19-11-2018, 05:39 PM
...చ చ్చా ను... అంటూ తన భుజం మీద తల వాల్చేసి అరమోడ్పుగా కళ్ళు మూసేసుకుంది...
...తన మడ్డ మీద వెచ్చటి ముని వేళ్ళ స్పర్శ తెలియడంతో అద్దం వైపు తల తిప్పి , తన ...దా న్నోసారి...గర్వంగా చూసుకుని... కళ్ళతోనే చూసుకోవచ్చుగా! అంటూ తన వేళ్ళతో ఆహల్య చెయ్యందుకుని
ఇంకా ఓ మూడంగుళాల పైనే బై టు న్న తన అంగాన్నీ , కిందున్నజతగాళ్ళనీ ముని వేళ్ళతో నిమిరించి ...నచ్చిందా!...అంటూ ఆవిడ పిర్రల్నోసారి కుదిపాడు...
...ఏమీ మాట్లాడకుండా ...ఛీ!...అన్నట్లు చప్పుడు రాకుండా పెదాలు కదిపి కళ్ళు మూసేసుకుంది...
...మరోసారి ఆవిడ వేళ్ళతో ఇంకా బైటే ఉన్న తన తన అంగాన్నీ, వృషణాల్నీ నిమిరించి ...నచ్చిందంటే ఈ కా స్తా దింపేస్తా!...అన్నాడు తను, ...అద్దంలో దొంగ చాటుగా చూ సు కుంటూన్న అహల్య ప్రతిబింబంతో కళ్ళు కలుపుతూ
... ఏ మక్కర్లా! అంటూ ఇంకాస్త పంగలిప్పేసుకుని తల తిప్పేసుకుంది...
...కానీ ...ఇ ది...కావాలంటుందే!... అన్నాడు తను, విప్పారిన పూరెమ్మల్లోంచి తన మడ్డ మీదికి జారడానికి సిధ్ధంగా ఉన్న ఆవిడ మదబిందువుని చూస్తూ
...ఏ దీ?!... అంటూ ఆవిడ కంగారుగా తలతిప్పేసరికి అద్దంలో చూపులు కలిశాయ్...
...మీ ...పూ...కు!... అని ప్రతీ అక్షరాన్నీ ఒత్తి పలుకుతూ సంగమ స్థానం వైపు సైగ చేశాడు కళ్ళతో...
... సీ లే సేయాలీ పాడు నోటికి!... అంటూ జుత్తట్టుకుని నా బుర్రని కిందికొంచి వెచ్చటి పెదాల్తో నా నోరు మూసేసి , మడమల్తో నా తొడల్ని నొక్కి పట్టింకాస్త పైకి లేచి , చక చకా ఓ అరడజను సార్లు నన్నెదురు దెంగి , నీరసంగా మెడని నా ఛాతీమీద వాల్చేసిందహల్య...
...చిక్కటి , తెల్లటి మదం పులిమేసుకున్న ఒట్టల్నోసారి అద్దంలోచూసుకుని ,...అప్పుడే!...అన్నాడు పిఱ్ఱల్నట్టుకుని పైకెత్తుతూ...
...మరో నాలుగు సార్లు ఎదురు దెంగి , మరింత కా ర్చే సు కుని ...ఇంక నా వల్ల కాదు బాబూ!...అంటూ నీరసంగా నా ఛాతీమీద మెడ వాల్చేసింది...
...నే చూసు కుంటాలే!... అంటూ లేపి లేపి తన మొత్తమీద కుదేసుకోడం మొదలెట్టేశాడు తను... ఓ అర నిముషం భరించి , ...ఇక తట్టుకోలేను!...దింపేయ్ బాబూ!...అంటూ కిందికి జారిపోయిందహల్య కళ్ళు మైకంగా మూసేసుకుని...
...పోన్లే పాపం!... అనుకుని , చేతుల్లోకెత్తుకుని మంచం మీద పడుక్కోబెట్టాడు...
... అరమోడ్పుగా కళ్ళిప్పి , ఇంకా నిగిడే ఉన్న తన మ డ్డ వైపోసారి సిగ్గుగా చూసి , ...బై... అంటూ నీరసంగా చెయ్యూపి ఓ పక్కకి ఒత్తిగిల్లి కళ్ళు మూసుకుంది...
...బై ఏంటి బై!...నా క్కా లే దింకా!... అంటూ వెలకిలా తిప్పేసి మీదెక్కిపోయి, దురుసుగా రెమ్మల్లో ది గ బ డి పోయాడు...
... అంత కార్చుకున్నా , అదే తొలి ప్రవేశంలా ఒణికిపోయిందహల్య...
...ఆవిడ పంగల్ని పక్కలకిరగదీసి దున్నడం మొదలెట్టాడు తను ... నిముషాలు గడిచిపోతూన్నా తన క వటం లేదు... మూలగడానిక్కూడా ఓపిక లేక ...మ్మా!...మ్మా!...మ్మా!...అంటూన్నట్లు పెదాలు మాత్రం కదుపుతుందావిడ...
...పక్కమీద కుమార్ గాడి దెం గు డ్ని భరించలేక ఇలాగే పెదాల్ని కదిపిందేమో పరిమళ! ... అనుకునేసరికి ఒట్టల్లోంచి , మడ్డ లోకి పొంగుకొచ్చింది తన మదం!...
...ఆడి భార్యనిలాగే ఇరగ దీయాలి!...అనుకుంటూ భళ్ళున అహల్య లో కి చిప్పిల్లిపోయి , తర్వాతో నిముషం సోలిపోయి , ఆపైన లేచి, బాత్రూం కెళ్ళి ఫ్రెష్ ఐ బైటికొచ్చాడు తను!... అని నెమరేసుకుంటూంటే ముందు ట్రాఫిక్ ఆగిపోయింది... తనూ ఆగిపోయాడు...
... ఆ ఙ్ఞాపకాల్లో పడిపోయి ఆఖరు వాక్యాన్ని పైకే అనేశాడేమో! , ...ఎ వ డి భార్యని గురూ ఇరగదీయాలనుకుంటున్నావ్?!... అంటూ కళ్ళేగరేశాడు పక్కనే ఆగిన మరో బైక్ మీది యువకుడు...
... ఏమనాలో తెలీక , ఓ వెఱ్ఱి నవ్వు నవ్వి తల తిప్పుకున్నాడు ... అదృష్టంకొద్దీ గ్రీన్ సిగ్నల్ పడడంతో ట్రాఫిక్ కదిలింది... కాలనీ పార్కు దగ్గర బైక్ కి స్టాండేసి టైం చూసుకున్నాడు ... ఆరూ ఐదూ!...
... టైం సాయంత్రం నాలుగూ యాభై... మెయిన్ రోడ్లో ఐతే ట్రాఫిక్ ఎక్కువుంటుందని సైడ్ రోడ్లల్లోంచి జూబిలీ హిల్స్ వైపు బైక్ ని పోనిస్తున్నాడు కుమార్.... పొద్దున్నెళ్ళొచ్చాడుగా!...మళ్ళీ ఎందుకూ?! ... అనుకుంటున్నారా?... ...ఓ పదినిముషాలక్రితం , అతగాడికి ఆఫీస్ సూపరింటెండెంట్ సరోజా మేడం ద్వారా మొబైల్ లో అందిన బాస్ ఆర్డరు...
...ఏంటా ఆర్డరూ?...అ నా!?... ... పొద్దున్న అతగాడు పార్టీల్నుంచి కలెక్ట్ చేసిన రిక్వైర్మెంట్స్ ని తక్షణం సరోజా మేడంకందించడం...
... జూబిలీ హిల్స్ లో ఉన్న ఫ్లాట్ కి ఆవిడ రమ్మంది కనక వెళ్తున్నాడు...... అహోరాత్రులూ తను శ్రమపడ్డమే కాకుండా తన కిందున్నవాళ్ళనీ శ్రమపెట్టే ఈ ముసిల్ది ఫోన్ చెయ్యకపోయుంటే పరిమళ్ని ముచ్చటగా మూడోసారి వాయించుండేవాడ్ని!... అని తిట్టుకుంటూ...
...ఆ సరోజా మేడం ముసలి తొక్కా!...అనుకుంటే తప్పే! ... వయస్సు ముఫ్ఫైఎందీ!...పచ్చటి రంగూ , మీడియం హైటూ... అందగత్తే!
... కాపోతే బస్టు ఆవిడ వయసుకన్నా ఓ రెండెక్కువైనా, డైటింగ్ మీద శ్రధ్ధ లేకపోవడంతో నడుం ముఫ్ఫైనాలుగైపోడమే కాకుండా, ...ఆ ప ని... మీద ఆసక్తి మెండుగా ఉండడంతో రెండో కొడుకుట్టింతర్వాత ట్యూబెక్టమీ కూడా చే యిం చేసుకుని అక్కడా అక్కడా కతుకుళ్ళు మొదలెట్టేయడంతో మొత్త మాత్రం నలభై రెండైపోయింది ... ఈ మధ్యే వాకింగ్ కూడా మొదలెట్టడంతో కదలికలు కాస్త చలాకీగా అయ్యాయి...దాంతో తన ఫిజికల్ ఫిట్నెస్ మీద నమ్మకం విపరీతంగా పెంచుకుందావిడ...
...ఈ విషయాలన్నీ కుమార్ కి తెలిసినా
"... నీ అవసరం నాకు లేదుగానీ ...ప ని... బావుంటేమాత్రం ... నాక్కూడా చెప్పు... అంటూ ఆవిడ అడగడం,,, , ... మీ ఋణం తీర్చుకోకుండా ఉంటానా?!..." అంటూ తనని అడక్కుండా కల్పన ప్రామిస్ చేసేయడం మాత్రం తెలీదు...
...అంచేతే అలా తిట్టుకుంటూ ఐదూ ఐదుకల్లా ... కల్పనకి కడుపుచేసిన సరోజామేడం ఫ్లాట్ ...దగ్గరకి చేరి, ఫోన్ చేశాడు బైక్ దిగకుండా , ...ఏ పనిమనిషినో , కొడుకునో పంపించి పేపర్లు తెప్పించుకుంటుందనీ , ఆ తర్వాత వీలైనంత త్వరగా కాలనీ పార్కు దగ్గర కాపు కాచి , ప్రకాష్ గాడి పని పట్టాలనీ!... కానీ
...ఇంట్లో ఎవ్వరూ లేరు కుమార్!...నువ్వే తెచ్చిచ్చేయకూడదూ!...మరో విషయం!...లిఫ్టు లో రాకు...మెట్లెక్కి రా! అంటూ ఆర్డర్ లాంటి ఆవిడ రిక్వెస్ట్ వినేసరికి ఒళ్ళుమండిపోయినా , ఆవిడలా అనడానికి కారణం తెలుసుగనక , గత రెండ్నెల్లుగా అలవాటైపోయిన ప్రికాషన్ ని అమలు చేస్తూ ...దేవుడా!... అనుకుంటూ మెట్లెక్కడం మొదలెట్టాడు...
... ఇంతకీ ఆ అలవాటైపోయిన ప్రికాషన్ ఏంటో తెలుసా! ... లిఫ్ట్ లో ఒస్తే , అదాగిన చప్పుడు వినగానే బైటికి తొంగిచూసే, పక్కింటి పనిలేని ముసిల్దానికి కనిపించేస్తాడనీ, మెట్లెక్కి ఒస్తే తెలియదనీ!.../132
..ఇంచుమించా టైం కే నీరసంగా తనఛేంబర్ లోంచి బైటికొస్తూన్న అహల్య , బాగ్ లోంచి మొబైల్ రింగవడం విని తీసింది...పాంచాలి... ...విల్ కాల్ యూ బాక్... అనో మెసేజ్ పంపి, తియ్యటి ఙ్ఞాపకాల్తో విచ్చుకుపోతూన్న పై పెదాల్నీ , ఆల్రెడీ విచ్చుకుపోయి మండిపోతూన్న నిలువు పెదాల పుణ్యమా అని ఎడమెడంగా పడుతూన్న అడుగుల్నీ సర్దుకోడానికి విశ్వప్రయత్నం చేస్తూ పోర్టికోలోకొచ్చి, డ్రైవర్ వైపు చెయ్యూపింది...
...ముందర్నుంచే ఆవిడ వాలకాన్ని గమనిస్తున్నాడేమో , కార్ని ఆవిడ ముందాపి , చుట్టుతిరిగి పరిగెత్తుకొచ్చి డోర్ తీసి పట్టుకున్నాడు , ఎన్నేళ్ళనుంచో పనిచేస్తూన్న ముసలి డ్రైవర్...
...భారంగా బాక్ సీట్లో సర్దుకుని కూర్చుందోలేదో... మళ్ళీ పాంచాలి ఫోనూ!...
...ఫ్రంట్ సీట్లకీ , బాక్ సీట్ కీ మధ్య , ఆర్డరిచ్చి అమర్చుకున్న గ్లాస్ షీట్ ని క్లోజ్ చేసింతర్వాతే ...హ లో!...అంది అహల్య..
...ఇంత టైమట్టిందేంటీ ఆన్సర్ చెయ్యడానికీ!?... అంత నీరసంగా ఉందేంటి గొంతూ?!...ఎ న్ని... సా ర్లేం టీ!!?...అంటూ ప్రశ్నల మీద ప్రశ్నలు గుప్పించింది
ఎ న్నో సా ర్లు...కూడానూ!.... అంటూ సమాధానమిచ్చింది కోపంగా...
...ఓస్! ఒ క్క సారే నన్నమాట!... నువ్వలవాటు పడ్డ వాడేగా!?...దానికే ఎందుకిలా బెంబేలెత్తిపొతున్నావ్?...అంటూ ఓ ఎత్తిపొడుపూ...
...నువ్ న లి గుం డ వల్సింది వాడికిందివాళ!...అపుడు తెలిసొచ్చేది!!... అంటూ అహల్య ఎదురుపోటూ!...
...అంత ఘాటుగా చే శా డా?...ఎ లా , ఎ లా చే శా డో చెప్పుకోతల్లీ!...
...వాడికో కొడుకుని కూడా కన్నావ్... ఐనా తెలియందాన్లా ఆ ఆరా ఏంటో?...
...ని న్నివాళ ఎలా చే శా డో చెప్పు...ఆ తర్వాత చెప్తా సమాధానం...
...ముచ్చటగా ఉంది కదూ!...సరే విను!... ...ఒస్తూ ఒస్తూ నే చంకల కిందనుంచి చేతులు జొప్పించి , వీ ట్నం కించు కుని కసి కసిగా పిసికేశాడు తల్లీ!... అంటూ మొదలెట్టి , పూస గుచ్చినట్ళుగా పరతొక్క వివరం చెప్పుకొచ్చి , ...ఇక నా వల్ల కాదురా!...అంటూ నే లబలబలాడిపోతే , దయతల్చి పక్కమీదడేసి , పంగల్ని పక్కలకిరగదీసి ఇరగ దున్నడం మొదలెట్టాడే! ... నిముషాలు గడిచిపోతూన్నా వాడి క వటం లేదు...నాకేమో వెల్లువ మీద వెల్లువ!... దాంతో ...అ...మ్మా...అన్డానికి కూడా ఓపిక లేక ...మ్మా!...మ్మా!...మ్మా!...అని మూలుగుతూంటే ఏం గుర్తుకొచ్చిందేమో నమ్మా వాడికీ! ... కుమార్ గాడి దెం గు డు తట్టుకోలేక ప రీ కూడా ఇలా గే మూల్గుంటుంది లం జ!... అని పళ్ళు పటపట లాడిస్తూ పిచ్చ కసి తో ఓ పది పోట్లు పొడిచి , కొసకంటా దింపేస్తూ నామీదడిపోయి , నన్ను పరుపుకణిచేస్తూ కడవల కొద్దీ కుమ్మరించేశాడే!... శరీరం పులకించిపోయినా , ...సేఫ్ పీరియడ్ దాటింది...నెల తప్పి తీర్తావే పిల్లా!... అంటూ మనస్సు జ్యోతిషం చెప్పేసరికి గుండెలు దడదడ్లాడిపోతున్నాయమ్మా...ఎటూ నిర్ణయించుకోలేకపోతున్నానూ!... అంటూ ముగించింది అహల్య...
... పడుక్కుంది పండుగాడిలాంటి కొడుక్కోసమేగా!... ఫెర్టైల్ పీరియడ్ లో కో కొల్లలుగా మాంఛి పసున్న విత్తనాలడిపోతే భయమెందుకీవిడకీ?!... అని సందేహం రావచ్చు... దానికీ ఓ బాగ్రౌండ్ ఉంది...
...అహల్య రంగు గురించి మొదట్లోనే చెప్పుకున్నాం...ఆవిడ మొగుడు ఇంకో రెండు షేడ్లు నలుపు... కోట్లఆస్తంతా గుప్పెట్లో పెట్టుకున్న ఎనభై ఏళ్ళ ముసిలత్తగారూ అంతే!...గత నాలుగైదు తరాల్లో అందరూ అదే రంగు... మొదట్లో పండుగాడి లాంటి పచ్చటి కొడుకుని కనాలని ముచ్చట పడ్డా , ఆ రంగే తన రంకుని బట్టబయలు చేస్తుందని అర్హ్తమైపోడంతో కంగారు పడిపోతూంది అహల్య
... అంచేతే ...ఊఁ...అదీ నిజమేలే! ... ఐనా ఓ మూడ్రోజుల టైముందిగా!...కంగార్లేదు...ఆలోచిద్దాం!...అంది ఈ బాగ్రౌండంతాతెలిసిన పాంచాలి
...అలాగే కానీ... ప రీ ఎవరో...ఆ కుమార్ గాడెవరో... తెలుసేంటీ?...
...ప రీ అంటే నిన్ను కుళ్ళబొడిచిన వాడి భార్య... పేరు పరిమళ... ఇక కుమార్ గాడెవరో తెలీదు... నువ్ చెప్పిందానిబట్టి , ఆ కుమార్ గాడు పరిమళ రంకు మొగుడైఉంటాడనిపిస్తూంది...
...ఓ!... అర్థమైంది!... వాళ్ళ రంకు ప్రకాష్ గాడి కళ్లబడుంటుంది... ఆపడానికి టైం లేక , ఆ క సి నా మీద తీర్చుకున్నట్లున్నాడు ఎదవగాడు...
...ఊఁ...అంతే అయ్యుంటుంది...
...ఆ కుమార్ గాడెవరో , వాడి రంగేంటో వాకబు చేద్దూ!...
...అ హ్!...నీ అవసరమూ తీరుతుంది!...వెరైటీ కూడా ఉంటుంది!...నీది బుర్రంటే బుర్రేనే!...
...పొగడ్తలాపి పని చూద్దూ!... డెభ్భరెండు గంటల్లో తేలిపోవాలి సుమా!...ఉంటా!... అంటూ లైను కట్ చేసి నీరసంగా మెడ వెనక్కి వాల్చింది అహల్య...
...ఇంచు మించదే టైం కి కాలనీ పార్కు చేరి బైక్ కి స్టాండేసి టైం చూసుకున్నాడు , ...తన వెనకాతలింత కుట్ర జరిగిపోతూందని తెలియని ప్రకాష్
... టైం ఆరూ ఐదూ!...
... టైం సాయంత్రం నాలుగూ యాభై... మెయిన్ రోడ్లో ఐతే ట్రాఫిక్ ఎక్కువుంటుందని సైడ్ రోడ్లల్లోంచి జూబిలీ హిల్స్ వైపు బైక్ ని పోనిస్తున్నాడు కుమార్.... పొద్దున్నెళ్ళొచ్చాడుగా!...మళ్ళీ ఎందుకూ?! ... అనుకుంటున్నారా?... ...ఓ పదినిముషాలక్రితం , అతగాడికి ఆఫీస్ సూపరింటెండెంట్ సరోజా మేడం ద్వారా మొబైల్ లో అందిన బాస్ ఆర్డరు...
...ఏంటా ఆర్డరూ?...అ నా!?... ... పొద్దున్న అతగాడు పార్టీల్నుంచి కలెక్ట్ చేసిన రిక్వైర్మెంట్స్ ని తక్షణం సరోజా మేడంకందించడం...
... జూబిలీ హిల్స్ లో ఉన్న ఫ్లాట్ కి ఆవిడ రమ్మంది కనక వెళ్తున్నాడు...... అహోరాత్రులూ తను శ్రమపడ్డమే కాకుండా తన కిందున్నవాళ్ళనీ శ్రమపెట్టే ఈ ముసిల్ది ఫోన్ చెయ్యకపోయుంటే పరిమళ్ని ముచ్చటగా మూడోసారి వాయించుండేవాడ్ని!... అని తిట్టుకుంటూ...
...ఆ సరోజా మేడం ముసలి తొక్కా!...అనుకుంటే తప్పే! ... వయస్సు ముఫ్ఫైఎందీ!...పచ్చటి రంగూ , మీడియం హైటూ... అందగత్తే!
... కాపోతే బస్టు ఆవిడ వయసుకన్నా ఓ రెండెక్కువైనా, డైటింగ్ మీద శ్రధ్ధ లేకపోవడంతో నడుం ముఫ్ఫైనాలుగైపోడమే కాకుండా, ...ఆ ప ని... మీద ఆసక్తి మెండుగా ఉండడంతో రెండో కొడుకుట్టింతర్వాత ట్యూబెక్టమీ కూడా చే యిం చేసుకుని అక్కడా అక్కడా కతుకుళ్ళు మొదలెట్టేయడంతో మొత్త మాత్రం నలభై రెండైపోయింది ... ఈ మధ్యే వాకింగ్ కూడా మొదలెట్టడంతో కదలికలు కాస్త చలాకీగా అయ్యాయి...దాంతో తన ఫిజికల్ ఫిట్నెస్ మీద నమ్మకం విపరీతంగా పెంచుకుందావిడ...
...ఈ విషయాలన్నీ కుమార్ కి తెలిసినా
"... నీ అవసరం నాకు లేదుగానీ ...ప ని... బావుంటేమాత్రం ... నాక్కూడా చెప్పు... అంటూ ఆవిడ అడగడం,,, , ... మీ ఋణం తీర్చుకోకుండా ఉంటానా?!..." అంటూ తనని అడక్కుండా కల్పన ప్రామిస్ చేసేయడం మాత్రం తెలీదు...
...అంచేతే అలా తిట్టుకుంటూ ఐదూ ఐదుకల్లా ... కల్పనకి కడుపుచేసిన సరోజామేడం ఫ్లాట్ ...దగ్గరకి చేరి, ఫోన్ చేశాడు బైక్ దిగకుండా , ...ఏ పనిమనిషినో , కొడుకునో పంపించి పేపర్లు తెప్పించుకుంటుందనీ , ఆ తర్వాత వీలైనంత త్వరగా కాలనీ పార్కు దగ్గర కాపు కాచి , ప్రకాష్ గాడి పని పట్టాలనీ!... కానీ
...ఇంట్లో ఎవ్వరూ లేరు కుమార్!...నువ్వే తెచ్చిచ్చేయకూడదూ!...మరో విషయం!...లిఫ్టు లో రాకు...మెట్లెక్కి రా!...తలుపు సంగతి... తెలుసుగా! అంటూ ఆర్డర్ లాంటి ఆవిడ రిక్వెస్ట్ వినేసరికి ఒళ్ళుమండిపోయినా , ఆవిడలా అనడానికి కారణం తెలుసుగనక , గత రెండ్నెల్లుగా అలవాటైపోయిన ప్రికాషన్ ని అమలు చేస్తూ ...దేవుడా!... అనుకుంటూ మెట్లెక్కడం మొదలెట్టాడు...
... ఇంతకీ ఆ అలవాటైపోయిన ప్రికాషన్ ఏంటో తెలుసా! ... లిఫ్ట్ లో ఒస్తే , అదాగిన చప్పుడు వినగానే బైటికి తొంగిచూసే, పక్కింటి పనిలేని ముసిల్దానికి కనిపించేస్తాడనీ, మెట్లెక్కి ఒస్తే తెలియదనీ!..., అంతేకాదు , బెల్ కొడ్తే ముసిలావిడకి తెలిసిపోతుందని , ముందొచ్చి తాళం తీసినవాళ్ళు రెండో పార్టీ ఒచ్చేదాకా హాల్ కమ్ బెడ్రూం తలుపు ఓరగా వేసుంచి , పక్కనే ఉన్న కుర్చీలోనో , ఆ పక్కనే ఉన్న సింగిల్ బెడ్ మీదో వెయిట్ చెయ్యదం కూడా ప్రికాషన్ లో బాగమే!...
... అదేంటి?!...ఓ రెండు బెడ్రూంలుండగా హాల్లో ఎందుకు మంచం?... అనుకుంటున్నారా!... ఆరెండు రూమ్స్ లోనూ షిఫ్ట్ చేయవలసిన సామాన్లెట్టి లాక్ చేశారు కనకా!
...ఇంతకీ ఆ పనిలేని ముసిల్దెవరో, మన కధలో ఒక పాత్ర తో ఆవిడ సంబంధమేంటో అర్థమైపోయిందిగా!...ఇక చదవండి...
...ఐతే ఆ ముసిలావిడ దేవాంతకురాలనీ , ఒక్క లిఫ్టు చప్పుడు మీదే కాకుండా ,అధ్బుతమైన తన వినికిడి శక్తి మీద ఆధారపడుతుందనీ కుమార్ కీ , కల్పనకీ , చివరికి ఆ ఫ్లాట్లో ఓ నాల్గేళ్ళు గడిపిన సరోజా మేడంకి కూడా తెలియదు ... అంతే కాదు ...సరోజ పరిచయం చేసినట్లు కుమార్ , కల్పనలు , పెద్ద జాయంట్ ఫామిలీ లో ప్రైవసీ దొరకని జంట కానే కారనీ , ... ఆ క లి... తీర్చుకోడానికొచ్చిన బాపతని మొదటి నాల్రోజుల్లోనే గ్రహించేసిందనీ, ఆ వెంటనే వాళ్ళ రాసలీలలు చాటు మాటుగా చూడ్డానికి ...ఓ రంధ్రం ...కూడా ఏర్పాటు చేసేసుకుందనీ ఎవరికీ తెలియదు...
... గొణుక్కుంటూ నాలుగుఫ్లోర్ల మెట్లూ ఎక్కి , నెమ్మదిగా సరోజా మేడం ఫ్లాట్ తలుపుని నెట్టి లోపలికెళ్ళిన కుమార్ అంతా మసక మసగ్గా ఉండడం గమనించి , లైటెందుకేసుకోలేదీవిడ?!... అనుకుంటూ అలవాటైన స్విచ్ బోర్డ్ వైపు చెయ్యి జాపాడు...
...ఇ ష్ష్... అన్న సన్నటి వార్నింగ్ తో బాటు ఓ మెత్తటి చేతి స్పర్శా , మత్తెంక్కించే మల్లెపూల వాసనా అతగాడ్నాపేసి వెంటనే దూరమైపోయింది... ...ఒళ్ళొక్కసారి వేడెక్కిపోయింది... ... పొద్దున్న నిరాకరణకి... నాకు కోపమొచ్చిందని గ్రహించి... నన్ను మళ్ళీ పిలిపించుకుందేమో!... అనుకుంటూ , ...క ల్పీ!... అని ప్రేమగా పిలుస్తూ చేతులు జాపాడు , కౌగిట్లోకొచ్చి వాలుతుందేమో నని...
...ఓ అరక్షణం గడిచిపోయినా అ ను కు న్నదేం జరక్కపోగా కాస్త దూరంలో తచ్చాడుతూన్న ఓ తెల్ల చీర ఆడదాని ఆకారం కనిపించింది... కళ్ళు ఆ లైట్ కి అలవాటు పడ్డంతో...
...ఇలా రా!...అంటూ మరోసారి ప్రేమగా పిలుస్తూ అటు వైపు కదిలాడు... ... ఆ...శ!... అని కవ్విస్తూ ఇంకాస్త దూరంగా కదిలింది ఆ ఆకారం...
...అలాగేం!?... అంటూ వెంట పడ్డ కుమార్ కి ఆవిడ్ని లొంగదీసుకోడానికో రెండు నిముషాలట్టినా , ఆ పై పద్దెనిమిది నిముషాలూ దొరికిన ...సు ఖం... తో పొంగే గుండెల్తో, చకచకా ఊపిరి పీలుస్తూ, రేగిన జుత్తుని వేళ్ళతో సవిరించుకుంటూ , ... ఇద్దరు పిల్లల్ని కనేసరికి ఒళ్లొచ్చేసినా,...కు తి కి లోటేం లేదు!... అనుకుంటూ బైటికొచ్చి , తలుపు చాట్నుంచి తొంగి చూస్తూన్న ముసిలావిడ్ని గమనించినా లెక్క జేయకుండా ధీమాగా లిఫ్ట్ వైపు నడిచిన కుమార్ మరో రెండ్నిముషాల్లో తన బైక్ ని పోనిస్తూ , ...ఇంక కాలనీ పార్కు జేరి ప్రకాష్ గాడి పనిపట్టాలి!... అనుకుని టైం చూసుకున్నాడు... ...ఐదున్నర.../136
... తను తీక్షణం చూస్తున్నాకూడా లెక్క జేయకుండా కుమార్ ధీమాగా లిఫ్ట్ వైపెళ్ళేసరికి ఒళ్ళు మండిపోయింది సుభద్రమ్మ( ఉరఫ్... ముసిలావిడ...)గారికి... ...క్షణాల్లో ఒదులుస్తారా నీ పొగరూ!...అనుకుంటూ సెల్ అందుకుని పరిమళకి ఫోన్ చేయబోయింది...
... సరిగ్గా ఆ టైం కే పక్క వాటాలో సరోజ సెల్ మోగడం మొదలైంది... .
... వెంటనే పరిమళకి ఫోన్ చేసే ప్రయత్నం మానుకుని , గబగబా తన ’ ...అబ్జర్వేషన్ పోస్ట్... ’ కి పరిగెత్తింది సుభద్రమ్మగారు...
ఆవిడ ’ ...అబ్జర్వేషన్ పోస్ట్... ’ అంటే ఏవిఁటో అనుకునేరు !... అది పక్క ఫ్లాట్ హాల్లోకి తెరుచుకునే తలుపుకి చేసిన ఓ చిన్నపాటి రంధ్రం... దాన్ని చూడ్డానికుపయోగించేదావిడ...
...అదేంటీ? ఫ్లాట్లల్లో కూడా ఒకదాంట్లోంచి మరో దాంట్లోకి తలుపులు తెరుచుకునేలా ఉంటాయా??... అని సందేహం రావచ్చు!...
... పిల్లలందరూ ఒచ్చినా ఉంటుందనీ ... అవసరం లేనప్పుడు అద్దెకిచ్చుకోవచ్చనీ , ఓ త్రీ బెడ్రూం ఫ్లాట్ తీసుకుని మార్పులు చేయించి , సింగిల్ బెడ్రూం భాగం అద్దెకిప్పించారు సుభద్రమ్మగారు... అంచేత అటువంటి ఏర్పాటు సాధ్యమైంది...
...సరోజగారి కుటుంబం ఆ పోషన్ లో నే అద్దెకుండేవారు... కొనుక్కున్నకొత్త ఫ్లాట్ లోకి షిఫ్టైపోయినా వుడ్ వర్క్ పూర్తికాకపోడంతో అద్దె ఫ్లాట్ ఖాళీ చెయ్యలేదు... దాన్నే ఆవిడ ఉదారంగా కల్పన గర్భాదానానికి ఇస్త!...
సామానింకా బెడ్రూం లో ఉండిపోడంతో హాల్లోనే వాళ్ళా ...ప ని... హాల్లోనే చే సు కు నే వారు...
... ఇంతకీ ఏవిఁటీ అక్కడ్నుంచావిడ చూసేదీ / వినేదీ?!... అంటారా?!... ఇదో...ఇలాంటి విషయాలే!...
...చూడడానికి మంచి కంటి చూపూ , వినడానికి మాం ఛి వినికిడి శక్తీ ఇచ్చాడు భగవంతుడు ... కొంతకాలం క్రితం మనవలొచ్చి , పక్క గదిలో మాటలు వినడానికి అల్లరిగా ఓ పవర్ఫుల్ మైక్రోఫోన్ని ఫిక్స్ చేసి , వెళ్ళేటపుడు తీసేయడం మర్చిపోడం తోడైంది ...
...ఎ లా?!... అంటారా!!... ...అదీ పరిమళ పుణ్యమే!...
...ఓ సారి సుభద్రమ్మ గారి ని పలకరించడానికొచ్చిన పరిమళ దాన్ని గుర్తుపట్టి , ... ఛ!...ఏంటే పిన్నీ ఇదీ?!... అని కూకలేస్తూ దాన్ని తీసేయ బోవడం , కాదూ , కూడదూ...అంటూ ఆవిడ అడ్డు పడిపోవడంతో ఓ రిసీవరు (...హెడ్ ఫోన్స్...) ఏర్పాటు చేయడం , మాటల రికార్డింగ్ కూడా సుభద్రమ్మగారికి నేర్పించేయడం జరిగింది... ...వీలున్నప్పుడల్లా ఆవిడ ఆ పని చేస్తూనే ఒన్నారు...
...ఇప్పుడావిడ ఆ పని మీదే ’ అబ్జర్వేషన్ పోస్ట్’ కి పరిగెత్తారు...
...పక్కనే ఉన్నసెల్ అందుకుని ...హలో... అనడానికో అరక్షణం పైగా పట్టింది.... , ఆ పైన ... క ల్ప నా!...ను వ్వే నా?... ... ఈ ప శు వు ని ఇన్నాళ్ళూ ఎలా తట్టుకున్నావే తల్లీ!... అంటూ సంభాషణ మొదలెట్టడానికి మరో క్షణం పట్టింది సరోజా మేడంకి...
...కుమార్ గాడి పావుగంట వాయింపుకే నీరుగారిపోయిందన్న మాట ఈ సరోజ ముండ! ... అనుకుంటూ తన ఫేవరిట్ పని మొదలెట్టింది సుభద్రమ్మగారు...
...ఓ పది నిముషాలట్టింది సరోజా మేడం కి తన గోడు వెళ్ళబోసుకోడానికి...
...దా న్నే పరిమళకి వినిపిద్దామని ఫోన్ చేస్తే ...ఓ ఏడు రింగులైనా ఆన్సర్ చెయ్యకపోయేసరికి నిరుత్సాహంగా కట్ చెయ్యబోతూంటే , అప్పుడెత్తింది పరిమళ ఫోన్...
...ఫోన్ ఎత్తడమంటే ఎత్తింది కానీ ’...హలో...’ అందా!?...అంటే లేదనే చెప్పాలి సమాధానం...
... ఫోన్ ఆన్ లో ఉంచి ఆవిడేం చేస్తూన్నట్లూ!?...అంటూ చదువర్లకి మరో సందేహం రావడం సబబే!
...కవిత తో హోరాహోరీ మాటల యుధ్ధం సాగిస్తూంది , గత పదిహేన్నిముషాల్నుంచీ... అది కంటిన్యూ చేసేస్తూంది , ఫోన్ డిస్కనెక్ట్ చెయ్యకుండా!... అవతలావిడ ...కట్...చెయ్యచ్చుగా!...అనిపిస్తుంది ఎవరికైనా!...కానీ సుభద్రమ్మగారు (...అదే!...పరిమళ పిన్నిగారు...) ’శునకానందం’ స్టేజెప్పుడో దాటిపోయి ’నయనానందం’ , ’శ్రవణానందం’ స్టేజీల్లో ఉండడంతోనూ , అంతకన్నా వేరే పని లేకపోవడంతోనూ కిక్కురుమనకుండా వినసాగింది ...మాటల యుధ్ధం...
...దేనిగురించా యుధ్ధం??...అని ప్రశ్నిస్తే , ఆరోజు సాయంత్రం ఐదూ పది కి ...ఇది చూపిస్తే తలెక్కడెట్టుకుంటుందో పొగరుమోతు ముండ!...అనుకుంటూ కవిత పరిమళింటి తలుపు డబడబా బాదడం దగ్గర్నుంచీ చెప్పుకోవాలి...
...కవిత అలా తలుపు బాదినా పరిమళ మరో రెండ్నిముషాలదాకా తియ్యలే సరికదా, ఆ పైన నింపాదిగాతీసి , దోవ కడ్డంగా నిలబడి ...విరగ్గొట్టేస్తావా తలుపుల్నీ??...నువ్వే ఇచ్చుకోవాలి నష్టం!...అంటూ బెదిరింపుగా తర్జని ని ఆడించింది...
...నే ఇచ్చుకుంటానో , నీ రంకుమొగుడు... అదే!...నా మొగుడిచ్చుకుంటాడో తర్వాత చూద్దాంగానీ ముందడ్డుజరుగు!... అంటూ లోపలికి తోసుకుని రాబోయింది కవిత
...ఎందుకూ??...అంటూ నిలవరించింది పరిమళ...
...నా మొగుడితో నీ రంకు బట్టబయలు చెయ్యడానికే!...
...ఉంటేగదే నువ్ బట్టబయలు చేసేదీ!...
... ఋజువుతో సహా ఒచ్చానే!
...చూపించు!... అని ధిమాకీగా ఛాలెంజి చేసినా ...ఏం మర్చిపోయానబ్బా , దీనింట్లో?!... అనుకుంటూ సందేహంలో పడింది పరిమళ
...లోపలికొచ్చి చూపించనా?...ఇక్కడే బజార్లో చూపించేదా??...
...సర్లే!...ఇలా రా!...ఇంతకీ ఏంటో ఆ మాగొప్ప ఋజువు!...
...చూడు!...అంటూ కొంగు చాటునుంచి ఓ ఆఫ్ వైట్ బ్రాసరీ తీసి , ...కావస్తే సైజు చూసుకో!...థర్టీ సిక్స్- డి... అంది పరిమళ కళ్లముందాడిస్తూ...
... ఓ స్!...ఇ దా?!...నువ్ మా ఇంట్లో , నే మీ ఇంట్లో ఎన్ని సారు బట్టలు మార్చుకోలే?!... ఎప్పుడైనా మర్చిపోయనేమో!...
...ఇది పాతదేం కాదే!... మొన్న పండక్కి కొన్నమాచింగ్ బ్రా... ...మనిద్దరమేగా వెళ్ళి కొంట!...
...ఏవీఁ కాదు!...పాతది...
...అలాగేం?... ...ఇందాకా వేసుకున్న బ్లౌజు పట్రా!...
...ఎందుకో?...
...ఇంకో ఋజువుకూడా ఉందిలే దీని మీద!... దాని మీదా ఉండే ఉంటుంది!!...
...ఏంటే , ఋజువు ఋజువంటూ తెగ ఆడిపోతున్నావ్?...చూపియ్యి!!...
... బట్టలమీంచే కొరికించేసుకున్నావేమో గుబ్బల్నీ!... చూసుకో , నీ బ్రాసరీ ఎడమ కప్ మీద ఈ రక్తం మరక!...
...ఛీ!!... పశువుననుకున్నావా అలా కొ రి కించు కో డానికీ?... నా గోరే గీసుకునుంటుంది...
...నీ గోరే గీసుకుందో!...నా మొగుడి పళ్ళే దిగిపోయాయో!?... బ్రామీదే మరకుందంటే ...బ్లౌజు మీద కూడా ఉండే ఉంటుంది...పట్రా చూపిస్తా!
... ఏముండదు...ఐనాతెస్తానాగు!... అని విసవిసలాడుతూ తనిందాకా బట్టలు మార్చుకున్న పక్క గదిలోకెళ్లింది పరిమళ...
...మధ్యాహ్నం బావ తననా ...కిరకిర మంచం... గదిలోకే తీసికెళ్ళి ... ఒంటి మీద నూలుపోగైనా లేకుండా ఒలిచేసి ...ప...చ్చి...గా అ ను భ వించడం గుర్తుకొచ్చి , ... నేనూ ఏ వైఁనా మర్చి పోయానేమో!...దొరుకుతుందేమో బాబో దీనికీ!... అనుకుంటూ పిల్లిలా అడుగులో అడుగేసుకుంటూ ఓరగా వేసున్న తలుపు సందులోంచి పరిమళ ని గమనించడం మొదలెట్టింది కవిత...
...బింకంగా గది లోకెళ్ళిందే గానీ పరిమళ , ... దొరికిపోయానే , ఈ కవిత కీ!!... ఎలా తప్పించుకోవాలబ్బా?... అనుకుంటూ , ఓ మూల పడున్న బట్టల గుట్టలో ఇందాకా వేసుకున్న బ్లౌజు కోసం వెతకడం మొదలెట్టింది, జరిగింది గుర్తుతెచ్చుకుంటూ ...
...కవిత ఇంట్లోంచే తనూ దాని మొగుడూ ప్రకాష్ బైటికెళ్ళడం చూడ్డం... మరుక్షణం వాడు తన్ని వెనకనించి వాటేసుకుని స్థనాల్ని క సి గా పి సి కే య డం... , ...ఏ...య్!... ఏంటా తొందరా!...బ్లౌజు పిగిలిపోతుంది...అంటూ తనతగాడి చేతులమీదా , జబ్బల మీదా పుష్కలంగాఉన్న జుత్తట్టుకు పీ కే స్తూ వెనక్కి తిరిగిపోయి , గాఠ్ఠిగా వాటేసుకుని , ...గదిలోకి తీసుకుపో బాబూ!...ఆతరవాత నీ ఇష్టం... అంటూ తను గొణగడం , ...ఊఁ...అంటూ వాడు తనని చేతుల్లోకెత్తేసుకుని వాళ్ళ బెడ్రూం లోకి తీసికెళ్తూ పైట మరుగు లేకుండా ఆ డి పో తూ న్న తన ఎడం గుబ్బని క సు క్కు న కొరికేయడం , మరుక్షణం అ క్క డ ...చు...ర్రు మని... మండి పోడం... ఓర్చుకోలేక తను వాడి మూతిమీద ...ఫె డీ...మనే లా ఒ క్కటి చ్చు కోడం ... గుర్తుకొచ్చి... పళ్ళు దిగిపోయేలా కొరి కేసి నట్లు న్నాడు ...ఎదవ గాడు... రక్తమొచ్చేఉంటుంది!...మరక ఉం డే ఉంటుంది!... అనిపించి...
... ఏం చెప్పుకోవాలబ్బా ఈ కవిత ముండకీ!... ...ఆఁ... కొర గ్గల్గిం దొ క్క నీ మొగుడేనా?!... నా మొగుడే కొరికే శాడే ముండా!... అని మొహం తగలేయచ్చు...అనుకుంటూ ఇందాకా విడిచిన బ్లౌజందుకుని ఒస్తూంటే ఫోన్లోంచి ... ప రీ!...ఒసే ప రీ! అంటూ పిలుపులు వినిపించేసరికి ...ఎ వ రూ?!... అంది పరిమళ సందేహంగా!...
...అ మ్మ య్య!... పలికావన్నమాట!... అంత గా ఠ్ఠి గా కొరికేశాడేంటే దాని మొగుడూ?!...
... ఊఁ... అంది , తన రంకు సుభద్రపిన్నికి తెలిసిపోయిందన్న బాధని అణిచిపెడ్తూ...
... అనుకున్నా!...ఉత్తి పశువా వెధవ!... అంటూ సుభద్రమ్మగారు రికార్డ్ ఆన్ చెయ్యబోతూంటే...
... అబ్బ!...ఊరుకుందూ పిన్నీ!... ఇందాకా చెప్పావ్ గా!...అంటూ విసుక్కుంది పరిమళ...
...అదికాదే!...లేటెస్టుదింకోటుంది!... అంటూ అడ్డు పడిపోయిందావిడ...
...తర్వాత చెబ్దుగాన్లే!...ఇప్పుడు నాకు వేరే పనుంది...పెట్టేయ్ ఫోను!... అంటూ కట్ చెయ్యబోయింది పరిమళ...
...ఆగవే!...వింటూనే ఉన్నాలే!! ...తెగ ఆడిపోతూంది ఆ కవిత ముండ!...ముందు దాని నోరు మూయించాలి!... నే చెప్పినట్లు చెయ్యి!...లైను కట్ చెయ్యకేఁం!... అంది సుభద్రమ్మగారు గొంతు తగ్గించి!...
...ఐనా వినపడిపోయింది కవితకి... ... ఆవులిస్తే పేగులు లెక్క పెట్టగల్దీ ముసలి ముండ!... ఏం సలహాలిస్తుందో బాబూ!... అనుకుంటూ చెవులు రిక్కించి వినసాగింది...
... సర్లే , చెప్పు!... అంది పరిమళ విసుగ్గా!
.. ముందర గదిలో పక్క నలిగుందా?...
...ఊఁ...
...దాని వాలకం నేనారోజే గమనించా!...ఇవాళ అవకాశం దానికీ దొరికిందిగా!... అ దీ ప డు కు నే ఉంటుంది నీ మొగుడి దగ్గర!... జాగ్రత్తగా వెతుకు!...ఏదో ఒకటి దొరక్క పోదు!... లైను కట్ చెయ్యకు... సలహాలిస్తూంటా!...ఏం?...
...అలాగే!... అంటూ వెతకడం మొదలెట్టింది పరిమళ...
...నిజంగా దానిమొగుడుత్తి పశువేనే!... కాకపోతే నడి వయస్సులో ఉన్న సరోజ గుబ్బల్ని కూడా ఆ కొవ్వెక్కిన కల్పన గుబ్బల్లా అలా మెలి పెట్టేస్తాడా!?... అదీ ఏం తక్కువది కాదుగనకే తొంభై డిగ్రీలు తిప్పేసినా కిక్కురుమన్లేదు!... ఊఁ...ఏవన్నాదొరికిందా?...
...ఉఁహూఁ...
...మంచం కింద చూశావా??...
...ఇదో చూస్తున్నా!... అంటూ మోకాళ్ళమీద వంగి మంచం కింద చూసిన పరిమళకి మూలగా పడున్న ఓ బట్ట కనిపించింది...
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)