Adultery அம்மா.. அம்மா.. டீச்சரம்மா.. (Completed)

[sangavisri]

ஆறாம் பாகம் தொடர்ச்சி:

 

அன்றைக்கு ஸ்கூல் முடிந்ததும் நான், வழக்கம்போல பேருந்தின் கூட்ட நெரிசலில் சிக்கி, இடிபாடுகளில் கசங்கி, ஒரு வழியாக வீட்டுக்கு போய் சேர்ந்தேன்.

 

எப்படியும் 6 மணிக்கு சரண் வீட்டுக்கு டியூசன் வந்துவிடுவான். அதற்குள் பஸ்ஸில் வந்த களைப்பு நீங்கி, கொஞ்சம் ப்ரஸ்ஸாகி வரலாம் என்று நினைத்து எனது ஆடைகளை களைந்துவிட்டு, நைட்டிக்கு மாறி பாத்ரூமுக்கு சென்று முகம் கழுவி வந்தேன்.

 

முகம் கழுவி வந்ததும், முகத்திற்கு லேசாக பவுடர் போட்டு மாலையில் பூத்த மல்லிகை போல சரணுக்காக வெய்ட் செய்து கொண்டிருந்தேன்.

 

அன்று என்னவோ தெரியவில்லை. சரணுக்காக நான் காத்துக்கொண்டிருந்த அந்த தருணம் எனக்குள் ஏதோ ஒரு இனம்புரியாத உணர்வை உண்டு பண்ணிக்கொண்டு இருந்தது. அவன் எப்போது வருவான் என்று அடிக்கடி வாசலைப் பார்த்துக்கொண்டேன்.

 

சரியாக 6 மணிக்கு ஒரு சில நிமிடங்கள் இருக்கும்போது சரண் என் வீட்டுக்கு வந்தான். அவன் கையில் என் சப்ஜெக்ட்டான பிஸிக்ஸ் புக் மட்டும் இருந்தது.

 

நான் அவனை வீட்டுக்குள் அழைத்து ஹாலில் அமர வைத்தேன். முதல் முறையாக என் வீட்டுக்கு அவன் வந்திருப்பதால் அவனுக்கு டீ போட்டுக் கொடுத்தேன். அவன் அமைதியாக என்னிடம் இருந்து டீயை வாங்கி, தலையைக் குனிந்து புத்தகத்தை பார்த்தபடியே குடித்துக்கொண்டிருந்தான்.

 

நான் அவனுக்கு டீ கொடுத்தற்காக ஒரு தேங்க்ஸ் கூட எனக்கு சொல்லவில்லை. அமைதியாக டீயை குடித்து முடித்தான். இருந்தாலும் நான் அதை பெரிதாக நினைக்காமல், நானாக அவனிடம் “டீ, எப்படி இருந்துச்சு சரண்?” என்றேன்.

 

“ம்ம்.. நல்லாயிருந்துச்சு டீச்சர்..” என்றான். அதற்கு மேல் அவனிடம் இருந்து எந்த வார்த்தையும் வரவில்லை. அதனால் “சரி சரண், டியூசனை ஆரம்பிக்கலாமா?” என்று கேட்க சரி என்றான்.

 

வகுப்பறையைப் போல, எடுத்த உடனேயே பாடத்தை ஆரம்பிக்க நான் விரும்பவில்லை. அவனைப் பரிட்சையில் பாஸ் செய்ய வைப்பதுதான் எனது நோக்கம். அதனால் பாடம் நடத்துவதை விட, நான் வகுப்பறையில் நடத்திய பாடம் அவனுக்கு எதனால் புரியாமல் போனது என்பதை முதலில் புரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்பதில் ஆர்வமாக இருந்தேன்.

 

அதற்காக அவனிடம் ஒரு ஆசிரியையாக இல்லாமல், ஒரு தோழியாக நட்புடன் பேச ஆரம்பித்தேன். சரண் என்னை ஏறெடுத்துக்கூட பார்க்காமல் தலை கவிழ்ந்துகொண்டே நான் கேட்ட கேள்விகளுக்கு பதில் சொன்னான்.

 

நான் அவன் குடும்ப விஷயங்களைப் பற்றி கேட்டேன். அதற்கு தன்னை அக்காவும், மாமாவும் நன்றாகப் பார்த்துக்கொள்வதாக சொன்னான். நான் அவன் அம்மா அப்பா பற்றி கேட்க அவன் சிறிது தயங்கியபடி “என் அம்மா வேற ஒருத்தனோட ஓடிப்போய்ட்டாங்க. அந்த துக்கத்துல என் அப்பா தூக்கு போட்டுக்கிட்டாரு..” என்று சொல்ல நான் அதிர்ந்து போனேன்.

 

இந்த விஷயம்தான் அவனைப் பெரிதாக பாதித்திருக்கிறது என்று அவனுக்கு கொஞ்சம் ஆறுதல் சொன்னேன். அவன் அக்கா, மாமா படும் கஷ்டத்தையும் அவனுக்கு கொஞ்சம் எடுத்துச் சொல்லி, பள்ளிக்கூடத்தில் என் சக ஆசிரியைகள் அவனைப் பற்றி தவறாக பேசுவதையும் சொல்லி “இதையெல்லாம் நீ நல்லா படிச்சு மாத்திக்காட்டனும். நீ வாழ்க்கையில பெரிய ஆளாகி எல்லார் முன்னாடியும் வாழ்ந்து காட்டனும்..” என்று நான் உணர்வுப் பூர்வமாக சொல்ல, அவன் ஒரு உணர்வும் இல்லாமல் தலையை மட்டும் ஆட்டினான்.

 

அது எனக்கு மிகவும் ஏமாற்றத்தைக் கொடுத்தது. மேலும் அது என் ஆர்வத்தையும் கொஞ்சம் குறைத்தது.

 

அதனால் அவனைப் படிக்க சொல்லி, சந்தேகம் இருந்தால் கேள் என்று சொல்லிவிட்டு எழுந்து என் அறைக்குள் சென்றேன். அப்போது மணி 6.30 ஆகியிருந்தது.

 

சரி குட்டியிடம் கொஞ்ச நேரம் பேசலாம் என பேஸ்புக்கில் லாகின் செய்தேன். ஆனால் அவனோ ஆன்லைன் வரவில்லை. சரி எதாவது வேலையாக இருப்பான் என்று நினைத்துக்கொண்டு வெளியே வர, சரண் குனிந்து புத்தகத்தை பார்த்தபடி இருந்தான்.

 

நான் “என்ன சரண்? இதுவரைக்கும் என்ன படிச்சிருக்க?” என்க அவன் ஒரு பாடத்தைச் சொன்னான். நான் அதிலிருந்து சில கேள்விகளைக் கேட்க அவன் எதற்கும் சரியாக பதில் சொல்லவில்லை.

 

இவனை விட்டுத்தான் பிடிக்க வேண்டும் என்று நினைத்துக்கொண்டு அவனை வீட்டுக்கு கிளம்பிப் போகச் சொன்னேன். அவனும் சரியென்று உடனே கிளம்பிப் போய்விட்டான்.

 

அவன் கிளம்பியதும் நான் மீண்டும் பேஸ்புக் சென்றேன்.

 

ஆறாம் பாகம் தொடரும்..