15-01-2020, 10:54 PM
நான் குளியலை முடித்துவிட்டு அறைக்குள் வந்தேன் உடை மாற்றுவதற்காக. நான் வருவற்குள் அனுஷா சேலை உடுத்துக் கொண்டு ஹாலுக்கு வந்தாள். அவள் போட்டிருந்த ஜாக்கெட்டை திமிறிக்கொண்டு முலைகள் காட்சியளித்தது. . கருப்பு பிராவுக்குள் அவளின் மார்புகள் கோபுரம் போல் நிமிர்ந்து நின்றன. அவளின் வயிறு, பொக்குள், இடுப்பு தெரிய செக்ஸியாக சேலை கட்டி இருந்தாள்.
அவளும் பெண்தானே. ஆண்களுக்கு தனது கவர்ச்சியை காட்ட எந்த பெண் தான் விரும்ப மாட்டாள்? இதை எப்படி நான் தப்பாக எடுத்துக் கொள்வது?
சாயந்தரமானது. என் தம்பி தீபனும் வந்து சேர்ந்தான். வாசலில் என்னை கட்டிப்பிடித்து எனது இரண்டு கன்னங்களில் பாசத்தில் முத்தமிட்டான். எப்படி சுகமாக இருக்கிறீங்களா என கேட்டான். தீபன் என்னை பாசத்துடன் முத்தமிட்டதை அனுஷா பக்கத்தில் இருந்து புன்னகையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
பின்னர் தீபன் என்னை விட்டு, தனது பார்வையை அனுஷா பக்கம் திருப்பி; " அண்ணா யார் இந்த தங்கச் சிலை அண்ணா? " என்று ஆச்சரியத்துடன் கேட்டான்.
" தெரியாது உனக்கு? " என்று நானும் அவனுக்கு பகிடி விட்டேன்.
" உண்மையில் தெரியாது அண்ணா. யார் இந்த புதுப் பொண்ணு? எனக்கு யாரையாவது கலியாணம் பேசுறிங்களா? " என்று குறும்பாக கேட்டான் தீபன்.
ஆமாண்டா உனக்கு இந்தப் பெண்ணை தான் பேசி வைச்சிருக்கிறோம், பிடிச்சிருக்கா இவளை? " என்று அனுஷாவை குறும்புடன் பார்த்துக் தீபனிடம் கேட்டேன்.
இவ்வளவு நேரமும் சிரித்துக்கொண்டிருந்த அனுஷாவுக்கு கோபம் பொதுக் கொண்டு வந்தது. அவள் முகத்தை கடுகடுப்பாக வைத்துக் கொண்டு; அண்ணனும் தம்பியும் நல்ல கோமாளிகள் தான். ஏன் நான் தான் உங்க மனைவி என்று தம்பிக்கு சொல்லி வைக்க விருப்பமில்லை? " என்றாள் என்னை கடுகடுப்புடன் பார்த்தபடி.
தீபனுக்கு அவளின் சங்கடம் புரிய; சாரி அண்ணி. யூனிவர்சிட்டி பழக்கம் ஜோக் அடிப்பது. மன்னிச்சிடுங்க அண்ணி, " என்று அவளை பார்த்து கையெடுத்து கும்பிட்டான்.
மன்னிச்சிடுகள் என்று அவன் சொன்னதும் அனுஷா திடீரென தீபனின் கும்பிட்ட கைகளை தனது கைகளால் இறுக்கி பிடித்து; " என்ன பேச்சு தீபன்? நானும் யூனிவர்சிட்டி பொண்ணு தானே. எனக்கு தெரியாத பகிடிகளா? வெல்கம் ஹோம் தீபன். " என்று அவனை அன்போடு கட்டி பிடித்து அவன் இரண்டு கன்னங்களிலும் மாறிமாறி அன்போடு முத்தங்கள் கொடுத்தாள்.
அப்பொழுது அனுஷாவின் மார்புகள் வேகமாய் உயர்ந்து தாழ்ந்து பெருமூச்சை வெளிப்படுத்த மெல்லிய முந்தானையின் மறைவில் துருத்திய முலைகளை தீபன் தன் விழிகளால் வருடியபடி,
தன்னை கட்டிப் பிடித்த அனுஷாவை அப்படியே வைத்த கண் வாங்காமல் மேலும் கிழும் பார்வையால் அவளை அலசினான்.
தீபன் முகத்துலதான் எவ்வளவு சந்தோசம்... அவனின் இமைகள் விரிந்து இமைக்காமல்... ஒருவித காதலோடு... காமத்தோடு அனுஷாவின் முக உணர்வுகளை விழுங்கியபடி பார்த்து கொண்டிருந்தான். அதுவும் என் கண் முன்னால்.
அனுஷா அவனை நெருங்கி நின்றிருக்க அவளின் இடது கை அவனின் வலது தொள்பட்டையுடன் உரசிக்கொண்டிருக்க, அவளின் மெல்லிய முந்தானையின் மறைவில் இடது முலை அதன் முழு பரிமாணத்தை அவனின் கண்களுக்கு விருந்தாக்கிக் கொண்டிருக்க, தீபன் தன் முகத்தை அதிக நேரம் பார்ப்பதை தவிர்க்க விரும்பி., என் பக்கமே பார்வையை திருப்பினாள்.
அவளின் பார்வை உணர்ந்த நான் தீபனிடம்; ஏன்டா தீபன் உன் அறைக்கு போகலாமா? என்று கேட்டேன்.
தீபனும்; " ஓம் அண்ணா போகலாம். எனக்கு சரியாக பசிக்கிறது, " என்றான்.
" சரி வா. குளிச்சிட்டு லுங்கியை மாத்திக்கிட்டு வா சாப்பிடலாம். என்று இருவரும் எதனாலோ கவர பட்டிருக்கிறார்கள் என்று. எனக்கும் அது பிடித்துப்போய் இருந்தது. பொறுத்திருந்து பாப்போம் எது வரைக்கும் போகிறது என்று.
அவளும் பெண்தானே. ஆண்களுக்கு தனது கவர்ச்சியை காட்ட எந்த பெண் தான் விரும்ப மாட்டாள்? இதை எப்படி நான் தப்பாக எடுத்துக் கொள்வது?
சாயந்தரமானது. என் தம்பி தீபனும் வந்து சேர்ந்தான். வாசலில் என்னை கட்டிப்பிடித்து எனது இரண்டு கன்னங்களில் பாசத்தில் முத்தமிட்டான். எப்படி சுகமாக இருக்கிறீங்களா என கேட்டான். தீபன் என்னை பாசத்துடன் முத்தமிட்டதை அனுஷா பக்கத்தில் இருந்து புன்னகையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
பின்னர் தீபன் என்னை விட்டு, தனது பார்வையை அனுஷா பக்கம் திருப்பி; " அண்ணா யார் இந்த தங்கச் சிலை அண்ணா? " என்று ஆச்சரியத்துடன் கேட்டான்.
" தெரியாது உனக்கு? " என்று நானும் அவனுக்கு பகிடி விட்டேன்.
" உண்மையில் தெரியாது அண்ணா. யார் இந்த புதுப் பொண்ணு? எனக்கு யாரையாவது கலியாணம் பேசுறிங்களா? " என்று குறும்பாக கேட்டான் தீபன்.
ஆமாண்டா உனக்கு இந்தப் பெண்ணை தான் பேசி வைச்சிருக்கிறோம், பிடிச்சிருக்கா இவளை? " என்று அனுஷாவை குறும்புடன் பார்த்துக் தீபனிடம் கேட்டேன்.
இவ்வளவு நேரமும் சிரித்துக்கொண்டிருந்த அனுஷாவுக்கு கோபம் பொதுக் கொண்டு வந்தது. அவள் முகத்தை கடுகடுப்பாக வைத்துக் கொண்டு; அண்ணனும் தம்பியும் நல்ல கோமாளிகள் தான். ஏன் நான் தான் உங்க மனைவி என்று தம்பிக்கு சொல்லி வைக்க விருப்பமில்லை? " என்றாள் என்னை கடுகடுப்புடன் பார்த்தபடி.
தீபனுக்கு அவளின் சங்கடம் புரிய; சாரி அண்ணி. யூனிவர்சிட்டி பழக்கம் ஜோக் அடிப்பது. மன்னிச்சிடுங்க அண்ணி, " என்று அவளை பார்த்து கையெடுத்து கும்பிட்டான்.
மன்னிச்சிடுகள் என்று அவன் சொன்னதும் அனுஷா திடீரென தீபனின் கும்பிட்ட கைகளை தனது கைகளால் இறுக்கி பிடித்து; " என்ன பேச்சு தீபன்? நானும் யூனிவர்சிட்டி பொண்ணு தானே. எனக்கு தெரியாத பகிடிகளா? வெல்கம் ஹோம் தீபன். " என்று அவனை அன்போடு கட்டி பிடித்து அவன் இரண்டு கன்னங்களிலும் மாறிமாறி அன்போடு முத்தங்கள் கொடுத்தாள்.
அப்பொழுது அனுஷாவின் மார்புகள் வேகமாய் உயர்ந்து தாழ்ந்து பெருமூச்சை வெளிப்படுத்த மெல்லிய முந்தானையின் மறைவில் துருத்திய முலைகளை தீபன் தன் விழிகளால் வருடியபடி,
தன்னை கட்டிப் பிடித்த அனுஷாவை அப்படியே வைத்த கண் வாங்காமல் மேலும் கிழும் பார்வையால் அவளை அலசினான்.
தீபன் முகத்துலதான் எவ்வளவு சந்தோசம்... அவனின் இமைகள் விரிந்து இமைக்காமல்... ஒருவித காதலோடு... காமத்தோடு அனுஷாவின் முக உணர்வுகளை விழுங்கியபடி பார்த்து கொண்டிருந்தான். அதுவும் என் கண் முன்னால்.
அனுஷா அவனை நெருங்கி நின்றிருக்க அவளின் இடது கை அவனின் வலது தொள்பட்டையுடன் உரசிக்கொண்டிருக்க, அவளின் மெல்லிய முந்தானையின் மறைவில் இடது முலை அதன் முழு பரிமாணத்தை அவனின் கண்களுக்கு விருந்தாக்கிக் கொண்டிருக்க, தீபன் தன் முகத்தை அதிக நேரம் பார்ப்பதை தவிர்க்க விரும்பி., என் பக்கமே பார்வையை திருப்பினாள்.
அவளின் பார்வை உணர்ந்த நான் தீபனிடம்; ஏன்டா தீபன் உன் அறைக்கு போகலாமா? என்று கேட்டேன்.
தீபனும்; " ஓம் அண்ணா போகலாம். எனக்கு சரியாக பசிக்கிறது, " என்றான்.
" சரி வா. குளிச்சிட்டு லுங்கியை மாத்திக்கிட்டு வா சாப்பிடலாம். என்று இருவரும் எதனாலோ கவர பட்டிருக்கிறார்கள் என்று. எனக்கும் அது பிடித்துப்போய் இருந்தது. பொறுத்திருந்து பாப்போம் எது வரைக்கும் போகிறது என்று.