01-02-2019, 01:21 PM
"ஹலோ நீங்க தான் இங்க புதுசா வந்திருகீங்களா" "யெஸ்.." " தனியாவா இருக்கீங்க.." " ஆமாம்.. இன்னும் இரெண்டு மாசத்துல எல்லாரும் வந்துடுவாங்க' .." என் பெயர் குமார் ". " நான் காயத்ரி.. இது சாலி... குழந்தய காட்டி சொன்னாள். " நல்லா பாடுறிங்க ... இது செம பாட்டுல்ல...படம் பார்தீங்களா.. " இன்னும் பார்க்கல ... சுமார பாடுவேன்.. இந்தி பாட்டு ரெம்ப ரெம்ப புடிக்கும்..." " நீங்க என்ன பண்ணுரிங்க " " பி.காம் செகன்ட் யியர் .." "கைல என்ன புக் பாட புஸ்தகமா தெரியல.." "ஹெரால்டு ராபின்சன் " " இந்த் வயசுல..? தேவை தான்..." நக்கலாய் சிரித்தாள்.. " இல்ல ஜேம்ஸ் ஹாட்லியும் இருக்குது இத கொஞ்சம் சீக்கிரமா திருப்பி தரணும்...." " யூ மீன் சேஸ்... எனக்கு ரெம்ப புடிக்கும் கொஞ்சம் தரிங்களா.. நாளைக்கு திருப்பி தந்துடுரேன்...ப்ளீஸ்.." ஒரு சேஸ் நாவலை எடுத்து பேப்பரில் சுற்றி அவள் இருந்த மாடி பக்கம் எறிந்தேன்..நேராக அவள் மார்பில் பட்டு புத்தகம் கீழே விழுந்தது. பட்ட வேகத்தில் அவள் மார்பு இரண்டும் குழுங்கியது. அவள் மெள்ள குனிந்து புக்கை எடுக்க இரண்டு முலைகளும் பிராவை மீறிக்கொண்டு திமிற..இரண்டும் குதித்து கொண்டு வெளியே வர முயற்சி செய்தன..கண்கள் அகல பர்ர்த்த என் பார்வைய பார்த்து மெல்ல முந்தானைய சரி செய்த படி... என்ன பார்ர்து புன்னகையுடன்.. " தேங்க்ஸ்...நாளை திருப்பி தந்துட்ரேன்..சரியா..." " சரிங்க நானே வந்து வாங்கிக்ரேன்.." " அப்புறம் பார்க்கலாம் " ...என்றபடி மெல்ல திரும்பி அள்ளி முடிதிருந்த கூந்தலை அவிழ்த்து விட்டு, சாலிய இடுப்பில் தூக்கி கொண்டே நடந்தாள்.. இப்ப அவளின் பின்புறம்.. என்னை பித்தாக்கியது...கரு கரு கூந்தல் அவள் இடுப்பை தாண்டி மலை அருவியாய் கொட்டியது..கூந்தலின் முனைய அவளது எடுப்பான இரண்டு பந்து கோளங்கள் தாங்கி கொண்டு இருந்தன் .. ஈர கூந்தலில் சொட்டிய நீர் அவளது சேலையில் பட்டு குண்டியை நனைத்து அதன் பரிமண்த்தை அப்பட்டமாக காட்டியது.. மேல் முதுதுகில் இருந்து தொடங்கிய நீரோடை பள்ளம் குண்டியின் இரண்டு கோளங்களுக்கு நடுவே இறங்கி மீண்டும் கோளங்களாய் பிளந்து ... ஒன்றை ஒன்று உரசி என்னை பார்த்து கேலி செய்தன.. ச்ச..அவன் யாருன்னு கேட்காம விட்டுட்டோமே... மனதிற்குள் என்னை நானே திட்டினேன்.. இங்க தானே இருப்போம் சீக்கிரம் கண்டு புடிச்சிடுவோம்.... கல்லூரி திறந்து .. படிப்பை பார்த்து கொண்டேன் ...இடையிடயே மஞ்சள் தாவணி வேறு அப்பப்ப பார்வையை வீசி கொண்டே என்னை உசுப்பேத்தினாள்.. அன்று சனிக்கிழமை கல்லூரி அரை நாள்.. புதிய ' பாபி'..படம். போஸ்டரில் டிம்பிள் கபாடியா டூ பீஸில் உக்காந்து போஸ் கொடுத்து உசுப்பினார். மதியம் வரும் போதே மாலை காட்சி சினிமா போக பிளான் பண்ணி கிளம்பினேன். செம கூட்டம் டிக்கெட் எடுக்க முடியவில்லை... "என்ன குமார் டிக்கெட் எடுத்திட்டியா" புன்னகையுடன் காயத்ரி.. " எங்க கிடைக்க போகுது" சலிப்புடன் சொன்னேன்.. " இரு வரேன் இந்த சாலுவ பாத்துக்க" சாலுவை என்னிடம் கொடுத்து விட்டு கவுண்டர் அருகே சென்றாள் அப்ப தான் தெரிஞ்சது இங்கே பெண்களுக்கு தனியாக வரிசை இருந்தது... கொஞ்ச நேரத்தில் கையில் டிக்கெட்டுடன் "வா.. உள்ள போகலாம் ..." முதல் வகுப்பு டிக்கெட் ...இரண்டு பேர் உக்காரும் வகையில் சோபா செட் சில இடங்களில் மூன்று பேர் உக்கர்ரும் படி இருந்தது. கடைசி வரிசையில் இரண்டு பேர் உக்காரும் படி மூலையில் இருந்த இருக்கைய பார்த்து போய் இடம் பிடித்தாள். :இப்ப சாலுக்கும் இடம் கிடச்சாச்சு.." என்ற படி சோபாவில் உக்காந்தபடி.." ம்ம் குமார் உக்காரு" என்றாள் நான் தயக்கமாக நிற்க " இங்க பாரு நீ உக்காரலேன்னா வேறு எவனாவது வந்து உக்காருவான் .. எனக்கு சங்கடமா இருக்கும்..சும்மா உக்காரு உன்னைய யாரும் கடிச்சு தின்ற மாட்டங்க..." சிரிப்புடன் சொன்னாள். மெல்ல அவள் அருகில் உக்கார்ந்தேன். இன்னுனும் படம் ஆரம்பிக்கலை.. 15 நிமிடம் ஆகும் போல் தெரிந்தது.. "ம்ம் .. படிப்பு எப்புடி போகுது..." என்றபடி சாலுவை மடியில் இருந்து இருவருக்கும் நடுவில் உக்கார வைத்தாள்.