31-12-2019, 08:09 AM
மதியம் ஒரு 3 மணி இருக்கும்-
பீச் போலாமா என்றான் கண்ணன். நிஷா முகம் மலர்ந்தாள். அவளுக்கு பீச்சில் நடப்பது, கடலில் கால் நனைப்பது, காற்று வாங்குவது எல்லாமே ரொம்பப் பிடிக்கும். அவனாகவே இவளைக் கூப்பிட்டது இவளுக்கு கூடுதல் சந்தோசம். வாங்க வாங்க கிளம்புவோம் என்றாள்.
நாம நிறைய போட்டோ எடுத்துக்கணும். நல்ல புடவையா கட்டிக்கோ என்று சொல்லிக்கொண்டே சமீபத்தில் வாங்கிய DSLR கேமராவை எடுத்தான்.
காலையில் உடம்புக்கு மட்டும் குளித்திருந்தாள். இப்போது குளித்துவிட்டு வந்து உற்சாகமாய் கேட்டாள். என்னங்க... எந்த ட்ரெஸ்ன்னு சொல்லுங்க
தீபாவளிக்கு எடுத்துக் கொடுத்தேனே அந்த ப்ளூ கலர் ஸாரி கட்டிக்கோடி
அதுவா? கொஞ்சம் ட்ரான்ஸ்பேரண்டா இருக்குமே...
லேசாத்தானே.... அதுதான் அழகே. நீதான் முன்னாடி சிங்கிளா விடப்போறதில்லையே.
நிஷா அந்த புடவையை எடுத்தாள். கொஞ்சம் வழுவழுப்பாக இருக்கும். ஆனால் இதற்கான ப்ளவுஸ் அங்கங்கே லூசா இருந்ததே...நல்லாயிருக்காது. அவனிடம் சொன்னாள். அவனோ அதே நிறத்தில் உள்ள ஸ்லீவ்லெஸ் ப்ளவுஸ் ஒன்றை போடச்சொன்னான்.
போட்டோவுக்கு நல்லாயிருக்காதுங்க... வேணாம்.
சூப்பரா இருக்கும்டி. அதுதான் நீ போட்டுட்டு வர்ற... - உறுதியாகச் சொன்னான் அவன்.
இருவரும் தயாராகி வெளியே வரும்போது, கண்ணன் சொன்னான். ஹே.. நம்ம ரெண்டுபேரையும் இதுல போட்டோ எடுக்கணும்னா கூட யாராவது இருந்தா நல்லாருக்கும்ல... சீனுவை கூட்டிட்டுப் போலாமா
அய்யோ அவனா
ஏண்டி பதறுற?
இ..இல்ல.... அவன் இருந்தா நாம ப்ரீயா இருக்க முடியாதுல்ல
நாம என்ன ஹனிமூனுக்கா போறோம்.... என்று சொல்லிக்கொண்டே அவன் சீனுவுக்கு போன் பண்ண... நிஷாவுக்கு திடீரென்று உடம்பில் ஜிவ்வென்று ரத்தம் பாய்ந்தது. சும்மாவே வாயை பிளந்துக்கிட்டு பாப்பான். காலைல தைரியமா..ச்சே.. தட்டிவிட்டுட்டு போய்ட்டான்... முழுக்க மூடிக்கிட்டு நின்னாலே அப்படி பண்றவன்... இப்படி தாராளமா இருந்தா??...புடவை, ப்ளவுசை மாத்திடலாமா? என்று இவள் யோசித்துக்கொண்டிருக்கும்போதே,
வா சீனு.... போலாமா... உனக்கு ஆட்சேபனை இல்லையே என்றபடியே கண்ணன் காரை நோக்கிப் போக... சீனு நிஷாவிடம் வந்தான்.
என்னக்கா ஸ்லீவ்லெஸ் போட்டுட்டு நிக்குறீங்க??
ஏன் போடக்கூடாதா? நீதானே மாடர்னா இருக்கணும்னு சொன்னே
அது ஓகேதான் பட் வீட்டுல இருக்கும்போது அப்படி இருக்கச் சொன்னேன். இப்போ ஊரே உங்க அக்குளைப் பார்க்குமே. எனக்கு அது சுத்தமா பிடிக்காது
அவன் அவளது அக்குள் பற்றி பேசியதும் நிஷாவின் பெண்மை பூரித்தது.
ப்ளவுஸும் ரொம்ப சின்னதா இருக்கு.. என்றான்
அவர் ஆசைப்பட்டுக் கேட்டாருடா... நான் என்ன செய்யட்டும்.. என்று சொல்லிக்கொண்டே நடந்தாள். வா நேரமாச்சு....
பின்னாடியும் அப்பட்டமா தெரியுது
எது?
அதான் ரெண்டு தர்பூசணியை கட்டி வச்சிருக்கீங்களே பின்னாடி... அதான்
நிஷா அவனைப் பார்த்து முறைத்துக்கொண்டே பின்னாடி புடவையை இழுத்து இழுத்துவிட்டு, தன் பின்புறத்தை இறுக்கமாக தழுவியிருந்த புடவையை லூசாக்கினாள். இப்போ சரியாயிருக்கும். வா... - வேகமாய் சென்று காரில் ஏறினாள்.
அவளது அழகிய முதுகை, அசைந்தாடும் குண்டிகளை, நளினமான நடையை ரசித்துக்கொண்டே சீனுவும் காரில் ஏறினான்.
பீச்சில் - இவர்கள் சீக்கிரமே வந்துவிட்டதால், குறைவான கூட்டம்தான். நல்ல காற்று. எதிர்க்காற்றில் நிஷாவின் முன்னழகும், தொப்புளின் குழிவும் அந்தப் புடவையில் தெளிவாகத் தெரிய... சீனுவுக்கு அது காணக் கிடைக்காத காட்சியாக இருந்தது. அவளது கனமான கச்சிதமான கிண்ணென்று நிற்கும் மார்புகளை முன்புறமிருந்தும், சைடிலிருந்தும் பார்த்து ரசித்தான். புடவை ஒட்டியிருந்தால் தொப்புளுக்கு கீழே ஒரு இன்ச் இறக்கி புடவை கட்டியிருக்கிறாள் என்பது சுலபமாகத் தெரிந்தது. அவர்களோடு கூட நடக்கும்போது இவன் நிஷாவுக்கு பக்கவாட்டில் வர.... அலைபாயும் தலைமுடியை சரிசெய்ய அவள் தன் கையை தூக்கும்போதெல்லாம் ஓரக்கண்ணால் அக்குளை ரசித்தான். அதிலிருந்து வந்த வாசனையை முகர்ந்தான். அவன் தன்னை இன்ச் பை இஞ்சாக ரசிக்கிறான் என்பதே நிஷாவுக்கு பூரிப்பாக இருந்தது.
இருட்டுறதுக்குள்ள கொஞ்சம் போட்டோ எடுத்துக்கலாம் என்று கண்ணன் சொல்ல.... சீனு அவர்களை ஒவ்வொரு திசையிலிருந்தும் பார்த்து அக்கறையாக போட்டோ எடுக்க, கண்ணன் சந்தோஷமாகிவிட்டார். நிஷாவுக்குத்தான் புடவையை சமாளிப்பது கஷ்டமாகிவிட்டது. ஒருமுறை க்ளிக் செய்யுமுன்பு சீனு இவளைப் பார்த்து ஏதோ சைகையால் பேச... இவள் புரியாமல் என்ன? என்று கண்களாலேயே கேட்க....அவன் இவளிடம் பேசுவதுபோல் வந்து காதில் கிசுகிசுத்தான். உங்களோட 'குழி' தெரியுது மூடிக்கோங்க!
இதைக் கேட்டதும் நிஷாவின் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்தது. தலையை குனிந்தபடியே புடவையை இழுத்து தொப்புளை மூடிக்கொண்டாள்.
பீச் போலாமா என்றான் கண்ணன். நிஷா முகம் மலர்ந்தாள். அவளுக்கு பீச்சில் நடப்பது, கடலில் கால் நனைப்பது, காற்று வாங்குவது எல்லாமே ரொம்பப் பிடிக்கும். அவனாகவே இவளைக் கூப்பிட்டது இவளுக்கு கூடுதல் சந்தோசம். வாங்க வாங்க கிளம்புவோம் என்றாள்.
நாம நிறைய போட்டோ எடுத்துக்கணும். நல்ல புடவையா கட்டிக்கோ என்று சொல்லிக்கொண்டே சமீபத்தில் வாங்கிய DSLR கேமராவை எடுத்தான்.
காலையில் உடம்புக்கு மட்டும் குளித்திருந்தாள். இப்போது குளித்துவிட்டு வந்து உற்சாகமாய் கேட்டாள். என்னங்க... எந்த ட்ரெஸ்ன்னு சொல்லுங்க
தீபாவளிக்கு எடுத்துக் கொடுத்தேனே அந்த ப்ளூ கலர் ஸாரி கட்டிக்கோடி
அதுவா? கொஞ்சம் ட்ரான்ஸ்பேரண்டா இருக்குமே...
லேசாத்தானே.... அதுதான் அழகே. நீதான் முன்னாடி சிங்கிளா விடப்போறதில்லையே.
நிஷா அந்த புடவையை எடுத்தாள். கொஞ்சம் வழுவழுப்பாக இருக்கும். ஆனால் இதற்கான ப்ளவுஸ் அங்கங்கே லூசா இருந்ததே...நல்லாயிருக்காது. அவனிடம் சொன்னாள். அவனோ அதே நிறத்தில் உள்ள ஸ்லீவ்லெஸ் ப்ளவுஸ் ஒன்றை போடச்சொன்னான்.
போட்டோவுக்கு நல்லாயிருக்காதுங்க... வேணாம்.
சூப்பரா இருக்கும்டி. அதுதான் நீ போட்டுட்டு வர்ற... - உறுதியாகச் சொன்னான் அவன்.
இருவரும் தயாராகி வெளியே வரும்போது, கண்ணன் சொன்னான். ஹே.. நம்ம ரெண்டுபேரையும் இதுல போட்டோ எடுக்கணும்னா கூட யாராவது இருந்தா நல்லாருக்கும்ல... சீனுவை கூட்டிட்டுப் போலாமா
அய்யோ அவனா
ஏண்டி பதறுற?
இ..இல்ல.... அவன் இருந்தா நாம ப்ரீயா இருக்க முடியாதுல்ல
நாம என்ன ஹனிமூனுக்கா போறோம்.... என்று சொல்லிக்கொண்டே அவன் சீனுவுக்கு போன் பண்ண... நிஷாவுக்கு திடீரென்று உடம்பில் ஜிவ்வென்று ரத்தம் பாய்ந்தது. சும்மாவே வாயை பிளந்துக்கிட்டு பாப்பான். காலைல தைரியமா..ச்சே.. தட்டிவிட்டுட்டு போய்ட்டான்... முழுக்க மூடிக்கிட்டு நின்னாலே அப்படி பண்றவன்... இப்படி தாராளமா இருந்தா??...புடவை, ப்ளவுசை மாத்திடலாமா? என்று இவள் யோசித்துக்கொண்டிருக்கும்போதே,
வா சீனு.... போலாமா... உனக்கு ஆட்சேபனை இல்லையே என்றபடியே கண்ணன் காரை நோக்கிப் போக... சீனு நிஷாவிடம் வந்தான்.
என்னக்கா ஸ்லீவ்லெஸ் போட்டுட்டு நிக்குறீங்க??
ஏன் போடக்கூடாதா? நீதானே மாடர்னா இருக்கணும்னு சொன்னே
அது ஓகேதான் பட் வீட்டுல இருக்கும்போது அப்படி இருக்கச் சொன்னேன். இப்போ ஊரே உங்க அக்குளைப் பார்க்குமே. எனக்கு அது சுத்தமா பிடிக்காது
அவன் அவளது அக்குள் பற்றி பேசியதும் நிஷாவின் பெண்மை பூரித்தது.
ப்ளவுஸும் ரொம்ப சின்னதா இருக்கு.. என்றான்
அவர் ஆசைப்பட்டுக் கேட்டாருடா... நான் என்ன செய்யட்டும்.. என்று சொல்லிக்கொண்டே நடந்தாள். வா நேரமாச்சு....
பின்னாடியும் அப்பட்டமா தெரியுது
எது?
அதான் ரெண்டு தர்பூசணியை கட்டி வச்சிருக்கீங்களே பின்னாடி... அதான்
நிஷா அவனைப் பார்த்து முறைத்துக்கொண்டே பின்னாடி புடவையை இழுத்து இழுத்துவிட்டு, தன் பின்புறத்தை இறுக்கமாக தழுவியிருந்த புடவையை லூசாக்கினாள். இப்போ சரியாயிருக்கும். வா... - வேகமாய் சென்று காரில் ஏறினாள்.
அவளது அழகிய முதுகை, அசைந்தாடும் குண்டிகளை, நளினமான நடையை ரசித்துக்கொண்டே சீனுவும் காரில் ஏறினான்.
பீச்சில் - இவர்கள் சீக்கிரமே வந்துவிட்டதால், குறைவான கூட்டம்தான். நல்ல காற்று. எதிர்க்காற்றில் நிஷாவின் முன்னழகும், தொப்புளின் குழிவும் அந்தப் புடவையில் தெளிவாகத் தெரிய... சீனுவுக்கு அது காணக் கிடைக்காத காட்சியாக இருந்தது. அவளது கனமான கச்சிதமான கிண்ணென்று நிற்கும் மார்புகளை முன்புறமிருந்தும், சைடிலிருந்தும் பார்த்து ரசித்தான். புடவை ஒட்டியிருந்தால் தொப்புளுக்கு கீழே ஒரு இன்ச் இறக்கி புடவை கட்டியிருக்கிறாள் என்பது சுலபமாகத் தெரிந்தது. அவர்களோடு கூட நடக்கும்போது இவன் நிஷாவுக்கு பக்கவாட்டில் வர.... அலைபாயும் தலைமுடியை சரிசெய்ய அவள் தன் கையை தூக்கும்போதெல்லாம் ஓரக்கண்ணால் அக்குளை ரசித்தான். அதிலிருந்து வந்த வாசனையை முகர்ந்தான். அவன் தன்னை இன்ச் பை இஞ்சாக ரசிக்கிறான் என்பதே நிஷாவுக்கு பூரிப்பாக இருந்தது.
இருட்டுறதுக்குள்ள கொஞ்சம் போட்டோ எடுத்துக்கலாம் என்று கண்ணன் சொல்ல.... சீனு அவர்களை ஒவ்வொரு திசையிலிருந்தும் பார்த்து அக்கறையாக போட்டோ எடுக்க, கண்ணன் சந்தோஷமாகிவிட்டார். நிஷாவுக்குத்தான் புடவையை சமாளிப்பது கஷ்டமாகிவிட்டது. ஒருமுறை க்ளிக் செய்யுமுன்பு சீனு இவளைப் பார்த்து ஏதோ சைகையால் பேச... இவள் புரியாமல் என்ன? என்று கண்களாலேயே கேட்க....அவன் இவளிடம் பேசுவதுபோல் வந்து காதில் கிசுகிசுத்தான். உங்களோட 'குழி' தெரியுது மூடிக்கோங்க!
இதைக் கேட்டதும் நிஷாவின் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்தது. தலையை குனிந்தபடியே புடவையை இழுத்து தொப்புளை மூடிக்கொண்டாள்.