01-02-2019, 06:18 PM
“ராஜ். நான் ஆஸ்பிட்டல் போகனும்"
“உடனேவா"
“ஆமாம் ராஜ். உங்கப்பாவை டிஸ்சார்ஜ் பண்ணனும்"
“சித்தீ"
“என்னடா"
“அப்படியே எங்கம்மாவையும்.”
“ஏய். ஏய்"
“ஆமாம் சித்தி. இதே மாதிரி எங்கம்மாவையும்.”
“ஏய்ய்ய்ய். சரி. நான் ஆஸ்பிட்டல் போகனும். நான் இப்ப குளிக்க போறேன். நீ வேணும்னா அப்படியே தூங்கு"
“பை சித்தி. நீங்க போகும்போது கதவை சாத்திட்டு போங்க" என்று சொன்னவுடனே மாதவி குளிக்க கிளம்பினாள். நானும் மாதவியை உழுததில். அப்படியே தூக்கிப்போனேன். துணியைக்கூட சரி செய்துக்கொள்ளாமல் மெல்ல லுங்கியை மட்டும் மேலே இழுத்துக் கொண்டு உறங்கிப்போனேன். எவ்வளவு நேரம் தூங்கி இருப்பேன் என்று தெரியவில்லை. ஏதேதோ கனவுகள். மெல்ல புரள நினைத்தேன். ஏனோ என்னால் முடியவில்லை. என் மீது உஷ்ண காற்று அடிப்பது போல இருந்தது. ஆனால் முழுவதுமாக கண்ணை திறக்கவில்லை. யாரோ ஒருவருடைய மூச்சு காற்று. ஒரு வேளை மாதவி குட்டி மீண்டும் வந்து விட்டாளா? மெல்ல கண்ணை சிறிதாக திறந்தேன்.
ஓ. வெளியே மழை போல. அம்மா முழுதுமாக நனைந்து இருந்தாள். அம்மா முழுதுமாக நனைந்ததால் அவள் போட்டிருந்த வெள்ளை ஜாக்கெட்டில் அந்த கருப்பு ப்ரா நன்றாக தெரிந்தது. அதை கண்டதும் என் மனம் இறக்கை கட்டி பறந்தது. அதை தொட என் மனம் ஆசைப்பட்டது. ஆனாலும் அவள் என்ன செய்கிறாள் என்று பார்க்க ஆர்வமாக இருந்தது. என் அம்மா என் பக்கத்தில் அமர்ந்துக் கொண்டு இருந்தாள். உடனே எனக்கு ட்ரஸ் எதுவும் போடாமல் இருந்தது நினைவுக்கு வந்தது. வெறும் லுங்கியை மட்டும்தானே மேலே இழுத்துக் கொண்டு படுத்துக் கொண்டு இருந்தேன். உடனே எங்கிருந்தோ பரபரப்பு தொற்றிக் கொண்டது. என் இதயம் லேசாக படபடத்தது. அம்மா இனி என்ன செய்ய போகிறாள் என்று பார்க்க மனம் ஆசைப்பட்டது. அதனால் ஒரு கண்ணை மட்டும் லேசாக திறந்து பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். அம்மா என்னருகில் மெல்ல சாய்ந்துக் கொண்டு இருந்தது புரிந்தது. அம்மாவின் நீண்ட கூந்தல் என் பரந்த மார்பில் புரண்டுக் கொண்டு இருந்தது. ஏற்கனவே மாதவியை அனுபவித்திருந்த தண்டு மீண்டும் மெல்ல எழ ஆரம்பித்தான்.
“ராஜ்"
மெல்ல அம்மாவின் குரல். இவ்வளவு இனிமையாக கூட இருக்குமா. ஒரு வேளை நான் தூங்கிக் கொண்டு இருக்கிறேனா என்று செக் செய்கிறாளா? நான் மூச்சை பிடித்துக் கொண்டு அமைதியாக இருந்தேன். அம்மா மூன்று முறை கூப்பிட்டாள்.
“ராஜ்"
“ராஜ்"
“ராஜ்"
“உடனேவா"
“ஆமாம் ராஜ். உங்கப்பாவை டிஸ்சார்ஜ் பண்ணனும்"
“சித்தீ"
“என்னடா"
“அப்படியே எங்கம்மாவையும்.”
“ஏய். ஏய்"
“ஆமாம் சித்தி. இதே மாதிரி எங்கம்மாவையும்.”
“ஏய்ய்ய்ய். சரி. நான் ஆஸ்பிட்டல் போகனும். நான் இப்ப குளிக்க போறேன். நீ வேணும்னா அப்படியே தூங்கு"
“பை சித்தி. நீங்க போகும்போது கதவை சாத்திட்டு போங்க" என்று சொன்னவுடனே மாதவி குளிக்க கிளம்பினாள். நானும் மாதவியை உழுததில். அப்படியே தூக்கிப்போனேன். துணியைக்கூட சரி செய்துக்கொள்ளாமல் மெல்ல லுங்கியை மட்டும் மேலே இழுத்துக் கொண்டு உறங்கிப்போனேன். எவ்வளவு நேரம் தூங்கி இருப்பேன் என்று தெரியவில்லை. ஏதேதோ கனவுகள். மெல்ல புரள நினைத்தேன். ஏனோ என்னால் முடியவில்லை. என் மீது உஷ்ண காற்று அடிப்பது போல இருந்தது. ஆனால் முழுவதுமாக கண்ணை திறக்கவில்லை. யாரோ ஒருவருடைய மூச்சு காற்று. ஒரு வேளை மாதவி குட்டி மீண்டும் வந்து விட்டாளா? மெல்ல கண்ணை சிறிதாக திறந்தேன்.
ஓ. வெளியே மழை போல. அம்மா முழுதுமாக நனைந்து இருந்தாள். அம்மா முழுதுமாக நனைந்ததால் அவள் போட்டிருந்த வெள்ளை ஜாக்கெட்டில் அந்த கருப்பு ப்ரா நன்றாக தெரிந்தது. அதை கண்டதும் என் மனம் இறக்கை கட்டி பறந்தது. அதை தொட என் மனம் ஆசைப்பட்டது. ஆனாலும் அவள் என்ன செய்கிறாள் என்று பார்க்க ஆர்வமாக இருந்தது. என் அம்மா என் பக்கத்தில் அமர்ந்துக் கொண்டு இருந்தாள். உடனே எனக்கு ட்ரஸ் எதுவும் போடாமல் இருந்தது நினைவுக்கு வந்தது. வெறும் லுங்கியை மட்டும்தானே மேலே இழுத்துக் கொண்டு படுத்துக் கொண்டு இருந்தேன். உடனே எங்கிருந்தோ பரபரப்பு தொற்றிக் கொண்டது. என் இதயம் லேசாக படபடத்தது. அம்மா இனி என்ன செய்ய போகிறாள் என்று பார்க்க மனம் ஆசைப்பட்டது. அதனால் ஒரு கண்ணை மட்டும் லேசாக திறந்து பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். அம்மா என்னருகில் மெல்ல சாய்ந்துக் கொண்டு இருந்தது புரிந்தது. அம்மாவின் நீண்ட கூந்தல் என் பரந்த மார்பில் புரண்டுக் கொண்டு இருந்தது. ஏற்கனவே மாதவியை அனுபவித்திருந்த தண்டு மீண்டும் மெல்ல எழ ஆரம்பித்தான்.
“ராஜ்"
மெல்ல அம்மாவின் குரல். இவ்வளவு இனிமையாக கூட இருக்குமா. ஒரு வேளை நான் தூங்கிக் கொண்டு இருக்கிறேனா என்று செக் செய்கிறாளா? நான் மூச்சை பிடித்துக் கொண்டு அமைதியாக இருந்தேன். அம்மா மூன்று முறை கூப்பிட்டாள்.
“ராஜ்"
“ராஜ்"
“ராஜ்"