீறினாள்.
"கோவமா..??"
"இல்ல.. அப்டியே குளுகுளுன்னு இருக்குது..!! ச்சை... வாயைத் தெறந்தாலே.. ஒரே பொய்....!!" நான் கோபத்தில் சீறினேன்.