Incest ஒரு தாய், மகனின் பாசப்போராட்டம்!!!! - [Completed]-Walter white
#13
அத்தியாயம் 12:

அன்று இரவு fullஆ ஒரே குஜால் கனவாகவே வந்தது குமாருக்கு. அத்தை முத்தமிட்டது, அன்று ஒருநாள் அத்தை தன் குஞ்சை கையில் எடுத்து பார்த்தது என, ஒரே கச கச என்று கனவு வந்தது.

எந்திருச்சு பார்க்கும் போது தன் குஞ்சில் இருந்து ஒரு திரவம் வந்து ஜட்டியை நனைத்து இருந்தது.

அதனால் இதை சாக்காக வைத்து கொண்டு காலையிலேயே குளித்து முடித்து freshஆக இருந்தான். சரி என்று computerல் game விளையாடிக் கொண்டிருந்தான்.

அந்த நேரம் phone அடிக்க, பார்த்தால் மாமா பேசினார். தம்பி போய் அத்தைய கூப்பிடு என்று சொல்ல, அத்தையை தேடினான், அங்கே அவன் அத்தை சேலை கட்டாமல் வெரும் jacket and பாவாடை கட்டிக்கொண்டு சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

குமாருக்கு அவள் தொப்புளை பார்த்த உடனே ஏதோ ஒரு விதமான சந்தோசம் தனக்குள் பீரிட்டு கொண்டு இருப்பதை உணர்ந்தான்.

அத்தையை கூப்பிட, அவள் ஆசையாக அவனை பார்த்து என்ன குட்டி என்று கேட்டாள்.

குமார், அத்த மாமா phoneல , சரி இந்த noodlesஅ கிளறிட்டு இரு, வந்தர்ரேன் என்று சொல்லி phone எடுத்தாள். 

Phoneல் முத்து, அப்பா condition இன்னும் criticalஆ தான், இருக்கு, அதனால வர late ஆகும், நீங்க ரெண்டு பேரும் அங்கயே இருங்க, சரியா?

உனக்கு குமார பாத்துக்க எதுவும் தொந்தரவா..... பேசி முடிக்கும் முன்பே, அட அதெல்லாம் எந்த தொந்தரவும் இல்ல, அவன் உண்டு அவன் வேலையுண்டுன்னு இருக்கரான். என்று சொன்னாள் விஜயா.

சரி அப்ப நீயும் குமாருமே போய்ட்டு வந்துருங்க சரியா? எல்லாத்தையும் கேட்டதா சொல்லு சரியா என்று சொல்லி phoneஐ cut செய்தான் முத்து.

விஜயா பேசுவதை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்து கொண்டே இருந்தான் குமார். அவளின் அழகான, இடுப்பு, அவள் தொப்பையின் மடிப்பு என ரசித்துக் கொண்டிருந்தான்.

பேசி முடித்த பின், குமார் என்ன என்று விசாரிக்க, தாத்தாக்கு உடம்பு இன்னும் சரியாலையாம், அதனால வரதுக்கு late ஆகுமாம் என்று சொன்னாள்.

சரி குட்டி சீக்கரம் சாப்பிட்டு முடி, நாம இன்னைக்கு ஒரு கல்யாணதுக்கு போகணும், போய்ட்டு வரலாம்.

உடனே குமார், ஹய்யா ஜாலி என்று குதூகலமாக ready ஆனான். 


குமார் ஒரு நல்ல T-shirtம் Jeans pantம் போட்டுக் கொண்டான், விஜயாவோ ஒரு அருமையான Red colour பட்டு புடவையை கட்டிக்கொண்டாள்.

அந்த சேலை அவளுக்கு கச்சிதமாக suit ஆனது. குமார் அந்த சேலையில் தொப்புளை தேடினான், ஆனால் நன்றாக மேலே தூக்கி கட்டி இருந்தாள்.

குமார் lightஆக ஏமாற்றம் அடைந்தான்.


Driver carஓட்ட பின் seatல் விஜயாவும் குமாரும் உட்கார்ந்து இருந்தனர்.

அத்த யார் கல்யாணதுக்கு போறோம் என்று கேட்டான்.

விஜயா: அதுவா என் பழைய friendஓட பொண்ணுக்கு. Actualஆ நாம எல்லருமே போலான்னு தான் plan பண்ணி இருந்தேன் ஆனா அதுக்குள்ள தாத்தாவுக்கு இப்படி ஆயிடுச்சு

குமார்: இன்னும எத்தன தூரம் அத்த போகணும்?

விஜயா: இன்னும் ஒரு 3மணி நேரமாவது travel பண்ணனும். நீ வேணா பாரேன் உனக்கு அந்த இடம் ரொம்ப புடிக்கும், 

குமார்: அப்படி என்ன இடம் அத்த?

விஜயா: அது kerala border ஆச்சா, அதனால குளிர் காத்து, fullஆ தென்ன மரம், ரொம்ப அருமையான கிராம், பண்ணை வீடுலாம் இருக்கு.

குமார்: கற்பனை செய்துகொண்டே, ஆகா நினச்சாளே superஆ இருக்கு அத்த,

என்று ஆர்வ மிகுதியில் அவள் கண்ணத்தில் முத்தமிட்டான்.

விஜயா சிரித்துக்கொண்டே பொரு பொரு நீ பாக்கத் தான போறா என்று சொன்னாள்.

அந்த இடத்தை நெருங்க காதோரம் சில் என்ற காற்று அடிப்பது போல feel ஆனது.
அது ஒரு அழகிய கிராமம், விஜயாவுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது, இந்த காலத்துல போயி கிராமத்துல கல்யாணம் வச்சிரிக்காங்களே என்று.

இடம் வந்தது, பார்த்தால் வானமே தெரிய வில்லை, எல்லாம் தென்னந்தோப்பு தான்.

விஜயாவை பார்த்தவுடன் ஒரு நடுத்தர வயது பெண், வந்து அவள் இரு கைககளையும் பிடித்து கொண்டாள், அவள் வாய் முழுவதும் பல்லாக இருந்தது.
ஏன் முத்து, உங்க மாமனார், மாமியார் லாம் வரலியா? என்று கேக்க

அது பெரிய கதை நான் அப்பறம் சொல்ரன், நீ போயி மத்தவங்கள கவனி என்று அனுப்பி வைத்தாள் விஜயா.

விஜயாவும், குமாரும் ரெண்டு chairகளை எடுத்து க் கொண்டு கூட்டத்தில் இருந்து சற்று தள்ளி ஒரு சின்ன தென்னையின் நிழலில் உட்கார்ந்தனர்.

பார்த்தவர்கள் அனைவரும் இருவரையும் அம்மா, மகன் என்றே நினைத்திருந்தனர்.
குமாரும், விஜயாவும் உடகார்ந்த படியே இயற்க்கையை ரசித்துக் கொண்டிருந்தனர்.

விஜயா: உனக்கு இடம் பிடுச்சிரிக்கா?

குமார்: அய்யோ chanceஏ இல்ல செம superஆ இரிக்கு என்றான். ச்ச எவ்வளவு அமைதியா இருக்குல அத்த, என சொன்னான்.

அதற்குள் அந்த பெண்மணி மீண்டும் ஒரு chairஓடு வந்தாள், ஆமா இந்த பையன் யாருடி விஜயா என்று கேக்க, அவன் என் நாத்தனார் பையன் என்று அறிமுக படுத்தினாள்,

அப்பறம் ஏன் அவர்கள் இருவர் மட்டும் வந்தனர் என்ற கதையையும் சொல்லி முடித்தாள். சரி ஒன்னு பண்ணுங்க கல்யாணம் சாயந்திரம் முடுஞ்சுரும், நீங்க ரெண்டு பேரும் எங்க கூடவே ரெண்டு நாள் தங்குங்க, அப்றம் எல்லாருமே சேர்ந்து போலாம், சரியா என்றாள்?

விஜயா தடுத்து இல்லடி இன்னைக்கு சாயந்தரமே நாங்க கிளம்புரோம் என்று சொல்ல, அவள் கேட்காமல் அன்பு தொல்லை செய்தாள், சரி என்று விஜயாவும் ஒத்துக்கொண்டாள்.

குமாரை பார்க்க அவன் ok என்று தலையாட்டினாள்.

கல்யாணம் நல்லா சிறப்பாக நடந்தது. நல்ல விருந்து என ஒரே அமர்க்களமாக இருந்தது. இரவிலும் அவர்கள் அதே இடத்தில் chair போட்டு பேசிக்கொண்டு இருந்தனர்.

விஜயாவிடம் இன்னைக்கு ஒரு night adjust பண்ணிக்கங்க நாளிக்கு நம்ம பண்ணை வீட்டிக்கு போய்ரலாம் என்று சொன்னாள்.

இடம் கிடைக்காததால், குமார் ஒரு Roomஇலும் விஜயா வேரொரு roomஇலும் படுக்க நேரிட்டது. எப்படியோ ஒரு night adjust செய்து கொண்டனர்.

காலையில் எல்லோரும் கிளம்ப குமார், விஜயாவை அவள் தோழி, அவள் பண்ணை வீட்டுக்கு அழைத்துச் சென்றாள். 

பண்ணை வீட்டுக்கு சென்ற உடன், அவள் தோழி, நான் சில ஏற்பாடு செய்ய வேண்டி இருக்கிறது ,அது வரைக்கும் இது உங்க வீடு மாதிரி சரியா? பிறகு வருகிறேன் என சொல்லிவிட்டு சென்றாள்.


அது ஒரு மிகப்பெரிய பண்ணைவீடு, வேலை ஆட்கள் மட்டும் ஒரு 30 பேர் இருந்தனர்.

அதில் மூவரை மட்டும் introduce பண்ணி வைத்தாள், ஒரு சின்ன பையன், ராசு, அப்பறம், அவன் அம்மா கனகா(ரொம்ப சின்ன வயசா இருந்தா), அவன் அப்பா ராமய்யா. ராமய்யா தான் அந்த இடத்துக்கு in charge மாதிரி. அவர்களும் அந்த பண்ணை வீட்டின் பக்கத்திலேயே உள்ள ஒரு குடிசையில் வாழ்ந்து கொண்டு இருந்தனர்.

ராமய்யா இளநீர் வெட்டிப்போட,
இருவரும் இளநீரிலயே குளித்தனர். பிறகு சாப்பாடு ஏற்பாடு செய்ய இருவரும் சாப்பிட்டனர், விஜயா முத்துக்கு phone பண்ணி விஷயத்தை சொன்னாள், முத்துவும் அதான் சரி, நீங்களும் ஒரு ரெண்டு மூணு நாள் அங்கயே தங்கிட்டு வாங்க, இங்க ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல என்று சொல்லி phoneஐ cut செய்தான்.

விஜயா: sorry டா குட்டி நேத்து ரொம்ப சிரமப் பட்டியா?

குமார்: பரவால்ல அத்த, அதெல்லாம் ஒரு பிரச்சனையே இல்ல, எப்படியோ இன்னைக்கு ஒரு நல்ல இடம் கிடைச்சிருக்குள

விஜயா: சரி வரியா அப்படியே தோப்ப சுத்தி பாத்துட்டு வரலாம்.

அங்கே அந்த மூவரும் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தனர். அவர்கள் ரொம்ப வெகுளியாக இருந்தனர், கனகா கூச்சப்பட்டுக்கொண்டு விஜயாவுடன் பேச வில்லை, ராசுக்கு ஊட்டி விட்டுக்கொண்டு இருந்தாள்.

ராமய்யாவிடம் அந்த இடத்தின் history எல்லாம் விசாரித்துக் கொண்டிருந்தனர். 

ராமய்யா: இது உங்க பையனா அம்மா?

விஜயா: இல்ல பா, இது என் நாத்தனார் பையன்.

ராமய்யா: பையன் ரொம்ப நல்ல பையனா இருக்காருமா!

விஜயா: ஆமாப்பா, அது உன் பையனும் பொண்டாட்டியா?

ராமய்யா: ஆமாங்க, அவ ரெண்டா தாரம், மூத்த தாரத்து பசங்க எல்லாம் வெளியூர்ல இருக்காங்க, அவளுக்கு 13 வயசா இருக்கும்போதே கல்யாணம் பண்ணிட்டேன் என தலையை சொரிந்தான்.

ஆச்சரியத்துடன் ஓஹோ அப்படியா!

சரிப்பா நான் போறன் என்று சொல்லி கிளம்பினாள்.
அம்மா நான் இங்க தான் இருப்பேன், ஏதாச்சும் உதவினா கேளுங்க என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினான்.

குமார், வெளியே சுத்திப் பாக்கலாம் என்று சொல்ல, விஜயாவும் சரிவா என்று கூட்டிப்போனாள்.

அப்படியே தென்னந்தோப்பு fullஆ சுத்திப் பார்த்தனர்,

கடைசியாக இருட்டும் சமயம் மெதுவாக நடந்து போயி pumpset பக்கம் போனார்கள் அங்கே ராசுவும், கனகாவும் tank தண்ணீரில் சிரித்துக்கொண்டு விளையாடிக் கொண்டிருந்தனர். அவர்கள் கள்ளம் கபடம் இல்லாமல் விளையாடி கொண்டு இருப்பதை பார்க்கும் போது தானும் தன் அம்மா புவனாவும் விளையாடுவது ஞாபகத்துக்கு வந்தது குமாருக்கு.

விஜயாவும், குமாரும் அவர்கள் விளையாடுவதை பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். அப்படியே சுத்தி, முத்தி பார்த்து யாரும் இல்லை என்பதை முடிவு செய்து கொண்டு திடீரென்று கனகா தன் ஆடையை அவிழ்க ஆரம்பித்தாள். குமார் அதை கவனிக்க, விஜயா பார்க்கிராளா என பாக்க, அவள் சட்டென்று அதை கவனிக்காததுபோல் வெரும் phoneஐ காதில் வைத்து கொண்டு வேறொங்கோ பார்ப்பது போல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அப்படியே ராசுவின் dressஐ யும் கழட்டினாள், இருவரும் அம்மணமாயினர்.
அந்த தொட்டியில் நீந்தி விளையாடிக் கொண்டிருந்தனர். குமாரும் விஜயாவும் ஆர்வமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர்.
தொட்டியில் விளையாடிக் கொண்டிருந்தவர்கள், திடீரென முத்தமிட ஆரம்பித்தனர். போக போக முத்தங்கள் ஒரு மாதிரியாக போக ஆரம்பித்தது.

விஜயாவிற்கு கை chillஎன ஆனது.

ராசு கொஞ்சம் கீழிறங்கி அவன் அம்மாவின் மார்பை சப்ப ஆரம்பித்தான்.
அவன் சப்ப சப்ப அவன் தலை முடியை கோதிக்கொண்டிருந்தாள் கனகா.
ரொம்ப mood ஆன கனகா, ராசுவை திட்டில் உட்கார சொன்னாள், அவன் உட்கார்ந்த உடன், லபக் என்று அவன் குஞ்சை நாய் biscuitஐ கவ்வுவது போல் கவ்வினாள்,

கொஞ்சம் அப்படியே வாயில் வைத்து சப்ப ஆரம்பித்தாள், ராசு அப்படியே அவள் தலையை தன் இரு கைகளாலும் இருக பிடித்து கொண்டான். அது அப்படியே பெருசானது. கொஞ்ச நேரம் சப்பிக்கொண்டே இருந்தாள், குமாருக்கு அதை பார்க்க பார்க்க தலையில் மின்னல் வெட்டியது. 

விஜயாவோ phoneல் மும்மறமாக இருந்தபடி act கொடுத்தாள். ராசு ஏதோ சொல்ல, கனகா டக் என்று signal கொடுக்க இருவரும் dressஐ எடுத்துக் கொண்டு pump set roomக்குள் ஓடினர், அங்கே போய் கதவை தாழ் போட்டுக் கொண்டனர்.

குமார் என்ன நடக்கிறது என பார்க்க முடியலயே என்ற ஆதங்கத்தில் இருக்க, விஜயா கடைசி வரை வெரும் phoneஐ காதில் வைத்து கொண்டே shock ஆனாலும் actingஐ maintain பண்ணிக்கொண்டிருந்தாள். அப்படியே குமாரை ஓரக் கண்ணால் பார்க்க, குமார் அதிர்சியில உறஞ்சி போயி காய்ச்சலே வருவது போல இருந்தான். ----------*******-------------



[+] 1 user Likes passionateman45plus's post
Like Reply


Messages In This Thread
RE: ஒரு தாய், மகனின் பாசப்போராட்டம... - by passionateman45plus - 22-11-2018, 08:50 AM



Users browsing this thread: 4 Guest(s)