22-12-2019, 04:45 PM
விஜியுடன் தன் ஆட்டத்தை முடித்துக்கொண்டு அவள் அருகில் ஆலன் மூச்சிறைக்க படுத்தான். விஜி தன் அருகில் இருந்த நைட்டியை எடுத்து தன் கூதிய தொடச்சா. ஆலன் எழுந்து நான் கிலம்புறேன்னு சொல்லிட்டு கிளம்ப போனான். அப்போ விஜி ஆலன் நீ ரொம்ப நாள் கேட்டதால் தான் ஒத்துக்கிட்டேன். இனி என் சம்மதம் இருந்தா மட்டும் தான் நீ என்ன நெருங்க முடியும். ஓகே வா. ஆலன் மணசுக்குல்ல இப்ப இவ ருசி கண்ட பூனை கண்டிப்பா என விடமாட்டானு யோசிச்சான். ஆனா அவனுக்கு தெரியாது அவ இதுக்கு முன்ன பசிச்ச புலியா இருந்த போதே சுப்புனி அவள் அடக்கி பல தடவ சுகத்தை கொடுத்திருக்காங்க. அதுக்கு முன்ன இதெல்லாம் ஒன்னுமில்லைனு விஜிக்கு மட்டும் தான் தெரியும். விஜி தொடர்ந்தா அப்பறம் இது அப்துல்லாவுக்கு அவ முடிக்கும் முன்னே சீ சீ என்ன அக்கா இது எப்படி நான் அவன்கிட்ட சொல்வேன். கண்டிப்பா சொல்ல மாட்டேன். நான் வரேன் னு கிளம்பினான்.
விஜித்தாவுக்கு தூக்கமே வரல, நான் எப்படி என் புருஷன் தான்டி இன்னொருத்தன்கூட, இதோட ஆரம்ப புள்ளி எதுனு யோசிச்சா...
அவ நினைவு போய் நின்ன இடம் ஒரு அறையும், சுப்புனியின் முகமும். 18 வயசுலயே கல்யாணம், 2 வருஷம் புருஷன் கிட்ட எதிர்ப்பார்த்து ஏமாந்த கட்டில் சுகம். அவன் குடிச்சு குடிச்சு அவன் ஆண்மையோட இல் வாழ்க்கையயும் அழிச்சிருந்தான். ஒரு நாள் அந்த சன்டை அதிகமாகி இஜாஸ் இவள் ஓங்கி அறஞ்சான். அதுபோதாதுனு உனக்கு வேணும்னா எவன் கூட வேறா போடி என் குடிய கெடுக்காதனு குத்திட்டு போதைல விழுந்து ட்ரான்.
விஜி அழுதுக்கிட்டே வீட்டு விட்டு அவ வீட்டுக்கு நடந்தா. போகும்போது பல கலக்கம். இப்போ வீட்டுக்கு போனா மட்டும், நமக்கு என்ன பலன் கிடச்சிடும். திரும்ப இதே நரகத்துக்கு தான் வரனும். இப்படி இருக்குறதுக்கு செத்துடலாமா. சாகுறது எப்படி தீர்வு ஆகும். அவன் திரும்ப இண்ணொருத்திய நிக்கா செஞ்சு, அவ வாழ்க்கையையும் கெடுப்பான். கேட்டா ஆம்ப. இங்க எல்லாத்தையும் ஆம்பலனு சொல்லி சுலபமா சமூகம் அனுமதிக்குது. அப்போ நாங்க பெண்னா பொறுத்தது தான் பவமா. இல்ல ஒரு ஆம்பலைக்கு இருக்க எல்லா உணர்வும் எங்களுக்கு இருக்கா போல, எல்லா உரிமையும் எங்களுக்கும் இருக்கு. இது என் வாழ்க்கை நான் விரும்புகிறா போல வாழனும். இந்த சமூகம் அனுமதிச்சா வெளிப்படையாக வாழுரேன் இல்ல ரகசியமா வாழ்வேன்.
அவ யோசிச்சிக்கிட்டே வந்ததுல அவ கிட்டத்தட்ட ஊர் விட்டு ஒதுக்குபுரமாவே வந்துட்டா. திடீர்னு சுயநினைவு வந்து பார்த்தால் நெடுதூரம் நயநீதிருந்தால். பக்கத்துல இருந்த ஒரு பஸ்ஸ்டாப்ல உக்காந்தா ஆனா அவ முடிவுல தெளிவா இருந்தா. திடீர்னு ஒரு குறள் என்னக்கா இவ்வளோ காலைல இங்க உக்காந்திருக்கீங்க ஏதும் இருக்கானு கேக்க. நிமிர்ந்து பார்த்தாள் அது முப்புரி. இல்ல சும்மானு ஒரு செருமிய குறள் ல அவ சொல்ல, என்ன ஆச்சு ஏன் அழறீங்கனு கேக்க. இங்கே ஏதும் கேக்காதனு சொல்ல, அவன் ஏதோ பிரச்சனைனு புரிஞ்சிக்கிட்டான். சரி வண்டில ஏறுங்க இங்க பேச வேண்டாம்னு சொல்ல அவ பர்க்காக்குல்ல கண்ண தொடச்சிக்கிட்டு வண்டிய அலுத்துனான். விஜி இருக்குன்னா வேறாய் வேற எங்காவது வெளில போன்று சொன்னா. அவன் ஒரு பார்ப்பது நிமிடம் ஓட்டிய வகையில், இல் பிரச்சனை எல்லாம் சொன்னால். அவனுக்கு இல் நிலமையை நினைச்சு ரொம்ப கஷ்டமாக போச்சு. பைப்பாஸ் ஓறமா ஒரு தேநீர் கடைல நிப்பாட்டி ரெண்டு பேரும் காபி குடிச்சாங்க. அப்போ இவன் அவ பார்த்தா. கண்டிப்பாக இவன் என் ஆசைக்கு பருப்பு சொல்ல மாட்டாரு அவளுக்கு தோனுச்சு. தைரியத்தை வரவச்சிக்கிட்டு அவன் நேரா பார்த்து கேட்டாள், முப்புரி என் கூட படுக்குறீயானு. அவன் ஆச்சரியமா இவள் பார்த்தான்....
தொடரும்...
விஜித்தாவுக்கு தூக்கமே வரல, நான் எப்படி என் புருஷன் தான்டி இன்னொருத்தன்கூட, இதோட ஆரம்ப புள்ளி எதுனு யோசிச்சா...
அவ நினைவு போய் நின்ன இடம் ஒரு அறையும், சுப்புனியின் முகமும். 18 வயசுலயே கல்யாணம், 2 வருஷம் புருஷன் கிட்ட எதிர்ப்பார்த்து ஏமாந்த கட்டில் சுகம். அவன் குடிச்சு குடிச்சு அவன் ஆண்மையோட இல் வாழ்க்கையயும் அழிச்சிருந்தான். ஒரு நாள் அந்த சன்டை அதிகமாகி இஜாஸ் இவள் ஓங்கி அறஞ்சான். அதுபோதாதுனு உனக்கு வேணும்னா எவன் கூட வேறா போடி என் குடிய கெடுக்காதனு குத்திட்டு போதைல விழுந்து ட்ரான்.
விஜி அழுதுக்கிட்டே வீட்டு விட்டு அவ வீட்டுக்கு நடந்தா. போகும்போது பல கலக்கம். இப்போ வீட்டுக்கு போனா மட்டும், நமக்கு என்ன பலன் கிடச்சிடும். திரும்ப இதே நரகத்துக்கு தான் வரனும். இப்படி இருக்குறதுக்கு செத்துடலாமா. சாகுறது எப்படி தீர்வு ஆகும். அவன் திரும்ப இண்ணொருத்திய நிக்கா செஞ்சு, அவ வாழ்க்கையையும் கெடுப்பான். கேட்டா ஆம்ப. இங்க எல்லாத்தையும் ஆம்பலனு சொல்லி சுலபமா சமூகம் அனுமதிக்குது. அப்போ நாங்க பெண்னா பொறுத்தது தான் பவமா. இல்ல ஒரு ஆம்பலைக்கு இருக்க எல்லா உணர்வும் எங்களுக்கு இருக்கா போல, எல்லா உரிமையும் எங்களுக்கும் இருக்கு. இது என் வாழ்க்கை நான் விரும்புகிறா போல வாழனும். இந்த சமூகம் அனுமதிச்சா வெளிப்படையாக வாழுரேன் இல்ல ரகசியமா வாழ்வேன்.
அவ யோசிச்சிக்கிட்டே வந்ததுல அவ கிட்டத்தட்ட ஊர் விட்டு ஒதுக்குபுரமாவே வந்துட்டா. திடீர்னு சுயநினைவு வந்து பார்த்தால் நெடுதூரம் நயநீதிருந்தால். பக்கத்துல இருந்த ஒரு பஸ்ஸ்டாப்ல உக்காந்தா ஆனா அவ முடிவுல தெளிவா இருந்தா. திடீர்னு ஒரு குறள் என்னக்கா இவ்வளோ காலைல இங்க உக்காந்திருக்கீங்க ஏதும் இருக்கானு கேக்க. நிமிர்ந்து பார்த்தாள் அது முப்புரி. இல்ல சும்மானு ஒரு செருமிய குறள் ல அவ சொல்ல, என்ன ஆச்சு ஏன் அழறீங்கனு கேக்க. இங்கே ஏதும் கேக்காதனு சொல்ல, அவன் ஏதோ பிரச்சனைனு புரிஞ்சிக்கிட்டான். சரி வண்டில ஏறுங்க இங்க பேச வேண்டாம்னு சொல்ல அவ பர்க்காக்குல்ல கண்ண தொடச்சிக்கிட்டு வண்டிய அலுத்துனான். விஜி இருக்குன்னா வேறாய் வேற எங்காவது வெளில போன்று சொன்னா. அவன் ஒரு பார்ப்பது நிமிடம் ஓட்டிய வகையில், இல் பிரச்சனை எல்லாம் சொன்னால். அவனுக்கு இல் நிலமையை நினைச்சு ரொம்ப கஷ்டமாக போச்சு. பைப்பாஸ் ஓறமா ஒரு தேநீர் கடைல நிப்பாட்டி ரெண்டு பேரும் காபி குடிச்சாங்க. அப்போ இவன் அவ பார்த்தா. கண்டிப்பாக இவன் என் ஆசைக்கு பருப்பு சொல்ல மாட்டாரு அவளுக்கு தோனுச்சு. தைரியத்தை வரவச்சிக்கிட்டு அவன் நேரா பார்த்து கேட்டாள், முப்புரி என் கூட படுக்குறீயானு. அவன் ஆச்சரியமா இவள் பார்த்தான்....
தொடரும்...