కసి BY మిస్టర్ గిరీశం, సంఖ్యానువాదం: ప్రసాద్

[LUKYYRUS]

దగ్గరగా ఉంటే దిగిం తరువాత పట్టు కుంటావేమో!

నేనేమీ చెయ్యను! వొట్టు అంటున్నాగా.. దిగూ!

భయపడుతూనే దిగి కిందికొచ్చాడు లోకనాధం గాడు. వాణ్ణి ఆపాదమస్తకం ఆకలిగా చూసింది ఆండాళమ్మ.

ఆండాళమ్మ కి పన్నెండేళ్లకి పెళ్ళైంది. పద్దెనిమిదో ఏట ఆ అర్ధాయుషు పీనుగ పరమపదించాడు. ఇప్పుడు ఆమెగారికి నలభయ్యెళ్ళు. భర్త పోయింతరువాత కామ దాహం ఏ ఆడదానికైనా ఇనుమడించడం సహజం. అందులోనూ వయసులో ఉన్న ఆడదానిసంగతి వేరే చెప్పనవసరం లేదు.

అయినా కూడా అడ్డదారులు తొక్కితే ఏ కడుపైనా వచ్చిందంటే తను అల్లరి పాలవుతుందన్న భయం వల్ల ఆండాళమ్మ చాలా కాలం పాటు కోర్కెలని చంపుకుంటూ వచ్చింది. చేతి వేళ్ళనీ, వంకాయల్ని, కొవ్వొత్తుల్నీ, తిరగలి పిడుల్నీ, వాడుకుంటూ చాలా కాలం వెళ్లబుచ్చింది.

మరి కొంత కాలం అయ్యేసరికి .. నడి వయసులో పడింతరువాత... కోరికలు పెరిగిపోవడంతో చుట్టుపక్కల ఇళ్ళల్లో ఉండే పెళ్ళికాని ఆడ పిల్లల్నీ, పెద్దమనుషులు కాని పిల్లల్నీ, తనలాంటి విధం చెడ్డ వాళ్ళనీ చేరదీసి మాయ మాటలతో వాళ్ళను ఆకట్టుకుని స్వజాతి సంపర్కానికి అలవాటుపడింది ఆండాళమ్మ.

ఈ రోజు లోకనాధం గాడి ఎర్రటి కడ్డీ అప్రయత్నంగానే కంటపడడంతో ఆమె కోరికలు మరో మెట్టు పైకి ఎక్కి కూర్చున్నాయి.

పన్నెండేళ్ళ వెధవ. వీడి వల్ల కడుపు ఏం వస్తుందీ. మచ్చిక చేసుకుందాం. అనుకుంది ఆండాళమ్మ మనసులోనే.

కిందికి దిగిన లోకనాధం చేతులు దులుపుకుంటూ ఆండాళమ్మ ముందు నిలబడ్డాడు.

'పిచ్చి వెధవా నీకు మామిడి పిందెలు కావాలని నన్ను అడిగితే నేను ఇవ్వనంటానా? ఇంటి నిండా కావల్సినన్ని ఉన్నాయి రా ఇస్తా' అంటూ వాడి చెయ్యి పట్టుకుని లాగింది ఆండాళమ్మ. మామిడి పిందెలు నాకు అక్కర్లేదు. వాటి కోసం కాదు అక్కమ్మా నేను చెట్టెక్కింది.., మా ఇంట్లో లేదా ఎంటి మామిడి చెట్టు అంటూ చెయ్యి విదిలించుకున్నాడు లోకనాధం. ఆండాళమ్మని ఆ చుట్టుపక్కల వాళ్ళంతా 'అక్కమ్మ ' గారనే పిలుస్తారు.

కాదు నీతో పనుంది. రా చెప్తా.. అంటూ మళ్ళీ వాడి చెయ్యి పట్టుకుంది ఆండాళమ్మ.

ఏం పనీ?

ఇంట్లోకి రా చెప్తా!

బజారు పనా?

కాదులే లోపలకి రా!

అయితే ఏం పనో చెప్పు

లోపలికి వచ్చావంటే నీకో మంచి తాయిలం పెడతా

చక్కిలాలా?

కాదు. జున్ను పెడతా రా. ఇద్దరం తిందాం. అంది ఆశగా వాడి కళ్ళల్లోకి చూస్తూ.

జున్ను అంటే తెగ ఇష్టం లోకనాధానికి.

అయితే సరే పద.. అంటూ ఆమె వెనకే ఇంట్లోకి నడిచాడు లోకనాధం.

తలుపులు మూసి గడియ పెట్టింది ఆండాళ్ళు.

త్వరగా పెట్టు మరి నా కోసం నా స్నేహితులు వెతుకుతుంటారు...

అబ్బా.. ఎప్పుడూ వెధవ స్నేహితులూ.. వెధవ ఆటలూ..

బయట ఎండ గాడుపు కొడుతుంది. కావాలంటే మనం ఇద్దరం ఇంట్లో కూర్చుని ఆడుకుందాం రా!

నీతో ఆడుకోవడమా! ఏం ఆట? ... గవ్వలా

కాదు కొత్త రకం ఆట .. నేను నేర్పుతాగా నీకు...

ఏం ఆటో చెప్పు

చెప్తా లోపలి గదిలోకెళ్ళి కూర్చుందాం రా.. అంటూ లోకనాధం చెయ్యి పుచ్చుకుని లోపలి కి లాక్కెళ్ళింది ఆండాళమ్మ.

“జున్ను పెడతానని చెప్పి పిలిచి పకోడీలు పెట్టావేమిటీ?” అన్నాడు లోకనాధం

“జున్నూ లేదు, ఏమీ లేదురా! ఊరికే అన్నాను తిను, నిన్ననే చేసాను,” అంది ఆండాళమ్మ నవ్వుతూ.

ఎత్తైన పందిరి మంచం మీద కూర్చుని పకోడీలు తింటూ పరధ్యానంగా ఉన్న లోకనాధం గాడి నిక్కరులో చెయ్యిదూర్చింది ఆండాళమ్మ సంశయిస్తూనే.

లోకనాధం ఉలిక్కిపడ్డాడు.

“ఏయ్ ఏం చేస్తున్నావు?” అంటూ చటుక్కున మంచం మీద నుంచి కిందికి ఉరికాడు.

“ఏమిట్రా .. ఇదీ.. ఈ లోపల!” అంటూ నవ్వుతూ చేత్తో పట్టుకుంది ఆండాళమ్మ.

“ఎందుకలా చేత్తో పట్టుకుని నలుపుతున్నావు” అని అంటోన్నప్పుడు లోకనాధం గాడి కంఠ స్వరం కాస్త తగ్గు మొహం పట్టింది.

“గొడవ చెయ్యకుండా ఉంటే నీకు నాది కూడా చూపిస్తా”

“ఏమిటి చూపిస్తావు?”

“అదే, ఇందాక నేను పోసుకుంటున్నప్పుడు నువ్వు చెట్టు మీద కూర్చుని దొంగ చూపులు చూశావే , దాన్ని చూపిస్తా!”

“నీ పప్పనా?” అన్నాడు లోకనాధం నవ్వుతూ

వాడి నోటమ్మట పప్ప అన్నమాట వినిపించగానే ఆండాళమ్మకి కసెక్కిపోయింది.

“ఊ! దాన్నే చూపిస్తా మరి గొడవ చెయ్యకుండా సాయంత్రం దాకా ఉంటావా?” అనడిగింది కైపు నిండిన కళ్లతో వాణ్ణి చూస్తూ.

“బాగా చూపిస్తావా మరి?”

“నీ యిష్ట్టం వచ్చినంత సేపు చూపిస్తా!”

“చేత్తో ముట్టుకోనిస్తావా?”

“ఊ ముట్టుకోనిస్తా! మరి నీ దాన్ని కూడా నన్ను ముట్టుకోనివ్వాలి నువ్వు.”

“అయితే సరే!”

లాగు విప్పేసుకుని మంచం యెక్కు.. నేను వెళ్లి మంచి నీళ్ళు తాగొస్తా అంటూ వాణ్ణి వదిలి పెట్టి వంటింట్లోకి వెళ్ళింది ఆండాళమ్మ.

వంటింట్లో నుంచి దొడ్లోకెళ్ళి నిలబడి చీర ఎత్తుకుని దిమ్మనంతా శుబ్రంగా కడుక్కుని చీరతో నొక్కుకుని తుడుచుకుంటూ రెండు నిమిషాల్లో గదిలోకి వచ్చింది.

లాగు చొక్కా విప్పేసుకున్న లోకనాధం మంచం మీద నిగడదన్ని పడుకుని పకోడీలు తింటూ ఆండాళమ్మని చూశాడు నవ్వుతూ.

“వొరేయ్ రాజా ! లాగూ చొక్కా విప్పేసుకుని పడుకుంటే ఎంత ముద్దొస్తున్నావురా నువ్వు” అంటూ మంచం ఎక్కిన ఆండాళమ్మ లోకనాధం శరీరాన్ని ముద్దులతో నింపేస్తూ, చేత్తో వాడి బెల్లకాయ పట్తుకుంది.

పచ్చగా రూళ్ళకర్రలా ఉందిరా! అంటూ చర్మాన్ని వెనక్కి లాగి పట్టుకుంది ఆండాళమ్మ.

అప్పటివరకూ పకోడీలు తినడంలో మునిగిపోయున్న లోకనాధం గాడికి అలా ఆండాళమ్మ వాడి కడ్డీ చర్మాన్ని వొక్కసారిగా వెనక్కి లాగడంతో “ఆ..” అంటూ మూలిగాడు బాధగా! అదీ వొక్క క్షణం మాత్రమే.

ఆండాళమ్మ చేత్తో తన కడ్డీని సవరిస్తూ నలుపుతూంటే లోకనాధానికి వొక రకమైన వింత అనుభూతి కలుగుతోంది.

పకోడీ పళ్ళాన్ని దూరంగా కిటికీలో పెట్టి తన కడ్డీ మీద నటనమాడుతూన్న ఆండాళమ్మ చేతిని అంది పుచ్చుకుని కసిగా కిందికీ, పైకీ ఆడించుకున్నాడు.

“బావుందా ఇలా చేస్తోంటే” అంది ఆండాళమ్మ

“బాగానే ఉంది. ఇంకా గట్టిగా పట్టుకుని ఆడించు అన్నాడు.”

“ఊం .. చాలా?”

“ఇంకా బాగా ఆడించు”

అప్పటికే పూర్తిగా నిక్కిపోయింది లోకనాధం గాడి బెల్లం. అంత గట్టిగా ఎప్పుడూ నిక్కలేదు ఇంత క్రితం. అందుకే ఆండాళమ్మ ఎంత గట్టిగా ఆడిస్తున్నా ఇంకా బాగా ఆడించాలంటూ గొణుగుతున్నాడు.

గుప్పెట్లో పెట్టుకుని మెలితిప్పేసింది కసిగా

“ఊఊ.. అంటూ మత్తుగా మూలుగుతూ.. అలా, అలాగే..” అన్నాడు.

“ఇంత క్రితం ఎప్పుడన్నా ఎవరి చేతనైనా యిలా చేయించుకున్నావా?” అడిగింది.

“లేదు అక్కమ్మా!”

“రోజూ ఇలా చేస్తాను వస్తూంటావా ?”

“బాగానే ఉంది. ఓ తప్పకుండా వస్తాను కాని ఇంకా బాగా ఆడించాలి. ఇంకా...”

“ఊ ఏమిటి చెప్పు!”

“నీ పప్ప చూపిస్తానన్నావుగా చూపించు మరి.”