కసి BY మిస్టర్ గిరీశం, సంఖ్యానువాదం: ప్రసాద్

[LUKYYRUS]

మంచానికి అడ్డంగా పడుకుని పిర్రలు మంచం అంచుల మీద ఉంచి కాళ్ళు వేళాడేసుకుని పంగ చాపి పడుకుంది దమయంతి.

లోకనాధం నేల మీద నిల్చుని దమయంతినే చూస్తూ తన మేడ్రాన్ని సవరించుకున్నాడు.
తల కింద దిండు పెట్టుకుని లోకనాధాన్నే చూస్తుంది దమయంతి.
పెట్టనా అక్కయ్యా అన్నాడు దమయంతి మోకాళ్ళు మడిఛి పాదాలు బెడ్ అంచుల మీద ఉంచి ఎడం చేస్తూ...
"ఆ మాట అనద్దొన్నానా......పెట్టు తొందరగా ఉంది... కసి గా ఉంది..." అంది దమయంతి.
"పెట్టు తమ్ముడూ.. అను పెడతా.."అన్నాడు లోకనాధం
"ఊహూ...పెట్టు..." గొంతులో జీర ద్వనిస్తూంది.
"అడుగు అక్కయ్యా...దెం.... అని అడుగు పెడతా" లోకనాధం కూడా కసిగా అన్నాడు..తన రాడ్ మొదలును దమయంతి విచుకున్న రెమ్మల అంచుల మీద రాస్తూ...
"ఊహూ... అలా అడక్కు.... పెట్టరా...." అసహనం గా అంది దమయంతి.
"నువ్వలా అడిగితే గాని పెట్టాను అన్నాడు.. దమయంతి నిలువు రెమ్మల్లో తొంగి చూస్తున్న కామ కీల మీద గుండుతో వొత్తిడి కలిగిస్తూ...
ఆడదానికి ఎక్కడ నొక్కితే కసి పుడుతుందో లోకనాధానికి బాగా తెల్సు
కసి పెరిగిపోయిన దమయంతి అల్లాడిపోతూ... మొత్త కదిలిస్తుంది అసహనంగా....ఎలాగోలా దించేసుకోవాలని...
అసలే రాటు దేలిన వాడు లోకనాధం....
"లోకా పెట్రా నా బుజ్జివి గదూ..."
"అడుగు అక్కయ్యా నీ నోరారా అడిగితే ఎందుకు పెట్టను... నీ కడుపు నిండా పెడతా .. చూడు... అక్కయ్య గుహలోకి దూరిపోవడానికి తమ్ముడు ఎలా తహ తహ లాడిపోతున్నాడో....
తల పైకెత్తి చూసింది దమయంతి....
"అడిగానుగా పెట్టమని...."
అలా కాదు నేను అడగమన్నట్టు అడుగు....పెడతా
"హూ... హూ... నీ మాటే నెగ్గించుకుంటావు....తమ్ముడూ... పెట్టేసేయ్ అంది..." కళ్ళు మూసుకుని పలవరిస్తున్నట్టు....
ఆ మాటతో ఒక్క ఉదుటున దమయంతి అక్కయ్య లోకి దూసుకు పోయాడు లోకనాధం.
ఆ తోపుడుకి కీచు మంటూ కేక పెట్టేసింది దమయంతి...
బయట ఉన్న రంగమ్మ గుండెలు అదిరాయి....
లోకనాధం దమయంతి పూ కండరల్లోకి దోపేసి ఊగిపోతుంటే... దమయంతి కేకలు అరుపులు అరుస్తుంది...
ఎంత కసిగా ఉన్నావే అక్కయ్యా అంటూ.. లోకనాధం దమయంతి చళ్ళు పట్టుకుని పిసికేస్తూ పొడుస్తుంటే.. దమయంతికి అది బొడ్డు దాకా వచ్చినట్టు అనిపిస్తుంది...
"ఇంత సుఖం ఎప్పుడు ఎరగను...ఊఉ దంచు...రా దంచు.. "
అక్కయ్య నువ్వు నాతో వచ్చెయ్యి నిన్ను నేను ఉంచుకుంటాను...దబ దబ బాదుతు అన్నాడు.
"ఇప్పుడు మాత్రం ఏంటి నన్ను ఉంచుకునే ఉన్నావుగా.. ఈ మాత్రానికి ఎక్కడికో పోవడం ఎందుకు.. నీకు కావల్సినప్పుడల్లా ఇక్కడికి రా నీకు అడ్డు అదుపు లేదు" అంది పిర్రలు పైకి ఎత్తుతూ .
"ఇన్నాళ్ళు నాకు కనపడకుండా ఎక్కడున్నావే అక్కయ్యా.. నువ్వింత సుఖం ఇస్తావని తెలిసుంటే నిన్నే పెళ్ళి చేసుకునేవాడిని.."
దమయంతి తొడలు విరగదీస్తు ఆ మధ్యలో దడ దడ లాడించేస్తున్నాడు లోకనాధం.
"ఆహా.. కుమ్ముకోరా లోకా.. ఇప్పటివరకూ నా మొగుడి దగ్గర పొందని సుఖాన్ని ఇస్తున్నావురా .. నిన్ను వదలను ర న రాజా కుమ్మరా.. నీ దడ్డుతో కుమ్మెయ్.. నేనింక ఆగలేనురా లోకా .. ప్రాణాలు తోడేస్తున్నావురా.. అంటూ పిర్రలు పైకి లేపేస్తూ లోకనాధాన్ని అదుముకుంటూ కార్చేసుకుంది దమయంతి. మరో నాలుగు పోట్లు పొడిచిన లోకనాధం కూడా దమయంతి లోతుల్లో పిచికారి కొడుతూ అభిషేకం చేసాడు.
దమయంతీ మీ ఆయన వొస్తున్నాడు అమ్మాయ్! మీ ఆయనొస్తున్నాడే!! అంటూ తలుపులు దబ దబ బాదింది రంగమ్మ ఓ రోజున.
ఆ సమయంలో మాంచి రసవత్తర ఘట్టంలో వున్నారు దమయంతీ, లోకనాధాలిద్దరూ. పూర్తిగా బట్టలు విప్పేసుకుని నగ్నంగా వొకరి మీద ఒకరు పడి దొర్లుకుంటున్నారు. ఆరూ తొమ్మిదీ వేసుకుని లోకనాధం గాడి బండ కడ్డీ ని నోట్లో పెట్టుకుని ఆనందంగా చీకుతోంది దమయంతి. ఆమె దిమ్మలో నాలుక దోపి మత్తుగా నాకుతున్నాడు లోకనాధం. రంగమ్మ అరిచిన అరుపుకి ఇద్దరికీ చిరాకు కలిగినా తమని పట్టుపడనీయకుండా రక్షించినందుకు సంతోషపడుతూ అసంతృప్తిగానే విడిపోయారిద్దరూ. హడావిడిగా బట్టలు సరిచేసుకుని లోకనాధం తలుపులు తీసుకుని చక చకా బయటకు వచ్చేశాడు. థాంక్స్ పిన్నీ సమయానికి నువ్వొచ్చి హెచ్చరించావు. లేకపోతే ఇద్దరం దొరికిపొయ్యేవాళ్ళం" అన్నాడు నవ్వుతూ.
"ఏం చేస్తాన్రా! అంతా నా ఖర్మ! మీ రంకుతనాన్ని అరికట్టాల్సింది పోయి మీకు కాపలా కాస్తూ ప్రోత్సహించాల్సిన ఖర్మ నా మొహాన రాసుంది. ఏ భయమూ లేకుండా మీరిద్దరూ విచ్చలవిడిగా గదిలో పొర్లాడుతుంటే, గది బయట కాపలా కుక్కలా ఉండాల్సిన ఖర్మ పట్టింది" అంటూ వుసూరుమంది రంగమ్మ. మరేమీ పర్వాలేదు పిన్నీ నీ ఋణం ఉంచుకోములే అన్నాడు కొంటెగా నవ్వుతూ.
**********
 
రంగమ్మకు కాపలా కుక్క డ్యూటీ ఎందుకనుకున్నాడో ఏమో దేవుడు.. చెప్పా చెయ్యకుండా ఓ రోజున వైకుంఠం గుండె పోటుతో గుటుక్కుమన్నాడు.
దమయంతి భర్త పోయినందుకు పెద్దగా బాధ పడలేదు. లోకాచారం ప్రకారం బయటకి బొట్టు పూలు పెట్టుకోడం మానేసింది కాని గది లోపల అంతా ఎప్పటిలాగానె మమూలుగానే సవ్యంగా జరిగిపోతుంది.
మామూలుగా ఏం ఖర్మ! మామూలు కంటే ఎక్కువగానే జరుగుతున్నాయి. భర్త పోవడంతో రోజూ రాత్రుళ్ళు లోకనాధం పక్కలోనే పడుకోవడం మొదలు పెట్టింది. సొంత భార్య కన్నా ఎక్కువగా వాడుకోవడం మొదలు పెట్టాడు లోకనాధం!
రాత్రీ పగలు బేధం లేకుండా దమయంతిని నగ్నంగా పక్కలో పడుకోపెట్టుకునేవాడు. తన వాక్చాతుర్యంతోనూ, కామకళా నైపుణ్యంతోనూ ఆమెనో కీలుబొమ్మగా తయారుచేశాడు. లోకనాధం లేవమంటే లేస్తుంది. కూచ్చోమంటే కూచ్చుంటుంది. చీర ఎత్తమంటే ఎత్తుతుంది, చీకమంటే చీకుతుంది. గంగలో దూకమంటే దూకుతుంది.
"నీ కోసం నా ప్రాణాలయినా యిస్తాను రాజా! నాక్కావల్సిందల్లా నువ్వు! నీ బండ కడ్డీ. నేను బతికున్నంత కాలం కావాలి . నా బొక్కలోనే ఉండాలి అది. దాని కోసం నేనేమైనా చేస్తా!" అంటూ దమయంతి వొకనాటి రతి పారవశ్యపు కసి లో నోటికొచ్చినట్టు వాగుతూన్న సమయంలో ...
"నీ ప్రాణాలు నాకు అక్కర్లేదు కానీ..." అన్నాడు లోకనాధం.
"ఇంకేం కావాలి? చెప్పు రాజా! నా ఆస్తి కావాలా.. నీ పేర్న రాయమంటావా చెప్పు"
"నీ ఆస్తి నాకొద్దు"
మరేం కావాలి రాజా ! అడుగు ! నా దగ్గిర మొహమాటపడతావెందుకు?"
లోకనాధం కాస్త నసుగుతూ ధైర్యం తెచ్చుకుని...
"నాకు నీ అమ్మతో పాటు నీ కూతురూ కావాలి"
"ఎవరూ....నా అమ్మ.. నా కూతురు వసుంధరా..."
"ఊ"
"నా అమ్మంటే సరే గాని... పెద్దదై సంవత్సరం కావస్తున్న దాన్ని ఏం చేసుకుంటావు?" ఎదురొత్తులిస్తూ అడిగింది దమయంతి నవ్వుతూ.
దమయంతి నవ్వు చూసి ఇక మొహమాట పడనక్కర్లేదు అనుకుని " ఏం చేస్తాను . నిన్ను దొబ్బుతున్నట్టే దాన్ని దొబ్బుతాను. ఏం? ఇప్పిస్తావా! నీ కేమయినా అభ్యంతరమా"
"నీ ఇష్టం రాజా ఇద్దర్నీ దొబ్బుకో నాకేమీ అభ్యంతరం లేదు. కాక పోతే వాళ్ళు వొప్పుకుంటారా!, నువ్వు వొప్పించేసుకుంటావా!... నువ్వే వొప్పించుకో నేనేమీ అడ్డురాను."
నిండుగా నవ్వుతూ నగ్నంగా వున్న దమయంతి శరీరాన్నంతా చేత్తో మృదువుగా తడుముతూ బోర్లా తిప్పాడు లోకనాధం. అందంగా ఉన్న దమయంతి పిర్రల్ని పగలదీసి పిర్రల సందులో నాలుక పెట్టి తిప్పుతూ అడుగునుంచి బొక్కలో వేలు పెట్టాడు.