26-01-2019, 07:08 PM
அங்கிருந்து வந்தபிறகு தர்டு ப்லோருக்கு லிப்டில் நுழையும்போது அவளுக்குள் ஒரு போராட்டமே நடந்தது. ச்சே... என்ன இது... இங்கே ஜாயின் பன்னும்போது இங்கே உள்ளவர்கள் எப்படி இருப்பார்களோ என்று நினைத்துக்கொண்டு வந்தேன். ஆனால் இப்போது என் மணமல்லவா தப்பாக யோசிக்கிறது? ஆமா.. இதிலென்ன தப்பிருக்கிறது? அவன் ரசிக்கவேண்டும் என்று நினைத்தேன். ரசித்தான். அது சந்தோஷமாயிருக்கிறது. அதுக்காக விக்னேஷ் இடத்தில் அவனை வைத்துப் பார்க்க முடியுமா என்ன? நான் அப்படிபட்ட பெண்ணும் அல்லவே.....
இப்படி யோசித்துக் கொண்டிருக்கும்போதுதான்... அது நடந்தது. யெஸ்... காமினி அரவிந்தை ஓங்கி அறைந்துவிட்டாள். அவள் உள்ளே நுழையும்போதே அரவிந்தும் லிஃப்டுக்குள் நுழைந்தான். அவளுக்கு அவ்வளவுதான் தெரியும். அதன்பிறகு அவள் அவனைக் கவனிக்கவே இல்லை. ஆனால் அவனோ தனக்குப் பின்னால் நின்றுகொண்டு இப்படிப் பண்ணுவான் என்று நினைக்கவே இல்லை.
அடிவாங்கிய அரவிந்த் கன்னத்தைப் பிடித்துக்கொண்டு நின்றான். லிப்ட் திறந்தது. இவள் வேகமாக வெளியேறினாள். அவன் இவள் பின்னாலேயே ஓடி வந்தான். மேடம் மேடம்...ப்ளீஸ்.... தெரியாம பண்ணிட்டேன்.... ப்ளீஸ்... மன்னிச்சிடுங்க... என்று கெஞ்சினான்.
அரவிந்த்...வீடு என்னை... என்று பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு சொன்னாள். சுற்றிலும் ஸ்டாப்ஸ் வேலை செய்துகொண்டு இருந்தார்கள். இவளால் சத்தம் போட்டுப் பேசமுடியவில்லை.
ப்ளீஸ் மேடம்... ஏதோ தெரியாம பண்ணிட்டேன்..... ப்ளீஸ் ராஜ் ஸார் கிட்ட சொல்லிடாதீங்க.... என் வேலை போயிடும் – கெஞ்சினான்.
காமினி கொஞ்சம் ஒதுக்குப்புறமாக வந்தாள்.
ஏன் அப்படிப் பண்ணினே...அரவிந்த்?? என்றாள் கண்களை கூர்மையாக்கிக்கொண்டு.
கொ...கொஞ்சம் தடுமாறிட்டேன் மேடம்... ஸாரி.... உங்க இடுப்பு... அழகா இருந்ததால.... புத்தி பேதலிச்சிருச்சி
இடுப்பு அழகா இருந்தா... இப்படித்தான் பிடிப்பாங்களா?? அதுலயும் என்ன தைரியத்துல கிள்ளுனே அரவிந்த்??... அப்போ நீ என்னப்பத்தி என்ன நினைச்சிட்டிருக்கே?? இத பாஸ்கிட்ட சொல்லியே ஆகணும்
மேடம் ப்ளீஸ்... என்ன எத்தன அடினாலும் அடிச்சிக்கோங்க... இந்த ஒருதடவை இரக்கம் காட்டுங்க.... – அழுதுவிடுவதுபோல் கெஞ்சினான் அரவிந்த்.
சரி... இனிமே ஒழுங்கா நடந்துக்கோ.. போ
தேங்க்ஸ் மேடம்... தேங்க்ஸ்... அரவிந்த் நிம்மதியடைந்தவனாக அவளை கும்பிடுவதுபோல் நெஞ்சுவரை கைதூக்கி வணங்கிவிட்டு வேகமாக நடந்து போய் விட்டான். இடுப்பில் அவன் கிள்ளிய இடத்தைப் பார்த்தாள். சிவந்திருந்தது. யாரும் பார்க்கிறார்களா என்று பார்த்துக்கொண்டே புடவை பார்டரை சர்ற்று மேலே இழுத்து அந்த தடயத்தை மறைத்தாள். விக்னேஷ் கூட இப்படி வலிக்கிறமாதிரி கிள்ளினது கிடையாது சே.. என்று நினைத்துக்கொண்டாள்.
இப்படி யோசித்துக் கொண்டிருக்கும்போதுதான்... அது நடந்தது. யெஸ்... காமினி அரவிந்தை ஓங்கி அறைந்துவிட்டாள். அவள் உள்ளே நுழையும்போதே அரவிந்தும் லிஃப்டுக்குள் நுழைந்தான். அவளுக்கு அவ்வளவுதான் தெரியும். அதன்பிறகு அவள் அவனைக் கவனிக்கவே இல்லை. ஆனால் அவனோ தனக்குப் பின்னால் நின்றுகொண்டு இப்படிப் பண்ணுவான் என்று நினைக்கவே இல்லை.
அடிவாங்கிய அரவிந்த் கன்னத்தைப் பிடித்துக்கொண்டு நின்றான். லிப்ட் திறந்தது. இவள் வேகமாக வெளியேறினாள். அவன் இவள் பின்னாலேயே ஓடி வந்தான். மேடம் மேடம்...ப்ளீஸ்.... தெரியாம பண்ணிட்டேன்.... ப்ளீஸ்... மன்னிச்சிடுங்க... என்று கெஞ்சினான்.
அரவிந்த்...வீடு என்னை... என்று பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு சொன்னாள். சுற்றிலும் ஸ்டாப்ஸ் வேலை செய்துகொண்டு இருந்தார்கள். இவளால் சத்தம் போட்டுப் பேசமுடியவில்லை.
ப்ளீஸ் மேடம்... ஏதோ தெரியாம பண்ணிட்டேன்..... ப்ளீஸ் ராஜ் ஸார் கிட்ட சொல்லிடாதீங்க.... என் வேலை போயிடும் – கெஞ்சினான்.
காமினி கொஞ்சம் ஒதுக்குப்புறமாக வந்தாள்.
ஏன் அப்படிப் பண்ணினே...அரவிந்த்?? என்றாள் கண்களை கூர்மையாக்கிக்கொண்டு.
கொ...கொஞ்சம் தடுமாறிட்டேன் மேடம்... ஸாரி.... உங்க இடுப்பு... அழகா இருந்ததால.... புத்தி பேதலிச்சிருச்சி
இடுப்பு அழகா இருந்தா... இப்படித்தான் பிடிப்பாங்களா?? அதுலயும் என்ன தைரியத்துல கிள்ளுனே அரவிந்த்??... அப்போ நீ என்னப்பத்தி என்ன நினைச்சிட்டிருக்கே?? இத பாஸ்கிட்ட சொல்லியே ஆகணும்
மேடம் ப்ளீஸ்... என்ன எத்தன அடினாலும் அடிச்சிக்கோங்க... இந்த ஒருதடவை இரக்கம் காட்டுங்க.... – அழுதுவிடுவதுபோல் கெஞ்சினான் அரவிந்த்.
சரி... இனிமே ஒழுங்கா நடந்துக்கோ.. போ
தேங்க்ஸ் மேடம்... தேங்க்ஸ்... அரவிந்த் நிம்மதியடைந்தவனாக அவளை கும்பிடுவதுபோல் நெஞ்சுவரை கைதூக்கி வணங்கிவிட்டு வேகமாக நடந்து போய் விட்டான். இடுப்பில் அவன் கிள்ளிய இடத்தைப் பார்த்தாள். சிவந்திருந்தது. யாரும் பார்க்கிறார்களா என்று பார்த்துக்கொண்டே புடவை பார்டரை சர்ற்று மேலே இழுத்து அந்த தடயத்தை மறைத்தாள். விக்னேஷ் கூட இப்படி வலிக்கிறமாதிரி கிள்ளினது கிடையாது சே.. என்று நினைத்துக்கொண்டாள்.