இந்தூ சந்தூ(completed)

[johnypowas]

என்ன கட்டி பிடித்து கொள்ளாதது தான் பாக்கி ) .. இந்த நிலை நான் இதற்கு முன் இல்லாத நிலை... அவள் கார்டன் சேலையின் வழ வழப்பு என்னை எங்கயோ கொண்டு போனது.. ஜட்டி புடைக்க ஆரம்பித்தது.. படத்தில் ரிஷி கபூரையும், டிம்பிள் கபாடியாவையும்.. ஒரு வேலைக்காரன் அவர்கள் இருப்பது தெரியாமல் அவர்களை கெஸ்ட் ஹவுஸில் ஒரு அறையில் வைத்து பூட்டி விட்டு போய் விடுகிறான். நாயகன் " ஹம் தும். ஏக் மே." என பாட தியேட்டரில் அனல் காற்று ... பக்கத்தில் இருந்த ஜோடி அப்பிடியே கட்டி பிடித்துக்கொண்டு கிட்டதட்ட படுத்துக்கொண்டது.... இன்னும் கொஞ்சம் கைய இறக்க சரிவில் இருந்து திடீர்னு மேட்டில் ஏறியது போல் அவளின் இடது முலை மேல் பட்டு மேலும் முன்னேர .. மெல்ல முலையின் மேல் கைய வைத்து ... என் கைகள் நடுங்க மெல்ல அமுக்கினேன் ... பட்டென்று அவளது இடது கைய் என் கைய பிடித்து மேலும் முன்னேற விடாமல் தடுத்தது... மெல்ல அவளை திரும்பி பார்த்தேன்.. அவள் கண்களில் நீர் துளி..கண்கள் ஏதோ கெஞ்சின.. விட்டிடு என்பது போல் ....படக்கினு கைய எடுத்திட்டு .. " ஐ .. யம் ... சாரி..".. என்றேன் . அப்பொது தான் கவனித்தேன்.. சாலு முகம் அவளது வலது மார்பில் புதைந்து இருந்ததை.. வலது மார்பின் ஜாகெட் மெல்ல உயர்த்தி.. வலது மார்பில் முகம் புதைத்து சாலு சப்பிகொண்டிருந்தாள். சட்டென்று நெருப்பில் தண்ணீர் ஊத்தினது போல் என் உணர்ச்சிகள் வடிந்தன. குஞ்சு சிருத்து உடலும் குறுகியது. அட மடயா எல்லாம் தற்செயல் தானா நான் தான் தப்பா எடுத்து கொண்டேனா...எவ்வளவு கேவலமா நடந்து கொண்டேன்.. ஒரு நிமிடத்தில் என் மீது வைத்திருந்த மதிப்பை அதள பாதாளத்தில் போட்டு விட்டேனே...அவள் ப்ராவை கழட்டி வைத்தது சலுவுக்காகவா.. இடது சேலை தலைப்பு விலகியது தற்செயலா .. என்னுடன் நெருக்கி உக்காந்தது சாலுவை மடியில் போடும் போது சாலு தலை சொபாவின் முனை இடிக்காமல் இருப்பதுக்கான ஒரு சின்ன அசைவு.. இதையெல்லாம் எனக்காகன்னு நினைச்சு ..சே என்ன மனுசன் நான்... வெருப்பில் என் கன்னத்தில் பட்டென்று அடித்துக் கொண்டேன். காயத்ரி என்னை பார்த்து திரும்பி ' ஏய் என்னாச்சு' என்றாள். இல்ல கொசு..ITHU THAAN AARAMBAM... WHO EVER MISSED THIS PLS READ THIS AND GO TO PAGE 4 AND 40TH POST FOR CONTINUATION....... "தம்பி ஊரு வந்திடுச்சு அடுத்த ஸ்டாப்ல் இறங்குங்க" கண்டக்டர் குரல் என்னை எழுப்பியது. கண்ணை கசக்கி கொண்டு சீட்ல் நிமிர்ந்து உககாந்தேன் 5 மனி பிரயானம் உடம்பை புண்ணக்கி விட்டது. பஸ்சின் ஜன்னல் வ்ழியாக மாலையின் குளிர்ந்த காற்று வீசியது. "இனிமேல இந்த சின்ன ஊரு தான் சொந்த ஊரு" நினைக்கயில் கொஞ்சம் வருத்தமக இருந்தது. என்ன பண்ண இந்த ஊருக்கு பக்கத்தில தான் ஐயாவுக்கு கல்லுரியில் சீட் கிடைத்தது. அதுவும் இல்லாம இங்க தான் வீடும் வாங்கி இருக்கிரார் என் அப்பா . ப்ஸ்ஸை விட்டு இறங்கி சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன். பெஞ்சுபெட்டி கடை கூட ஒரு சின்ன ஒட்டல். ..அன்னகிளி உன்ன தேடுதே ... என்று ஜானகி ரேடியொவில் பாடி கொண்டிருந்தார் "சார் ஒரு காபி போடுங்க" "தம்பி ஊருக்கு புதுசா " கடைகாரர் கேட்டார் "ஆமா சார் இங்க நல்ல தெருவில் தான் புதுசா வர்றோம் அங்க சித்தி வீடு அதே தெரு தான் எப்படி போகணும்" "இங்க பக்கத்தில தான் தம்பி இந்த எதிர் தெருவில் போய் வலது புரம் திரும்பினால் நாலாவது தெரு " கடைக்காரர் கொடுத்த காபிய வாங்கி குடித்தபடியே "தேங்க்ஸ் சார், காபி நல்லா இருக்குது" என்றேன் உண்மையிலே நல்லாதான் இருந்தது. சின்ன ஊராக இருந்தாலும் அவர் கொடுத்த மரியாதை எனக்கு பிடிச்சிருந்தது. கடைகாரர் சொன்ன மாதிரி வலது புரம் திரும்பி நாலாவது தெருவில் என்னுடைய சித்தி வீட்டை கண்டு பிடிச்சு கதவை தட்டினேன். கதவை திறந்த பெண்ணுக்கு சுமார் 30 வயது இருக்கும் " நான் மதுரையில் இருந்து வரேன்... வள்ளி சித்தி வீடு....." நான் சொல்லி முடிக்கும் முன்னே "அட.. குமாரு.. வாப்பா இன்னைக்கு மதியம் தான் கடுதாசி வந்தது அதுக்குல்ல வந்துட்ட..." கண்களில் ஆச்சர்யம் மின்ன வாய் நிரய சிரிப்புடன் என் கையை பிடித்து வீட்டுகுள் கூட்டிட்டு போனாங்க. " இப்பவாவ்து இங்கு ஒரு தங்கச்சி இருக்கிரான்னு உங்க அம்மாவுக்கு தெரிஞ்சிதே... உன்ன சின்ன வசுல பர்த்தது எப்பிடி வளந்துடே... தங்கம்... என் கண்ணே பட்டுடும் போல " இரண்டு கை விரல்கலை மடக்கி முகத்தில் இரண்டு பக்கமும் வைத்து எடுத்து கைலை முறித்தாங்க. (சித்தி அம்மா கூட பொறந்தவங்க இல்லை, அம்மாவின் பெரியப்பா magal அவரும் ammavukku சொந்த பெரியப்பா இல்ல.. கொஞ்சம் தூர்ர்ர்ரத்து சொந்தம்னு அம்மா சொல்லுவாங்க.) சொடக் சொடக்னு விரல்களில் இருந்து சத்தம் வந்தது. அட இப்படி கூட சொடக்கு போட முடிமான்னு ஆச்சரியthதுடன் அவங்கள பார்த்தேன். " ஆமா சித்தி இனிமேல் இந்த் ஊர்தான் உங்களுக்கு சந்தோசமா.... இன்னும் ஆறு மாசத்தில அப்பா இங்க டவுணுக்கு ட்ரன்ச்ஃபெர் வாங்கிடுவங்க நானும் இங்கதான் காலேஜ் ல சேர்ந்து இருக்கேன்..." "சரி தங்கம் .. வா பின்னடி போய் கால் கை அலம்பீட்டு டிரெஸ மாத்திட்டு வா காபி போடுதேன்.. " " இல்ல சித்தி இப்ப தான் பஜாரில் காபி குடித்தேன் " சொன்ன என்னை முரச்சு பார்த்தாங்க " ஊங்க அம்மா இங்க எல்லாம் சாப்பிட கூடாதுனு சொன்னங்களா" அவங்க கண்ணிகளில் கண்ணீர் முட்டிக்கொண்டு நின்றது. "அதெல்லாம் இல்லை சித்தி வீடு கண்டு பிடிக்க நெரைய நேரம் ஆகுமோன்னு தான்..." மெல்ல இழுத்தேன் ' சரி இனிமேல வெலிய எல்லாம் சப்பிட வேண்டாம் இங்கதான் சப்பிடனும் புரிஞ்சுதா' குரலில் சின்ன கண்டிப்புடன். "சரி " என்று தலயை ஆட்டினேன். "கை கால் கழுவிட்டு வா " சித்தி. சித்தி வீடு சின்னது தான் ஒரு பெர்ர்ர்...ரிய.. ஹால் அதில் கொஞ்சம் ப்ரித்து 4 அடி உயரத்துக்கு சின்ன சுவர் எழுப்பி அதிலேயே அடுப்பங்கரை ( அது தாங்க ..கிச்சன் நு சொல்லுவோம்ல ) "மல்லிகா இங்க வா அண்ணனுக்கு பின்னாடி கை கல் க்ழுவ தண்ணி கொடு " வெள்ளியே குரல் கொடுத்தாள் சித்தி. வந்தது ஒரு பதிமுன்று வயது குட்டி தேவதை .. அப்படியே சித்திய உரிச்சு வச்ச மாதிரி. நாணி கோணிக்கிட்டு வந்து நின்றாள்.