Incest बहिनी देखि आमासम्म (नेपाली यौन कथा) Completed

[nepalixb]

मिसन - रोजी दिदी

संयोग पनि कस्तो हामी कलेजबाट फर्कदाँ रोजी दिदी सपनामा देखेजस्तै गुलाबी कुर्था-सलवार लगाएर फूला गोड्दै थिईन् । मैले निकैबेरसम्म बाहिरै बसेर रोजी दिदीलाई नियालिरहें । सपनामा देखेझैं गरि रोजी दिदीले पछाडी फरक्क फर्केर हेरिन् अनि मुस्काईन् । त्यसपछी कुर्थाको लत्रिन लागेको कपडाको फेरोलाई समातेर माथी तानिन् अनि फूल गोड्न थालिन् । फूलको काम सकेर रोजी दिदीले पर्खालको छेउमा रहेको धारामा हात खुट्टा धोईन् । अनि सलले हात पुछ्दै मेरो छेउ आएर भनिन् “के भो भाई... खुब एकोहोरो हेरिरा’छौ त ?” मैले मुस्काउँदै भनें “दिदीको हातमा जादु छ जस्तो छ आफूजस्तै गरि फूलहरुलाई पनि चिटिक्क पार्नुभा’को छ ? मलाई त कतिबेर हेरें भन्ने पनि पत्तो भएन ?” रोजी दिदीले हल्का चिसो हातले मेरो गाला चिमोट्दै भनिन् “ओंठ निचोर्दा दुध आउलाजस्तो छ मेरो भाईको कुरा चाहिँ कति चिप्लो गर्न जानेको ? अनि नढाँटि भन त फुललाई हेरेको की मलाई ?” मैले बिहानको सपना सम्झिदैं भनें “हजुरलाई हेर्नु र फूललाई हेर्नुमा के नै फरक छ र ?” त्यतिकैमा हुमाले भित्रबाट आवाज दिई “दाई ! आउनुस् खाना खान !” रोजी दिदी पनि चाक मर्काउँदै माथी भर्याङ्तिर लागिन्, रोजी दिदीको पछाडीको भाग नियाल्दैं अनि थुक निल्दै लाँडो सुमसुम्याउँदै म भित्र लागें । भित्र छिर्नासाथ हुमाले भनी “के हो मेरो बहिनी चिकुवा दाई ! खुब रोजी दिदीमाथी आँखा लाउँदै हुनुहुन्छ त ?” “साँच्चै यार बैनी धेरै भयो के नयाँ माल नचाखेको !” हुमाले हातले मेरो पेन्टमाथीबाटै लाँडो मुठार्दै भनी “धत् दाई पनि ! हिजो भर्खर मेरो कोरली बैनीको सिल तोडेको होईन ?” “त्यो त आफ्नै बैनी भई नि त ?” “वाह रे वाह बहिनी चिकुवा दाई... बैनी चाहीँ त माल नै होईन जस्तो... आफ्नै सम्पत्ति जस्तो ?” मैले हुमाको छातीमा हात माड्दै भनें “रोजी दिदी क्या प्वाँट हुनुहुन्छ... समाएर चिकौं चिकौं भईरा’छ !” “अहिले लाहुरे बाले बजाउँछन् कन्चटमा अनि थाहा पाउमुहुन्छ ! भाडा तिर्ने बेला भईसक्यो धेरै रगरग नगर्नु ?” त्यसपछी हुमाले र मैले खाना खायौं । खाना खाएर एक छिन सुस्ताउँदै थिएँ, बाहिर पदचाप सुनियो मैले यसो बिचार गरें, लाहुरे बा नै हुन् भन्ने पक्का भयो, किनभने पदचाप सिधैं भर्याङ्गतिर लागेको थियो, त्यसमाथी लाहुरे बाको लठ्ठीको आवाजले म पूर्णतया विश्वस्त भईसकेको थिएँ । माथी गएर लाहुरे बालाई भाडा दिएर आउँछु भन्दै म आफ्नो कोठाबाट निस्किएँ ।

 

माथी उक्लदैं गर्दा रोजी दिदीको कुनै अनौठो दृष्य देख्न पाएपनि हुन्थ्यो भन्ने मेरो मनमा खेलिरहेको थियो । ढोका ढकढकाउनै लाग्दा मेरो कानमा लाहुरे बाको भित्रबाट आएको संवादले मलाई निकै चनाखो बनायो । भित्र सायदः किचनमा होला लाहुरे बा र रोजी दिदीको अलिक अस्वाभाविक कुरा चलिरहेको थियो । लाहुरे बाः “एकचोटी त खेल्न दे छोरी ! मलाई एकदमै तलतल लागिसक्यो क्या ?” रोजी दिदीः “छ्या यो बाबा पनि अब के को बुढेसकालमा आफ्नै छोरीमाथी कुदृष्टीले हेर्न थाल्नुभा’ होला ? खुरुक्क उता जानुस् !” लाहुरे बाः “अब तैलें पनि ब्या नगर्ने भईहालिस् हेर छोरी तेरो पनि चिलाको त होला नि के फरक पर्छ र ?” रोजी दिदीः “हजुरले सधैं यस्तै गर्न थाल्नुभयो भने म कुनदिन घर छोडेर हिँड्दिन्छू अनि था’ पाउनुहुन्छ ? झन् बुढो भा’को बाउ भनेर ब्या नगरिकन सेवा गर्छू भनेर बस्दिरा’छु... बाउ भने चाहीँ नचाहिने नचाहिने कुरा गर्ने ! तेस्तो साह्रै भा’को भे जानु नि कतै भट्टीतिर !” रोजी दिदीको स्वरमा ठूलै तनाव तथा विरोध थियो, सायदः लाहुरे बाले दिदीको कुनै अंग छुन खोज्नुभएको हुँदो हो दिदीले चर्कै विरोध गरिन् “हेर्नु है बा ! मलाई रिस नउठाउनुस् खुरुक्क हात हटाउनुस् त्याँबाट ! नत्र म यही चक्कुले हात सात छिनाल्दिन्छु नि फेरी ! दुनियाले छोरी भनेर पुजा गर्छन् ! (मलिन स्वरमा) आफ्नो बाउ चाहीँ कस्तो दुष्ट परेछन् भने !” लाहुरे बाले पनि अलि चर्कै स्वरमा भनें “नदिए नदिई त नि जा ! कत्ति न सतिसावित्री भएर बस्छेस्... झन छोरीले पनि जवानी खेर नफालोस् भनेर म चाहीँ माया गर्न खोज्छु !” “चाहिया छैन तपैंको माया साया मलाई... म जे छु त्यसैमा ठिक छु !” मलाई एक हिसाबले खुसी पनि लाग्यो की लाहुरे बा आफैं रोजी दिदीमाथी गिद्धे नजर लाईरा’छन्, तर अर्को हिसाबले भनें “यति चर्को प्रतिवाद गर्ने दिदीले मेरो प्रयासलाई त खोरमा जाक्ने आँट गरिन भने त बरबादै हुन्छ । मैले अरु संवाद सुन्न उचित नहुने देखिकन ठूलै स्वरमा ढोका ढकढकाउँदै भनें “लाहुरे बा ! लाहुरे बा !” भित्रबाट लाहुरे बाले उत्तर फर्काउँदै भन्नुभयो “के भयो छोरा ? किन चिच्याउँछस् !” “एकछिन बाहिर आउनुस् न ?” लाहुरे लखर लखर गर्दै ढोका खोल्न आईपुगें, लाहुरे बाको अनुहार त चिन्तित देखिन्थ्यो तर त्यो चिन्तामा पश्चाताप भने कहिँ कतै देखिन्नथ्यो, मैले लाहुरे बाको अनुहारमा हेर्दै भनें “महिना पनि मर्यो क्यार भाडा बुझाउँ कि भनेर !” लाहुरे बाले मेरो हातबाट पैसा समाउँदै भन्नुभयो “खर्च पर्च के छ कुन्नी ? नभए पछी देलास् नि त छोरा !” “हैन बा बाँकी राख्यो भने आफैंलाई गाह्रो पर्छ फेरी... पछी पनि दिनु परिहाल्छ क्यारे ?” लाहुरे बाले मेरो हात समाएर “फर्किदैं भन्नुभयो “त्यो त हो आईज चिया पिएर जालास् बाबु !” हातै समाएर तानेपछी कसरी चिया पिउँदिन भन्नु र ? म लाहुरे बाको पछी पछी लागें, लाहुरे बाले टि.भी. खोल्दै भन्नुभयो “रोजी ! लौ दुईटा चिया बनाई त छोरी ?” किचनमा रोजी दिदी के फतफताउनु भयो कुन्नी तर केहि छिनमा चिया लिएर आईपुग्नुभयो “मलाई चिया दिँदा रोजी दिदी जब झुक्नुभयो, दिदीको कुर्थाबाट वक्षस्थलले मलाई चियाउँदै भन्यो “गाह्रै छ केटा !” मैले रोजी दिदीको हातबाट चियाको कप समातें अनि दिदीले मुस्काउँदै भन्नुभयो “पढाई कस्तो चल्दैछ त भाई !” मैले पनि थुक निल्दै भनें “राम्रै छ दिदी ! चलिरा’को छ !” जब रोजी दिदी चिया दिईसकेर किचनतिर लाग्नुभयो, लाहुरे बाले मलिन स्वरमा भन्नुभयो “यस्ले पनि बिहे नगर्नी भईहाली ! सुर्ता पो छ बाबु !” मैले मनमनै सोचें “बुढा ! बिहे गरेर गईन् भने के मा आँखा लाउथ्यौ र ? कि अर्कै भित्र्याउनी बिचार हो ?” अनि भनें “किन रै’छ बा दिदीले बिहे नगर्नु भा’ ?” लाहुरे बाले खुईय गर्दै भन्नुभयो “खै उही जानोस् उसको कुरा ! कसैको कुरा मान्ने भए पो !” मैले फेरी मनमनै सोचें “चिक्न दिएँ दिनभरी सुमारेर बस्थ्यौ होला बुढा ! नखरा थरी थरीका !” चिया पिईसकेर म उठ्दै भनें “लौ बा ! अब पढाई पनि गर्नै पर्यो क्यार म त लागें तलतिर ?” म ढोकामा आईपुग्दा रोजी दिदीले लाहुरे बालाई गाली गर्दै भन्नुभयो “जो पायो त्यै सँग के को चाहिने नचाहिने गलफत्ती हो र ?”