Adultery ஜாதிமல்லி (Completed - நிறைவு )

[game40it]

பிரபு அவன் பெட்டிகளை அவன் வீட்டில் வைத்து விட்டு , பின்னர் பக்கத்து ஊரில் உள்ள மருத்துவமனைக்கு அவன் தந்தையைப் பார்க்க சென்றிருக்க வேண்டும். அங்கே போக சுமார் 40 நிமிடங்களுக்கு மேல் எடுத்திருக்கும், ஆனால் இப்போது எல்லாம் மாறிவிட்டது. காலை 10 மணியளவில் உடல் அவனது வீட்டுக்கு கொண்டு வந்துகுவிடுவார்கள் என்று எதிர்பார்க்கப்படுவதால் அவனை வீட்டில் தங்குமாறு சொல்லிவிட்டார்கள். ஆம், அவனது தந்தை இப்போது வெறும் ‘உடல்’ மட்டுமே. ஊர் மக்களிடம் அதிக மரியாதையை கொண்ட, உணர்ச்சிகள் உள்ள மனிதர் கிடையாது. அவன் தந்தையின் அகால மரணத்திற்கு அவன்தான் காரணம் என்று பிரபு நொந்து போனான். அவ்வறது ஒரே மகன் இத்தகைய அருவருப்பான நடத்தையில் ஈடுபடுவதைப் பார்த்தால் அது அவரை எப்படி வேதனை மற்றும் காயப்படுத்தியிருக்க வேண்டும்.

 
அவர் ஊரில் மிகவும் மதிக்கப்பட்டார், அவர் கல்வி மற்றும் ஆசிரியராக இருந்ததால் மட்டுமல்லாமல், அவரையோடிய பண்பும், ஒழுக்கமும் மிக முக்கிய காரணம். அவர் மகன், வேறொரு ஆணின் மனைவியுடன் உடலுறவில் ஈடுபடுவது அவர் நேரில் பார்த்தது உண்மையில் அவருக்கு மிகவும் வேதனையாக இருந்திருக்க வேண்டும், அதுவும் அவர் மிகவும் மதிக்கும் நபரின் மனைவியுடன் அந்த தீய செயலை செய்திருக்கன் என்றபோது. அவனை மீண்டும் இங்கே வரக்கூடாது என்று தடை செய்தது  அவன்  தந்தையின் மனதில் உள்ள வேதனையைத் தணிக்கவில்லை என்று பிரபு நினைத்தான். அவர் சொந்த இரத்தமும் சத்தியம் கொண்ட அவர் ஒரே மகன்  அத்தகைய மோசமான தன்மையைக் கொண்டிருக்கும் செயலில் ஈடுபட்டதை அவரால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. இது அவன்  தந்தையின் மனசாட்சியை ரொம்ப பாதித்து அவரது உடல்நலத்தில் இந்த விரைவான வீழ்ச்சியை ஏற்படுத்தி விட்டது.
 
எனது தந்தையின் வாழ்க்கையை குறைந்தது பத்து வருடங்களையாவது என் செயல் எடுத்து விட்டது. அப்படி இருந்து, அவரை இங்கே பார்க்கும் வரும் பயணத்தில், எந்த செயல்கள் இந்த மரணத்துக்கு காரணமாக இருந்ததோ, அதை பற்றி தான் நான் நினைத்து கொண்டு வந்தேன் என்று மனகுமாரலுடன் பிரபு நினைத்தான். வெறும் மாமிசம் இன்பந் கொடுக்கும் இந்த பாவ செயலில் நான் ஏன் இவ்வளவு பலவீனமாக இருக்கிறேன் என்று அழுதான்.
 
இறுதிச் சடங்கிற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்ய நண்பர்கள் மற்றும் உறவினர்கள் உதவுவதால் வீடு பிஸியாக இருந்தது. அவர்கள் இரங்கலைத் தெரிவிக்க அவனுடன் பேசுவதைத் தவிர, அவர்கள் வேற எந்தவிதமான விஷயத்திலும் அவனை தொந்தரவு செய்யவில்லை.  தனிமையில் அவன் தந்தையின் மரணத்தின் துக்கத்தில் இருக்க அவனுக்கு இடம் கொடுக்க அவர்கள் விரும்பினார்கள். அவன் தங்கை, அவள் கணவன் மற்றும் அவன் தாய் வீட்டிற்கு திரும்பி வந்த போது அவன் தாய் மற்றும் தங்கை அவனை ஓடி வந்து கட்டிப்பிடித்து கதறி அழு துவங்கினார்கள்.  தனது அன்பான கணவரின் மரணத்தால் அவரது 32 வருடம் மகிழ்ச்சியும் அன்பும் நிறைந்த இல்லற வாழ்கை இப்போது முடிந்துவிட்டதே என்று பிரபுவின் தாயார் கலக்கமடைந்தாங்க. 
 
உன் அப்பாவின் இறந்த உடலைப் பார்க்க தான் நீ  கடைசியிலவந்திருக்கியடா… .ஹூஹ்… .பிரபு அம்மா அழுதார், நீ இல்லை என்ற குறை அவ்வாறு எவ்வளவு  பாதித்தது என்று உனக்கு தெரியாது.”
 
“அண்ணா நீ ஏன் முதலிலேயே வரவில்லை, அப்பா உடலை உடலைப் பார்க்க தான் வந்தியா?” என்று பிரபுவின் தங்கை வேதனையுடன் அழுதாள்.
 
அவள் கன்னங்களில் இருந்து கண்ணீர் பிரபு நெஞ்சை நனைத்த போது  பிரபுவால் எதுவும் சொல்ல முடியவில்லை. அவர்களுடைய அன்பான தந்தையின்  இந்த மரணத்திற்கு அவன் தான் காரணம் என்று அவளிடம் எப்படி சொல்ல முடியும்.
 
அவன் தந்தையின் உடல் வீட்டிற்கு திரும்பி கொண்டு வந்த போது  கட்டுப்படுத்த முடியாத கண்ணீரின் மற்றொரு பெரிய சோக கலக்கம் ஏற்பட்டது.  இதற்க்கு முன்பு கடைசியாக இந்த வீட்டில் இந்த அளவு ஆட்கள் கூடிவந்திருன்தது அவன் தன்கையில் திருமணத்தின் மகிழ்ச்சியான கொண்டாட்டத்துக்காக. இன்று இந்த வீட்டு ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் சூழ்ந்து இருக்க  அன்று நடந்த ஒரு சம்பவத்துக்கு நேரடி தொடர்பு இருக்கு என்று பிரபு சந்தேகப்பட்டான். இதற்குப் பிறகு தானே சரவணன் மாரிமுத்து அம்மாவை உதவியாக  மீராவுடன் இருக்க வீட்டிற்கு அழைத்து வந்தான். அதனால் தானே அவன் காமத்தைத் தணிக்க அவன் மீராவை வெளியே கெஞ்சி வற்புறுத்தி வரவைக்க வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. அவன் அவ்வாறு செய்யாவிட்டால், அவன் தந்தை அவனையும் மீராவையும் அந்த நிலையில் பார்த்திருக்க வாய்ப்பு ஏற்பட்டிருக்காது.
 
அதனால், அந்த கிழவியை வீட்டிற்கு கொண்டு வருவதற்கு முன்பு சரவணன் எதோ ஒன்று பார்த்திருக்க வேண்டும். அந்த நேரத்தில் சரவணன் இப்படி ஒரு முடிவு எடுக்க வேண்டிய நிலைக்கு இரண்டு விஷயங்கள் மட்டுமே நடந்தன. ஒன்று, அவனும் மீராவும் இந்த வீட்டின் பின்னால் உள்ள பழைய வீட்டில் ஒருவருக்கொருவர் இருக்க தழுவி கொண்டு முத்தமிட்டு கொண்டது அவர்கள் காம உறுப்புகளை வருடி ஒருவருக்கு ஒருவர் இன்பம் பரிமாறிக்கொண்டது. இரண்டாவது அவன் தங்கையின் திருமணத்திற்குப் பிறகு மூன்றாம் நாளில் அவன் தனது கள்ள காதலியுடன் உல்லாசமாக புணர, சரவணனின் வீட்டிற்கு முழு வீரியத்துடன் சென்றது.
 
சரவணன் சந்தேக படுகிறான் என்ற அச்சம் வர அவர்கள் அப்போது சில நாட்களுக்கு அவர்கள் கள்ள இன்பம் அனுபவிக்கவில்லை. அதனால் அன்று அவர்கள் வீட்டின் பின்புறத்தில் ஈடுபட்டிருந்த சிறிய காம சேட்டைகள் அவர்களின் பாலியல் பசியைத் தூண்டுவதற்கு மட்டுமே உதவியது.  இந்த ஆர்வத்துடன் அவன் மீரா வீட்டுக்கு வர, அன்று காலை அவர்கள் இரண்டு முறை மிகவும் மோகம்கொண்டு ஓழ்த்தார்கள். தற்காலிக பிரிவால் தூண்டப்பட்ட ஆசைகள் தணிக்க, ஆவேசமான புணர்ச்சி, மிகவும்  உணர்ச்சிவசபட செய்து ரொம்ப திருப்திகரமாக இருந்தது.
 
அவன் கொண்ட வெறியில், மீரா, "ஆஹ் .. எரும இப்படி குத்து குத்துற, மெதுவாடா செல்லம்," என்று திட்டி கெஞ்சுவது கூட பிரபுவுக்கு ஞாபகம் வந்தது.
 
பிரபு தீர்மானித்தான் இந்த இரண்டு சம்பவங்களில் ஒன்றை சரவணன் பார்த்திருக்க வேண்டும் என்று. (பிரபு யூகித்தது சரி தான் அனால் சரவணன் இரண்டில் ஒன்றை மட்டும் பார்க்கவில்லை, அவன் இரண்டையும் பார்த்துவிட்டான்.) அன்று மதிய உணவுக்கு சரவணன் வீட்டிற்கு வரவில்லை என்று மீரா அவனிடம் கூறியிருந்தாள் அனால் இருவரும் அதற்க்கு அப்போது முக்கியத்துவம் கொடுக்கவில்லை. அவர்கள் தொலைபேசியில் பரிமாறி கொண்டது, அவர்களில் இன்ப காட்டில் விளையாட்டை பற்றி. அவளுடைய படுக்கையறையை சுத்தம் செய்வதற்கும், அவர்கள் காதல் செய்த்து கறைபட்ட பெட்ஷீட்களை மாற்றுவதற்கும் அரை மணி நேரத்திற்கும் மேலாக செலவிட்டதாக அவள் அவனிடம் கூறியிருந்தாள்.
 
அந்த நேரத்தில், கசக்கப்பட்ட பெட்ஷீட்டில் நொறுக்கப்பட்ட மற்றும் சிதறிய ஜாதிமல்லி பூக்களைப் பார்த்தபோது, அவர்களின் உடல்கள் படுக்கையில் எவ்வளவு தீவிரமாக இப்படியும் அப்படியும் உருண்டது  என்று நினைத்து புன்னகைத்ததாக அவள் அவனிடம் சொன்னாள்.
 
இதை கேட்ட பிரபுவுக்கு மீண்டும் மூட் வந்தது. சரவணன் வேற மதியும்வரவில்லை, அப்படி என்றால் அவனுக்கு கடையில் நிறைய வேலை இருந்து அங்கேயே மத்திய உணவு சாப்பிட்டு இருப்பான். இனி இரவு தான் வீட்டுக்கு வருவான். அவள் பிள்ளைகள் வீடு திரும்ப இன்னும் ஒரு மணி நேரத்துக்கு மேல் அப்போது இருந்தது. விறைத்த சுன்னியோடு விரைவாக அவள் வீட்டுக்கு வந்தான். மீராவுக்கு ரொம்ப ஆச்சிரியமாக அப்போது இருந்தது.
 
"என்ன டா காலையில் தானே செய்தோம், வேணாம் டா," என்று கெஞ்சினாள் அனால் அவன் விடவில்லை.
 
மீண்டும் ஒரு ரவுண்டு, அனால் மீரா மீண்டும் பெட்ஷீட் மற்ற முடியாது என்று அவர்கள் இருவரும் முழு நிர்வாணமாக அவள் ஹாலில் நின்றபடியே புணர்ந்தார்கள். அவள் ஒரு காலை முட்டியின் கீழ் கையில் தாங்கி பிடித்தபடி அவள் உடல் சுவரில் சாய்ந்து இருக்க நின்றபடியே ஒத்தார்கள். அதுதான் முதல் முறையாக நின்றபடி செக்ஸ் செய்யும் அனுபவம் மீராவுக்கு.
 
"பாவி, என்னை மறுபடியும் குளிக்க வெச்சிட்டியே, இது மூன்றாவது முறை இன்று குளிக்கிறேன்," என்று அன்பு புன்னைகையோடு மீரா அவனை அன்று திட்டினாள்.
 
எல்லாத்துக்கும் முற்றுப்புள்ளி வைப்பது போல அதே இரவில் சரவணன் அந்த கிழவியை வீட்டிற்கு அழைத்து வந்தான். அந்த நேரத்தில் அவனது காமம் மட்டுமே பிரபுவுக்கு முக்கியமாக இருந்தது, அவன் தற்செயலாக இது எல்லாம் நடக்குது என்று முட்டாள்தனமாக நிராகரித்தான்.  அது மட்டும் இல்லை இது ஒரு தற்செயல் நிகழ்வு, அதற்கு மேல் ஒன்றும் இல்லை என்று அவன் மீராவுக்கு வேற சமாதானம் சொன்னான். இப்போது தான் அவன் தனது மூளையை உபயோகித்து அல்ல, மாறாக அவன் விறைத்த சுன்னியோடு யோசித்துக்கொண்டிருன்ததை உணர்ந்தான்.
 
ஏதோ பிரச்சனை வந்துவிட்டது என்று அவன் உணர்ந்திருக்க வேண்டும். இன்னொரு காரணம் அவர் உணர தவறியது, சரவணனின் நடத்தையால். சரவணா செயல் முடுக்கக்குறை அவனை எல்லாம் சரியாக போகுது  என்ற தவறான முடிவுக்கு அவனை தள்ளியது. பிரபுவைப் பொருத்தவரை, எந்தவொரு ஆணும் தனது மனைவியை வேறொரு ஆணுடன் கள்ள பாலியல் உறவில் ஈடுபடுவதை பார்த்திருந்தால், ஒரு பெரிய பூகம்பம், ஏன் அநேகமாக வன்முறையும் சேர்ந்து நடந்திருக்கும் என்று நினைத்தான்.  இந்த மாதிரியக எதுவும் நடக்கவில்லை என்பது அவர்களின் விவகாரம் இன்னும் ரகசியம்மாக  இருக்கு என்று தவறாக அவனை சிந்திக்க வைத்தது. அவன் மனைவி இன்னொரு ஆணிடம் சோரம் போவதை கண்டு எந்தவொரு மனிதனும் இவ்வளவு கண்ணியமாகவும் கட்டுப்பாடாகவும் நடந்து கொள்வான் என்று அவன் கொஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கவில்லை.
 
இப்போது எல்லாம் நடந்து முடிந்துவிட்டது. இதில் ஒரு நல்ல விஷயம் என்னவென்றால், சரவணன் அவளது துரோகத்தை பற்றி தெரியும் என்று மீராவுக்கு கடைசி வரை தெரியாது. அது அவளுக்குத் தெரிந்திருந்தால் அவளுடைய எதிர்வினை எப்படி இருக்கும் என்று கணிக்க முடியாதது.
 
எப்படியிருந்தாலும், சரவணனும் மீராவும் மரியாதை செலுத்த வரும்போது, இப்போது அவன் எப்படி நடந்துகொள்வதில் அவன் மிகவும் கவனமாக இருக்க வேண்டும். உண்மையில் அவன் எப்படி நடந்துகொள்வான், அவன் உணர்ச்சி எப்படி இருக்கும் என்று அவனுக்கு தெரியவில்லை. அவர்கள் வந்தபோது தான் அவனுக்கு அது நிச்சயமாக தெரியும். அவன் எதிர்த்தனை எப்படி இருக்கும் என்று அவன் கண்டுபிடிக்க அவன் நீண்ட நேரம் காத்திருக்க தேவை இல்லை.
 
பிரபுவின் தாயும் அவனது சகோதரியும் பிரபுவின் மனைவியுடன் சவப்பெட்டியின் அருகில் அமர்ந்திருந்தனர். பிரபுவின் கண்ணீர் இப்போது ஓரளவு வறண்டுவிட்டாலும் அவர்களால் இன்னும் கண்ணீரைக் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. அந்த இடத்தை சேர்ந்த வயதான பெண்கள் வேற சுற்றி உட்கார்ந்து இருந்து ஒப்பாரி விட்டுக்கொண்டு இருந்தார்கள். இது அங்கே உள்ள வழக்கம். பிரபு வீட்டின் நுழைவாயிலுக்கு அருகில் ஒரு நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தான். அவன் தங்கையின் கணவன் அவனுக்கு  அருகில் அமர்ந்திருந்தான்.
 
அப்போது ஒரு கார் வந்து அவன் கேட்டுக்கு வெளியே நின்றது. பிரபுவின் இதயம் ஒரு சலசலப்பைக் கொடுத்தது. அது சரவணனின் கார். டிரைவரின் பக்கத்திலுள்ள கதவு முதலில் திறக்கப்பட்டது, அதிலிருந்து சரவணன் முதலில் இரங்கினான். அவனை பார்க்கும் போது கிட்டத்தட்ட முன்பு இருந்துது போல தான் இருந்தான். மற்ற கதவு திறந்தவுடன் அவன் இதயம் ஒரு நொடி நின்றது. அவர்கள் வீட்டை நோக்கி நடப்பதை பிரபு பார்த்தான். அவன் அறியாமலேயே தனது நாற்காலியை ஒரு அடி பின்னால் நகர்த்தினான், அவன் எதோ நிழல்களுக்குள் மறைந்து கொள்ள விரும்புவதைப் போல.
 
அவர்கள் உள்ளே செல்லும்போது அவர்கள் அவனை கவனிக்கவில்லை. சவப்பெட்டிக்கு நேராக நடந்தது சென்றன. சரவணன் பிரபுவின் தந்தையைச் ஒரு மாலை அவன் மரியாதை செலுத்துவதற்க வைத்தான்.
 
"அப்பாவைப் பாரு ஐயா, நான் அவரை நான் இனி மீண்டும் பார்க்கப் போவதில்லை, ”என்று பிரபுவின் தாய் சரவனைக் கட்டிப்பிடித்து அழுதார்.
 
சரவணன் அவர்களுக்கு ஆறுதல் சொன்னான். மீரா பிரபுவின் சகோதரியை அணைத்தபடி ஆறுதல் சொல்லி இருந்தாள்.
 
“பிரபு எங்கே?” சரவணன் கேட்டான்.
 
பிரபுவின் தாய் அவனை சரவணனிடம் சுட்டிக்காட்டினார். இதைக் கேட்ட மீராவும் அவள் சுட்டிக்காட்டும் திசையில் பார்த்தாள். கண்கள் தனது பழைய ரகசிய காதலனைத் தேடியதால் மீராவின் இதயம் படபடக்க  தொடங்கியது. சரவணன் பிரபு இருக்கும் இடத்துக்கு நடந்து சென்றான், அவனருகில் உட்கார ஒரு நாற்காலியை இழுத்தான்.
 
"உன் இழப்புக்கு என் ஆழ்ந்த வருத்தங்கள் பிரபு, போக வேண்டிய வயசா இது. அவர் இன்னும் சில வருடங்கள் இருப்பார் என்று நான் எதிர்பார்த்தேன்."
 
நன்றி, சரவணா. வந்ததற்கு நன்றி."
 
"நீ அதைச் சொல்ல வேண்டியதில்லை, நான் எப்படி வராமல் இருப்பேன், அவருக்கு மரியாதை செய்வது ஏன் கடமை.”
 
"சரவணா, இது பாப்பு கணவர், திருமணத்தின் போது நீ அவரை சந்தித்த."
 
“ஆமாம், எனக்கு அவரை நினைவிருக்கு. இந்த சோகமான சந்தர்ப்பத்தில் நாங்கள் மீண்டும் சந்திப்பது தான் துரதிர்ஷ்டம், என்ன செய்வது.”
 
மூன்று ஆண்கள் பொதுவாக சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். பிரபு சரவணனிடம் பல விஷயங்களை பேச விரும்பினான், குறிப்பாக மன்னிப்பு கேட்கவும் மற்றும்  திரும்பி வரமாட்டேன் என்ற வாக்குறுதியை மீறுவதற்கான காரணத்தை கூறவும். ஆனால் அவனது மச்சான் அங்கு இருந்ததால் அவனால் அவ்வாறு செய்ய முடியவில்லை. எல்லா இறுதிச் சடங்குகளும் முடிந்தபின் தனியாக பேச  நேரம் கிடைக்கும் என்று பிரபு நினைத்தான்.
 
மீராவின் திசையில் ஒரு நொடி கூட பார்க்காமல் அவன் மிகவும் கவனமாக இருந்தான். அவனைப் பார்ப்பதைத் தவிர்ப்பதற்காக அவள் அவ்வாறே செய்கிறாளா அல்லது அவள் என்னைப் பார்த்து இரகசியமாக பார்வையைத் திருடுவாளா என்று பிரபு ஆச்சரியப்பட்டாள். மீறவும் இதே போல தான் என்னை பார்ப்பதை தவிர்ப்பாளோ, அல்லது திருட்டு தனமாக என்னை பார்ப்பாளோ, என்று பிரபு யோசித்தான்.
 
இதே ஹாலில் முன்பு கடைசியாக அவர்கள் ரகசியமாக கண் தொடர்பு விளையாட்டில் ஈடுபாடு போது மிகவும் வித்தியாசமான சூழ்நிலை நிலவியது. இன்று போலவே அன்றும் ஹாலில் ஏராளமானோர் இருந்தனர், ஆனால் மீராவும் பிரபுவும் ஒருவருக்கொருவர் கண்கள் மட்டுமே இருந்தது.  இன்று போலவே இந்த அறையில் ஏராளமானோர் இருந்தனர், வித்தியாசம் என்னவென்றால் இது இப்போது காலை நேரம், அது அன்று மாலையில் நடந்தது. ஆமாம், மாலை, ரொமான்ஸுக்கு மிகவும் பொருத்தமான நேரம் மற்றும் இல்லாமல் ரகசியமான கள்ள காதலுக்கும் கூட. அவர்களின் கண்கள் சில விநாடிகள் சந்திக்கும் போது ஒரு ரகசிய புன்னகை பரிமாறிக்கொள்ளப்படும். அவளுடைய நாணமும், ஆசையும், அவனது தைரியமான காமம்.
 
அவன் கண்கள் அவள் உடல் மேல் மேயும், அவளது இடுப்பின் வெற்று வளைவையும், ஓரளவுக்கு வெளிப்படும் அவள் மென்மையான வெளிர் வயிற்றையும் தைரியமாகப் ரசிக்கும். அவள் கண்களுக்கு தெரிந்த அவளின் கவர்ச்சி அழகு, சேலையால் அவனிடமிருந்து மறைப்பது போல் அவள் இழுப்பாள், ஆனால் மீண்டும் அதை சற்று நேரத்துக்கு பிறகு விட்டு அவன் கண்களுக்கு விருந்து கொடுப்பாள்.
 
சில சமயம் அவளின் உடலின் பக்கவாட்டு பார்வை கிடைக்கும் போது, அவன் கண்கள் அவளது ப்ரா மற்றும் இறுக்கமான ரவிக்கைகளின் எல்லைக்குள் அவளது பெரிய மார்பகம் திமிறி கஷ்டப்படுவதைப் பார்த்து வியக்கும்.  அப்போது அவன் உதடுகளை நக்கி அவளை வெட்கப்படுவான், ஆனால் அதே நேரத்தில் உற்சாகத்தின் நடுக்கம் அவள் உடலில் கடந்து செல்லும். பிரபு மீராவின் காமத்தை இப்படி தூண்டிவிட்டதால், அவர்கள் வீட்டின் பின்னால் ரகசியமாக சந்தித்து , அவர்கள் முத்தமிடத் தொடங்குவதற்கு முன்பே அவளுடைய பெண்மை ஏற்கனவே ஈரமாக இருந்தது.
 
அனால் இப்போது இந்த ஹாலில் எல்லோரும் மிகவும் சோகமான சூழ்நிலையில் இருந்தார்கள். இந்த இடத்தில் இப்போது பாலியல் ஆசைக்கு இடமில்லை. அந்த ஆசையால் தான் இப்படி ஒரு சோக நிலை உருவவவதற்கு காரணம். இருப்பினும், மனிதர்கள் இயல்பாகவே இந்த செக்ஸ் விஷயத்தில் பலவீனமாக உள்ளவர்கள். இனப்பெருக்கம் செய்ய வேண்டிய அவசியத்தால் இயற்க்கை பாலினம் உள்ளுணர்வை வலுவாக உருவாக்கி இருக்கு. உயிர்வாழ்வதற்கான உள்ளுணர்வுக்குப் பிறகு இரண்டாவது வலுவான உள்ளுணர்வு. அதனால் தான் மனிதனால் தப்பு என்று தெரிந்த போதும் ஆசைகளை கட்டுப்படுத்துவது கடினமாக இருக்கு.
 
இருவருக்கும் உள்ளாந்த மறைந்திருக்கிற பாலியல் ஆசைகள் இருந்தது. அவர்கள் கள்ள உறவு வெகு நாட்களுக்கு நீடிக்கவில்லை. அதனால் அதன் பரபரப்பு, புதிய தன்மை எல்லாம் முடிவத்துக்கு முன் அவர்கள் உறவு திரிரென்று முடிந்தது. அதுவே நீடித்திருந்தால், கொஞ்சம் வழக்கம் ஆகிவிடும், கிளுகிளுப்பு குறையும், முன்பு போல் உடலுறவு அவ்வளவு அற்புதமாக இருப்பது போல தோன்றது. அனால் திடிரென்று முடிந்ததால் அதின் இன்பங்கள் மட்டும் பசுமையாக நினைவில் இருந்தது.
 
அவர்கள் ஒன்றாக இருந்த நேரம் எவ்வளவு மகிழ்ச்சியாகவும் சுவையாகவும் இருந்தது என்பது மட்டுமே அவர்களின் மனதில் இருந்தது அந்த உறவை மறக்க முடியாம செய்தது. மீண்டும் ஒரு வாய்ப்பு எழுந்தால், காமத்தின் நெருப்பை எதிர்க்க ஒரு வலுவான மனநிலை தேவைப்படும். அது அவர்களுக்கு இருக்குதா என்பது தான் கேள்வி.
 
சில சடங்குகளைச் செய்ய வேண்டியிருந்ததால் பிரபு அழைக்கப்பட்டான். அதற்காக அவன் தனது தந்தையின் உடலுக்கு அருகில் செல்ல வேண்டியிருந்தது. மீரா இன்னும் பிரபுவின் தங்கையுடன் அங்கேயே அமர்ந்திருந்தாள். அவள் அருகில் உட்கார்ந்திருக்கும் பிரபுவின் மனைவியை சற்று எரிச்சல் மற்றும் பொறாமையுடன் பார்த்தாள். அவளும் அழகாக தான் இருந்தாள் என்பதைக் கண்டு அவளுக்கு கலக்கமாக இருந்தது.
 
சரவணன் அவனை பார்த்துக் கொண்டிருப்பதை பிரபு அறிந்திருந்தான்… மேலும் அதோடு  மீராவையும் தான்.  அவள், இவ்வளவு நெருக்கமா உட்கார்ந்து இருக்காளே, நான் எப்படி அவளைப் பார்ப்பதை தவிர்க்க போகிறேன் என்று பிரபு நினைத்தான், ஆனால் நான் என் ஆசையை எதிர்க்க வேண்டும், என்று பிரபு உறுதியாக இருந்தான்.
 
மீரா ஒரு வித உற்சாகத்தை உணர்ந்தாள், அவள் தலையை உயர்த்தாமல் கண்களை மட்டும் உயர்த்தி அவனைப் பார்த்தாள். அவன் இடுப்பில் வெறும் வேஷ்டி மட்டும் அணினிருந்து உடையற்ற மேல் உடலுடன் இருந்தான். மீராவுக்கு மிகவும் பரிச்சயமான ஒரு உடல். அவளுடைய விரல்கள் அந்த உடலின் மேல் வருடி இருக்கு. அவள் அந்த உடலை முத்தமிட்டு, அவனை இன்பத்தில் சிலிர்க்க வைத்திருக்காள்.
 
அவளது உடல் அந்த உடலின் எடைக்கு கீழ் பல முறை ஆவல் விருப்பத்தோடு நசுக்கப்பட்டிருந்தது. அவளது பற்களாலும், நகங்களாலும் அந்த உடல் எனக்கு சொந்தமானது என்று சொல்வது போல  தின் மேல் தன் தடயத்தை விட்டு சென்றிருக்கு ஆனால் இப்போது அது உண்மையில் வேறு ஒருவருக்கு சொந்தமான உடல். அவள் பற்களும், நகங்களும் அவன் இப்போது தனக்கு சொந்தம் என்று தடயம் செய்திருக்குமோ. அவள் கண்கள் அவன் உடல் மேல் மேய்ந்தது. அப்படி எதுவும் தென்படவில்லை என்று மகிழ்ந்தாள்.
 
அவன் உண்மையில் அவளுடன் மிகவும் நெருக்கமாக நிற்க வேண்டியிருன்தான். ஆஹ்ஹ்.. அவனுடைய உடலின் பழக்கமான ஆண்பால் வாசனை, அவளுக்கு அது நன்றாகவே தெரியும். அவர்களைச் சுற்றி ஏராளமானோர் இருந்தனர், ஆனால் அதே நேரத்தில் அவர்கள் இருவர் மட்டுமே இங்கே இருப்பது போல் மீராவுக்கு இருந்தது.  சில நொடிகள் கூட என்னைப் பார்க்க முயற்சிக்கவில்லை என்ற சோகமாக மீரா நினைத்தாள். என்னை பார்க்க கூட அவனுக்கு ஆசை இல்லையா? அதனால்தான் அவன் என்னிடம் எதுவும் சொல்லாமல் போனான்னா?
 
அவனுக்கு என்னிடமிருந்து அவன் விரும்பிய அனைத்தையும் பெற்றிருந்தால், அவனுக்கு நான் சலித்து போய்விட்டேன்னா? இல்லை அது சாத்தியமில்லை. அந்த கடைசி நாளில் கூட அவன் என்னிடம் என்ன சொன்னான் ???
 
ஆமாம், ‘உன் பசி அடங்கிருச்சின்னா சொல்லு, நான் உன்னை விட்டுருறேன்.'
 
என்னை எத்தனையோ வாட்டி அனுபவிச்சிட்டு இன்னும் உன் பசி அடங்களையா என்று அவள் கேட்ட கேள்விக்கு பிரபுவின் பதில் அது. அப்படி என்றால் பிரபுவின் என் மேல் உள்ள பசி இன்னும் திருப்தி அடங்கவில்லை என்று தானே அர்த்தம், என்று பழையதையை மீரா நினைவு கூர்ந்தாள். அனால் இப்போது அவன் என்னை புறக்கணிக்கிறான். என்னை கண்டுகொள்ளவில்லை. நான் அவனைச் சந்தித்து அதற்கான காரணத்தைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும். ஆனால் எப்படி?
 
பெரியவர்கள் செய்யச் சொன்ன சடங்கை பிரபு செய்து கொண்டிருந்தான்.  அதற்காக சவப்பெட்டியைச் சுற்றி அமர்ந்திருப்பவர்கள் சற்று பின்னால் செல்ல வேண்டியிருந்தது. பிரபு அப்போது கொஞ்சம் நிமிர்த்து சுற்றி பார்க்க நேர்ந்தது. ஓரிரு வினாடிகளுக்கு பிரபு மற்றும் மீராவின் கண்கள் சந்தித்தன.  அவர்கள் கண்களுக்கு இடையே ஒரு மின்சாரம் கடந்து செல்வது போல இருந்தது. பிரபு விரைவாக கண்களை விலகி கொண்டான். மீராவின் கண்கள் தரையை பார்த்தன. இது மிகவும் விரைவாக நடந்து முடிந்ததால் யாரும் அதை கவனிக்க வாய்ப்பில்லை.
 
ஆனால் ஒரு ஜோடி கண்களில் இருந்து அது தப்பவில்லை, சரவணனின் கண்கள்.  ஏனென்றால் சாதாரணமாக பார்க்கும் மற்றவர்களைப் போல இல்லாமல், அவர்கள் இருவரையும் அவன் முதலில் இருந்து கவனித்துக்கொண்டு இருந்தான்.