01-02-2019, 04:03 PM
இப்போது விக்னேஷ் வாஸ்லினை காமினியின் ஆசன வாயில் தடவினான். காமினி அவனைக் காதலோடு பார்த்தாள். விக்னேஷ் பூலை அவள் ஓட்டைக்குள் வைத்து திணிக்க... இப்போதும் அது சிரமப்பட....கொஞ்சம் வேகமாக அழுத்த....அதற்குள் விந்து லீக் ஆகிவிட்டது. எதிர்பார்க்கவில்லை. சோகமானான்.
பரவாயில்லை விக்னேஷ்... என்றாள் அவனைத் தேற்றும் விதமாக.
விக்னேஷ் அப்செட் ஆகியிருந்தான். காமினி அவனைக் கட்டிப் பிடித்துக்கொண்டு பரவாயில்ல டார்லிங் டோன்ட் வொரி என்று அவனை சமாதானப் படுத்தினாள். டயர்டா இருந்த காமினி அப்படியே தூங்கிவிட்டாள்.
விக்னேஷ் அவளை பார்த்தவாறே யோசனையில் ஆழ்ந்தான். அவளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்தான். பார்த்ததும் கை வைத்து தடவத் தூண்டும் வளைந்த இடுப்பு, அந்த அல்வாத் துண்டு இடுப்பிலிருந்து கீழே அகண்டு விரிந்த பின்னழகு, முயல்குட்டிகள் போல் எப்பொழுதும் துள்ளிக்கொண்டும் திமிறிக்கொண்டும் மதர்த்த முலைகள், ஆழ் கிணறு போன்ற தொப்புள் குழி, அடிவயித்துக்குக் கீழே சரிந்து உள்வாங்கிய பெண்மை பெட்டகம், அனைவரையும் சுண்டி இழுக்கும் கவர்ச்சியான முகம், அதில் காந்தம் போல் இழுக்கும் கண்கள், சப்பி சுவைக்கத் தூண்டும் உதடுகள்... இதைப் பார்த்துத்தானே என் நண்பர்களும், உறவினர்களும் அவளை சப்புக்கொட்டி பார்த்து ரசித்து ஏக்கப் பெருமூச்சு விடுகிறார்கள்! இப்படிப்பட்ட ஒரு பேரழகியை நான் சந்தோஷமாக வைத்திருக்கிறேனா?
நேற்றும், சனிக்கிழமையும் ஏன் இன்றும் எவ்வளவு சந்தோஷமாக இருந்தாள்? மற்ற நாட்களில், முக்கியமாக ராஜ்ஜைப் பற்றி பேசாத நாட்களில் உம்மென்று அவள் முகத்தில் ஒரு சிரிப்பும் இல்லை. சந்தோஷமும் இல்லை. ச்சே... என்ன குறைகிறது இந்த வீட்டில்?
பரவாயில்லை விக்னேஷ்... என்றாள் அவனைத் தேற்றும் விதமாக.
விக்னேஷ் அப்செட் ஆகியிருந்தான். காமினி அவனைக் கட்டிப் பிடித்துக்கொண்டு பரவாயில்ல டார்லிங் டோன்ட் வொரி என்று அவனை சமாதானப் படுத்தினாள். டயர்டா இருந்த காமினி அப்படியே தூங்கிவிட்டாள்.
விக்னேஷ் அவளை பார்த்தவாறே யோசனையில் ஆழ்ந்தான். அவளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்தான். பார்த்ததும் கை வைத்து தடவத் தூண்டும் வளைந்த இடுப்பு, அந்த அல்வாத் துண்டு இடுப்பிலிருந்து கீழே அகண்டு விரிந்த பின்னழகு, முயல்குட்டிகள் போல் எப்பொழுதும் துள்ளிக்கொண்டும் திமிறிக்கொண்டும் மதர்த்த முலைகள், ஆழ் கிணறு போன்ற தொப்புள் குழி, அடிவயித்துக்குக் கீழே சரிந்து உள்வாங்கிய பெண்மை பெட்டகம், அனைவரையும் சுண்டி இழுக்கும் கவர்ச்சியான முகம், அதில் காந்தம் போல் இழுக்கும் கண்கள், சப்பி சுவைக்கத் தூண்டும் உதடுகள்... இதைப் பார்த்துத்தானே என் நண்பர்களும், உறவினர்களும் அவளை சப்புக்கொட்டி பார்த்து ரசித்து ஏக்கப் பெருமூச்சு விடுகிறார்கள்! இப்படிப்பட்ட ஒரு பேரழகியை நான் சந்தோஷமாக வைத்திருக்கிறேனா?
நேற்றும், சனிக்கிழமையும் ஏன் இன்றும் எவ்வளவு சந்தோஷமாக இருந்தாள்? மற்ற நாட்களில், முக்கியமாக ராஜ்ஜைப் பற்றி பேசாத நாட்களில் உம்மென்று அவள் முகத்தில் ஒரு சிரிப்பும் இல்லை. சந்தோஷமும் இல்லை. ச்சே... என்ன குறைகிறது இந்த வீட்டில்?