04-01-2020, 09:08 PM
கதை : 6
அடுத்த நாள் காலை 10 மணிக்கு ரேகாவிடம் இருந்து மெசேஸ் வந்தது
ஹாய் அசோக்.....
ஹாய் ரேகா.... கிளம்பிட்டியா....
இல்ல அசோக்....
ஏன் ... டைம் ஆச்சு... நீ இப்ப கிளம்பினால் 11 ஆகிறும் கோவை வர, 11.45 க்கு படம் ஆரம்பித்தது விடுவார்கள்...., சீக்கிரம் கிளம்பு...
சாரி... அசோக்... என்னால இன்னைக்கு வரமுடியாது....
ஏன் என்ன ஆச்சு...
உடம்பு சரி இல்ல....
என்ன ஆச்சு உடம்புக்கு... பீவரா....
இல்ல.... இல்ல...
அப்பறம் என்ன ஆச்சு....
ஸ்டொமக் பெயின்....
ஏன் ... நைட் சாப்பிட்ட புட் செட் ஆகலையா...
அதெல்லாம் ஒன்றுமில்லை... வேற பிரப்ளம்...
வேறென்னபிரச்சினை...
போட அதெல்லாம் கேட்டுக்கிட்டு..
அடி பாவி உடம்பு சரி இல்லையேனு கேட்டா...
அது பொண்ணுங்க பிரப்ளம் டா...
அப்ப எனக்கு தெரிஞ்சே ஆகனும் என்ன விசியமுனு சொல்லு...
ரொம்ப பெயின இருக்கு அப்பறமா பேசுறேன்.. பை டா... டேக் கேர்.....
எனக்கு பயங்கர கோவம் ... கைக்கு எட்டியது வாய்க்கு எட்டாமல் போனதே என்று...
சரி நாளைக்கு இடத்தை பத்திரபதிவு பண்ணணும் அதற்கான வேலையை செய்வோம் என்று முத்துவிற்கு கால் செய்தேன்
ஹாலோ சார், இடத்தோட டாக்குமெண்ட் கொடுத்தா பத்திர ஆபிஸ் ஒர்க்க பாப்பேன்
கண்டிபா அசோக் நான் வீட்டில தான் இருக்கேன் நீங்க வீட்டுக்கு வாங்க நான் டாக்குமெண்ட் தர்ரேன்... என்றார்
ஆஹா ... அற்புதம் ரேகாவை வீட்டிலையே கரெக்ட் செய்யலாம் என எண்ணி குசியாக கிளம்பினேன்...
அப்போது எனக்கு ஒரு கால் வந்தது...
ஹாலோ....
ஹாலோ சார்... வணக்கம்...
வணக்கம் சொல்லுங்க மேடம்... ( ஆம் அது ஒரு பெண்மணி)
உங்க கம்பெனி விளம்பரத்த பேப்பர்ல பாத்தோம்... நாங்க சிப் காட்டுல ஒரு தறி யூனிட் வச்சுருக்கோம்... எங்களுக்கு சில புதிய மெஷின்களும் எங்களின் பழைய மெஷின்களை சர்வீசும் பண்ணணும்
கண்டிப்பா மேடம் நல்ல முறையில் செஞ்சு கொடுக்கலாம், அட்ரஸ் சொல்லுங்க நான் வந்து பார்த்துட்டு உங்களுக்கு கொட்டேஷன்.... கொடுக்கிறேன் என்று கூறி அட்ரஸ் வாங்கி கொண்டு சிப்காட்டுக்கு கிளம்பினேன்...
அது நீள் வாக்கில் உள்ள சுற்றிலும் இரும்பு ஷீட் போட்ட கம்பெனி,
உள்ளே நுழைந்தேன் .... ஒரே ஒரு பெண்மணி மட்டும் இருந்தால்...
நீல நிற புடவை அதற்கு மேட்சிங்காக ஜாக்கெட்டை அனிந்து இருந்தால்...
என்னை பார்த்ததும்... சிரித்துக் கொண்டே அருகில் வந்தாள்...
வேர்வை வாடையும் பவுடர் வாசனையும் கலந்து ஒரு விதமான புது மணம் அவள் மேல் அடித்தது...
சுமார் 55 வயது, தங்க நிற தேகம், அகலமான உடல் தோற்றம், பெரிய அளவு முகத்தில் பெரிய சைஸ் ஆரஞ்சு சுலை போல உதடு..., பிரா ஜாக்கெட்டை மீறியும் தொங்கும் முலைகள்,
முலை அளவோ நடுதர அளவு கொண்ட பூசணிகாய்...
மொத்தத்தில் பார்த்த உடன் படுக்க வேண்டும் என எண்ணம் தோன்றும்.... உருவம்..
இருவரும் மிஷின்களை ஆராய்தோம்... அது தறி யூனிட்டு , நான் சில பாகங்களை எனது டைரியில் குறிப்பெடுத்துக் கொண்டிருந்தேன் ,
மெஷினின் அருகில் அமர்ந்து இருந்தேன் அவள் என் அருகில் நின்று இருந்தால் அவள் அளவில் மட்டுமே பெரியவள் உயரமோ சற்று குள்ளம்தான்...
நான் சேரில் உட்கார்ந்து இருக்கும் உயரத்திற்கு நேராக அவள் பப்பாளி பழம் தொங்கி கொண்டு இருந்தது
அடிக்கடி ஜாக்கெட்டை இறக்கி விட்டு கொண்டே இருந்தால் அவளின் சேலை தலைப்பு இடது பக்க பப்பாளியில் சரியாக அமர்ந்து இருந்தது அதனால் அவளின் முலை தரிசனம் தாரளமாக கிடைத்தது
அவள் அனிந்து இருந்த புடவை மற்றும் ஜாக்கெட் டிரான்ஸ் பாண்ட் டைப்
என் மிக அருகில் அமர்ந்து இருந்தால் அவளின் கனிகளின் உருவம் முழுமையாக தெரிந்தது,,...
பிராவிற்குள் அடங்காமல் பிதுங்கியும், எடை தாங்காமல் கீழே சரிந்தும் காணப்பட்டது...
அதை பார்த்ததும் என் தம்பியின் ஆட்டம் ஆரம்பம் ஆகியது...
ஆனால் அவள் ஒரு ஆண்மகன் அருகில் இருந்தும் சேலை தலைப்பை மூடாமல் பப்பாளியை ஏன் காட்டனாள் ,
ஆனால் அவள் காட்டவேண்டும் என்று மட்டும் காட்டவில்லை என்பது உறுதியாக எனக்கு தெரியும்
ஒரு வேலை 50 வயது கடந்த நம்மையும் தொங்கும் முலைகளையும் யார் பாக்க போகிறார்கள் என்ற தாழ்வு மனப்பான்மை கூட இருக்கலாம்...
ஆனால் வயது ஆனாலும் அழகு மட்டும் குறையேவே இல்லை...
இவளை எப்படியும் கரெக்ட் பண்ண வேண்டும் என முழு விபரத்தையும் கேட்டு அறிந்தேன்
இரண்டு மகன்களும் திருமணம் செய்து கொண்டு அமெரிக்காவில் செட்டில் ஆகி விட்டதாகவும், கணவர் 10 வருடங்களுக்கு முன்பே வேறு பெண்ணுடன் சென்று விட்டதாகவும் தனது சோக கதையை சொல்லி முடித்தால்
ஆனால் எனக்கோ அது மகிழ்ச்சியான கதையாக இருந்தது...
அவள் கதையை சொல்லி கொண்டே சிறு துளி கண்ணீர் விட்டால்
நான் என் கைகளால் துடைத்து உங்களுக்கு நான் இருக்கிறேன் உங்களின் சுக துக்கங்களை இனிமேல் நானும் பங்கு கொள்கிறேன் என ஆறுதல் கூறி அவள் கையை பிடித்தேன்...
அவள் ஒன்றும் சொல்லவில்லை...
பின்பு எனது கம்பெனி ஆட்களை வர சொல்லி, அவளின் பழைய தறியை ரிப்பேர் செய்ய சொல்லிவிட்டு,
எனது ஆட்கள் பழுதை சரி செய்வதை நானும் அவளும் வேடிக்கை பார்த்து கொண்டிருந்தோம்...
பின்பு மணி மதியம் 2யை தொட்டது...
வேலை பார்ப்பவர்களுக்கு உணவு வாங்கி வர ஒரு ஹெல்பர் பையனை அனுப்பி வைத்தேன்
அவன் உணவு வாங்கி வந்ததும் வேலை ஆட்கள் உணவருந்த உட்கார்ந்தனர்
பின்பு “ மாலதி “நீங்கள் சாப்பிடவில்லையா என கேட்டால்
ஆம் அவள் பெயர் “ மாலதி”
நீங்கள் சாப்பிடவில்லையா என நான் திருப்பி கேட்டேன்
நான் வீட்டிற்கு செல்வேன் நீங்கள் சாப்பிட்டுவிட்டு வாருங்கள் என்றால்...
என்னை உங்க வீட்டிற்கு சாப்பிட கூப்பிட மாட்டங்களா...
அய்யோ சாரி அசோக் சார் என் வீட்டுக்கு வாங்க நம்ம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து சாப்பிட்டு வருவோம் என்றால்
போங்க நீங்கள கூப்பிடல நான் வரல என்றேன்...
சாரி அசோக் சார்.... ப்ளீஸ் வாங்க என்றால்...
சரி ஓகே என்று அவள் வீட்டிற்கு கிளம்பினேன்....
எனது காரிலேயே புறப்பட்டோம்...
சிப்காட்டில் இருந்து 20 நிமிடங்களும் எனது ரூம்மில் இருந்து 10 நிமிட பயண தூரத்தில் கேரளா செல்லும் பாதையில் இரண்டு குடும்பம் வசிக்கும் அளவுக்கு ஒரு புதிய வீடு அது...
வீட்டிற்கு முன் சில பல பூ செடிகள், தக்காளி, எலுமிச்சை என காய்கறிகள் மற்றும் ஒரு லவ் பேட்ஸ் கூண்டில் ஒரே ஒரு வெள்ளை பெண் புறாவும் இருந்தது
அவளிடம் கேட்டேன் இது என்ன ஒரு புறா மட்டும் இருகிறது என்று...
அது பெயர் மாலதி அதற்கு துணை யாரும் இல்லை என அவளின் கதையை புறாவின் கதையோடு ஒன்றினைத்து கூறினால்...
பின்பு வீட்டிற்குள் நுழைந்தோம் மூன்று பெட் ரூம் கொண்ட அந்த வீட்டை முதலில் சுற்றி காட்டினால்
அதில் ஒரு பெட் ரூம் மட்டும் அவள் பயன்படுத்துவதாகவும் மற்ற இரண்டும் தன் மகன்களுக்கும் ஆனால் அவர்கள் இது வரை அந்த வீட்டிற்கு வந்ததே இல்லை என்றும் கண்ணீர் மல்க கூறினால்...
இப்போதும் நான் ஆறுதல் கூறினேன்...
பின்பு அவள் கிச்சனுக்குள் சென்றாள், நான் மாடியை பார்த்து விட்டு வருவதாக கூறி மாடிக்கு சென்று மேனஜரும் கால் செய்தேன்...
உடனடியாக எனக்கு ஒரு வெள்ளை ஆண் புறா வேண்டும் என கூறி நான் இருக்கும் இடத்தின் முகவரியை கொடுத்தேன்
30 நிமிடத்தில் வந்து விடுவேன் என உறுதி அளித்தார் மேனஜர்....
பின்பு நான் கீழே சென்று நேரிடையாக கிச்சனுக்குள் நுழைந்து கிச்சன் திண்ணையில் உட்கார்ந்து அவளிடம் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன்
அவள் சமையல் செய்ய சாரியை நன்றாக இடுப்பில் ஏத்தி சொருகி வேர்வை வழிய வழிய பம்பரமாக பரந்து பரந்து வேலை செய்து கொண்டிருந்தால் அவளை பார்க்கும் பொழுது அப்படியே நிக்க வச்சு இரண்டு மூன்று “ சாட் “போடலாம் போல இருந்தது ....
""தடித்து எழுந்த ஆண்மையை தடவிக் கொடுத்து அனைத்து வைத்தேன்""...
அப்போது.. அவளின் ரூமிற்கு என்னை வரச்சொல்லி முன்னால் அவள் சென்றாள்...
அப்போது எனக்கு ஒரு மெசேஸ் வந்தது
சாப்டியா ...., என்ன பண்ற..... என்று... (ரேகா தான்)....
அசோக் இங்க வாங்க.... (மாலதி)....
மரத்தில் இருக்கும் “பலா காயை “விட கையில் இருக்கும் “ கலா காய்” பெரியது என எண்ணி
மெசேஸ்க்கு ரிப்ளை செய்யாமல் போனை எடுத்து பேண்ட் பாக்கெட்டில் வைத்தேன்..
மீண்டும் மாலதி அவள் ரூமில் இருந்து அசோக்....
இதோ வந்துட்டேன் மாலு......
எதற்காக என்னை ரூமிற்கு கூப்பிடுகிறாள்...
நான் போய் என்ன செய்தேன்....
அடுத்த தொடரில் பார்போம்.....
தொடரும்...........
அன்புடன் அசோக்.........
அடுத்த நாள் காலை 10 மணிக்கு ரேகாவிடம் இருந்து மெசேஸ் வந்தது
ஹாய் அசோக்.....
ஹாய் ரேகா.... கிளம்பிட்டியா....
இல்ல அசோக்....
ஏன் ... டைம் ஆச்சு... நீ இப்ப கிளம்பினால் 11 ஆகிறும் கோவை வர, 11.45 க்கு படம் ஆரம்பித்தது விடுவார்கள்...., சீக்கிரம் கிளம்பு...
சாரி... அசோக்... என்னால இன்னைக்கு வரமுடியாது....
ஏன் என்ன ஆச்சு...
உடம்பு சரி இல்ல....
என்ன ஆச்சு உடம்புக்கு... பீவரா....
இல்ல.... இல்ல...
அப்பறம் என்ன ஆச்சு....
ஸ்டொமக் பெயின்....
ஏன் ... நைட் சாப்பிட்ட புட் செட் ஆகலையா...
அதெல்லாம் ஒன்றுமில்லை... வேற பிரப்ளம்...
வேறென்னபிரச்சினை...
போட அதெல்லாம் கேட்டுக்கிட்டு..
அடி பாவி உடம்பு சரி இல்லையேனு கேட்டா...
அது பொண்ணுங்க பிரப்ளம் டா...
அப்ப எனக்கு தெரிஞ்சே ஆகனும் என்ன விசியமுனு சொல்லு...
ரொம்ப பெயின இருக்கு அப்பறமா பேசுறேன்.. பை டா... டேக் கேர்.....
எனக்கு பயங்கர கோவம் ... கைக்கு எட்டியது வாய்க்கு எட்டாமல் போனதே என்று...
சரி நாளைக்கு இடத்தை பத்திரபதிவு பண்ணணும் அதற்கான வேலையை செய்வோம் என்று முத்துவிற்கு கால் செய்தேன்
ஹாலோ சார், இடத்தோட டாக்குமெண்ட் கொடுத்தா பத்திர ஆபிஸ் ஒர்க்க பாப்பேன்
கண்டிபா அசோக் நான் வீட்டில தான் இருக்கேன் நீங்க வீட்டுக்கு வாங்க நான் டாக்குமெண்ட் தர்ரேன்... என்றார்
ஆஹா ... அற்புதம் ரேகாவை வீட்டிலையே கரெக்ட் செய்யலாம் என எண்ணி குசியாக கிளம்பினேன்...
அப்போது எனக்கு ஒரு கால் வந்தது...
ஹாலோ....
ஹாலோ சார்... வணக்கம்...
வணக்கம் சொல்லுங்க மேடம்... ( ஆம் அது ஒரு பெண்மணி)
உங்க கம்பெனி விளம்பரத்த பேப்பர்ல பாத்தோம்... நாங்க சிப் காட்டுல ஒரு தறி யூனிட் வச்சுருக்கோம்... எங்களுக்கு சில புதிய மெஷின்களும் எங்களின் பழைய மெஷின்களை சர்வீசும் பண்ணணும்
கண்டிப்பா மேடம் நல்ல முறையில் செஞ்சு கொடுக்கலாம், அட்ரஸ் சொல்லுங்க நான் வந்து பார்த்துட்டு உங்களுக்கு கொட்டேஷன்.... கொடுக்கிறேன் என்று கூறி அட்ரஸ் வாங்கி கொண்டு சிப்காட்டுக்கு கிளம்பினேன்...
அது நீள் வாக்கில் உள்ள சுற்றிலும் இரும்பு ஷீட் போட்ட கம்பெனி,
உள்ளே நுழைந்தேன் .... ஒரே ஒரு பெண்மணி மட்டும் இருந்தால்...
நீல நிற புடவை அதற்கு மேட்சிங்காக ஜாக்கெட்டை அனிந்து இருந்தால்...
என்னை பார்த்ததும்... சிரித்துக் கொண்டே அருகில் வந்தாள்...
வேர்வை வாடையும் பவுடர் வாசனையும் கலந்து ஒரு விதமான புது மணம் அவள் மேல் அடித்தது...
சுமார் 55 வயது, தங்க நிற தேகம், அகலமான உடல் தோற்றம், பெரிய அளவு முகத்தில் பெரிய சைஸ் ஆரஞ்சு சுலை போல உதடு..., பிரா ஜாக்கெட்டை மீறியும் தொங்கும் முலைகள்,
முலை அளவோ நடுதர அளவு கொண்ட பூசணிகாய்...
மொத்தத்தில் பார்த்த உடன் படுக்க வேண்டும் என எண்ணம் தோன்றும்.... உருவம்..
இருவரும் மிஷின்களை ஆராய்தோம்... அது தறி யூனிட்டு , நான் சில பாகங்களை எனது டைரியில் குறிப்பெடுத்துக் கொண்டிருந்தேன் ,
மெஷினின் அருகில் அமர்ந்து இருந்தேன் அவள் என் அருகில் நின்று இருந்தால் அவள் அளவில் மட்டுமே பெரியவள் உயரமோ சற்று குள்ளம்தான்...
நான் சேரில் உட்கார்ந்து இருக்கும் உயரத்திற்கு நேராக அவள் பப்பாளி பழம் தொங்கி கொண்டு இருந்தது
அடிக்கடி ஜாக்கெட்டை இறக்கி விட்டு கொண்டே இருந்தால் அவளின் சேலை தலைப்பு இடது பக்க பப்பாளியில் சரியாக அமர்ந்து இருந்தது அதனால் அவளின் முலை தரிசனம் தாரளமாக கிடைத்தது
அவள் அனிந்து இருந்த புடவை மற்றும் ஜாக்கெட் டிரான்ஸ் பாண்ட் டைப்
என் மிக அருகில் அமர்ந்து இருந்தால் அவளின் கனிகளின் உருவம் முழுமையாக தெரிந்தது,,...
பிராவிற்குள் அடங்காமல் பிதுங்கியும், எடை தாங்காமல் கீழே சரிந்தும் காணப்பட்டது...
அதை பார்த்ததும் என் தம்பியின் ஆட்டம் ஆரம்பம் ஆகியது...
ஆனால் அவள் ஒரு ஆண்மகன் அருகில் இருந்தும் சேலை தலைப்பை மூடாமல் பப்பாளியை ஏன் காட்டனாள் ,
ஆனால் அவள் காட்டவேண்டும் என்று மட்டும் காட்டவில்லை என்பது உறுதியாக எனக்கு தெரியும்
ஒரு வேலை 50 வயது கடந்த நம்மையும் தொங்கும் முலைகளையும் யார் பாக்க போகிறார்கள் என்ற தாழ்வு மனப்பான்மை கூட இருக்கலாம்...
ஆனால் வயது ஆனாலும் அழகு மட்டும் குறையேவே இல்லை...
இவளை எப்படியும் கரெக்ட் பண்ண வேண்டும் என முழு விபரத்தையும் கேட்டு அறிந்தேன்
இரண்டு மகன்களும் திருமணம் செய்து கொண்டு அமெரிக்காவில் செட்டில் ஆகி விட்டதாகவும், கணவர் 10 வருடங்களுக்கு முன்பே வேறு பெண்ணுடன் சென்று விட்டதாகவும் தனது சோக கதையை சொல்லி முடித்தால்
ஆனால் எனக்கோ அது மகிழ்ச்சியான கதையாக இருந்தது...
அவள் கதையை சொல்லி கொண்டே சிறு துளி கண்ணீர் விட்டால்
நான் என் கைகளால் துடைத்து உங்களுக்கு நான் இருக்கிறேன் உங்களின் சுக துக்கங்களை இனிமேல் நானும் பங்கு கொள்கிறேன் என ஆறுதல் கூறி அவள் கையை பிடித்தேன்...
அவள் ஒன்றும் சொல்லவில்லை...
பின்பு எனது கம்பெனி ஆட்களை வர சொல்லி, அவளின் பழைய தறியை ரிப்பேர் செய்ய சொல்லிவிட்டு,
எனது ஆட்கள் பழுதை சரி செய்வதை நானும் அவளும் வேடிக்கை பார்த்து கொண்டிருந்தோம்...
பின்பு மணி மதியம் 2யை தொட்டது...
வேலை பார்ப்பவர்களுக்கு உணவு வாங்கி வர ஒரு ஹெல்பர் பையனை அனுப்பி வைத்தேன்
அவன் உணவு வாங்கி வந்ததும் வேலை ஆட்கள் உணவருந்த உட்கார்ந்தனர்
பின்பு “ மாலதி “நீங்கள் சாப்பிடவில்லையா என கேட்டால்
ஆம் அவள் பெயர் “ மாலதி”
நீங்கள் சாப்பிடவில்லையா என நான் திருப்பி கேட்டேன்
நான் வீட்டிற்கு செல்வேன் நீங்கள் சாப்பிட்டுவிட்டு வாருங்கள் என்றால்...
என்னை உங்க வீட்டிற்கு சாப்பிட கூப்பிட மாட்டங்களா...
அய்யோ சாரி அசோக் சார் என் வீட்டுக்கு வாங்க நம்ம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து சாப்பிட்டு வருவோம் என்றால்
போங்க நீங்கள கூப்பிடல நான் வரல என்றேன்...
சாரி அசோக் சார்.... ப்ளீஸ் வாங்க என்றால்...
சரி ஓகே என்று அவள் வீட்டிற்கு கிளம்பினேன்....
எனது காரிலேயே புறப்பட்டோம்...
சிப்காட்டில் இருந்து 20 நிமிடங்களும் எனது ரூம்மில் இருந்து 10 நிமிட பயண தூரத்தில் கேரளா செல்லும் பாதையில் இரண்டு குடும்பம் வசிக்கும் அளவுக்கு ஒரு புதிய வீடு அது...
வீட்டிற்கு முன் சில பல பூ செடிகள், தக்காளி, எலுமிச்சை என காய்கறிகள் மற்றும் ஒரு லவ் பேட்ஸ் கூண்டில் ஒரே ஒரு வெள்ளை பெண் புறாவும் இருந்தது
அவளிடம் கேட்டேன் இது என்ன ஒரு புறா மட்டும் இருகிறது என்று...
அது பெயர் மாலதி அதற்கு துணை யாரும் இல்லை என அவளின் கதையை புறாவின் கதையோடு ஒன்றினைத்து கூறினால்...
பின்பு வீட்டிற்குள் நுழைந்தோம் மூன்று பெட் ரூம் கொண்ட அந்த வீட்டை முதலில் சுற்றி காட்டினால்
அதில் ஒரு பெட் ரூம் மட்டும் அவள் பயன்படுத்துவதாகவும் மற்ற இரண்டும் தன் மகன்களுக்கும் ஆனால் அவர்கள் இது வரை அந்த வீட்டிற்கு வந்ததே இல்லை என்றும் கண்ணீர் மல்க கூறினால்...
இப்போதும் நான் ஆறுதல் கூறினேன்...
பின்பு அவள் கிச்சனுக்குள் சென்றாள், நான் மாடியை பார்த்து விட்டு வருவதாக கூறி மாடிக்கு சென்று மேனஜரும் கால் செய்தேன்...
உடனடியாக எனக்கு ஒரு வெள்ளை ஆண் புறா வேண்டும் என கூறி நான் இருக்கும் இடத்தின் முகவரியை கொடுத்தேன்
30 நிமிடத்தில் வந்து விடுவேன் என உறுதி அளித்தார் மேனஜர்....
பின்பு நான் கீழே சென்று நேரிடையாக கிச்சனுக்குள் நுழைந்து கிச்சன் திண்ணையில் உட்கார்ந்து அவளிடம் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன்
அவள் சமையல் செய்ய சாரியை நன்றாக இடுப்பில் ஏத்தி சொருகி வேர்வை வழிய வழிய பம்பரமாக பரந்து பரந்து வேலை செய்து கொண்டிருந்தால் அவளை பார்க்கும் பொழுது அப்படியே நிக்க வச்சு இரண்டு மூன்று “ சாட் “போடலாம் போல இருந்தது ....
""தடித்து எழுந்த ஆண்மையை தடவிக் கொடுத்து அனைத்து வைத்தேன்""...
அப்போது.. அவளின் ரூமிற்கு என்னை வரச்சொல்லி முன்னால் அவள் சென்றாள்...
அப்போது எனக்கு ஒரு மெசேஸ் வந்தது
சாப்டியா ...., என்ன பண்ற..... என்று... (ரேகா தான்)....
அசோக் இங்க வாங்க.... (மாலதி)....
மரத்தில் இருக்கும் “பலா காயை “விட கையில் இருக்கும் “ கலா காய்” பெரியது என எண்ணி
மெசேஸ்க்கு ரிப்ளை செய்யாமல் போனை எடுத்து பேண்ட் பாக்கெட்டில் வைத்தேன்..
மீண்டும் மாலதி அவள் ரூமில் இருந்து அசோக்....
இதோ வந்துட்டேன் மாலு......
எதற்காக என்னை ரூமிற்கு கூப்பிடுகிறாள்...
நான் போய் என்ன செய்தேன்....
அடுத்த தொடரில் பார்போம்.....
தொடரும்...........
அன்புடன் அசோக்.........