కసి BY మిస్టర్ గిరీశం, సంఖ్యానువాదం: ప్రసాద్

[LUKYYRUS]

“ఇంకా చిన్న పిల్లాడివనుకుంటున్నా నింతకాలం. చాలా పెద్దడివయ్యావన్న మాట”

అంది లోకనాధాన్ని కింద నుంచి పై దాకా పట్టి పట్టి చూస్తూ.
“నువ్వు అడిగిందానికల్లా బదులు చెప్పాగా! మరి పాలు ఇయ్యవా”
కనకం ఒళ్ళు సలసలా కాగిపోతోంది లోకనాధం చెప్పిన మాటలకి. అమాంతం లోకనాధాన్ని మీదికి లాక్కుని గట్టిగా నొక్కేసుకుంటూ…
“పాలు ఇస్తే సరిపోతుందా? .. ఇంకా ఏమైనా కావాలా?” అనడిగింది ఆయాసపడుతూ..
“అది కూడా కావాలి! ఇస్తావా మరి”?
“ఏది”?
“నీ పప్ప!” చెప్పాడు లోకనాధం వదిన చెవిలో.
“ఏం చేస్తావు”
ఏం చెయ్యాలో అంతా నాకు తెల్సు.. ఆండాళమ్మ అక్కమ్మ నాకు నేర్పింది! మరి ఇస్తావా” అన్నాడు ఆమె పాలిండ్లు నలుపుతూ.
“ఎందుకివ్వను! పాలు ఇచ్చిందాన్ని పప్ప నివ్వకుండా ఉంటానా! అన్నీ ఇస్తా కాని, నువ్వెళ్ళి మన అబ్బిగాణ్ణి వీధిలోకి పోయి పిల్లల్తో ఆడుకోమని చెప్పి పంపించేసి వీధి తలుపులు గడియపెట్టేసి రా!” అంది కనకం నిలువెల్లా కంపించి పోతూ.
వీధి తలుపు గడీపెట్టేసి పడక గదిలోకొచ్చిన లోకనాధాన్ని గుండెలమీదకి లాక్కుంది కనకం. ప్రేమగా నోట్లో నోరుపెట్టి చప్పరిస్తూ జాకెట్టు గుండీలు విప్పుకుంది.
"వదినా"
"ఊ"
"
"వ..ది..నా"
"ష్... మాట్లాడకు"
వీపు చుట్టూ చేతులు బిగించి నొక్కేస్తున్నాడు లోకనాధం.
అతడి మెడ చుట్టూ చేతులు బిగించి అతడి నాలుకను చప్పరిస్తూ కాళ్ళతో మంచాన్ని తన్నిపెట్టి అతడి మీదకు వాలి ఉంది కనకం.
నిండుగా గాలి కొట్టిన ఫుట్ బాల్ బ్లాడర్స్ లా ఉన్న ఆమె చళ్ళు రెండూ అతడి గుండెల కింద పడి నలుగుతూ పాలు చిమ్ముతున్నాయి.
పది నిమిషాల తర్వాత వదిలిపెట్టింది. కైపు నిండిన కళ్లతో ఇద్దరూ ఒకరి నొకరు మత్తుగా చూసుకున్నారు. లోకనాధం కిందికి జరిగి గుండెల మీద తల వాల్చాడు. పచ్చగా కోలగా నిక్క బొడుచుకున్న కనకం చళ్లను కసిగా పట్టుకున్నాడు.
"అంత గట్టిగా నొక్కితే పాలు కారిపోతాయి" అంది కనకం నవ్వుతూ
"వృధాగా పోనివ్వనులే ఒక్క చుక్కయినా కింద పోనివ్వకుండా అన్నీ తాగేస్తా"
"తాగెయ్ అన్ని తాగెయ్.. నీ ఇష్టం" అంటూ నవ్వుతూ లోకనాధం నిక్కరులోకి చెయ్యి పెట్టింది కనకం.
"లాగు విప్పేయమంటావా?"
"ఓ యబ్బో! మీ గురువుగారు చాలా తర్ఫీదు ఇచ్చినట్టు ఉందే" అంటూ వేళ్ళతో పట్టుకుంది కడ్డీని.
"నువ్వే విప్పుకో" అంటూ ఓ చేత్తో గుండెల్ని పాముతూ ఓ చన్ను నోట్లో పెట్టుకున్నాడు లోకనాధం.
లాగు విప్పేసి కిందికి జార్చేసింది కనకం.
బోసిగా ఉన్న వాడి మొలవంక తలెత్తి పట్టి పట్టి చూసింది. అణువణువు శల్య పరీక్ష చేస్తున్నట్టు చూసింది.
"అప్పుడే ఇవి కూడా మొలుస్తున్నాయా అయ్యగారికి"
"నీకు మాత్రం లేవేమిటి ఇక్కడ"అంటూ నవ్వుతూ చెయ్యి తీసుకెళ్ళి ఆమె తొడల మధ్య వేశాడు లోకనాధం.
అతడి చేతి స్పర్శకి ఆమె లోని అణువణువు కంపించింది. వొళ్ళు గగుర్పొడిచింది.
"నాకేం లేవు అక్కడ " అంది అతడి కుత్తుక దగ్గర పట్టుకుని విరిచేస్తూ
"చూడనా"
"చూడు"
లేచి కూర్చుని ఆమె కోకని పొట్ట పైకి లేపేశాడు లోకనాధం.
బలిసిన రెండు తొడల మధ్య తెగ బలిసి పోయి ఉంది కనకం కుత్త.
పొడుగ్గా సన్నగా, పల్చటి రెమ్మల్తో కరక్కాయ రంగులో ఉంది. దిమ్మ రెమ్మలున్నంత మేరా బిళ్ళలా ఉబ్బి ఉండి, చూడ్డానికి నున్నగా ఉన్నా చెయ్యి పెట్టి తడిమితే మాత్రం .. పొత్తి కడుపు నున్నగా వెన్న పూసలా తగులుతూ ఉంటే..ఆ క్రింది ప్రదేశమంతా ఆవు నాలికలా గర గరా గుచ్చుకుంది లోకనాధానికి.
"ఏమీ లేవన్నావుగా, ఇదేమిటీ గర గరా గుచ్చుకుంటూ ఉంటేనూ" అన్నాడు లోకనాధం అక్కడ తడుముతూ
"ఆ మాత్రం కూడా లేకుండా పోవడానికి నేనేమైనా నీ లా పదిహేనేళ్ళ పిల్లననుకున్నావా" అంది కనకం నిండుగా నవ్వుతూ
"ఆండాళమ్మ పప్ప మీదైతే నా జుట్టంత పొడుగున ఉంటాయి దుబ్బు గడ్డిలా. నీకు లేవేం"?
"ఆవిడకు ఓ మొగుడూ గిగుడు లేడుగా"
"అందుకని తెగ పెంచేసుకుందేమో, పదిహేను రోజులకోసారైనా తీసుకోకపోతే మీ అన్నయ్య ఊరుకోరు మరి! "
"ఎలా తీసుకుంటారు వదినా వీటిని"
"మీ గురువుగారు చెప్పలేదేమిటీ.." అంది కనకం పక పకా నవ్వుతూ
"నేనడగలేదు.. చెప్పు వదినా"
"ఈ సారి వెళ్ళినప్పుడు అడిగి తెలుసుకో"
"అబ్బ చెప్పు వదినా"
"మీ మొగాళ్ళు గడ్డం ఎలా గీసుకుంటారో అలాగే ఇదీనూ" అంది కనకం సిగ్గు పడి పోతూ
"ఈ సారి నువ్వు చేసుకునేప్పుడు చూపించు వదినా" అన్నాడు లోకనాధం
"చీ పోకిరీ పిల్లాడా" అంటూ కనకం విరిచి పారేసింది లోకనాధం బెల్లాన్ని
"నోట్లో పెట్టుకో" అంటూ కాళ్ళను ముందుకి జరిపాడు లోకనాధం
"అన్నీ తెలిసిపోయాయి అబ్బయిగారికి.. ఇక పెళ్ళి చేసెయ్యొచ్చు. మీ అన్నయ్యకు చెప్పమంటావేమిటీ..పిల్లను చూడమని.."అంటూ నోరు తెరిచి చర్మాన్ని వెనక్కి లాగి పట్టుకుని నోట్లో పెట్టేసుకుంది కనకం.
"నువ్వూ నీ పప్ప ఉన్నంత కాలం నాకు పెళ్ళెందుకు వదినా!" అంటూ దిమ్మ పెదాలు సాగదీసి మీద పడ్డాడు లోకనాధం.
గుప్పున కొట్టిన మదపు వాసనకి పిచ్చెక్కిపోయింది లోకనాధానికి. ఆమె నిలువు పెదాల్ని అడ్డపెదాల్ని అందుకుని సాగదీస్తూ ఆమె గజ్జల్లో మొహం పెట్టుకుని రుద్దేసుకుంటూ ఆయసపడిపోతూ..ఆమె నోట్లో ఉన్న తన కడ్డీని వెనక్కి ముందుకీ ఆడించేస్తూ ఆ నోటినే బొక్క గా భావించుకుంటూ ఊగిపోతున్నాడు లోకనాధం.
"గొంతుకి అడ్డం పడుతోంది" అంది కనకం ఉక్కిరి బిక్కిరి అవుతూ
"ఇంక ఆగలేను వదినా"
"ఎవరాగమన్నారు నిన్నూ?"
"అయితే లోపల దోపుకో" అంటూ అమాంతం లేచి కూర్చుని ఆమె మీద బోర్లా పడుకున్నాడు
అతడి మగతనాన్ని చేత్తో పట్టుకుని కాళ్ళు దూర దూరంగా జరుపుకుని కుత్తలోకి దోపుకుంది కనకం. సరిగ్గ బొక్కలో ఆనించి పట్టుకుంది.
ఒక్క గెంటు గెంటాడు లోకనాధం. సర్రున దిగింది కనకం బొక్కలోకి.
"అమ్మా" మత్తుగా మూలిగింది కనకం
"నొప్పిగా ఉందా"
"లేదు నీ ఇష్టం వచ్చినంత గట్టిగా గుద్దుకోరా! అణిచిపెట్టి తొయ్యి రాజా! ఊ.. అలాగే...అలాగే.. అమ్మా..ఇంత సమ్మగ దెబ్బేసే మొగాడు ఇంట్లో ఉన్నా, గుర్తించలేని నేను నిజంగా దౌర్బాగ్యురాలినయ్యా..ఆడదాన్ని ఎలా లాలించాలో కూడా తెలియని మీ అన్నయ్య ఎద్దు మొద్దు అవతారం.ఆయన్ని చూస్తేనే కోరికలన్నీ చచ్చిపోతాయి.
ఆడదాన్ని నా కోరికలూ అలాగే చచ్చిపోయాయయ్యా ఇంతకాలం. లేకుంటే ఆ ఆండాళమ్మ కన్నా ముందుగానే నిన్ను నేనే ఎక్కించుకునే దాన్ని.." పిచ్చి పిచ్చి గా వాగుతోంది కనకం ఆ కసి లో.
"ఇక మీద నుంచి నువ్వూ నాకు మొగుడివే రాజా!"
"ద్రౌపదిలా అయిదుగురు అన్నదమ్ములను కాక పోయినా మీ ఇద్దరన్నదమ్ముల్ని భరిస్తానయ్యా.."
"వ..ది..నా..!"