20-11-2018, 10:15 AM
అలాగే స్పెషల్ మీల్స్... ప్లాస్కు నిండా పాలు, రెండు కప్పుల దానిమ్మ గింజలు....” ఆమె సెల్ ఆఫ్ చేసింది.
"ఇదంతా నీ ఆటకదా!"
"ఆటకాదు యుద్ధం. లేదంటే మీ మడిబట్ట ఎలా విప్పగలను" అంటూ కిలకిలా నవ్విందామె.
మూడేళ్ళ క్రితంజరిగిన ఓ సంఘటన అతనికి గుర్తో చ్చింది. ఆఫీసు క్యాంపుకి ముంబయి వెళ్ళినప్పుడు హోటల్లో రూమ్ తీసుకాన్నాడు. అర్దరాత్రి డోర్ బెల్ చప్పుడుకు మెలకువ వచ్చింది. డోర్ తియ్యగానే ఓ అమ్మాయి లోపలికొచ్చి అతన్ని గట్టిగా కౌగిలించుకుంది.
"ఎవర్నువ్వు" "అంటున్నా అతని పెదవుల్ని తన అధరాలతో అదిమింది. డోర్ లాక్ పడింది. ఏం జరుగుతుందో తెలీదు. తెలీని లోకంలోకి తనతో పాటు లాక్కుపోయింది.
ఎప్పుడూ చూడని అందాల ఆరగింపు ఆబగా దగ్గరకు లాక్కున్నాడు. ఒకేసారి సముద్రాన్ని ఈదేయాలన్నంత తొందర, ఆమె సహకారాన్ని మించి పరుగెత్తుతూ.. ఏదో టార్గెట్ చేరుకోవాలన్నంత కసి. హఠాత్తుగా అతన్ని గట్టిగా తోసిందామె.
‘ఏమయ్యింది.’ అతని కంగారు చూస్తూ ఆమె కోపగించుకుంది.
"కాల్ గాళ్ గా ఎందరినో చూశాను. నీలా అప్పనంగా దొరికిందని అప్పడంలా నలిపేసినవాణ్ణి ఎప్పుడూ చూళ్ళేదు.నేను కాబట్టి తట్టుకున్నాను. కట్టుకున్నదాన్ని ఇలా చేస్తే మర్నాడే నిన్ను వదిలేసి పారిపోతుంది. మైగాడ్" అంది అతనివైపు అదోలా చూస్తూ.
పిలవకుండా వచ్చేసిన ఆమె తనకి అలాంటి కండక్ట్ సర్టిఫికెట్ ఇస్తుంటే అభిమన్యు నిర్ఘాంతపోయాడు..
ఈ బాడీపెయిన్స్ పోవాలంటే హాస్పిటల్ కు పోవాలి. బాడీని డాక్టర్ కి అప్పగించాలి... " ఆమె అలా అనగానే కంగారుగా పర్సులోంచి చేతికందిన నోట్లుతీసి ఆమె చేతిలో పెట్టి "సారీ" అన్నాడు.
"అమ్మో! చాలా కష్టం"
నిస్తేజంగా నిలబడిపోయాడు చాలా సేపు, మనస్సు మలినమయ్యానని కాదు నెక్స్ట్ ఏంటి? అని నిలదీస్తోంది. ‘డాక్టర్ ని సంప్రదిస్తే' అనుకున్నాడు. అక్కడివరకూ వెళ్ళి వచ్చేశాడు. చెప్పుకుంటే సిగుచేటు.
ఫ్రెండ్స్ క్లి చెప్పుకుంటే గాలిలో తేమలా లైఫ్ క్లమ్జీగా అయిపోతోందేమోనని భయం.
చాన్నాళ్ళు నెర్వస్ గా ఫీలయ్యాడు. చివరికి పెళ్ళికి నో అనాలనుకున్నాడు. అమ్మ బ్లాక్*మేల్ కి తలవంచాల్సి వచ్చింది. ఏం జరక్కుండా దూరంగా ఉంటూ ఇన్ని రాత్రులు చన్నీళ్ళతో చల్లబడ్డాడు. కానీ తన పార్ట్నర్... మనస్విని తనువంతా తమకంతో తడిమాడు. కౌగిళ్ళను కొలిచే స్కేల్ ఇంకా రాలేదేమో... అనురక్తితో ఆహ్వానిస్తోంది రా పర్వతారోహణకి అంటూ... పవర్ పరుగెత్తుకొచ్చింది. ఒక్కసారిగా వెలుగు ఆమె పసిడి రంగు దేహాన్ని తడుముతుంటే అప్పటివరకూ ఆగిన కాలం ఒకడుగు ముందుకేసింది. నావల్లకాదంటూ గాలి కిటికీ వైపు పరుగెత్తింది.
కిటికీలోంచి స్వేచ్చగా లోపలికి తొంగిచూస్తున్న వెన్నెల మబ్బుల్ని ఆశ్రయించింది సిగ్గుగా.
ఆమె కళ్ళలో విరహం తాలూకు ఆహ్వానాన్ని అతను ఆమోదిస్తుంటే ఆమె సిగ్గుతో బ్లాంకెట్ ని మీదికి లాక్కుంది అతనితో సహా….
"ఇదంతా నీ ఆటకదా!"
"ఆటకాదు యుద్ధం. లేదంటే మీ మడిబట్ట ఎలా విప్పగలను" అంటూ కిలకిలా నవ్విందామె.
మూడేళ్ళ క్రితంజరిగిన ఓ సంఘటన అతనికి గుర్తో చ్చింది. ఆఫీసు క్యాంపుకి ముంబయి వెళ్ళినప్పుడు హోటల్లో రూమ్ తీసుకాన్నాడు. అర్దరాత్రి డోర్ బెల్ చప్పుడుకు మెలకువ వచ్చింది. డోర్ తియ్యగానే ఓ అమ్మాయి లోపలికొచ్చి అతన్ని గట్టిగా కౌగిలించుకుంది.
"ఎవర్నువ్వు" "అంటున్నా అతని పెదవుల్ని తన అధరాలతో అదిమింది. డోర్ లాక్ పడింది. ఏం జరుగుతుందో తెలీదు. తెలీని లోకంలోకి తనతో పాటు లాక్కుపోయింది.
ఎప్పుడూ చూడని అందాల ఆరగింపు ఆబగా దగ్గరకు లాక్కున్నాడు. ఒకేసారి సముద్రాన్ని ఈదేయాలన్నంత తొందర, ఆమె సహకారాన్ని మించి పరుగెత్తుతూ.. ఏదో టార్గెట్ చేరుకోవాలన్నంత కసి. హఠాత్తుగా అతన్ని గట్టిగా తోసిందామె.
‘ఏమయ్యింది.’ అతని కంగారు చూస్తూ ఆమె కోపగించుకుంది.
"కాల్ గాళ్ గా ఎందరినో చూశాను. నీలా అప్పనంగా దొరికిందని అప్పడంలా నలిపేసినవాణ్ణి ఎప్పుడూ చూళ్ళేదు.నేను కాబట్టి తట్టుకున్నాను. కట్టుకున్నదాన్ని ఇలా చేస్తే మర్నాడే నిన్ను వదిలేసి పారిపోతుంది. మైగాడ్" అంది అతనివైపు అదోలా చూస్తూ.
పిలవకుండా వచ్చేసిన ఆమె తనకి అలాంటి కండక్ట్ సర్టిఫికెట్ ఇస్తుంటే అభిమన్యు నిర్ఘాంతపోయాడు..
ఈ బాడీపెయిన్స్ పోవాలంటే హాస్పిటల్ కు పోవాలి. బాడీని డాక్టర్ కి అప్పగించాలి... " ఆమె అలా అనగానే కంగారుగా పర్సులోంచి చేతికందిన నోట్లుతీసి ఆమె చేతిలో పెట్టి "సారీ" అన్నాడు.
"అమ్మో! చాలా కష్టం"
నిస్తేజంగా నిలబడిపోయాడు చాలా సేపు, మనస్సు మలినమయ్యానని కాదు నెక్స్ట్ ఏంటి? అని నిలదీస్తోంది. ‘డాక్టర్ ని సంప్రదిస్తే' అనుకున్నాడు. అక్కడివరకూ వెళ్ళి వచ్చేశాడు. చెప్పుకుంటే సిగుచేటు.
ఫ్రెండ్స్ క్లి చెప్పుకుంటే గాలిలో తేమలా లైఫ్ క్లమ్జీగా అయిపోతోందేమోనని భయం.
చాన్నాళ్ళు నెర్వస్ గా ఫీలయ్యాడు. చివరికి పెళ్ళికి నో అనాలనుకున్నాడు. అమ్మ బ్లాక్*మేల్ కి తలవంచాల్సి వచ్చింది. ఏం జరక్కుండా దూరంగా ఉంటూ ఇన్ని రాత్రులు చన్నీళ్ళతో చల్లబడ్డాడు. కానీ తన పార్ట్నర్... మనస్విని తనువంతా తమకంతో తడిమాడు. కౌగిళ్ళను కొలిచే స్కేల్ ఇంకా రాలేదేమో... అనురక్తితో ఆహ్వానిస్తోంది రా పర్వతారోహణకి అంటూ... పవర్ పరుగెత్తుకొచ్చింది. ఒక్కసారిగా వెలుగు ఆమె పసిడి రంగు దేహాన్ని తడుముతుంటే అప్పటివరకూ ఆగిన కాలం ఒకడుగు ముందుకేసింది. నావల్లకాదంటూ గాలి కిటికీ వైపు పరుగెత్తింది.
కిటికీలోంచి స్వేచ్చగా లోపలికి తొంగిచూస్తున్న వెన్నెల మబ్బుల్ని ఆశ్రయించింది సిగ్గుగా.
ఆమె కళ్ళలో విరహం తాలూకు ఆహ్వానాన్ని అతను ఆమోదిస్తుంటే ఆమె సిగ్గుతో బ్లాంకెట్ ని మీదికి లాక్కుంది అతనితో సహా….
*** THE END ****