Misc. Erotica காலை விரித்த பத்தினி காமினி கீதா [COMPLETED]

[Dubai Seenu]

மறுநாள் அவள் ஆபீசுக்குள் நுழைந்ததும் நுழையாததுமாக அவனிடம் கத்தினாள்.


ஏன் ராஜ் இப்படி பண்றீங்க. நான் எவ்வளவு பயந்தேன் தெரியுமா? விக்னேஷ், அம்மாலாம் இருந்தது உங்க கண்ணுக்கு தெரியலையா?

அவங்கல்லாம் இருந்ததுனாலதான் உங்க தெப்ப குளத்துக்கு முத்தம் கொடுக்காம வந்தேன். இல்லைனா நீங்க இருந்த அழகுக்கு நூறு முத்தம் கொடுத்துட்டு வந்திருப்பேன். அந்த பட்டுப்புடவை உங்களுக்கு அவ்வளவு அழகாக இருந்தது...

காமினி அதிர்ந்தாள். அவன் இப்படி சொல்வான் என்று அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை. அடுத்த நிமிடம் அவள் மனசுக்குள் பட்டாம்பூச்சி பறந்தது. உரிமையாய் நான் நேற்று அழகா இருந்தேன் என்று சொல்லிக் காட்டுகிறான். ஆனால்...ஆனால்... இவன் எப்படி என்னோடதை தெப்பக்குளம் என்றும் அதில் முத்தம் தந்திருப்பேன் என்றும் சொல்லலாம்? ச்சே.. கிண்ணம் என்று சொல்லும்போதே தடுத்திருக்கணும்.

நோ... இதை அனுமதிக்கக் கூடாது. என்னை வர்ணிக்கும் உரிமை, முத்தம் கொடுக்க நினைக்கும் உரிமை விக்னேஷ்க்கு மட்டுமே இருக்கிறது. 

ராஜ்... சொல்றேன்னு தப்பா எடுத்துக்காதீங்க. இதெல்லாம் எனக்கு பிடிக்காது. 

எது?

வீடு வரைக்கும் வந்து காட்டச் சொல்றது..... முத்தம் கொடுத்திருப்பேன்லாம் சொல்றது... எனக்குப் பிடிக்கலை. 

ராஜ் இதை எதிர்பார்க்கவில்லை. சிலையாக நின்றான். 

அவன் முகத்தைப் பார்த்த காமினி, ஏன் இப்படி பண்ணீங்க என்பதுபோல் அவனைப் பார்த்துவிட்டு வேகமாக வெளியே போய்விட்டாள்.

தன் நண்பனின் மனைவியிடம் இப்படி கெட்ட பெயர் வாங்கிவிட்டோமே என்று வருந்தி நின்றுகொண்டிருந்தான்.

காமினிக்கு வேலை ஓடவில்லை. ராஜ்கு என்மேல் எப்படி இந்தத் திடீர் உரிமை...ஒருவேளை... என்னைப் பார்க்காமல் அவனால் இருக்க முடியவில்லையோ..... இதுதான்...இதுதானே நானும் எதிர்பார்த்தேன்... என் அழகுக்குப் பரிசாக... இதோ நான் எதிர்பார்த்தது கிடைத்துவிட்டது. இருந்தாலும் நான் விதம் விதமாய் புடவை கட்டி அவனை அசத்தியிருக்கக் கூடாது. போதும்..இது போதும். இனிமேல் யாரையும் இம்ப்ரெஸ் பண்ணவேண்டிய அவசியம் இல்லை. விக்னேஷ்... உன் மனைவியின் அழகின் வலிமை புரிகிறதா...

பாத்ரூம் சென்று புடவையை தொப்புளுக்கு மேலே கட்டினாள். அது ஏதோ uncomfortable ஆக இருந்தது. வந்தனாவிடம் பேசலாம் என்று நினைத்தாள். அப்போதுதான் ஞாபகம் வந்தது. வந்தனா கனடா போகிறதால் இன்னும் ஒரு மாதத்துக்கு வரமாட்டாள் என்பது. அன்று அதன்பிறகு அவள் அவனைப் பார்க்கவே இல்லை. 

அன்று இரவு Sorry என்று மெசேஜ் பண்ணியிருந்தான். இவள் மனதுக்குள் சிரித்தாள்.

மறுநாள் புடவை கட்டும்போது தொப்புளுக்கு மேலா கீழா என்று ஒரு போராட்டமே நடத்தினாள். அவளை பார்க்கிறவர்களின் குறுகுறு பார்வை அவளுக்கு அந்த இடத்தில் தேவைப்பட்டது. இறக்கினாள். ஆனால் ராஜ் அவளிடம் முன்புபோல் சகஜமாக பேசவில்லை. இது அவளுக்கு சங்கடமாக இருந்தது. 

அவனை ஏதாவது தன்னைப்பற்றி பேசவைக்கவேண்டும் என்று அன்று சுடிதார் அணிந்து சென்றாள். அவள் எதிர்பார்த்தது போலவே ராஜ் ஏமாற்றத்தோடு அவளை பார்த்தான். வெளிப்படையாகவே கேட்டும்விட்டான்.

ஆமா யாரக்கேட்டு நீங்க சுடிதார் போட்டுகிட்டு வந்தீங்க?

யார கேட்கணும்? இது என் இஷ்டம்.

நீங்க புடவைதான் கட்டனும்னு விக்னேஷ வச்சி சொல்ல வைக்கவா?

காமினி அவனை முறைத்தாள். இப்பலாம் நீங்க ரொம்ப மோசம் ராஜ்...

ராஜ் சிரித்தான்.

நல்லா சிரிங்க. எப்படியிருந்தாலும் இன்னைக்கு சுடிதார்தானே. .  நாக்கை உதட்டுக்குள் மடித்துக்கொண்டு அவளும் சிரித்தாள்.

ம்... இவ்வளவு நாளும் மாராப்பு மறைச்சிருந்தது. இன்னைக்குதான் உங்களுக்கு எவ்வளவு பெரிய மனசுன்னு தெரிஞ்சிக்கிட்டேன். சொல்லிக்கொண்டே அவன் அவளது மாம்பழங்களை பார்க்க....

சரியான ராஸ்க்கல்  இந்த ராஜ்..... என்று திட்டிக்கொண்டே கையிலிருந்த பேனாவை அவன் நெஞ்சில் எறிந்தாள். சிரித்துக்கொண்டே கதவைத் திறந்து கொண்டு துப்பட்டாவை  இறக்கிவிட்டுக்கொண்டு நடந்தாள்.

ச்சே.. இவனை திருத்த முடியாது!

உள்ளே- ராஜ் துள்ளிக் குதித்தான்.