25-01-2019, 02:39 PM
நல்லாத்தான் இருக்கான்...என்று வாய்க்குள்ளே சொல்லிக்கொண்டாள். வரும் ஞாயிற்றுக் கிழமை அவன் அதிசயிக்கும் அளவுக்கு தான் அழகாய் இருக்கவேண்டுமே... என்ன புடவை உடுத்தலாம் என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தாள். அப்படியே தூங்கிப்போனாள்.
விடிந்தது.
காமினி நல்ல டார்க் ப்ளூ ஸாரி ஒன்றை எடுத்துக் கட்டிக்கொண்டாள். அந்தப் புடவையின் இளம் கோல்டன் கலர் பார்டர் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. லோஹிப் கட்டும்போது கொசுவத்தை சொருகியபிறகு அந்த பார்டர் " V " ஷேப்பில் அழகாகத் தெரியும். தொப்புளை மூடிக்கொண்டால் அந்த V யில் பாதி மறைந்து ஒரு கோடு மட்டும் இடுப்பில் சரிவாகத் தெரியும். அந்த சரிவு அவள் லோஹிப் கட்டியிருக்கிறாள் என்பதை உறுதிப்படுத்துவதோடு அவளது இடுப்பை மீண்டும் மீண்டும் பார்க்கத் தூண்டும். சிம்பிளாக தன்னை அலங்கரித்துக்கொண்டாள்.
ராஜ் வந்துவிட்டான். காலிங் பெல் சத்தம் கேட்டது. அவன் தன்னை ஒழுக்கக்கேடாக பார்க்கக்கூடாது என்றும் நினைத்தாள். தன்னை வியந்து பார்க்கவேண்டும் என்றும் நினைத்தாள்.
விக்னேஷ் போய் கதவை திறக்க... இவள் அவனுக்குப் பின்னால் சற்று இடைவெளி விட்டு நின்றாள். புடவையை ஒன் ப்ளீட் விட்டிருந்தாள்.
ராஜ் உள்ளே நுழைந்தான். வா ராஜ்... வாங்க Mr. Raj.. - இருவரும் மாறி மாறி வரவேற்றனர். ராஜ் முகமலர்ச்சியோடு, ஹாய் மிஸ் காமினி என்று கைகுலுக்கினான். நண்பர்கள் இருவரும் பேசிக்கொண்டே சோபாவில் உட்கார, அவள் கிட்சன் சென்று தண்ணீர் கொண்டுவந்தாள். ராஜ் அவளை பார்க்காமலே தண்ணீரை வாங்கி குடித்தான். இவள் அவர்களுக்கு எதிரே சோபாவில் உட்கார்ந்தாள். ராஜ்ஜை நோட்டமிட்டாள்.
போனில் பார்த்ததுபோலவே வசீகரமாக இருந்தான். மாநிறம். நல்ல உயரம். அவள் எதிர்பார்க்காத விதமாக, நல்ல உடல்கட்டு. அவனது திரண்ட தோள்களும் புஜங்களும், முறுக்கேறியிருந்த கைகளும் மணிக்கட்டும் அவன் ஜிம்முக்கு போகக்கூடியவன் என்பதை அவளுக்கு சொல்லின. அவனது கம்பீரம் அவளை ஈர்த்தது.
இவள் இப்படி நினைத்துக்கொண்டிருக்கும்போது ராஜ் அவளிடம் திரும்பி, ஸாரி மிஸ் காமினி.. உங்க கல்யாணத்துக்கு நான் வர முடியல... அப்போ நாங்க காண்டாக்ட்ல இல்ல... என்றான் மன்னிப்பு கேட்கும் தோரணையில்.
ச்சே..சே...அதனால் என்ன? நீங்க இப்ப எங்க வீட்டுக்கு வந்ததே சந்தோஷம். அதுவும் ஞாயிற்றுக்கிழமை... ரெஸ்ட் எடுக்க விடாம இங்க வரவச்சிட்டோம்..
நோ..நோ... ஐ ஆம் வெரி ஹேப்பி டு மீட் யு போத்..
மூவரும் புன்முறுவலோடு பேசிக்கொண்டார்கள். ராஜ் தன்னை கண்டுகொண்டதாகவே அவளுக்குத் தெரியவில்லை. இவன் வழிகிற பேர்வழி இல்லை. டீசண்டானவன்தான் என்ற நிம்மதி வந்தது.
சரி.. சாப்பிடலாமா... காமினி நல்லா சமைப்பா.... - என்றான் விக்னேஷ்
அடடா... அப்போ ஒரே நாளில் எனக்கு தொப்பை விழுந்துவிடுமா?? என்று பயந்ததுபோல் நடித்தான் ராஜ்.
அவர் சும்மா சொல்றார். நான் நார்மலாத்தான் சமைப்பேன். நீங்க ரொம்ப எக்ஸ்பெக்ட் பண்ணாதீங்க...
சீக்கிரமே மூவரும் சகஜமாக பேச ஆரம்பித்தார்கள். பேச்சுவாக்கில் வய்ப் என்ன பண்றங்க...கிட்ஸ் இருக்காங்களா என்று காமினி கேட்க, ஐயோ...எனக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆகல...அதுக்கு இன்னும் நாளிருக்கு.. என்றான். அப்பாவுடைய பிஸினஸ் கொஞ்சம் லேட்டாதான் கவனிக்க ஆரம்பிச்சேன். அதனால இப்போ பயங்கர பிஸி. கன்ஸ்ட்ரக்ஷனுக்கு தேவையான மெட்டீரியல்ஸ் சப்ளை பண்றோம். சைட் ஆபிஸ் சிப்காட்ல இருக்கு. ஹெட் ஆபிஸ் வட பழனில. நான் நம்ம காமினிக்கு ஹெட் ஆபிஸ்லதான் கேட்டிருக்கேன். இன்ஜினியரிங் முடிச்சிருக்கிறதால முக்கியமான பொறுப்பு கொடுக்கணும்னு அப்பாகிட்ட சொல்லியிருக்கேன். சைட் ஆபிஸ் ரெக்ரூட்மென்ட் என் கண்ட்ரோல்ல இருக்கு.
அவன் இப்போது மிஸ்.காமினி என்று சொல்லாமல் சகஜமாக நம்ம காமினி என்றது அவளுக்குப் பிடித்தது.
சாப்பிட ஆரம்பித்தார்கள். காமினி பார்த்துப் பார்த்து பரிமாறினாள். இப்போது புடவையை ஒன் ப்ளீட் விடாமல் முந்தானையில் மடிப்புகளால் தன் கொழுத்த மார்புகளை மூடி முந்தானை முனையை இடுப்பில் கொண்டு வந்து சொருகியிருந்தாள். சாப்பிட்டு முடித்ததும் முதலில் விக்னேஷ் எழுந்து சென்று கை கழுவினான். அப்போது பிளேட்டை எடுத்துக்கொண்டுவந்து சிங்கில் போட்டுவிட்டு திரும்பிய காமினியின் முந்தானையை இழுத்து அதில் விக்னேஷ் தன் கையை துடைக்க, அவனுக்குப் பின்னால் கை கழுவ வந்த ராஜ் இவளை பார்த்துத் தடுமாற, அவன் கண்கள் நிலைகுத்திய இடம் பார்த்து காமினி குனிய, அங்கே அவளது அழகான வட்ட வடிவ குழிந்த தொப்புள் திறந்து கிடந்தது.
காமினி சட்டென்று தன் தொப்புளை இழுத்து மூடினாள். ராஜ் அவளை தாண்டிப் போனதும் விக்னேஷைப் பார்த்து முறைத்தாள். எந்த நேரத்துல முந்தானைல கை துடைக்கணும்னு தெரியாதா உங்களுக்கு?? ச்சே.... என்று முணுமுணுத்தாள்.
விடிந்தது.
காமினி நல்ல டார்க் ப்ளூ ஸாரி ஒன்றை எடுத்துக் கட்டிக்கொண்டாள். அந்தப் புடவையின் இளம் கோல்டன் கலர் பார்டர் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. லோஹிப் கட்டும்போது கொசுவத்தை சொருகியபிறகு அந்த பார்டர் " V " ஷேப்பில் அழகாகத் தெரியும். தொப்புளை மூடிக்கொண்டால் அந்த V யில் பாதி மறைந்து ஒரு கோடு மட்டும் இடுப்பில் சரிவாகத் தெரியும். அந்த சரிவு அவள் லோஹிப் கட்டியிருக்கிறாள் என்பதை உறுதிப்படுத்துவதோடு அவளது இடுப்பை மீண்டும் மீண்டும் பார்க்கத் தூண்டும். சிம்பிளாக தன்னை அலங்கரித்துக்கொண்டாள்.
ராஜ் வந்துவிட்டான். காலிங் பெல் சத்தம் கேட்டது. அவன் தன்னை ஒழுக்கக்கேடாக பார்க்கக்கூடாது என்றும் நினைத்தாள். தன்னை வியந்து பார்க்கவேண்டும் என்றும் நினைத்தாள்.
விக்னேஷ் போய் கதவை திறக்க... இவள் அவனுக்குப் பின்னால் சற்று இடைவெளி விட்டு நின்றாள். புடவையை ஒன் ப்ளீட் விட்டிருந்தாள்.
ராஜ் உள்ளே நுழைந்தான். வா ராஜ்... வாங்க Mr. Raj.. - இருவரும் மாறி மாறி வரவேற்றனர். ராஜ் முகமலர்ச்சியோடு, ஹாய் மிஸ் காமினி என்று கைகுலுக்கினான். நண்பர்கள் இருவரும் பேசிக்கொண்டே சோபாவில் உட்கார, அவள் கிட்சன் சென்று தண்ணீர் கொண்டுவந்தாள். ராஜ் அவளை பார்க்காமலே தண்ணீரை வாங்கி குடித்தான். இவள் அவர்களுக்கு எதிரே சோபாவில் உட்கார்ந்தாள். ராஜ்ஜை நோட்டமிட்டாள்.
போனில் பார்த்ததுபோலவே வசீகரமாக இருந்தான். மாநிறம். நல்ல உயரம். அவள் எதிர்பார்க்காத விதமாக, நல்ல உடல்கட்டு. அவனது திரண்ட தோள்களும் புஜங்களும், முறுக்கேறியிருந்த கைகளும் மணிக்கட்டும் அவன் ஜிம்முக்கு போகக்கூடியவன் என்பதை அவளுக்கு சொல்லின. அவனது கம்பீரம் அவளை ஈர்த்தது.
இவள் இப்படி நினைத்துக்கொண்டிருக்கும்போது ராஜ் அவளிடம் திரும்பி, ஸாரி மிஸ் காமினி.. உங்க கல்யாணத்துக்கு நான் வர முடியல... அப்போ நாங்க காண்டாக்ட்ல இல்ல... என்றான் மன்னிப்பு கேட்கும் தோரணையில்.
ச்சே..சே...அதனால் என்ன? நீங்க இப்ப எங்க வீட்டுக்கு வந்ததே சந்தோஷம். அதுவும் ஞாயிற்றுக்கிழமை... ரெஸ்ட் எடுக்க விடாம இங்க வரவச்சிட்டோம்..
நோ..நோ... ஐ ஆம் வெரி ஹேப்பி டு மீட் யு போத்..
மூவரும் புன்முறுவலோடு பேசிக்கொண்டார்கள். ராஜ் தன்னை கண்டுகொண்டதாகவே அவளுக்குத் தெரியவில்லை. இவன் வழிகிற பேர்வழி இல்லை. டீசண்டானவன்தான் என்ற நிம்மதி வந்தது.
சரி.. சாப்பிடலாமா... காமினி நல்லா சமைப்பா.... - என்றான் விக்னேஷ்
அடடா... அப்போ ஒரே நாளில் எனக்கு தொப்பை விழுந்துவிடுமா?? என்று பயந்ததுபோல் நடித்தான் ராஜ்.
அவர் சும்மா சொல்றார். நான் நார்மலாத்தான் சமைப்பேன். நீங்க ரொம்ப எக்ஸ்பெக்ட் பண்ணாதீங்க...
சீக்கிரமே மூவரும் சகஜமாக பேச ஆரம்பித்தார்கள். பேச்சுவாக்கில் வய்ப் என்ன பண்றங்க...கிட்ஸ் இருக்காங்களா என்று காமினி கேட்க, ஐயோ...எனக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆகல...அதுக்கு இன்னும் நாளிருக்கு.. என்றான். அப்பாவுடைய பிஸினஸ் கொஞ்சம் லேட்டாதான் கவனிக்க ஆரம்பிச்சேன். அதனால இப்போ பயங்கர பிஸி. கன்ஸ்ட்ரக்ஷனுக்கு தேவையான மெட்டீரியல்ஸ் சப்ளை பண்றோம். சைட் ஆபிஸ் சிப்காட்ல இருக்கு. ஹெட் ஆபிஸ் வட பழனில. நான் நம்ம காமினிக்கு ஹெட் ஆபிஸ்லதான் கேட்டிருக்கேன். இன்ஜினியரிங் முடிச்சிருக்கிறதால முக்கியமான பொறுப்பு கொடுக்கணும்னு அப்பாகிட்ட சொல்லியிருக்கேன். சைட் ஆபிஸ் ரெக்ரூட்மென்ட் என் கண்ட்ரோல்ல இருக்கு.
அவன் இப்போது மிஸ்.காமினி என்று சொல்லாமல் சகஜமாக நம்ம காமினி என்றது அவளுக்குப் பிடித்தது.
சாப்பிட ஆரம்பித்தார்கள். காமினி பார்த்துப் பார்த்து பரிமாறினாள். இப்போது புடவையை ஒன் ப்ளீட் விடாமல் முந்தானையில் மடிப்புகளால் தன் கொழுத்த மார்புகளை மூடி முந்தானை முனையை இடுப்பில் கொண்டு வந்து சொருகியிருந்தாள். சாப்பிட்டு முடித்ததும் முதலில் விக்னேஷ் எழுந்து சென்று கை கழுவினான். அப்போது பிளேட்டை எடுத்துக்கொண்டுவந்து சிங்கில் போட்டுவிட்டு திரும்பிய காமினியின் முந்தானையை இழுத்து அதில் விக்னேஷ் தன் கையை துடைக்க, அவனுக்குப் பின்னால் கை கழுவ வந்த ராஜ் இவளை பார்த்துத் தடுமாற, அவன் கண்கள் நிலைகுத்திய இடம் பார்த்து காமினி குனிய, அங்கே அவளது அழகான வட்ட வடிவ குழிந்த தொப்புள் திறந்து கிடந்தது.
காமினி சட்டென்று தன் தொப்புளை இழுத்து மூடினாள். ராஜ் அவளை தாண்டிப் போனதும் விக்னேஷைப் பார்த்து முறைத்தாள். எந்த நேரத்துல முந்தானைல கை துடைக்கணும்னு தெரியாதா உங்களுக்கு?? ச்சே.... என்று முணுமுணுத்தாள்.