26-01-2019, 09:25 PM
அன்று – மறுநாள் ஆடிட் என்று பலரும் ஓவர் டைம் பாத்துக்கொண்டிருந்தார்கள். இவளுக்கும் நிறைய முடிக்கவேண்டியிருந்தது. மாலை 7 மணியாகிவிட்டிருந்தது. ராஜ் கூப்பிட்டான்.
என்ன காமினி இன்னும் என்ன பண்ணிட்டிருக்கீங்க?
இன்னும் கொஞ்சம் வர்க் இருக்கு ராஜ்...அதான்...
நோ..நோ... வீட்டுக்கு கிளம்புங்க. விக்னேஷ்க்கு நான் என்ன பதில் சொல்லுவேன்? கோ கோ... டேக் கேர் ஆஃப் யுவர் ஹெல்த். எதுனா வேணும்னா நான் நாளைக்கு போன் பண்றேன்.
இவள் ஸ்கூட்டி எடுத்துக்கொண்டு மனசே இல்லாமல் கிளம்பினாள்.
மறுநாள் டிரஸ் பன்னும்போது அவன் லைக் பண்ணுவானா.... எதைப் போட்டால் அவன் கமெண்ட் பண்ணுவான் என்று பார்த்து பார்த்து புடவை உடுத்திக்கொண்டு வெளியில் வந்தாள்.
வாவ்...பியூட்டிபுல் என்று கண்கள் விரிய சொன்னான் கணவன் விக்னேஷ்.
தேங்க்ஸ்ங்க.....
அப்புறம் காமி.... இப்பதான் ராஜ் போன் பண்ணியிருந்தான். நீ கிளம்பிட்டு இருக்கேனு சொன்னேன். எதுவும் சொல்லனுமானு கேட்டேன். டாகுமெண்ட் ஒரு இன்ச் இல்லைனா கால் இன்ச்னு சொல்லச் சொன்னான்.
என்னது?
இப்படித்தான் சொன்னான். நான் உனக்குத் தெரியும்னு நெனைச்சேன். உனக்கும் புரியலையா?
இல்ல...இல்ல...புரியுது. புரிஞ்சிடுச்சு.... சொல்லிக்கொண்டே காமினி அறைக்குள் ஓடினாள். கண்ணாடி முன் நின்றுகொண்டு 3 இன்ச் இறக்கமாயிருந்த புடவை முடிச்சை மேலே தூக்கி தொப்புளுக்கு கீழே கால் இன்ச் இருக்குமாறு அட்ஜஸ்ட் செய்துகொண்டாள்.
போயிட்டு வரேங்க...என்று சொல்லிவிடு வேகமாக வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்தாள். ஆடிட் என்பதால் காலை 5.30 க்கே வர சொல்லியிருந்தான். ஆனால் வேறு யாரும் வந்ததுபோல் தெரியவில்லை. அவனது கேபினுக்குள் நுழைந்து குட் மார்னிங் சொன்னாள்.
வா காமினி.... இந்த பைல்ஸ் காட்டும்போது ஒருசில பக்கங்கள வேகமா காட்டிட்டுப் போகணும். இந்த டேடாஸ் உள்ள பக்கங்கள மெதுவா காட்டனும் என்றான். வாங்க என்பது வா ஆகியிருந்தது. அவளுக்கு அது பிடித்தே இருந்தது.
அய்யோ..எனக்கு எத எத எப்படிக் காட்டணும்னு தெரியாதே??
ராஜ் சிரித்துவிட்டான். அவன் சிரிப்பதன் அர்த்தம் புரிந்ததும் சீரியசாக பேசிக்கொண்டிருந்த காமினி அவனது தோளில் ஓங்கி அடித்தாள்.
பொறுக்கி....
சொல்லிவிட்டு ஒழுங்கு காட்டிவிட்டு முறைத்துக்கொண்டு வெளியே போகப்போனாள். ராஜ் அவளது இடுப்பை இரண்டு பக்கமும் பிடித்து தன்பக்கம் இழுத்தான். ஒரு கை அவளது புடவைக்கு மேலிருந்தது. இன்னொரு கை அவளது வெண்ணெய் இடுப்பில் அழுத்தமாய் பதிந்திருந்தது.
போச்சு! கைய வச்சிட்டான்!
எந்த எந்த பக்கத்தை எப்படி எப்படி காட்டணும்னு நான் சிக்னல் கொடுக்குறேன் டோன்ட் வொர்ரி.
ம்...
சரி இப்போ நீ சொன்னத திருத்தமா கரெக்டா சொல்லு பார்ப்போம்? அவனது கை இன்னும் அவள் இடுப்பில்தான் இருந்தது. இடுப்பு சதை பிதுங்கும் அளவு அவளை அழுத்திப் பிடித்திருந்தான்.
எனக்கு எந்த எந்த பக்கத்த வேகமா காட்டனும், எந்த எந்த பக்கத்த ஸ்லோவா காட்டணும்னு தெரியாது. - ஆசிரியர் முன் மாணவி போல் சொன்னாள். அவன் இவளுக்குப் பின்னால் நின்றுகொண்டிருந்ததால் முகத்தை அவன்பக்கம் திருப்பி சொன்னாள். அவனது காதல் பார்வை பட்டு அவள் கண்கள் படபடத்தன.
ம் ... குட் கேர்ள். பரவால்லயே புடவைய கரெக்டா கட்டிட்டு வந்திருக்கியே.... அவனது விரல்கள் இப்போது அவளது தொப்புளை வருடின. காமினிக்கு உடம்பு சிலிர்த்தது. இன்ப அலை ஒன்று அவளை வந்து மோதியதுபோல் உணர்ந்தாள்.
உன் இடுப்பழகுக்கு நான் அடிமை காமினி...
ராஜ் அங்கே அவளுக்கு இதமாக தடவிக்கொடுத்தான். கதகதப்பாக இருந்தது அவளது கிண்ணம். மூன்று விரல்கள் புடவை கொசுவத்தில் இருக்க... ஆள்காட்டி விரலாலும் பெருவிரலாலும் தொப்புளின் விளிம்புகளில் பிடித்துப் பிடித்து மெதுவாக கிள்ளிவிட்டான்.
ஸ்ஸ்...என்று வாய்க்குள் முனகியபடியே கேட்டாள். விக்னேஷ்கிட்ட ஏன் சொன்னீங்க?
ராஜ் அவளை தன்மேல் சாய்த்துக்கொண்டு அவளது தொப்புளை வீணை மீட்டுவதுபோல் மீட்டினான். காமினி ஸ்ஸ்ஸ் ஆஆ.....என்று முகத்தைச் சுழித்துக்கொண்டு கண்களை மூடினாள். அவன் அவளது தொப்புளை ஓரக்கண்ணால் பார்த்து ரசித்து, அவளை சைட் அடித்து எத்தனை நாட்கள் ஆகின்றன.... அதனால் அவள் அதற்காக ஏங்கிப்போயிருந்தாள்.
அவன்தான் உன் போனை எடுத்தான். அதான் சொன்னேன். இன்னைக்கு வேலை நிறைய இருக்குல்ல... உன்ன லோ ஹிப்ல பாத்தா எனக்கு வேலை ஓடாது. அதான் என்று சொல்லி அவள் தொப்புளுக்குள் நருக்கென்று கிள்ளினான்.
ஸ்ஸ்ஸ்..... என்று துள்ளி விலகினாள் காமினி.
போய் வேலைய பாருங்க... என்று பழிப்பு காட்டியவாறே புடவையை சரி செய்தாள். எனக்கு தெரியும் நீங்க எதுக்காக சொன்னீங்கன்னு. ஆடிட்டுக்கு வர்ரவனுங்க பாக்கக்கூடாதுனுதானே
பரவால்லயே...இவ்ளோ கிளெவரா இருக்கியே காமினி என்று அவள் மூக்கை பிடித்து ஆட்டினான். ஷேப்டி பின் கொடு
நான் ஏத்திக் கட்டிக்கவா? மெல்ல கேட்டாள் காமினி.
என்ன காமினி இன்னும் என்ன பண்ணிட்டிருக்கீங்க?
இன்னும் கொஞ்சம் வர்க் இருக்கு ராஜ்...அதான்...
நோ..நோ... வீட்டுக்கு கிளம்புங்க. விக்னேஷ்க்கு நான் என்ன பதில் சொல்லுவேன்? கோ கோ... டேக் கேர் ஆஃப் யுவர் ஹெல்த். எதுனா வேணும்னா நான் நாளைக்கு போன் பண்றேன்.
இவள் ஸ்கூட்டி எடுத்துக்கொண்டு மனசே இல்லாமல் கிளம்பினாள்.
மறுநாள் டிரஸ் பன்னும்போது அவன் லைக் பண்ணுவானா.... எதைப் போட்டால் அவன் கமெண்ட் பண்ணுவான் என்று பார்த்து பார்த்து புடவை உடுத்திக்கொண்டு வெளியில் வந்தாள்.
வாவ்...பியூட்டிபுல் என்று கண்கள் விரிய சொன்னான் கணவன் விக்னேஷ்.
தேங்க்ஸ்ங்க.....
அப்புறம் காமி.... இப்பதான் ராஜ் போன் பண்ணியிருந்தான். நீ கிளம்பிட்டு இருக்கேனு சொன்னேன். எதுவும் சொல்லனுமானு கேட்டேன். டாகுமெண்ட் ஒரு இன்ச் இல்லைனா கால் இன்ச்னு சொல்லச் சொன்னான்.
என்னது?
இப்படித்தான் சொன்னான். நான் உனக்குத் தெரியும்னு நெனைச்சேன். உனக்கும் புரியலையா?
இல்ல...இல்ல...புரியுது. புரிஞ்சிடுச்சு.... சொல்லிக்கொண்டே காமினி அறைக்குள் ஓடினாள். கண்ணாடி முன் நின்றுகொண்டு 3 இன்ச் இறக்கமாயிருந்த புடவை முடிச்சை மேலே தூக்கி தொப்புளுக்கு கீழே கால் இன்ச் இருக்குமாறு அட்ஜஸ்ட் செய்துகொண்டாள்.
போயிட்டு வரேங்க...என்று சொல்லிவிடு வேகமாக வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்தாள். ஆடிட் என்பதால் காலை 5.30 க்கே வர சொல்லியிருந்தான். ஆனால் வேறு யாரும் வந்ததுபோல் தெரியவில்லை. அவனது கேபினுக்குள் நுழைந்து குட் மார்னிங் சொன்னாள்.
வா காமினி.... இந்த பைல்ஸ் காட்டும்போது ஒருசில பக்கங்கள வேகமா காட்டிட்டுப் போகணும். இந்த டேடாஸ் உள்ள பக்கங்கள மெதுவா காட்டனும் என்றான். வாங்க என்பது வா ஆகியிருந்தது. அவளுக்கு அது பிடித்தே இருந்தது.
அய்யோ..எனக்கு எத எத எப்படிக் காட்டணும்னு தெரியாதே??
ராஜ் சிரித்துவிட்டான். அவன் சிரிப்பதன் அர்த்தம் புரிந்ததும் சீரியசாக பேசிக்கொண்டிருந்த காமினி அவனது தோளில் ஓங்கி அடித்தாள்.
பொறுக்கி....
சொல்லிவிட்டு ஒழுங்கு காட்டிவிட்டு முறைத்துக்கொண்டு வெளியே போகப்போனாள். ராஜ் அவளது இடுப்பை இரண்டு பக்கமும் பிடித்து தன்பக்கம் இழுத்தான். ஒரு கை அவளது புடவைக்கு மேலிருந்தது. இன்னொரு கை அவளது வெண்ணெய் இடுப்பில் அழுத்தமாய் பதிந்திருந்தது.
போச்சு! கைய வச்சிட்டான்!
எந்த எந்த பக்கத்தை எப்படி எப்படி காட்டணும்னு நான் சிக்னல் கொடுக்குறேன் டோன்ட் வொர்ரி.
ம்...
சரி இப்போ நீ சொன்னத திருத்தமா கரெக்டா சொல்லு பார்ப்போம்? அவனது கை இன்னும் அவள் இடுப்பில்தான் இருந்தது. இடுப்பு சதை பிதுங்கும் அளவு அவளை அழுத்திப் பிடித்திருந்தான்.
எனக்கு எந்த எந்த பக்கத்த வேகமா காட்டனும், எந்த எந்த பக்கத்த ஸ்லோவா காட்டணும்னு தெரியாது. - ஆசிரியர் முன் மாணவி போல் சொன்னாள். அவன் இவளுக்குப் பின்னால் நின்றுகொண்டிருந்ததால் முகத்தை அவன்பக்கம் திருப்பி சொன்னாள். அவனது காதல் பார்வை பட்டு அவள் கண்கள் படபடத்தன.
ம் ... குட் கேர்ள். பரவால்லயே புடவைய கரெக்டா கட்டிட்டு வந்திருக்கியே.... அவனது விரல்கள் இப்போது அவளது தொப்புளை வருடின. காமினிக்கு உடம்பு சிலிர்த்தது. இன்ப அலை ஒன்று அவளை வந்து மோதியதுபோல் உணர்ந்தாள்.
உன் இடுப்பழகுக்கு நான் அடிமை காமினி...
ராஜ் அங்கே அவளுக்கு இதமாக தடவிக்கொடுத்தான். கதகதப்பாக இருந்தது அவளது கிண்ணம். மூன்று விரல்கள் புடவை கொசுவத்தில் இருக்க... ஆள்காட்டி விரலாலும் பெருவிரலாலும் தொப்புளின் விளிம்புகளில் பிடித்துப் பிடித்து மெதுவாக கிள்ளிவிட்டான்.
ஸ்ஸ்...என்று வாய்க்குள் முனகியபடியே கேட்டாள். விக்னேஷ்கிட்ட ஏன் சொன்னீங்க?
ராஜ் அவளை தன்மேல் சாய்த்துக்கொண்டு அவளது தொப்புளை வீணை மீட்டுவதுபோல் மீட்டினான். காமினி ஸ்ஸ்ஸ் ஆஆ.....என்று முகத்தைச் சுழித்துக்கொண்டு கண்களை மூடினாள். அவன் அவளது தொப்புளை ஓரக்கண்ணால் பார்த்து ரசித்து, அவளை சைட் அடித்து எத்தனை நாட்கள் ஆகின்றன.... அதனால் அவள் அதற்காக ஏங்கிப்போயிருந்தாள்.
அவன்தான் உன் போனை எடுத்தான். அதான் சொன்னேன். இன்னைக்கு வேலை நிறைய இருக்குல்ல... உன்ன லோ ஹிப்ல பாத்தா எனக்கு வேலை ஓடாது. அதான் என்று சொல்லி அவள் தொப்புளுக்குள் நருக்கென்று கிள்ளினான்.
ஸ்ஸ்ஸ்..... என்று துள்ளி விலகினாள் காமினி.
போய் வேலைய பாருங்க... என்று பழிப்பு காட்டியவாறே புடவையை சரி செய்தாள். எனக்கு தெரியும் நீங்க எதுக்காக சொன்னீங்கன்னு. ஆடிட்டுக்கு வர்ரவனுங்க பாக்கக்கூடாதுனுதானே
பரவால்லயே...இவ்ளோ கிளெவரா இருக்கியே காமினி என்று அவள் மூக்கை பிடித்து ஆட்டினான். ஷேப்டி பின் கொடு
நான் ஏத்திக் கட்டிக்கவா? மெல்ல கேட்டாள் காமினி.