Thriller ரிவன்ஜ் இஸ் பியூட்டிஃபுல்!! - ( completed )

[POPE XVIII]

நால்வரையும் நான்கு மூலைகளில் சங்கிலியால் கட்டி விட்டேன்.  நால்வரும் என்ன பிளட் குரூப் என்று டெஸ்ட் செய்தேன், இருவர் பி பாசிடிவ், இன்னொருவன் ஓ பாசிடிவ், ஒருவன் மட்டும் ஏபி பாசிடிவ்.

ரொம்ப பசித்தது, அவனுகளை அப்படியே விட்டுவிட்டு சாப்பிட சென்றேன், ஒரு 5கிலோ மீட்டரில் ஹோட்டல், நான் நன்றாக சாப்பிட்டுவிட்டு, மதியத்துக்கும் சாப்பாடு வாங்கிக்கொண்டேன். இடையே பிளட் பேங்க் சென்று அவர்களின் ரத்த வகையில் நான்கு யூனிட்களை வாங்கி எனது ஃபிரீசரில் வைத்து கொண்டேன்.

மணி: 9:00
பொழுது: காலை
நான் ஒரு ஓரமாக ச்சேர் போட்டு உட்கார்ந்து கொண்டேன், நால்வரும் மயக்கம் தெளிந்து விழித்து பார்த்தனர். பதறினான்கள், ஆனால் எழும்ப முடியாது, கை, கால்களை சேர்த்து செயினால் கட்டி வைத்திருக்கிறேன், 

ஹாய் என்றேன் என்னை தெரிகிறதா என்றேன், நீங்களா என்று அதிர்ச்சியோடு பார்த்தார்கள். ஹெல்ப் என்று கத்தினான்கள், யாரும் வரமுடியாது, யாருக்கும் கேட்கவும் கேட்காது. எங்களை என்ன செய்ய போறீங்க என்றான் ஒருவன், ஒன்னும் செய்ய மாட்டேன், இட்ஸ் ஜஸ்ட் எ பே பேக் என்றேன். 

கத்தினார்கள், பிறகு சுத்தி முத்தி பார்த்தார்கள், சர்ஜிக்கள் கத்திகள், சளின் பாட்டில், நீடில் என்று எல்லாத்தையும் பார்த்து கொஞ்சம் பயந்து போனார்கள், அவர்கள் நால்வரும் எம்பிபிஎஸ் படித்தவர்கள் தான். 

சார் பயமா இருக்கு சார், இதெல்லாம் வெச்சு என்ன பண்ண போறீங்க என்றான் விக்கி. இதுக்கு முன்னநான் சர்ஜெரி பண்ணதில்லை இதான் என் பர்ஸ்ட் டைம் என்றேன். என்ன சர்ஜெரி சார் என்றார்கள், இது சும்மா ஒரு எக்ஸ்பிரிமெண்ட் தான் என்றேன். 

மணி: 12:00
பொழுது: நண்பகல்
முதலில் விக்கி என்று சொன்னேன், அவன் கத்தி கதறினான், அவன் ஆடைகளை எல்லாம் களைந்து நிர்வாணம் ஆக்கினேன், ப்ரொபோஃபோல் அனஸ்தீஸியாவை கொடுக்க ஒரு 2 நிமிடத்தில் மயக்கம் அடைந்தான், மற்ற மூவரையும் உத்து கவனிக்க சொன்னேன். 

எனது டேபிளில் பாலிதீன் கவரை விரித்து, அவனை என் சர்ஜெரி டேபிளில் தூக்கிபோட்டு தேவையான ஏற்பாடுகளை செய்தேன். பாடி ஸ்டேபிளாக இருந்தது. மற்ற மூவரும் கதறினார்கள். நான் ஆரம்பித்தேன், முதலில் அவன் பிறப்புறுப்பை கவனத்துடன் அறுத்து எடுத்தேன், அவன் விதைகளை அறுக்க ரத்தம் கொட்டியது, 

என் கன்னி முயற்ச்சி என்றாலும் நிறைய ஆபரேஷன்களை பார்த்து இருக்கிறேன், அதன் பயிற்சியாக செவ்வனே அறுத்தெடுத்தேன், கொஞ்ச நேரத்தில் ரத்தம் நின்றது. அந்த இடத்தை பெண் குறி போல மாற்றி அமைத்தேன், பிறகு தையல் போட்டு விட்டேன். 

அவன் சிறுநீர் குழாய்களை எல்லாம் செரியான முறையில் அலைன் செய்தேன். ஒரு மணிநேரத்தில் ஆபரேஷன் சக்ஸஸ், மூவரும் தலை மீது கைவைத்து உட்கார்ந்து இருந்தனர், அவர்களுக்கு என்ன தண்டனை நான் குடுக்க போகிறேன் என்று புரிந்திருக்கும்.

அவர்கள் அனைவரையும் பெண்ணாக மாற்ற போகிறேன். பாலின மாற்று அறுவை சிகிச்சையை ஒருவனுக்கு வெற்றிகரமாக முடித்து விட்டேன். காயம் ஆறி, பெண்களின் ஹார்மோன் ஈஸ்ட்றஜெனை அவன்மேல் செலுத்தினால், பெண்களை போலவே மார்பகம் வளரும், முகத்தில் உள்ள ரோமங்கள் உதிரும், பெண்ணாக உருவம் மாறும், வாய்ஸ் டீப்பேன் ஆகும், மனதளவில் ஆணாக இருந்தாளும் பெண்போல தோற்றம் அளிப்பார்கள்.

ஆனால் அவர்களுக்கு இயற்கையான பெண்களை போல மாதவிடாய் தொந்தரவு இல்லை, முக்கியமாக பிறப்புறுப்பு மூலமான உறவு சாத்தியம், ஒரு ஆணுக்கு இவர்களால் ஒரு பெண் கொடுப்பதை போல சுகம் கொடுக்க முடியும், ஆனால் ஒரு பெண்ணை போல அதை திரும்ப அனுபவிக்க முடியாது, 

இயற்கையான லூபிரிகேஷன் சுரப்பிகள் இல்லாததால், அந்த உராய்வு, இவர்களுக்கு நரகவேதனையை தரும்.
இதெல்லாம் நான் அவர்களிடம் சொன்ன பின்பு, திடுக்கிட்டு போனார்கள், இனி கத்தி பிரயோஜனம் இல்லை என்பது புரிந்தது. அந்த இடம் அமைதி நிலவியது, கெஞ்சினார்கள், கதறினார்கள்.

தாங்கள் செய்தது எவ்வளவு பெரிய தவறு என்பதை கண்டிப்பாக உணர்ந்திருப்பார்கள். என்னை விட்டு விடுங்கள், உங்களுக்கு எவ்வளவு பணம் வேணாலும் தருகிறேன் என்று தனி தனியாக முறையிட்டு கதறினார்கள்.

செரி நான் விட்டு விடுகிறேன், என் ஒரே ஒரு கேள்விக்கு பதில் சொல்லுங்கள், என்னுடைய குழந்தை உங்களிடம் இதே போல தான் கதறினாலா என்றேன், அமைதியாக ஆமாம் என்றார்கள். அந்த கதறலை காது கொடுத்து கேட்டிருந்தாள், நீங்கள் இப்பொழுது கதற வேண்டிய சூழ்நிலை ஏற்பட்டு இருக்காதே என்றேன்.

எங்களை மன்னிச்சுடுங்க என்றார்கள், உங்களை நான் மன்னித்ததால் தான் குறைந்தபட்ச தண்டனையை வழங்க இருக்கிறேன் என்று கூறினேன். அடுத்த 10 நிமிட இடைவெளியில் ஒருவர் மாற்றி ஒருவர் என, மீதி மூவருக்கும் அறுவை சிகிச்சையை வெற்றிகரமாக முடித்தேன்.
அவர்கள் நால்வரின் ஆணுறுப்பையும் தீயில் போட்டு எரித்தேன். நால்வருக்கும் ட்ரிப்ஸ் போட்டுவிட்டு, நானும் சாப்பிட ஆரம்பித்தேன். 

மணி: 6:00
பொழுது: மாலை
காயங்கள் கொடிய வலியை கொடுக்கும் ஆதலால், இந்தமுறை 30எம்.ஜி அனஸ்தீஸியாவை அனைவர்க்கும் கொடுத்து மயக்கத்திலேயே வைத்தேன், 

எனக்கு தெரிந்த மருந்தகத்தில் வேலை செய்யும் ஒருவரை வைத்து இல்லீகளாக ஈஸ்ட்ரஜென் எனப்படும் சுரப்பியை வாங்கி வைத்துக்கொண்டேன்.  இரவானதும் என் வீட்டுக்கு போய் விட்டேன், எப்படியும் இவர்களுக்கு மயக்கம் தெளிய காலை 6 மணி ஆகிவிடும், அதனால் கிளம்பினேன். 

நான் செய்துகொண்டிருப்பது சரியா தவறா என்று தெரியாது, ஆனால் எனக்கு இது தான் நியாயம் என்று தோன்றியது, தூங்கி எழுந்தேன், காலை 5 மணிக்கே வந்தேன், அனைவரையும் செக் செய்தேன், காயம் ஓரளவு குணம் ஆகி இருந்தது, ரத்த கசிவும் கம்மியானது. கொஞ்ச நேரத்தில் அனைவரும் மயக்கத்தில் இருந்து எழுந்து, அவர்கள் நிலையை கண்டு அழுது, புலம்பினார்கள்.

நான் ஒரு ஓரமாக உட்கார்ந்து ரசித்தேன். இன்றே ஆரம்பித்து விடலாம் என்று, எல்லோருக்கும் 20எம்.ஜி. ஈஸ்ட்றஜென் ஹார்மோனை செலுத்தினேன், இப்படியே ஒருவாரம் போனது அவர்கள் உடம்பில் பல மாற்றங்களை கண்டேன், மார்பக வளர்ச்சி ஆரம்பித்தது, எனக்கு பெருமையாக இருந்தது, என்னுடைய பை ப்ராடக்ட் தான் இந்த மூவர் என்று.

10 நாள் ஆனது, பிறப்புறுப்பு காயம் சுத்தமாக குணம் ஆகியது. அவர்கள் குரலிலும் மாற்றம் இருந்தது. இனியும் நிர்வாணமாக வைத்திருக்க கூடாது என்று, நால்வருக்கும் சுடிதார், உள்ளாடைகள் என்று வாங்கி அணிந்து விட்டேன். 

எனக்கே 4 பெண்களுடன் இருப்பது போல ஒரு விதமான உணர்வு தான் வந்தது. செரியாக 15 நாட்களில் முகத்தில் உள்ள முடிகள் உதிர ஆரம்பித்தது. நாள்வரும் ஆண்களாக இருந்தவர்கள் என்று சொன்னாள் சத்தியமாக யாரும் நம்ப மாட்டார்கள். மார்பகங்கள் பெரிதாக வளர்ந்தது, என் மனைவிடம் இருந்து ஃபோன் வந்தது, என் மகளுக்கு சுயநினைவு வந்துவிட்டதாக. உடனே கிளம்பினேன்,  என் மகள் என் மனைவியிடம் ஏதும் பேசவில்லை. 

நான் வந்ததும் என்னை பார்த்து கதறி அழுதாள், என் மனைவியை வெளியே அனுப்பி விட்டு, என் மகளிடம் பேசினேன், நீ ஏதும் சொல்லவேணாம் தங்கம், அப்பாக்கு எல்லாமே தெரியும், உனக்கு என்ன ஆச்சுன்னு அப்பாவ தவிர யாருக்கும் தெரியாது, அம்மாக்கு என்றால், அவளுக்கு கூட தெரியாது ஆக்சிடெண்ட் என்று தான் சொல்லி வெய்திருக்கிறேன் என்றேன்.

சாரி ப்பா நான் பொய் சொல்லிட்டேன் என்றாள். பரவால்லமா, நீ எனக்கு திரும்ப கெடச்சியே அதுவே போதும், நீ புதுசா பொறந்து வந்திருக்க செரியா, எல்லாத்தையும் மறந்திடு என்றேன். அவள் தலையை ஆட்டினாள். வீட்டுக்கு போலாம் ப்பா என்றாள், கொஞ்ச நாள் பொறுத்துக்கமா, போலாம் என்றேன்.

என் மகளை இறுக அணைத்து ஆறுதல் கூறினேன், அழுதாள், டாக்டரிடம் சென்று கேட்டேன், அவள் பெர்பெக்ட்லி ஆல்ரைட் நீங்க இன்னிக்கு கூட டிஸ்சார்ஜ் பண்ணிக்கலாம் என்றார். இல்லை மேம், இன்னும் ஒரு 5 நாட்கள் இங்கேயே இருக்கட்டும் என்றேன், செரி உங்க இஷ்டம் என்று சொல்லி போனார்.

என் மகளின் காயங்களும் குணம் ஆகி வந்தது. என் மனைவிக்கு சந்தோசம், செரி நான் போகணும் என்றேன், இங்கேயே இருங்கலேன் என்றாள், நான் கண்டிப்பா போகணும்மா என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினேன். அவளும் புரிந்து கொண்டாள்.

இரவுக்குள் ஊட்டி திரும்பினேன். என் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள நான்கு பெண்களையும் பார்க்க போனேன். அவர்களுக்கு சாப்பாடு குடுத்தேன், நால்வருமே அழகு பதுமைகளாக தோற்றம் அளித்தனர். இதுதான் நமது வாழ்க்கை என்று அவர்களும் ஒத்துக்கொள்ள ஆரம்பித்துவிட்டனர். சிலசமயம் கோபம் வரும்போது என்னை திட்டுவார்கள், நான் வாழ்க்கையில் பெரிய தவறை செய்துவிட்டதாகக் சொல்வார்கள். துண்டு துண்டாக வெட்டி கொலை செய்வேன் என்று மிரட்டுவார்கள், நான் சங்கடமே படாமல் அமைதியாக கேட்டு சிரித்தபடியே இருப்பேன். அவர்கள் ஆத்திரத்தை அது இன்னும் அதிகப்படுத்தும்.

அவர்கள் காணாமல் போன  செய்தியை காட்டி இன்னும் அவர்களை கோபப்படுத்துவேன். உங்களை நான் வெளியேவிட்டால் கூட கண்டுபிடிக்க முடியாது என்று சொல்லி அழுகவெய்ப்பேன்.  நான் இபப்டி சொல்ல என்னை வேதனை படுத்த என்பெண்ணை எப்படி எல்லாம் சீரழித்தேன் என்று சொல்லி என்னை மனவேதனை அடைய வைப்பார்கள், ஆனால் நான் அமைதியாக சிரித்தபடி இருப்பேன்.

ஆனால் எவ்ளோ பேற பாத்திருக்கேன், நீ வித்யாசமான ஆளுயா, இப்படி யாருமே பழி வாங்கி இருக்க முடியாது, நீ சாதுச்சுட்டயா என்று கூட பாராட்டி இருக்கிறார்கள். என்னை அண்டர்எஸ்டிமேட் செய்து விடாதீர்கள் என் பழிவாங்கல் இன்னும் முழுமை பெறவில்லை என்றேன், அவளுக புரியாமல் தவித்தார்கள்.