26-01-2019, 07:35 PM
(This post was last modified: 26-01-2019, 08:05 PM by johnypowas. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
ஒரு நாள் வேறு வழியின்றி கண்ணப்பன் வீட்டிற்கு போக வேண்டிய வேலையிருந்தது. கடை பையனையும் அழைத்து கொண்டு அங்கு போனேன். கண்ணப்பன் அங்கு இல்லை. ஆனாலும் சங்கீதா டீயாவது சாப்பிட்டு தான் போக வேண்டுமென விழுந்து விழுந்து உபசரித்தாள். அதில் இருந்து கண்ணப்பன் வீட்டிற்கு அடிக்கடி போக ஆரம்பித்தேன்.
ஒரு நாள் சங்கீதா எனக்காக டீ எடுத்து வந்து கொடுத்தாள். டீ கொடுக்க குனியும் போது அவளது அருகாமையும், வீட்டில் யாரும் இல்லையென்ற விஷயமும் அதோடு முலையின் விளிம்புகள் பளீரென குனியும் போது தெரிந்து மறைந்ததும் என்னை நிலைகுலைய செய்தன. அவளது சேலை முனையை சட்டென பிடித்து விட்டேன். அவள் அதிர்ந்து போய் "என்னங்க …" என்றாள். நான் சேலையை விடாமல் "சங்கீதா, எனக்கு உன்னால ஒரு காரியமாகனும்" என்றேன்.
அவள் சேலை முனையை என் கையில் இருந்து சட்டென பிடுங்கி விட்டு எதிரில் சோபாவில் அமர்ந்தாள். "சொல்லுங்க" என்றாள். அவள் கேட்ட விதமே எனக்கு புரிந்து விட்டது. இவள் மசிய மாட்டாள் என்று. ஆனால் துணிந்தாகி விட்டது என்பதினால் கடகடவென பேச ஆரம்பித்து விட்டேன்.
"சங்கீதா நான் மத்த பொம்பளைகளை தப்பா பாக்கிறவன் கிடையாது. ஆனா உன்னை பாத்த நாளிலிருந்து என் மனசு முழுக்க உன் ஞாபகம் தான். உன் உடம்பும் வடிவும் என்னை ரொம்ப நிலைகுலைய பண்ணுது. எனக்கு ஒரே ஒரு முறை நீ முழுசா வேணும்…"
நான் பேசி விட்டேனா அல்லது கனவா என்பது எனக்கே புரியவில்லை. சங்கீதாவிற்கும் அப்படி தான் இருந்திருக்கும் போல. நம்பவே முடியாமல் என்னை பார்த்து கொண்டிருந்தாள். பிறகு, "சே.. நீயெல்லாம் மனுஷனா?" என சொல்லி விட்டு வேகமாய் உள்ளறைக்கு போய் விட்டாள். நான் வேகமாய் வெளியேறிவிட்டேன்.
அன்று முழுவதும் எனக்கு படப்படப்பாக இருந்தது. கண்ணப்பன் ஆவேசமாய் என்னை தேடி வருவான் என எதிர்பார்த்தேன். ஆனால் அவன் வரவில்லை. அடுத்த நாள் ஒரளவு அந்த நினைவு மறந்து கடையில் உட்கார்ந்து கல்லாவில் கணக்கை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். யாரோ கடை முன்புறம் நிற்கிறார்கள். யார் என பார்ப்பதற்காக தலையை நிமிர்த்தினால் எதிரில் கண்ணப்பன் நிற்கிறான். அவன் பின்னால் அவனது மனைவி சங்கீதா. ஒரு வினாடி என் இதயம் துடிக்க மறந்தது. கண்ணப்பன் என்னை பார்த்து கண்ணடித்தான். "ஏண்டா ஞாயிற்று கிழமையெல்லாம் கடையிலே உட்கார்ந்திருக்க. சாயந்திரம் வீட்டுக்கு வா, கச்சேரி வைச்சிக்கலாம்" என சொன்னான். கச்சேரி என்றால் மதுவருந்துவது என்று அர்த்தம். மனைவி வரும் வரை இருவரும் ஞாயிற்று கிழமைகளில் சேர்ந்து மதுவருந்துவதை ஒரு வழக்கமாய் வைத்திருந்தோம். மனைவி வந்த பிறகும் அந்த பழக்கத்தை இவன் விடவில்லையே என சங்கீதாவின் முகத்தை பார்த்தேன். "இரண்டு பேரும் சேர்ந்துட்டா உருப்பட்ட மாதிரி தான்" என அவள் சிரித்தாள். நான் குழப்பத்துடன் சிரித்து வைக்க, இருவரும் கிளம்பி போனார்கள். நடந்து போகும் சங்கீதாவின் பின்புறம் குண்டி அசைந்தாடுவதை பார்த்தபடி இருந்தேன். திடீரென சங்கீதா திரும்பி என்னை பார்த்தாள். நான் அவசரமாய் வேறு புறம் திரும்பி கொண்டேன். இவளை எப்படியாவது அனுபவித்து விட வேண்டுமென மனதில் வெறி வந்தது. ஒத்துழைக்கவில்லையென்றால் கற்பழித்து விடவேண்டுமென்ற அளவு எண்ணங்கள் உக்கிரமேறியது.
ஒரு நாள் சங்கீதா எனக்காக டீ எடுத்து வந்து கொடுத்தாள். டீ கொடுக்க குனியும் போது அவளது அருகாமையும், வீட்டில் யாரும் இல்லையென்ற விஷயமும் அதோடு முலையின் விளிம்புகள் பளீரென குனியும் போது தெரிந்து மறைந்ததும் என்னை நிலைகுலைய செய்தன. அவளது சேலை முனையை சட்டென பிடித்து விட்டேன். அவள் அதிர்ந்து போய் "என்னங்க …" என்றாள். நான் சேலையை விடாமல் "சங்கீதா, எனக்கு உன்னால ஒரு காரியமாகனும்" என்றேன்.
அவள் சேலை முனையை என் கையில் இருந்து சட்டென பிடுங்கி விட்டு எதிரில் சோபாவில் அமர்ந்தாள். "சொல்லுங்க" என்றாள். அவள் கேட்ட விதமே எனக்கு புரிந்து விட்டது. இவள் மசிய மாட்டாள் என்று. ஆனால் துணிந்தாகி விட்டது என்பதினால் கடகடவென பேச ஆரம்பித்து விட்டேன்.
"சங்கீதா நான் மத்த பொம்பளைகளை தப்பா பாக்கிறவன் கிடையாது. ஆனா உன்னை பாத்த நாளிலிருந்து என் மனசு முழுக்க உன் ஞாபகம் தான். உன் உடம்பும் வடிவும் என்னை ரொம்ப நிலைகுலைய பண்ணுது. எனக்கு ஒரே ஒரு முறை நீ முழுசா வேணும்…"
நான் பேசி விட்டேனா அல்லது கனவா என்பது எனக்கே புரியவில்லை. சங்கீதாவிற்கும் அப்படி தான் இருந்திருக்கும் போல. நம்பவே முடியாமல் என்னை பார்த்து கொண்டிருந்தாள். பிறகு, "சே.. நீயெல்லாம் மனுஷனா?" என சொல்லி விட்டு வேகமாய் உள்ளறைக்கு போய் விட்டாள். நான் வேகமாய் வெளியேறிவிட்டேன்.
அன்று முழுவதும் எனக்கு படப்படப்பாக இருந்தது. கண்ணப்பன் ஆவேசமாய் என்னை தேடி வருவான் என எதிர்பார்த்தேன். ஆனால் அவன் வரவில்லை. அடுத்த நாள் ஒரளவு அந்த நினைவு மறந்து கடையில் உட்கார்ந்து கல்லாவில் கணக்கை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். யாரோ கடை முன்புறம் நிற்கிறார்கள். யார் என பார்ப்பதற்காக தலையை நிமிர்த்தினால் எதிரில் கண்ணப்பன் நிற்கிறான். அவன் பின்னால் அவனது மனைவி சங்கீதா. ஒரு வினாடி என் இதயம் துடிக்க மறந்தது. கண்ணப்பன் என்னை பார்த்து கண்ணடித்தான். "ஏண்டா ஞாயிற்று கிழமையெல்லாம் கடையிலே உட்கார்ந்திருக்க. சாயந்திரம் வீட்டுக்கு வா, கச்சேரி வைச்சிக்கலாம்" என சொன்னான். கச்சேரி என்றால் மதுவருந்துவது என்று அர்த்தம். மனைவி வரும் வரை இருவரும் ஞாயிற்று கிழமைகளில் சேர்ந்து மதுவருந்துவதை ஒரு வழக்கமாய் வைத்திருந்தோம். மனைவி வந்த பிறகும் அந்த பழக்கத்தை இவன் விடவில்லையே என சங்கீதாவின் முகத்தை பார்த்தேன். "இரண்டு பேரும் சேர்ந்துட்டா உருப்பட்ட மாதிரி தான்" என அவள் சிரித்தாள். நான் குழப்பத்துடன் சிரித்து வைக்க, இருவரும் கிளம்பி போனார்கள். நடந்து போகும் சங்கீதாவின் பின்புறம் குண்டி அசைந்தாடுவதை பார்த்தபடி இருந்தேன். திடீரென சங்கீதா திரும்பி என்னை பார்த்தாள். நான் அவசரமாய் வேறு புறம் திரும்பி கொண்டேன். இவளை எப்படியாவது அனுபவித்து விட வேண்டுமென மனதில் வெறி வந்தது. ஒத்துழைக்கவில்லையென்றால் கற்பழித்து விடவேண்டுமென்ற அளவு எண்ணங்கள் உக்கிரமேறியது.