18-12-2019, 06:32 PM
(This post was last modified: 18-12-2019, 06:32 PM by Dubai Seenu. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
அக்கா....
யாரு நிஷாவா... வா... வாமா.... நானே உன் வீட்டுக்கு வரணும்னு நெனச்சேன் மகராசி நீயே வந்துட்ட. எப்போ வந்தே ஸ்கூல்லர்ந்து... – கிச்சனிலிருந்து குரல் கொடுத்தாள் பார்வதி. நிஷா நேராக கிச்சனுக்குச் சென்றாள்.
என்னக்கா... தடபுடலா ஏதோ பண்ணிட்டிருக்கீங்க?
நீயே வந்து பாரு என்னன்னு. பாயாசம்தான். உனக்கு கொஞ்சம் கொண்டுவரணும்னு நினைச்சிட்டிருந்தேன். நீயே வந்துட்ட. நல்லதா போச்சு. ஒரு பவுலில் ஊற்றிக் கொடுத்தாள் பார்வதி
என்ன ஸ்பெஷல்கா... உங்க மகனுக்கு வேலை கீலை கிடைச்சிருக்கா?
ம்க்கும். அவனுக்கு அந்த எண்ணமே இருக்குறமாதிரி தெரியல. நானும் எவ்வளவோ சொல்லிப் பார்த்துட்டேன். ஏதோ பேஷன் டிசைனிங்...டிராயிங்க்... பெயிண்டிங்...னு நேரத்த வீண் பண்ணிட்டிருக்கான். சிலநேரம் ஜோசியக்காரனா மாறிடுறான். எனக்கு நீ ஒரு உதவி செய்யனுமே...
என்னக்கா
அவன ஒரு தடவை... ஒரே ஒரு தடவை நீயே கூப்பிட்டு கண்டிச்சின்னா... கொஞ்சம் அடங்குவான்.
ஐயோ நானா... அவன் என்ன சின்னப்பிள்ளையா... கண்டிக்கிறதுக்கு?
உன் மேல ரொம்ப மரியாதை வச்சிருக்கான். அவங்க அப்பாவ விட. அதான் உன்கிட்ட சொல்றேன். பாவம் அவன் அப்பா. இவன நெனச்சி அவருக்குக் கவலை.
நிஷாவுக்கு அவர்களின் கஷ்டம், குடும்ப நிலை தெரியும். பார்வதியின் தாலி செயின் தவிர அனைத்து நகையும் பேங்கில். அவளுக்கு நிஜமாகவே சீனிவாசனின் அலட்சியம் மீது கோபம் வந்தது
இப்போ எங்கே இருக்கான்?
எக்ஸர்சைஸ் பண்ணப்போறேன்னு மேல போனான். டேய் சீனு.... டேய்... கீழ வா....
இதோ வர்ரேம்மா...
மாடிப்படியில் அவன் நடந்துவரும் சத்தம் கேட்க, நிஷா புடவையை எல்லா இடங்களிலும் ஒருமுறை சரிசெய்துகொண்டு ரெடியாக நின்றாள். வெறும் கட் பனியன் லுங்கியில் வியர்வையோடு, நிஷா நிற்பது தெரியாமல் ஓடிவந்த சீனு, இன்ப அதிர்ச்சியில் அவளையும் அம்மாவையும் பார்க்க.... நிஷா அவனது திரண்ட தோள்களையும் கட்டுமஸ்தான உடல்கட்டையும் ஒரு விநாடி கண்கள் விரிய பார்த்து...பின் வேறு பக்கம் திரும்பிக்கொண்டாள்.
நிஷாவை பார்த்து உற்சாகமாக ஹாய் அக்கா... என்றான். ஆனால் அவள் முகத்தில் இருந்த முறைப்பைப் பார்த்துவிட்டு, பவ்யமாக அம்மாவிடம் கேட்டான். என்னம்மா... எதுக்கு கூப்பிட்ட?
அக்கா உன்கிட்ட கேட்குற கேள்விக்கு ஒழுங்கா பதில் சொல்லு. – ஸ்ட்ரிக்டாக சொல்லிவிட்டு பார்வதி அவள் வேலையை பார்க்கப்போனாள். சீனு வேகமாக உள்ளே சென்று ஒரு சட்டையைப் போட்டுவிட்டு வந்து நின்றான். அவளைப் பார்த்தான்…இல்லை, வைத்த கண் வாங்காமல் அவளை ரசித்துப் பார்த்தான்.
நிஷா க்ரிம்ஸன் ரெட் கலரில் காட்டன் சில்க் புடவை அணிந்திருந்தாள். அதில் மூன்று விரல் அளவுக்கு கோல்டன் பார்டர். அந்த பார்டருக்கு விளிம்புகளாக ஒருவிரல் அளவுக்கு இருபுறமும் கருப்பு கோடு. அந்த கருப்பும் கோல்டன் கலரும் கலந்த நிறத்தில் கச்சிதமான ப்ளவுஸ் அணிந்திருந்தாள். இரு கைகளிலும் புடவையில் இருக்கும் அதே அழகான பார்டர். அவளது பெண்மை பள்ளத்தாக்கில் அழகிய மடிப்புகளோடு அவள் புடவையை நேர்த்தியாகக் கட்டியிருந்த விதம் ஒரு நாள் முழுக்க அவளைப் பார்த்துக்கொண்டே இருக்கலாம். பிளவுஸ் கலரிலேயே இருந்த முந்தானையை இடது கை அக்குளுக்குள் விட்டு இடுப்பை மறைத்து அதை முன்விட்டு பிடித்தவாறு அவள் தேவதைபோல் நின்றுகொண்டிருந்தாள்.
ஆனால் கடுமையாக முகத்தை வைத்துக்கொண்டு அவனைப் பார்த்த நிஷா அவன் அவளை வாயை பிளந்துகொண்டு ரசிப்பதைப் பார்த்து முறைத்தாள் ( பாவி... எப்படி விழுங்குற மாதிரி பாக்குறான் பார்!!!)
யாரு நிஷாவா... வா... வாமா.... நானே உன் வீட்டுக்கு வரணும்னு நெனச்சேன் மகராசி நீயே வந்துட்ட. எப்போ வந்தே ஸ்கூல்லர்ந்து... – கிச்சனிலிருந்து குரல் கொடுத்தாள் பார்வதி. நிஷா நேராக கிச்சனுக்குச் சென்றாள்.
என்னக்கா... தடபுடலா ஏதோ பண்ணிட்டிருக்கீங்க?
நீயே வந்து பாரு என்னன்னு. பாயாசம்தான். உனக்கு கொஞ்சம் கொண்டுவரணும்னு நினைச்சிட்டிருந்தேன். நீயே வந்துட்ட. நல்லதா போச்சு. ஒரு பவுலில் ஊற்றிக் கொடுத்தாள் பார்வதி
என்ன ஸ்பெஷல்கா... உங்க மகனுக்கு வேலை கீலை கிடைச்சிருக்கா?
ம்க்கும். அவனுக்கு அந்த எண்ணமே இருக்குறமாதிரி தெரியல. நானும் எவ்வளவோ சொல்லிப் பார்த்துட்டேன். ஏதோ பேஷன் டிசைனிங்...டிராயிங்க்... பெயிண்டிங்...னு நேரத்த வீண் பண்ணிட்டிருக்கான். சிலநேரம் ஜோசியக்காரனா மாறிடுறான். எனக்கு நீ ஒரு உதவி செய்யனுமே...
என்னக்கா
அவன ஒரு தடவை... ஒரே ஒரு தடவை நீயே கூப்பிட்டு கண்டிச்சின்னா... கொஞ்சம் அடங்குவான்.
ஐயோ நானா... அவன் என்ன சின்னப்பிள்ளையா... கண்டிக்கிறதுக்கு?
உன் மேல ரொம்ப மரியாதை வச்சிருக்கான். அவங்க அப்பாவ விட. அதான் உன்கிட்ட சொல்றேன். பாவம் அவன் அப்பா. இவன நெனச்சி அவருக்குக் கவலை.
நிஷாவுக்கு அவர்களின் கஷ்டம், குடும்ப நிலை தெரியும். பார்வதியின் தாலி செயின் தவிர அனைத்து நகையும் பேங்கில். அவளுக்கு நிஜமாகவே சீனிவாசனின் அலட்சியம் மீது கோபம் வந்தது
இப்போ எங்கே இருக்கான்?
எக்ஸர்சைஸ் பண்ணப்போறேன்னு மேல போனான். டேய் சீனு.... டேய்... கீழ வா....
இதோ வர்ரேம்மா...
மாடிப்படியில் அவன் நடந்துவரும் சத்தம் கேட்க, நிஷா புடவையை எல்லா இடங்களிலும் ஒருமுறை சரிசெய்துகொண்டு ரெடியாக நின்றாள். வெறும் கட் பனியன் லுங்கியில் வியர்வையோடு, நிஷா நிற்பது தெரியாமல் ஓடிவந்த சீனு, இன்ப அதிர்ச்சியில் அவளையும் அம்மாவையும் பார்க்க.... நிஷா அவனது திரண்ட தோள்களையும் கட்டுமஸ்தான உடல்கட்டையும் ஒரு விநாடி கண்கள் விரிய பார்த்து...பின் வேறு பக்கம் திரும்பிக்கொண்டாள்.
நிஷாவை பார்த்து உற்சாகமாக ஹாய் அக்கா... என்றான். ஆனால் அவள் முகத்தில் இருந்த முறைப்பைப் பார்த்துவிட்டு, பவ்யமாக அம்மாவிடம் கேட்டான். என்னம்மா... எதுக்கு கூப்பிட்ட?
அக்கா உன்கிட்ட கேட்குற கேள்விக்கு ஒழுங்கா பதில் சொல்லு. – ஸ்ட்ரிக்டாக சொல்லிவிட்டு பார்வதி அவள் வேலையை பார்க்கப்போனாள். சீனு வேகமாக உள்ளே சென்று ஒரு சட்டையைப் போட்டுவிட்டு வந்து நின்றான். அவளைப் பார்த்தான்…இல்லை, வைத்த கண் வாங்காமல் அவளை ரசித்துப் பார்த்தான்.
நிஷா க்ரிம்ஸன் ரெட் கலரில் காட்டன் சில்க் புடவை அணிந்திருந்தாள். அதில் மூன்று விரல் அளவுக்கு கோல்டன் பார்டர். அந்த பார்டருக்கு விளிம்புகளாக ஒருவிரல் அளவுக்கு இருபுறமும் கருப்பு கோடு. அந்த கருப்பும் கோல்டன் கலரும் கலந்த நிறத்தில் கச்சிதமான ப்ளவுஸ் அணிந்திருந்தாள். இரு கைகளிலும் புடவையில் இருக்கும் அதே அழகான பார்டர். அவளது பெண்மை பள்ளத்தாக்கில் அழகிய மடிப்புகளோடு அவள் புடவையை நேர்த்தியாகக் கட்டியிருந்த விதம் ஒரு நாள் முழுக்க அவளைப் பார்த்துக்கொண்டே இருக்கலாம். பிளவுஸ் கலரிலேயே இருந்த முந்தானையை இடது கை அக்குளுக்குள் விட்டு இடுப்பை மறைத்து அதை முன்விட்டு பிடித்தவாறு அவள் தேவதைபோல் நின்றுகொண்டிருந்தாள்.
ஆனால் கடுமையாக முகத்தை வைத்துக்கொண்டு அவனைப் பார்த்த நிஷா அவன் அவளை வாயை பிளந்துகொண்டு ரசிப்பதைப் பார்த்து முறைத்தாள் ( பாவி... எப்படி விழுங்குற மாதிரி பாக்குறான் பார்!!!)